.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-(ΙΔΙΟΤΡΟΠΟΙ ΕΡΩΤΕΣ)
ΤΟ ΜΕΝΕΚΕΝ
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
(ΙΔΙΟΤΡΟΠΟΙ ΕΡΩΤΕΣ)
ΤΟ ΜΕΝΕΚΕΝ
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
έκλεισε μια παραγγελία με ένα μεγαλο κεντρικό κατάστημα γυναικείων ρούχων να φιλοτεχνήσει μερικά γλυπτα γυναικεία μενεκεν,
ζήτησε μοντέλο,και του έστειλαν,μια λεπτή ψηλή όμορφη κοπέλα,
στο χρόνο που συμφώνησαν παρέδωσε τις κούκλες,
μετά από μερικές μέρες πέρασε,νύχτα,από τον κεντρικό εμπορικό δρόμο,κι είδε τις βιτρίνες του καταστήματος,
εντυπωσιακή τοποθέτηση,θεατρική σκηνοθεσία,
κάποιο μενεκεν του έκανε ιδιαίτερη εντύπωση,είχε ομοιότητα με τις αρχαίες ανάγλυφες ελληνικές λάρνακες,
τράβηξε φωτογραφία,
αργότερα στο σπίτι,ξάπλωσε και κοιτούσε την φωτογραφία,
με την εικόνα αυτή κοιμήθηκε,
στο όνειρο του είδε το μενεκεν να ανταποκρίνεται στο κοίταγμα του,
ξύπνησε και δεν κοιμήθηκε,
στη δουλειά του την άλλη μέρα στο εργαστήριο ήταν αφηρημένος,
θυμηκε τον Πυγμαλίωνα,τον Κύπριο βασιλιά γλύπτη,
η Αφροδίτη μου,μονολογησε,είναι εκείνο το μενεκεν,στη βιτρίνα του καταστήματος,
η γοητεία ήταν ανίκητη,
σκέφτηκε την μεταμόρφωση της στη Γαλάτεια,σε ζωντανό πλάσμα,
έτρεμαν τα χέρια του,
δεν άντεχε τον κλειστό χώρο του εργαστηρίου,βγήκε και οδήγησε ώρα με το αυτοκίνητο,
του τηλεφώνησε η φίλη του,της είπε πως είχε πολύ δουλειά,
έφτασε στη θάλασσα,περπάτησε,
περιεργάστηκε τα σχήματα των βράχων,
αδύνατο να μην σκεφτώ το αδύνατο,έγραψε στην άμμο,
σε ένα παραλιακό κέντρο έφαγε,
το βράδυ ξαναπήγε στο δρομο με το κατάστημα,απέναντι ήταν ένα παγκάκι,κάθισε,
την έβλεπε,
πως ήθελε να την αγγίξει,του φάνηκε πως το στήθος της ανεπνεε,
ένας,απαλός,γαληνιος,ψίθυρος,η φωνή της,έφτανε σ'αυτον,
δεν κρατήθηκε,μπήκε στο κατάστημα,ζήτησε τον διευθυντή,και του είπε πως θέλει,όταν τελειωσει η επιδειξη,να αγοράσει το μενεκεν της βιτρίνας,
του έδειξε τη φωτογραφία του,
ο άλλος συμφώνησε,
κάθε νύχτα ήταν ώρες απέναντι από τη βιτρίνα,
σε ένα μήνα του τηλεφώνησαν από το καταστημα να το παραλαβει,
ήταν φοβερά αναστατωμένος όταν το έφερε σπίτι,τό έβαλε απέναντι του στον καναπέ,στο σαλόνι,ξάπλωσε εκεί με τα ρούχα και κοιμήθηκε,
όταν ξύπνησε το πρωί το μενεκεν ήταν εκεί,
βγήκε έξω για δουλειά,δεν έβλεπε την ώρα να γυρίσει πίσω,ένιωθε μοναξιά,
της αγόρασε ρούχα,
τη νύχτα,την ξάπλωσε στο κρεβάτι του,φορούσε ένα μαύρο κομπινεζον,της άγγιξε το χέρι,του φάνηκε ζεστό,
με ανοιχτό το φως κοιμήθηκε,
ξύπνησε,η κούκλα είχε αλλάξει θέση,το χέρι της στο στήθος του,την
αγκάλιασε,
το πρωί την πήρε στο εργαστήριο,την κάθισε σε μια πολυθρόνα,ένιωθε πως τον έβλεπε που δούλευε,
το βράδυ την έντυσε με μακρύ μαύρο φόρεμα,την εβαλε στην θέση του συνοδηγού,ήταν πολύ όμορφη,
οδήγησε μέσα στην νυχτερινή πόλη,ο φωτισμός της τον αναστατωνε,σε όλο το εσωτερικό του αυτοκινήτου jazz,Charlie Parker the Bird,σταμάτησε και την φίλησε στα χειλη,All the things you are,
γύρισαν αργά,
το πρωί τον ξύπνησε το κουδούνι της πόρτας,
άνοιξε,
την γνώρισε αμέσως,ήταν το μοντέλο που είχε ποζάρει για τα μενεκεν,
με συγχωρήτε,της είπε, καθίστε,σε λίγο θα γυρίσω,
πήγε στη κρεβατοκάμαρα να κλείσει τη πόρτα,να μην δει η κοπέλα το ξαπλωμένο μενεκεν στο κρεβάτι του,
τότε είδε πως δεν ήταν εκεί,σαν να είχε σηκωθεί και δεν το κατάλαβε,
εκλεισε την πόρτα,
ουίσκι,η ' χυμό φρούτων; ρωτησε την κοπέλα,
χυμό φρούτων,ευχαριστώ,
είπε εκείνη
μίλησαν για την γλυπτική,κι ιδιαίτερα για την τέχνη του,
το μοντέλο,του είπε,πως δεν μπορεί να ξεχάσει τις ώρες που πόζαρε για τα μενεκεν στο εργαστήριο του,
έδωσαν ραντεβού να συναντηθούν το βράδυ,
στο μπαρ,πάλι jazz,Charlie Parker the Bird,της επιασε το χέρι,η κοπέλλα το έσφιξε,
ο ψίθυρος της φωνής σου μου άγγιξε το χέρι,της είπε,
απαλός γαληνιος,απάντησε εκείνη,
αδυνατο να μην σκεφτώ το αδύνατο,
All the things you are η μουσική του Charlie Parker
.
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου