LITTERATURE - ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ- ΚΕΙΜΕΝΑ- TEXTS-Χ.Ν.ΚΟΥΒΕΛΗΣ-C.N.COUVELIS-[MONA LISA'S PORTRAIT]ΜΙΑ ΜΟΝΑ ΛΙΖΑ ΤΖΟΚΟΝΤΑ

.
.
LITTERATURE - ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ- TEXTS
Χ.Ν.ΚΟΥΒΕΛΗΣ[C.N.COUVELIS]
.
[MONA LISA'S PORTRAIT]
ΜΙΑ ΜΟΝΑ ΛΙΖΑ ΤΖΟΚΟΝΤΑ
.
.
.

.
.
[MONA LISA'S PORTRAIT]
ΜΙΑ ΜΟΝΑ ΛΙΖΑ ΤΖΟΚΟΝΤΑ
.
.
Καθε μερα ερχονταν να ποζαρει συγκεκριμενη ωρα,
το πρωι,10 η ωρα,δυο ωρες και το απογευμα,5 ηωρα,
το ιδιο.Ηταν μια χοντρη υπερβαρη γυναικα,ο χρονος
εδειχνε τα σημαδια του στο προσωπο και στο σωμα της,
Τα ματια της ηταν μελαγχολικα.Την εβαζε να καθισει
σε μια καρεκλα δυο μετρα πισω και πλαγια αριστερα
απο το καβαλετο,να τη βλεπει καθαρα,διπλα στο παρα-
θυρο.Σ'αυτη τη θεση δεν μπορουσε να καθισει ακινητη
παραπανω απο εικοσι λεπτα,πιανονταν η μεση της και
την πονουσε,ηταν τα αρθριτικα,δεν βοηθουσε ο καιρος,
υγρασια μεγαλη,Σηκωνονταν και εκανε βολτες στο
δωματιο,τοτε μονο κουβεντιαζαν ,ποτε κατα τη διαρκεια
της ζωγραφικης.Παντα τα ιδια του ελεγε,με τα ιδια κυρια
προσωπα,με μικρες αλλαγες,καθε φορα προσθετε και
καινουργια δευτερευοντα προσωπα,και καποιες λεπτομε-
ρειες.Του ελεγε για τον αντρα της,εναν πλουσιο εμπορο
εισαγωγων-εξαγωγων,ειχε κανει τεραστια περιουσια,με
πολλα γραφεια σε πολλες πολεις εδω αλλα και στο εξωτε-
ρικο.Δεν ελεγε ποτε το ονομα του,ελεγε παντα:''εκεινος''.
Ειχαν τρια παιδια,δυο γιους και μια κορη,ο μεγαλυτερος
γιος και η κορη ηταν παντρεμενοι.Ο μικροτερος γιος σπου-
δαζει οικονομικα στο πανεπιστημιο.Ο γαμπρος της ειναι
επιτυχημενος χρηματιστης και η νυφη της ειναι κορη ενος
γνωστου παμπλουτου τραπεζιτη.Ειχε και τρια εγγονακια,
ενα απο τον γιο και δυο οπο την κορη.Δεν εμεναν κοντα
τους,οταν το επετρεπε η κατασταση της υγειας της και ο
καιρος πηγαινε να τους δει,συνηθως καθονταν μια εβδομα-
δα,ευτυχως που και τα δυο παιδια ηταν στην ιδια πολη.
Λιγο πριν καθισει στη καρεκλα,μετα απο ενα τεταρτο,
τοσο διαρκουσε η διακοπη,πηγαινε και στεκονταν μπρο-
στα απο τον ατελειωτο πινακα και τον κοιτουσε σιωπηλη
δυο-τρια λεπτα.Αυτος απο το πλαι,ενα-δυο μετρα αριστε-
ρα της στην ιδια ευθεια την εβλεπε σοβαρη και σκεπτι-
κη.
Αυτο συνεχιστηκε για ενα μηνα περιπου,χωρις διακοπη.
Μια μερα δεν ηρθε,ουτε και τις επομενες μερες.Δεν την
ενοχλησε,ηξερε τις παραξενιες των πλουσιων.Ανησυχια
οικονομικη δεν υπηρχε,του ειχε δωσει μια αρκετα μεγαλη
προκαταβολη.
Μετα απο δυο μηνες απουσιας επαναεμφανισθηκε,στην
αρχη της Ανοιξης.Του φανηκε αλλιωτικη.Δεν του ειπε
τιποτα για την αιτια της απουσιας ,ουτε κι αυτος την ρω-
τησε.
Τωρα καθονταν ακινητη περισσοτερη ωρα και ποζαρε,
μςχρι που και τις δυο ωρες δεν σηκωνονταν καθολου,
σαν να ειχε γιατρευτει απο τη μεση και δεν την πονουσε.
Σταματησε και να κουβεντιαζει μαζι του.
Πριν φυγει πηγανε παντα στο καβαλετο και στεκονταν
δυο-τρια λεπτα μπροστα απο την εικονα της.Αυτος την
εβλεπε απο μπροστα,λιγο στο πλαι,αριστερα.Κοιτουσε
σοβαρη και σκεπτικη ,επειτα λιγο πριν το τελος χαμογε-
λουσε,ενα αδιορατο χαμογελο σχηματιζονταν στα χει-
λη της κι εκει παγωνε ,ακινητο.
Επειτα σαν να συνερχονταν και να εβγαινε απο εναν
βαθυ και μυστικο κοσμο,γυρνουσε προς το μερος του
και του ελεγε:''για σημερα τελειωσαμε,αυριο παλι συνε-
χιζουμε''.
Εσερνε με μεγαλη δυσκολια το χοντρο υπερβαρο σωμα
της στο δωματιο,επαιρνε τα πραγματα της,τον καληνυχτι-
ζε κι εφευγε.
Δεν την συνοδευε,δεν ηθελε,τα καταφερνε μονη της,
του ειπε,επειτα στην αυλοπορτα εξω την περιμεναν να την
παρουν με το αυτοκινητο
.
.
.