GREEK POETRY-POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης-ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΝ. ΑΣ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΗΣΟΥΜΕ-Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΞΑΝΤΛΕΙΤΕ-Τα δυο δ της διαδρομης

.
.
GREEK POETRY
POETRY-c.n.couvelis
ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΝ.
ΑΣ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΗΣΟΥΜΕ
.
Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΞΑΝΤΛΕΙΤΕ
.
Τα δυο δ της διαδρομης
.
.
.
ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΝ.
ΑΣ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΗΣΟΥΜΕ
.
.

.
.
ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΝ.
ΑΣ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΗΣΟΥΜΕ
.
.
Ο ανεμος απ'τα μερη σου εδω εφτασε και διακλαδωσε τη γραμματικη σου
στα δεντρα του κηπου μου και ανθισαν οι λεξεις,τωρα συλλαβιζω το πρωτο γραμμα
η πρωτη λεξη ειναι τρισυλλαβη ,πεταξε πουλι και την σφυριξε τραγουδι
η δευτερη λεξη,χρωμα το ονομα σου,απαλα πεταλουδα τρυφερη επνευσε
σε ταπεινο χορταρι,κι ο ισκιος της περισπωμενη αποψε σκεπασε τον υπνο σου,
ισως στο ονειρο συναντηθουμε γρηγοροτερα
Ξερεις οσα εγιναν της προηγουμενες μερες της σιωπης ηταν ενα τετοιο ονειρο
Απο εδω και περα ας κυριολεκτησουμε
Αρχιζω πρωτος εγω:''σ'αγαπω''
Αλλωστε αυτη ειναι και η πρωτη σου λεξη
.
.
.
Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΞΑΝΤΛΕΙΤΕ
.
.

.
.
Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΞΑΝΤΛΕΙΤΕ
.
.
ΟΙ 3 ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ ΑΦΙΕΡΩΝΟΝΤΑΙ
σε σενα που καποια μερα θα σε φερω σ'αυτα εδω τα μερη
τηε θαλασσας,της θαλασσσς που δεν εξαντλειτε,οπως η
οργη σου σημερα,το παραπονο σου,οπως η δροσια σου,κι
οπως το ακαταπαυστο κυλισμα των ονειρων σου,
εκει στη χρυση αμμο στη δαντελα της ακτης στη γειτονια
των γλαρων θα γραψω το ονομα σου χρυσο.
Ειναι γιατι '' σ'αγαπω'' που μεταχειριζομαι αυτα τα ιδεογραμματα
των εικονων,γλωσσα να σε τυλιξει οπως η θαλασσα μας τυ-
λιγει και παμε,εδω που ειμαι,εκει που εισαι,παντου.

.
.
.

Τα δυο δ της διαδρομης
.
.

.
.
Τα δυο δ της διαδρομης
.
.
Διαδρομη,πρωτο συνθετικο δυο,διμελες συνολο,εγω-εσυ,στις ταλαντωσεις
των δ της διαδρομης,δ κυκλος δασυνωμενος,εγω,που δεν γνωριζει που το
εσυ του,το μεμακρυσμενο πλησιον του,
εδω,τωρα,βρεχει φθινοπωρο,εκει
ισως βρεχει,
απο το επιρρημα ισως εξαρτωντε τα ουσιαστικα ενωση-διαχωρισμος,
η υπαρξη τους,Δ αρσενικο-δ θηλυκο,πλειοδοτηση του δυο,διαφορα,
διαθλαση,διαφωνια,διαιρωντας με τον χρονο ποσα υπολοιπα τι εισαι
τι δεν εισαι,
π.χ οταν χτενιζεις τα μαλλια η' οταν η παρουσια ενος ανθρωπου ξαφνικα
χανεται η' οταν προσμενεις το αγνωστο,διαδρομη σ'ενα ουρανο που βουλιαζει
αντιστροφα της γης,,διαδρομη ματαιοτητων,
εδω βρεχει φθινοπωρο,
σταζει το φυλλο,ακους;καθετες διαδρομες του νερου,ειναι πολλοι
οι δρομοι να φτασει το ποταμι στη θαλασσα και σε σενα εγω.
.
.
.