ΜΑΧΑΙΡΑ-ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ-ΡΑΒΑΝΙ ΜΕ ΜΕΛΙ-Συνταγη Ραβανι με Μελι[απο τη Μαχαιρα Ξηρομερου]-χ.ν.κουβελης-ΧΡΟΝΙΚΟ -ΜΑΧΑΙΡΑ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ-ΤΑ ΓΙΟΡΤΑΣΙΑ-''Καλημερα και Χρονια Πολλα!''

.
.
ΜΑΧΑΙΡΑ-ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ
-ΡΑΒΑΝΙ ΜΕ ΜΕΛΙ-
Συνταγη Ραβανι με Μελι-
[απο τη Μαχαιρα Ξηρομερου]
χ.ν.κουβελης
ΧΡΟΝΙΚΟ -ΜΑΧΑΙΡΑ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ
ΤΑ ΓΙΟΡΤΑΣΙΑ-''Καλημερα και Χρονια Πολλα!''
.
.
.

.
.

ΜΑΧΑΙΡΑ-ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ
.
ΡΑΒΑΝΙ ΜΕ ΜΕΛΙ
.
Συνταγη Ραβανι με Μελι
[απο τη Μαχαιρα Ξηρομερου]
χ.ν.κουβελης
.
.
Υλικα:
1 κιλο ζαχαρι
½ του κιλου σιμιγδαλι ψιλο
½ του κιλου σιμιγδαλι χοντρο
περιπου ½ του κιλου αλευρι[ολων των χρησεων]
περιπου ½ μελι
1 κιλο νερο
1200 γραμμαρια ελαιολαδο
2 φακελα σουσαμι
αμυγδαλα βρασμενα ξεφλουδισμενα
.
Εκτελεση Συνταγης:
Σε μια κατσαρολα βαζουμε το μελι ,τη ζαχαρι,το
λαδι,ξυσμα λεμονιου η' πορτοκαλιου,ενα ξυλακι
κανελα και τα βραζουμε ανακατευοντας για 5-10
λεπτα.
Μετα βαζουμε λιγο -λιγο το σιμιγδαλι το ψιλο
κι επειτα το χοντρο και ανακατευουμε να μην
σβολιασει το μειγμα.
Ριχνουμε και το αλευρι μεχρι το μειγμα να γινει
μαλακο.
Περνουμε ενα ταψι κουζινας και το αλοιφουμε με
λιγο λαδι,περνουμε το ενα φακελο με το σουσαμι
και το στρωνουμε,επειτα βαζουμε το μειγμα απο
την κατσαρολα και το απλωνουμε στο ταψι,απο
πανω βαζουμε το αλλο φακελο με το σουσαμι,και
χαραζουμε μ'ενα μαχαιρακι την επιφανεια του γλυ-
κου σε ρομβους,στο κεντρο καθε ρομβου βαζουμε
ενα αμυγδαλο.
Ψηνουμε το γλυκο για 1 ωρα περιπου στους 220
βαθμους Κελσιου η' και παραπανω.
.
[Περισσοτερο μελι και λιγοτερη ζαχαρι θα δωσει
σκουροτερο χρωμα στη ραβανι,και λιγοτερο λαδι
θα την κανει πιο ξερη,πιο τριβλωτη]
.
.
ΧΡΟΝΙΚΟ :
ΜΑΧΑΙΡΑ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ-ΤΑ ΓΙΟΡΤΑΣΙΑ
''Καλημερα και Χρονια Πολλα!''.
.
Τα παλιοτερα χρονια γιορταζαν στα χωρια μας μονο
τους αντρες[πατεραδες,θειους,παππουδες],την Ονο-
μαστικη τους Εορτη.
''Ειχαν Γιορτασιο''.
Οι γυναικες και οι κοπελες δεν γιορταζαν τοτε.Τα παιδια
επισης δεν γιορταζαν,κι αν γιορταζαν καποια,αυτα ηταν
τα μοναχοπαιδια[ετσι ελεγαν το ενα παιδι αγορι,ασχετως
αριθμου...κοριτσιων στην οικογενεια].Επισης γιορταζαν
και το πρωτο παιδι[το πρωτοτοκο],το πιο μεγαλο.
Αν και οι γυναικες δεν γιορταζαν αυτες ηταν οι κυριαρχες
της Γιορτης.Αυτες εφτιαχναν τα γλυκα,τη ραβανι,και τους
κουραμπιεδες.
Την παραμονη πηγαιναν στην εκκλησια στον εσπερινο,το
πιατο με το σπερνο:βρασμενο σιταρι,με ζαχαρωτα πολυ-
χρωμα κουφετα[μικρα,μεγαλα],με αμυγδαλα,με καρυδια,
με σταφιδες,με κοκκινα κλωνια ροδια,και ζαχαρι.Αφου το
σπερνο λειτουργουνταν στην εκκλησια μετα το μοιραζαν
στα παιδια.
Τη μερα της Γιορτης ειχαν τα σπιτια ασπρισμενα,ανοιχτα
απ'το πρωι μετα τη εκκλησια να δεχτουν επισκεψεις.
Το σαλονι το ειχαν στολισμενο με τα καλυτερα ρουχα,
με υφαντα περιτεχνα,με ωραια τραπεζομαντηλα,με θαυ-
μασια κεντηματα,τα σεμεν,στα ανθοδοχεια μπουκετα φρε-
σκα λουλουδια,με τα διαφορα ποτα,το ουζο,το λικερ,μεντα,
τα ηδυποτα,τα γυαλινα ρακοποτρα,τους ασημενιους δισκους,
τα σερβιτσια στη σερβαντα,ο γυαλινος μαστραπας με το
νερο και τα κρυσταλινα ποτηρια,τα σοκολατακια,μαργαριτες,
τα φοντανακια.
Κι αυτες Κυριες της Μερας της Γιορτης ηταν περιποιη-
μενες,με τα καλα τους ρουχα,καλοχτενισμενες,καλοδεχτι-
κες,φιλοξενες,με το χαμογελο κι ενα καλο λογο στα χει-
λη,ευτυχισμενες.
''Αυτη τη μερα εχουμε πολλες επισκεψεις.''
Η Μερα της Γιρτης ηταν χωρισμενη αυστηρα για τους
επισκεπτες:
Το πρωι πηγαιναν μοναχα οι αντρες και το απογευμα
πηγαιναν χωριστα οι γυναικες.Ποτε δεν πηγαιναν
αντρες και γυναικες μαζι ,ακομα και τα ανδρογυνα
πηγαιναν ξεχωριστα,μονο τα αρραβωνιασμενα και
τα νιοπαντρα πηγαιναν μαζι.
Τοτε δεν πηγαιναν δωρα.Εκει στο σπιτι του εορτα-
ζομενου οι επισκεπτες εβρισκαν αλλους και συζη-
τουσαν για διαφορα θεματα,για τα παιδια τους,για
τις δουλειες που ειχαν.
Οι επισκεψεις,αντρες και γυναικες,ηταν απο ολο
το χωριο.Δεν ηταν απαραιτητα μονο απο συγγενεις.
Αμοιβαιες επισκεψεις.Κοινωνικες Υποχρεωσεις.Πη-
γαινες σ'ενα γιορτασιο,στο ανταπεδιδαν,σε τιμουσαν
κι ερχονταν και στο δικο σου.''Ειχαν συνδεσμο''
Αν και οι αντρες γιορταζαν οι γυναικες ειχαν την τιμη-
τικη τους.Οι επισκεψεις διαρκουσαν μεχρι τη νυχτα.
Εβλεπες πολλες γυναικες στο δρομο και στα σοκκακια
του χωριου ολο το απογευμα και το βραδυ να πηγαι-
νοερχονται στα γιορτασια,στις επισκεψεις,καλοντυ-
μενες,καλοχτενισμενες,τα χειλη με κοκκινο κραγιον,
με τις γυαλιστερες τσαντες τους,με τα γυαλια ηλιου,
τα ψηλα ντακουνια .
Επειδη υπηρχαν πολλοι που γιορταζαν,που ειχαν την
ονομαστικη τους εορτη την ιδια μερα,οι επισκεψεις ηταν
πολλες και διαρκουσαν ωρες.
Τα παιδια πηγαιναν τις πρωινες ωρες μεχρι το μεσημερι,
παρεες-παρεες,περνουσαν απ'ολα τα σπιτια που γιορτα-
ζαν.Ευκαιρια ηταν να φανε γλυκο.
Ευχονταν με μεγαλη φωνη απ'εξω απ'την πορτα του σπι-
τιου σε ομοφωνια:
''Καλημερα και Χρονια πολλα''
Και η νοικοκυρα του σπιτιου που γιορταζε τα φιλευε
γλυκο,ραβανι η' κουραμπιε.Συνηθως στα παιδια εδωναν
ραβανι.Ηταν το πιο συνειθισμενο γλυκο τοτε και σε πιο
μεγαλη ποσοτητα απο τον κουραμπιε,που ηταν σπανιος
και σε μικροτερη ποσοτητα.
Στα παιδια,δεν εδιναν σ'ολα τα σπιτια και σ'ολα τα
παιδια ολοκληρο γλυκο,ολοκληρο φιλι ραβανι,αλλα
ενα κοματι,το μισο.Το ιδιο και με τον κουραμπιε,εδιναν
κοματι μισο οχι ολοκληρον.Στα φτωχοτερα σπιτια τους
εδιναν μονο ξερα συκα,τσοπελες.
Τα παιδια ειχαν χαρτινες η'πανινες σακκουλες στα χε-
ρια τους και τις γεμιζαν με τα κομματια γλυκων ,που
τους εδιναν.
Οταν πηγαιναν σε καποιο σπιτι πριν μπουν και πουν
τα Χρονια Πολλα κοιτουσαν στη μαντρα η' στον τοιχο
του σπιτιου κατω,απο το σωρο τα τριμματα εκει κατα-
λαβαιναν οτι ειχε ραβανι και δεν πηγαιναν στο σπιτι.
Οι προηγουμενοι ειχαν παρει ραβανι,που δε τους αρεσε,
τοτε υπερτερουσε σε προτιμηση ο κουραμπιες,την ραβανι
την υποτιμουσαν την θεωρουσαν υποδεεστερη κι οταν
εβγαιναν απο το σπιτι την πετουσαν,την σβουρνιζαν,
στη μαντρα η' στον τοιχο του σπιτιου,κι αυτη διαλυον-
ταν ,σκορπιζε και σχοιματιζε σωρο με τριματα.Εκτος
κι αν ηταν ραβανι με μελι,πολυ σπανια ομως να πετυ-
χουν σπιτι με τετοια ραβανι.Αυτο το ...σοβατισμα στον
τοιχο συνεβαινε με τη απλη ραβανι με λαδι.
Τα χρονια περασαν.
Τωρα τα πραγματα αλλαξαν και η ραβανι κερδισε εδα-
φος στην εκτιμηση και ειναι πολυ αγαπητη.
.
.
.