.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Η Περίπτωση της Ινγκεμποργκ Μπαχμαν
Der Fall Ingeborg Bachmann-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-
Η Περίπτωση της Ινγκεμποργκ Μπαχμαν
Der Fall Ingeborg Bachmann-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
σ'αυτο εδώ το δωμάτιο μ'εχει κλεισμένη,σκοτάδι,σ'ενα δωμάτιο μ'ειχε κλεισμενη,ήρθε
κι άναξε το φως,έτρεμα,τράβηξε μια κουρτίνα,άνοιξε ένα ντουλάπι,βλέπεις;,μου ειπε,
ξερεις τι είναι αυτες οι τρύπες,τις είδα,από δω,κοριτσάκι μου,θα μπει το αέριο στο δωμάτιο
σου,μη μπαμπά,φώναξα,σε παρακαλώ ,δεν θα σε καταδωσω,δεν θα πω τίποτα,φοβομουνα το αέριο,αυτή την απάνθρωπη τέχνη θανάτου,τι τρομερό να εισπνέεις το δηλητήριο,να πνίγεσαι,
τον μισούσα,θυμάμαι το 38 στο Κλαγκενφουρτ ήμουνα δώδεκα χρονών έβλεπα την
στρατιωτική εισβολή των ναζι,ο πατέρας όρθιος δίπλα μου χειροκροτούσε με ενθουσιασμό,
τα τανκς ήρθαν καταπάνω μου με πάτησαν,αυτός συνέχισε να χειροκροτεί το φόνο μου,
γιατί ήταν φόνος,από τότε με δολοφονούν,είμαι η Φαννυ Γκόλντμαν,κοιτάζω στο καθρέφτη,
είμαι γριά,άσχημη,εκείνος νέος,δυνατός,με εξεφτελιζει,γιατί δεν μπορώ να ξεφύγω;το σώμα
μου είναι δέσμιο,το απαιχθανομαι,είμαι η Ινγκεμποργκ, Μαλινα μια γυναίκα μπροστά σου καίγεται,Μαξ σβηστην,,είναι φόνος,μην την αφήνεις αβοήθητη,κάθε γυναίκα,μου απαντά,
είναι απλά μια άλλη γυναίκα,ανάβω τσιγάρο,απόψε είναι 25 Σεπτεμβρίου,αύριο θα είναι
26 Σεπτεμβρίου 1973,ακομα.μια τέλεια διάψευση,έχω ακόμα μισό κουτί χάπια,τα βαρβιτουρικα
είναι μια λύση,και το αλκοόλ,η Φράντσα μου έφερε δύο μπουκάλια βότκα,κάθησε μαζί μου
όλο το απόγευμα,καταλαβαίνεις είμαι το πειραματόζωο του άντρα μου,τι απαίσιο για μια γυναίκα,έπεσε το τσιγάρο στο σεντόνι,αν είχα ανοίξει το γκάζι,τρελάθηκες,ούρλιαξε η Φράντσα,
θα καεις,μη φοβάσαι της είπα,κανένας νεκρός δεν πεθαίνει,πόσο μάλλον να καει,ξέρεις,ο Παουλ,
μου είπε μια ιστορία,αν θέλεις την πιστεύεις,πάντως είναι πραγματική,ο πατέρας του πέθαινε από τυφο σε στρατόπεδο συγκέντρωσης και η μητέρα του πυροβολήθηκε,εκείνος έπεσε στον Σηκουάνα από τη γέφυρα του Μιραμπω,όλοι θα πέσουμε κάποτε,αργά η' γρήγορα σε κάποιο Σηκουάνα,η' σε κάποιο διαμέρισμα,ας πούμε στη Ρώμη,θα καουμε,δεν είναι,αν το δεις από άλλη σκοπιά,και τόσο τρομερό,φυσικά και δεν είναι το κρεματόριο,το οποίο ξεχάσαμε,χτυπάει το τηλέφωνο,ακούω τη φωνή του Μαλινα ν'απαντα:αφού σου είπα,Ινγκε,δεν υπάρχει καμία γυναίκα εδώ μέσα,και κλείνει
το τηλεφωνο,ακούς αναιδεια,λέει,να ζητούν μια γυναίκα,γράφω,έγραψα,στον Παουλ Τσελαν,πριν την Todesfuga του στον Σηκουάνα,ο Μαξ είναι σειριαλ κίλερ γυναικών,εγώ δεν είμαι γυναίκα,όπως εσύ δεν είσαι,κατά την Κλαιρ Γκολ,ποιητής,θέλω ένα παιδί που να είναι κυριολεκτικά παιδί μου,έπειτα είδα,δεν είναι ψέματα,να χαιρετά ναζιστικά ο Μάρτιν Χάιντεγκερ,το απανθρωπο τέλος ήρθε στο κόσμο,ο πατέρας ανοίγει τη στρόφιγγα,το αέριο είναι άοσμο,ο άντρας της Φραντσα παρακολουθεί στην οθόνη τις αντιδράσεις μου και τις σχολιάζει στους φοιτητές του,τώρα,να,θα ανάψει το τσιγάρο,θα το αφήσει να πέσει στο σεντόνι,αυτή κοιμάται,τα βαρβιτουρικα φέρνουν υπνηλία,ήρθε
η μέρα,είμαι πλέον σκιά σε ξένη χώρα,όπως εσύ Παουλ σε ξένα νερά,ακούω ένα ήχο μόνο,το χειροκρότημα του πατέρα μου,η' του Μαλινα,η' του Ιβάν,η' του Μαξ,δεν τελειώνει,δεν θα τελειώσει ποτέ,το 1938,το τσιγάρο μεταδίδει τη φωτιά στο σεντόνι του κρεβατιού,εγώ η Ινγκε κοιμάται,ακούει τη φωνή του Μαλινα,ξυπνάει,ο Μαλινα λέει,τι είναι ζωή;είναι αυτό που δεν μπορεί να ζήσει κανείς,απαντάω,η Φαννυ στο νοσοκομείο,δίπλα μου,έπρεπε να τον σκοτώσω,να τον πυροβολησω στο κεφάλι,το έκανα,η' γιατί δεν έκανα:ένα είδος τεχνης του θανάτου η ζωή,αυτό ίναι,είπα,είπε,
αυτός ο αστυνομικός μου ζητάει στοιχεία,ποιος είχε λόγο να βάλει πυρκαγιά,ήταν ατύχημα;φόνος;
η' αυτοκτονία,δεν μπορεί,του απαντάω,να είναι και τα τρια,;ατύχημα φόνος αυτοκτονία,αλλά γιατί; ρωτάει,ξέρεις,λέω,το Κλαγκενφουρτ της Αυστριας;όχι,το 1938 τη ναζιστική εισβολή;,όχι,τον ναζιστή πατέρα μου;οχι,τον Παουλ Τσελαν,τον Ιβάν,τον Μαλινα,τη περίπτωση της Φραντσα,το ρέκβιεμ για τη Φαννυ Γκολντμαν;όχι,ποιος έβαλε τη φωτιά,εγώ η γυναίκα Ινγκεμποργκ Μπαχμαν έβαλα τη φωτιά στον κόσμο,σημάδι πως και μετά το Άουσβιτς γράφεται ποίηση,αφήνω τωρα το αναμμένο τσιγάρο να πεσει στο.κρεβατι
.
.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Η Περίπτωση της Ινγκεμποργκ Μπαχμαν
Der Fall Ingeborg Bachmann-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis
.
.
.
.
Η Περίπτωση της Ινγκεμποργκ Μπαχμαν
Der Fall Ingeborg Bachmann-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
σ'αυτο εδώ το δωμάτιο μ'εχει κλεισμένη,σκοτάδι,σ'ενα δωμάτιο μ'ειχε κλεισμενη,ήρθε
κι άναξε το φως,έτρεμα,τράβηξε μια κουρτίνα,άνοιξε ένα ντουλάπι,βλέπεις;,μου ειπε,
ξερεις τι είναι αυτες οι τρύπες,τις είδα,από δω,κοριτσάκι μου,θα μπει το αέριο στο δωμάτιο
σου,μη μπαμπά,φώναξα,σε παρακαλώ ,δεν θα σε καταδωσω,δεν θα πω τίποτα,φοβομουνα το αέριο,αυτή την απάνθρωπη τέχνη θανάτου,τι τρομερό να εισπνέεις το δηλητήριο,να πνίγεσαι,
τον μισούσα,θυμάμαι το 38 στο Κλαγκενφουρτ ήμουνα δώδεκα χρονών έβλεπα την
στρατιωτική εισβολή των ναζι,ο πατέρας όρθιος δίπλα μου χειροκροτούσε με ενθουσιασμό,
τα τανκς ήρθαν καταπάνω μου με πάτησαν,αυτός συνέχισε να χειροκροτεί το φόνο μου,
γιατί ήταν φόνος,από τότε με δολοφονούν,είμαι η Φαννυ Γκόλντμαν,κοιτάζω στο καθρέφτη,
είμαι γριά,άσχημη,εκείνος νέος,δυνατός,με εξεφτελιζει,γιατί δεν μπορώ να ξεφύγω;το σώμα
μου είναι δέσμιο,το απαιχθανομαι,είμαι η Ινγκεμποργκ, Μαλινα μια γυναίκα μπροστά σου καίγεται,Μαξ σβηστην,,είναι φόνος,μην την αφήνεις αβοήθητη,κάθε γυναίκα,μου απαντά,
είναι απλά μια άλλη γυναίκα,ανάβω τσιγάρο,απόψε είναι 25 Σεπτεμβρίου,αύριο θα είναι
26 Σεπτεμβρίου 1973,ακομα.μια τέλεια διάψευση,έχω ακόμα μισό κουτί χάπια,τα βαρβιτουρικα
είναι μια λύση,και το αλκοόλ,η Φράντσα μου έφερε δύο μπουκάλια βότκα,κάθησε μαζί μου
όλο το απόγευμα,καταλαβαίνεις είμαι το πειραματόζωο του άντρα μου,τι απαίσιο για μια γυναίκα,έπεσε το τσιγάρο στο σεντόνι,αν είχα ανοίξει το γκάζι,τρελάθηκες,ούρλιαξε η Φράντσα,
θα καεις,μη φοβάσαι της είπα,κανένας νεκρός δεν πεθαίνει,πόσο μάλλον να καει,ξέρεις,ο Παουλ,
μου είπε μια ιστορία,αν θέλεις την πιστεύεις,πάντως είναι πραγματική,ο πατέρας του πέθαινε από τυφο σε στρατόπεδο συγκέντρωσης και η μητέρα του πυροβολήθηκε,εκείνος έπεσε στον Σηκουάνα από τη γέφυρα του Μιραμπω,όλοι θα πέσουμε κάποτε,αργά η' γρήγορα σε κάποιο Σηκουάνα,η' σε κάποιο διαμέρισμα,ας πούμε στη Ρώμη,θα καουμε,δεν είναι,αν το δεις από άλλη σκοπιά,και τόσο τρομερό,φυσικά και δεν είναι το κρεματόριο,το οποίο ξεχάσαμε,χτυπάει το τηλέφωνο,ακούω τη φωνή του Μαλινα ν'απαντα:αφού σου είπα,Ινγκε,δεν υπάρχει καμία γυναίκα εδώ μέσα,και κλείνει
το τηλεφωνο,ακούς αναιδεια,λέει,να ζητούν μια γυναίκα,γράφω,έγραψα,στον Παουλ Τσελαν,πριν την Todesfuga του στον Σηκουάνα,ο Μαξ είναι σειριαλ κίλερ γυναικών,εγώ δεν είμαι γυναίκα,όπως εσύ δεν είσαι,κατά την Κλαιρ Γκολ,ποιητής,θέλω ένα παιδί που να είναι κυριολεκτικά παιδί μου,έπειτα είδα,δεν είναι ψέματα,να χαιρετά ναζιστικά ο Μάρτιν Χάιντεγκερ,το απανθρωπο τέλος ήρθε στο κόσμο,ο πατέρας ανοίγει τη στρόφιγγα,το αέριο είναι άοσμο,ο άντρας της Φραντσα παρακολουθεί στην οθόνη τις αντιδράσεις μου και τις σχολιάζει στους φοιτητές του,τώρα,να,θα ανάψει το τσιγάρο,θα το αφήσει να πέσει στο σεντόνι,αυτή κοιμάται,τα βαρβιτουρικα φέρνουν υπνηλία,ήρθε
η μέρα,είμαι πλέον σκιά σε ξένη χώρα,όπως εσύ Παουλ σε ξένα νερά,ακούω ένα ήχο μόνο,το χειροκρότημα του πατέρα μου,η' του Μαλινα,η' του Ιβάν,η' του Μαξ,δεν τελειώνει,δεν θα τελειώσει ποτέ,το 1938,το τσιγάρο μεταδίδει τη φωτιά στο σεντόνι του κρεβατιού,εγώ η Ινγκε κοιμάται,ακούει τη φωνή του Μαλινα,ξυπνάει,ο Μαλινα λέει,τι είναι ζωή;είναι αυτό που δεν μπορεί να ζήσει κανείς,απαντάω,η Φαννυ στο νοσοκομείο,δίπλα μου,έπρεπε να τον σκοτώσω,να τον πυροβολησω στο κεφάλι,το έκανα,η' γιατί δεν έκανα:ένα είδος τεχνης του θανάτου η ζωή,αυτό ίναι,είπα,είπε,
αυτός ο αστυνομικός μου ζητάει στοιχεία,ποιος είχε λόγο να βάλει πυρκαγιά,ήταν ατύχημα;φόνος;
η' αυτοκτονία,δεν μπορεί,του απαντάω,να είναι και τα τρια,;ατύχημα φόνος αυτοκτονία,αλλά γιατί; ρωτάει,ξέρεις,λέω,το Κλαγκενφουρτ της Αυστριας;όχι,το 1938 τη ναζιστική εισβολή;,όχι,τον ναζιστή πατέρα μου;οχι,τον Παουλ Τσελαν,τον Ιβάν,τον Μαλινα,τη περίπτωση της Φραντσα,το ρέκβιεμ για τη Φαννυ Γκολντμαν;όχι,ποιος έβαλε τη φωτιά,εγώ η γυναίκα Ινγκεμποργκ Μπαχμαν έβαλα τη φωτιά στον κόσμο,σημάδι πως και μετά το Άουσβιτς γράφεται ποίηση,αφήνω τωρα το αναμμένο τσιγάρο να πεσει στο.κρεβατι
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου