GREEK POETRY -Ο αντίλογος της Αντιγόνης στον Κρέοντα (Αντιγόνη Σοφοκλή,στίχοι 449-470) -μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

 .

.

GREEK POETRY

-Ο αντίλογος της Αντιγόνης στον Κρέοντα

(Αντιγόνη Σοφοκλή,στίχοι 449-470)

-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.

.

Αντιγονη-σχεδιο χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

 

Ο αντίλογος της Αντιγόνης στον Κρέοντα

(Αντιγόνη Σοφοκλή,στίχοι 449-470)

-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

(στο άδειο αρχαίο θέατρο,

βραδυαζε,ο ήχος των τζιτζικιών,ο χορός,

-η εξουσία,ειπε,των ανθρώπων,κι οι νόμοι τους,

δεν είναι απαραβίαστοι κι αλάθητοι,

τόση μεταφυσική παντου,

η σελήνη,πανσέληνος,ανέβαινε από την ανατολή,

νομοτελειακά από αύριο,μετά την αύξηση,

η μείωση)

ΚΡΕΩΝ

κι αλήθεια τόλμησες να παραβεις αυτούς

εδώ τους νόμους;

ΑΝΤΙΓΟΝΗ

γιατί σε μένα αυτά εδώ δεν τα'χε κηρύξει

ο Δίας,ούτε η Δικη που με τους θεούς

του κάτω κόσμου συγκατοικεί,τέτοιους

στους ανθρώπους όρισαν νομους

ούτε νόμιζα τόσο δυνατά να'ναι 

τα δικά σου προστάγματα ώστε τ' αγραπτα

κι αλαθευτα θεσπισματα των θεών,ενω'σαι θνητός,

να παραβαινεις,γιατί ούτε τώρα και χτες,

αλλά πάντοτε ισχύουν αυτοί,και κανείς δεν γνωρίζει

από πότε φάνηκαν,γι'αυτα λοιπόν δεν έπρεπε,

από κανενος ανθρώπου τη θεληση φοβισμένη,

στους θεούς να δικαστώ,γιατί πως θα πεθάνω 

το γνωριζα,πως αλλιως όχι;και πριν το προκηρύξεις,

αν δε πριν την ώρα πεθάνω,κέρδος αυτό εγώ το λέω,

γιατί όποιος μέσα σε πολλά όπως εγώ βάσανα

ζει,πως ειναι πεθαινωντας να μην κερδίζει;

έτσι σε μένα τούτη  δώ η μοίρα που'τυχα 

κανενας δεν είναι πονος,αλλ'αν ήταν αθαφτο 

ν'άφηνα το νεκρό σώμα αυτού που απ'την μάνα μου 

γεννήθηκε και πέθανε για κείνο θα πονούσα,

όμως γι'αυτα δεν πονάω,κι αν μου φαίνεται

τώρα πως για σενα τώρανανόητα συμβαινει να πράττω,

ίσως με τον ανόητο σε ανοησια να παρασερνομαι

.

.

ΚΡΕΩΝ

 καὶ δῆτ᾽ ἐτόλμας τούσδ᾽ ὑπερβαίνειν νόμους;

ΑΝΤΙΓΟΝΗ

οὐ γάρ τί μοι Ζεὺς ἦν ὁ κηρύξας τάδε,450

οὐδ᾽ ἡ ξύνοικος τῶν κάτω θεῶν Δίκη

τοιούσδ᾽ ἐν ἀνθρώποισιν ὥρισεν νόμους,

οὐδὲ σθένειν τοσοῦτον ᾠόμην τὰ σὰ

κηρύγμαθ᾽ ὥστ᾽ ἄγραπτα κἀσφαλῆ θεῶν

νόμιμα δύνασθαι θνητὸν ὄνθ᾽ ὑπερδραμεῖν.455

οὐ γάρ τι νῦν γε κἀχθές, ἀλλ᾽ ἀεί ποτε

ζῇ ταῦτα, κοὐδεὶς οἶδεν ἐξ ὅτου ᾽φάνη.

τούτων ἐγὼ οὐκ ἔμελλον, ἀνδρὸς οὐδενὸς

φρόνημα δείσασ᾽, ἐν θεοῖσι τὴν δίκην

δώσειν· θανουμένη γὰρ ἐξῄδη, τί δ᾽ οὔ;460

κεἰ μὴ σὺ προυκήρυξας. εἰ δὲ τοῦ χρόνου

πρόσθεν θανοῦμαι, κέρδος αὔτ᾽ ἐγὼ λέγω.

ὅστις γὰρ ἐν πολλοῖσιν ὡς ἐγὼ κακοῖς

ζῇ, πῶς ὅδ᾽ οὐχὶ κατθανὼν κέρδος φέρει;

οὕτως ἔμοιγε τοῦδε τοῦ μόρου τυχεῖν465

παρ᾽ οὐδὲν ἄλγος· ἀλλ᾽ ἄν, εἰ τὸν ἐξ ἐμῆς

μητρὸς θανόντ᾽ ἄθαπτον ἠνσχόμην νέκυν,

κείνοις ἂν ἤλγουν· τοῖσδε δ᾽ οὐκ ἀλγύνομαι.

σοὶ δ᾽ εἰ δοκῶ νῦν μῶρα δρῶσα τυγχάνειν,

σχεδόν τι μώρῳ μωρίαν ὀφλισκάνω.470

.

.

.