LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -1,2,3,4,5 -οι ιστορίες του κ Κ -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-1,2,3,4,5

-οι ιστορίες του κ Κ

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

.

.

1,2,3,4,5

οι ιστορίες του κ Κ

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

-1-

τον τελευταίο καιρό ο κ.Κ συνήθιζε να κάθεται μόνος του στο τραπέζι σε πολυσύχναστα μέρη,κυρίως καφέ,περικυκλωμένος από πλήθος παρεες ανθρώπων,σιωπηλός,σχεδόν ακίνητος,

αυτό το παρατηρησε καποιος γνωστός του και τον ρώτησε,

-τι σας συμβαίνει;και κάθεστε μόνος σας,αυτό μήπως δείχνει αντικοινωνικότητα,και μάλιστα μπορεί να θεωρηθεί εγωιστική μισανθρωπια από μέρος σας

-καθολου,φίλε μου,απάντησε χαμογελώντας ο κ Κ,

απλά συνηθίζω στην ανυπαρξια

-αυτο είναι επικίνδυνο για την ψυχολογία σας,αντέδρασε ο άλλος,

-αντιθετα,απάντησε ο κ Κ,είναι η μοναδική μορφή ύπαρξης του ανθρώπου,

σταμάτησε,και μετά από λίγο,συνεχισε,

-η αιωνιοτητα

-2-

στο γεμάτο από παρέες ανθρώπων καφέ που κάθονταν μόνος του,όπως συνήθιζε τώρα τελευταία,ο κ Κ,πέρασε μια γνωστή του νεαρή γυναίκα,και κάθισε για λίγο,αριστερά τέσσερα παιδιά,τρία αγόρια κι ένα κορίτσι,κάθονταν με τα κινητά τους και μιλούσαν,δείχνοντας το ένα στο άλλο,εκείνη την ώρα ήταν στο χώρο πολλές οικογενειες και πολλά παιδιά,

η γυναίκα είπε:

- τα παιδιά είναι χαρά

-στο μέλλον,απάντησε σοβαρά ο κ.Κ,θα έχουμε μια πολύ χειρότερη ανθρωπότητα,

-αυτο είναι άδικο να το λες,απαισιόδοξο,αντέδρασε η νεαρή γυναίκα

-ειναι η συνειδητοποίηση της σκληρης πραγματικοτητας,απάντησε ο κ Κ

-3-

παρατηρώντας τους  ανθρώπους στο πολυσύχναστο καφέ που κάθονταν εκείνη την ώρα μόνος του ο κ.Κ έγραψε στο σημειοματαριο του:

'σημερα ειναι γιορτή,όλοι οι άνθρωποι,άντρες γυναίκες παιδιά,καλοντυμένοι,γελαστοί,φιλικοί,αισιόδοξοι,

μετά το πέρας της γιορτής θα βγάλουν αυτές τις στολές τους,και θα επιστρέψουν στην τρομακτική καθημερινότητα,στον φοβερό εγκλεισμό της,

έως την επόμενη γιορτη'

-4-

οι ιστορίες του κ.Κ

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

μια χειμωνιατκη μέρα ο κ Κ πήγε σε μια απόμακρη ερημική παραλία,ο ήλιος έλαμπε,η θάλασσα ήρεμη,η άμμος ζεστή,πάνω της τα ίχνη των βημάτων του καθώς περπατουσε,τότε είδε μια πέτρα,έσκυψε και την πήρε στο χέρι του,μέσα της ενσωματωμένο ένα κοχύλι,απολιθωμένο,

άφησε πάλι την πέτρα στη θέση της,

'η τέλεια κατάληξη της υπαρξης' σκέφτηκε

-5-

μια χειμωνιατκη μέρα ο κ Κ πήγε σε μια απόμακρη ερημική παραλία,ο ήλιος έλαμπε,η θάλασσα ήρεμη,η άμμος ζεστή,πάνω της τα ίχνη των βημάτων του καθώς περπατουσε,τότε είδε μια πέτρα,έσκυψε και την πήρε στο χέρι του,μέσα της ενσωματωμένο ένα κοχύλι,απολιθωμένο,

άφησε πάλι την πέτρα στη θέση της,

'η τέλεια κατάληξη της υπαρξης' σκέφτηκε

.

.

.