LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ - τα τραγουδια του Θεού εις τον προφήτην Ελισαίον του κυρ Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

- τα τραγουδια του Θεού εις τον προφήτην Ελισαίον

του κυρ Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

.

.

τα τραγουδια του Θεού εις τον προφήτην Ελισαίον

του κυρ Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

εισήλθον εις τον ταπεινον ναισκον του Προφήτου Ελισαίου,ώραν βραδυνης

αμφιλυκης,και εις το απαλό ημίφως ηκουσα:

Τας του πλάνου παγίδας εκφυγών, ιερώτατε, 

απλανῶς επορεύθης δια βίου, πατὴρ ημών, Νικόλαε αοίδιμε Πλανά, 

ουράνια χαρίσματα λαβών, αγρυπνίαις και νηστείαις, 

ιερουργών οσίως τω Κυρίῳ σου. Όνπερ καθικετεύων εκτενῶς, 

Νάξιον ιεράτευμα, πρέσβευε δωρηθῆναι καὶ ημίν το θείον έλεος.

και ειτα εκπληρωθεί η ακουη μου  εκ κυμάτων ήχων,'της νήσου Σκιαθου'εννοησα,

και είδον πλήθος ταπεινούς απλοικους ανθρώπους ,ανδρας γυναίκας και παιδια,με αρχαία πρόσωπα,ίνα πληρωθεί ο α' Μακαρισμός:

Μακάριοι οἱ πτωχοὶ τῷ πνεύματι· ὅτι αὐτῶν ἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν.

η αγρυπνία,ως καθημερινά,θα διαρκούσε ολονυχτια,ιερουργουντος του ταπεινωτερου των ιερέων και του απλοικοτερου των ανθρώπων,του Νικολάου Πλανα,Νάξιου,οστις ήτο βραδυγλωσσος,'Τα λάθη όσα κάμνει εις την ανάγνωσιν, είναι πολλάκις κωμικά και όμως εξ όλων των ακροατών του, εξ όλου τού εκκλησιάσματος, κανείς μας δεν γελά. Διατί; Τον εσυνηθήσαμεν και μας αρέσει.'εγραψε ο κυρ Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης,όστις ψαλμωδει εις το δεξιόν Ψαλτήριον,εις δε το αριστερον ο εξάδελφος του Αλέξανδρος Μωραϊτιδης,

και τότε ηκουσαμεν το όλως ατομικόν ιδίωμα της ψαλτικής του Παπαδιαμάντη,

κατά τα εν Σκιάθω κολλυβαδικα',

'τα τραγούδια του Θεού,εννοησεν το ταπεινόν εκκλησίασμα,

'οφειλομεν να ψάλλωμεν' έλεγεν,'εν Εκκλησια με πραειας φωνάς,με φωνής αύρας 

λεπτής,και όχι με πολυφωνίας και παραφωνίας,αίτινες ομοιαζουν με το πνεύμα του ανεμου το βίαιον και με τον συσσεισμον,μέσω των οποίων δεν εφανερωθη 

ο Θεός',

― Αυτὰ είναι σαν γλυκὰ-γλυκὰ τραγουδάκια,ενθυμηθη την μικραν παιδισκην Μαρία,

'Εκείνην την ημέραν, ήτο 8η Σεπτεμβρίου, είχα ψάλει τὸ «Χαῖρε σεμνὴ μῆτερ καὶ δούλη Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ». γράφει,

μετά έξι ημερας έψαλλεν:"Αγαλλιάσθω τα δρυμού ξύλα σύμπαντα».

"Και εἰς την μνήμην της Παναγίας έψαλα τα θεσπέσια εκεῖνα κελαδήματα, το «Πεποικιλμένη» καὶ τὸ «Νενίκηνται», και το «Συνέστειλε χορὸς των Αποστόλων, το Θεοδόχον σῶμα σου· εις οὐρανίους θαλάμους προς τον υιὸν εκφοιτῶσα». 

Πεποικιλμένη τῇ θείᾳ δόξῃ, ἡ ἱερὰ καὶ εὐκλεής, 

Παρθένε μνήμη Σου, πάνταςσυνηγάγετο, 

πρὸς εὐφροσύνην τοὺς πιστούς, ἐξαρχούσης Μαριάμ, 

μετὰ χορῶν καὶ τυμπάνων, τῷ Σῷ ᾄδοντας Μονογενεῖ·

 Ἐνδόξως ὅτι δεδόξασται.

κι εγω είδον ως όραμα και ηκουσον:

Περαστικά, Κούλα. Δεν έχεις τίποτα, κορίτσι μου.

    ―Α! μπάρμπ᾿- Αλέξανδρε, εψέλλισεν ασθενώς. Πότε θα μου πης πάλι τὰ θεῖα… τραούγια;

    ―Όποτε θέλεις, Κούλα μου. Άμα γίνη αγρυπνία εις τον Άγιον Ελισσαῖον να έλθης, να σου τα πω.

    ― Να μου τα πης. Μα θα τ᾿ ακούσω;

    ―Άμα προσέχης, θα τ᾿ ακούσης…

    

η Αγγελικούλα ,η αγνή ψυχή της,είδα,περιιπτατο εκεί εντός του Προφήτου

Ελισαιου

ο δε ενάρετος ιερευς Νικόλαος Πλανάς και ο Σκιαθίτης κυρ Αλέξανδρος εμουρμουριζαν την ακολουθίαν των νηπιων

"Ω, τις μη θρηνήσει, τέκνον μου. 

Ότι βρέφος άωρον εκ μητρικῶν αγκαλών νυν, 

ώσπερ στρουθίον τάχος επέτασας».

το τραγούδι του Θεού

.

.

.