.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ-FAIRY TALES
GREEK FAIRY TALES - MARCHEN
ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ-C.N.COUVELIS[Χ.Ν.ΚΟΥΒΕΛΗΣ]
.
.
ηρωας-χ.ν.κουβελης
.
.
ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΒΑΣΙΣΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΥΜΑΙΟΥ
ΣΤΗΝ ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ,Ραψωδια Ο',στιχοι 402-484
- χ.ν.κουβελης
.
.
τοῦτο δέ τοι ἐρέω, ὅ μ' ἀνείρεαι ἠδὲ μεταλλᾷς.402
νῆσός τις Συρίη κικλήσκεται, εἴ που ἀκούεις,
Ὀρτυγίης καθύπερθεν, ὅθι τροπαὶ ἠελίοιο,
Μια φορα τα πολυ παλια χρονια σ'ενα νησι πλουσιο π'απ'ολα
τα καλα ειχε,προβατα και σιταρια,αμπελια και κρασια,ηταν ενας
αρχοντας και η αρχοντισα του,βασιλιας και βασιλισα ητανε στον
τοπο εκεινο,κι ειχανε ενα παιδι μονακριβο,και το μεγαλωνε μια
ξενη γυναικα,αυτη το φροντιζε και το'παιζε,και το παιδι πολυ ηταν
ευτυχισμενο και την αγαπουσε,
τοτε ηρθανε στο νησι μ'ενα καραβι ξενοι εμποροι,κι ειχανε πολλες
πραματειες στ'αμπαρια του,ρουχα και στολιδια,κοσμηματα διαφο-
ρα και τριγυριζαν στη χωρα διαλαλουσαν το εμποτρευμα και το που-
λουσαν,κι ενας απ'αυτους τους εμπορους ενας νεαρος αντρας ειδε μια
μερα στην αγορα τη γυναικα που κρατουσε το παιδι και ητανε ομορφη
και του αρεσε πολυ την σταματησε και της μιλησε κι εκεινη δεχτηκε
και τον αγαπησε κι αυτη και της ζητησε να την κλεψει,και να την παρει
στο καραβι μαζι του,να φυγουν μακρια,
μα ομως αυτο το πραμα ευκολο καθολου δεν ηταν ,πως να παρατησει
το παιδι,πολυ θα του κακοφαινοντανε του αρχοντα,θα θυμωνε,ομως
τον αγαπουσε η γυναικα τον αντρα κι ηθελε πολυ να φυγει μαζι του,
και μια μερα ο αντρας ο εμπορος πηρε τη πιο καλη πραματεια του,κο-
σμηματα λαμπερα φανταχτερα,και πηγε στο σπιτι του αρχοντα με τεχνα-
σμα να κλεψει τη γυναικα,κι εκει τα'δειξε,και μαζευτηκαν στην αυλη
ολες οι γυναικες του σπιτιου και μαζι κι η μανα του παιδιου,
και πολυ θαμπωθηκαν απ'τα στολιδια και τα κοσμηματα,κι ενα χρυσο
περιδεραιο με κεχριμπαρια τους εκανε την περισσοτερη εντυπωση,
τους αρεσε πολυ και καθεμια το φοραγιε στο λαιμο της κι ηθελε να
το'χει δικο της,να τ'αγορασει και να καμαρωνει,
ολες οι γυναικες το νου τους τον ειχαν εκει και ξεχαστηκαν,
ἤλυθ' ἀνὴρ πολύϊδρις ἐμοῦ πρὸς δώματα πατρὸς
χρύσεον ὅρμον ἔχων, μετὰ δ' ἠλέκτροισιν ἔερτο. 460
τὸν μὲν ἄρ' ἐν μεγάρῳ δμῳαὶ καὶ πότνια μήτηρ
χερσίν τ' ἀμφαφόωντο καὶ ὀφθαλμοῖσιν ὁρῶντο,
ὦνον ὑπισχόμεναι
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
κι ηρθε πανουργος αντρας στο σπιτι του πατερα μου
κι ειχε μαζι του χρυσο περιδεραιο με κεχριμπαρια
περασμενα κι ολες οι δουλες τ'αρχοντικου κι η σεβαστη
μητερα το πηραν στα χερια και τ'αγγιζαν το κοιταζαν
με θαυμασμο και να τ'αγορασουν ζητουσαν
και τοτε βρηκε την ευκαιρια να ξεφυγει χωρις να την δουν
η γυναικα να παει στο καραβι, να φυγει και το παιδι κρατου-
σε απ-το χερι,κι αυτο την ακολουθησε,δεν καταλαβαινε,
κι ετσι εφυγαν απ'το νησι και βρεθηκαν οι εμποροι σ'αλλο νησι
κι εκει πουλησαν στον αρχοντα του τοπου,στο βασιλια,το παιδι,
τοὺς δ' Ἰθάκῃ ἐπέλασσε φέρων ἄνεμός τε καὶ ὕδωρ,
ἔνθα με Λαέρτης πρίατο κτεάτεσσιν ἑοῖσιν.
οὕτω τήνδε τε γαῖαν ἐγὼν ἴδον ὀφθαλμοῖσι."484
και το παιδι δουλευε σαν χοιροβοσκος,[συβωτας],βοσκουσε
τα γουρουνια του αρχοντα,
ηταν καλος και τιμιος κι ευγενικος κι ολοι τον αγαπουσαν,
αρχοντας εγινε στο νησι ο γιος του βασιλια και μια μερα εφυγε
απ'το νησι για μεγαλη εκστρατεια μαζι μ'αλλους πολλους αρχον-
τους απ'ολη τη χωρα,εναν πολεμο περα μακρια σε ξενη πολη,
και περασαν χρονοι δεκα να τελειωσει ο πολεμος κι αλλους δεκα
χρονους εκανε να γυρισει πισω στη πατριδα,αφου πολυ παιδευτηκε,
και το σπιτι του το ειχανε πιασμενο αδικοι ανθρωποι που θελανε να
του αρπαξουν τη γυναικα και να του σκοτωσουν το γιο του,να του
παρουν την εξουσια,να κυβερνησουν τον τοπο εκεινοι,
ολο γλεντουσαν ετρωγαν κι επιναν,σπαταλουσαν το βιος του και
το σκορπουσαν,τα προβατα και τα γιδια και τα γελαδια και τα γουρου-
νια,το κρασι και το σιταρι,
κι ο αρχοντας σαν γυρισε ,σκεδιασε να τους ξεκανει και κρυφτηκε στις
ερημιες και σαν γερος και ζητιανος μεταμορφωθηκε,σ'ολους αγνωρι-
στος,και μοναχα σ'εκεινον τον χοιροβοσκο που τοσο πολυ τον εμπι-
στευον-ταν φανερωθηκε ,ποιος ειναι και τι σκοπευε να κανει κι εκει-
νος χαρηκε που ξαναβρηκε τον αφεντη του,κι οταν ωριμασε ο καιρος
κι ηρθε η μερα πηρε εκδικηση κι εναν-εναν ξεκανε τους αδικους αν-
θρωπους,με το τοξο και τα βελη του τους σκοτωσε,τοτε τον πιστο
χοιροβοσκο τον απελευθερωσε,δουλος να μην ειναι πια,κι εγινε κι
εκεινος αρχοντας μεγαλος κι απ'αυτον καταγεται μεγαλη γενια.
Κι ετσι εζησαν αυτοι καλα κι εμεις καλυτερα
.
.
.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ-FAIRY TALES
GREEK FAIRY TALES - MARCHEN
ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ-C.N.COUVELIS[Χ.Ν.ΚΟΥΒΕΛΗΣ]
.
.
ηρωας-χ.ν.κουβελης
.
.
ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΒΑΣΙΣΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΥΜΑΙΟΥ
ΣΤΗΝ ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ,Ραψωδια Ο',στιχοι 402-484
- χ.ν.κουβελης
.
.
τοῦτο δέ τοι ἐρέω, ὅ μ' ἀνείρεαι ἠδὲ μεταλλᾷς.402
νῆσός τις Συρίη κικλήσκεται, εἴ που ἀκούεις,
Ὀρτυγίης καθύπερθεν, ὅθι τροπαὶ ἠελίοιο,
Μια φορα τα πολυ παλια χρονια σ'ενα νησι πλουσιο π'απ'ολα
τα καλα ειχε,προβατα και σιταρια,αμπελια και κρασια,ηταν ενας
αρχοντας και η αρχοντισα του,βασιλιας και βασιλισα ητανε στον
τοπο εκεινο,κι ειχανε ενα παιδι μονακριβο,και το μεγαλωνε μια
ξενη γυναικα,αυτη το φροντιζε και το'παιζε,και το παιδι πολυ ηταν
ευτυχισμενο και την αγαπουσε,
τοτε ηρθανε στο νησι μ'ενα καραβι ξενοι εμποροι,κι ειχανε πολλες
πραματειες στ'αμπαρια του,ρουχα και στολιδια,κοσμηματα διαφο-
ρα και τριγυριζαν στη χωρα διαλαλουσαν το εμποτρευμα και το που-
λουσαν,κι ενας απ'αυτους τους εμπορους ενας νεαρος αντρας ειδε μια
μερα στην αγορα τη γυναικα που κρατουσε το παιδι και ητανε ομορφη
και του αρεσε πολυ την σταματησε και της μιλησε κι εκεινη δεχτηκε
και τον αγαπησε κι αυτη και της ζητησε να την κλεψει,και να την παρει
στο καραβι μαζι του,να φυγουν μακρια,
μα ομως αυτο το πραμα ευκολο καθολου δεν ηταν ,πως να παρατησει
το παιδι,πολυ θα του κακοφαινοντανε του αρχοντα,θα θυμωνε,ομως
τον αγαπουσε η γυναικα τον αντρα κι ηθελε πολυ να φυγει μαζι του,
και μια μερα ο αντρας ο εμπορος πηρε τη πιο καλη πραματεια του,κο-
σμηματα λαμπερα φανταχτερα,και πηγε στο σπιτι του αρχοντα με τεχνα-
σμα να κλεψει τη γυναικα,κι εκει τα'δειξε,και μαζευτηκαν στην αυλη
ολες οι γυναικες του σπιτιου και μαζι κι η μανα του παιδιου,
και πολυ θαμπωθηκαν απ'τα στολιδια και τα κοσμηματα,κι ενα χρυσο
περιδεραιο με κεχριμπαρια τους εκανε την περισσοτερη εντυπωση,
τους αρεσε πολυ και καθεμια το φοραγιε στο λαιμο της κι ηθελε να
το'χει δικο της,να τ'αγορασει και να καμαρωνει,
ολες οι γυναικες το νου τους τον ειχαν εκει και ξεχαστηκαν,
ἤλυθ' ἀνὴρ πολύϊδρις ἐμοῦ πρὸς δώματα πατρὸς
χρύσεον ὅρμον ἔχων, μετὰ δ' ἠλέκτροισιν ἔερτο. 460
τὸν μὲν ἄρ' ἐν μεγάρῳ δμῳαὶ καὶ πότνια μήτηρ
χερσίν τ' ἀμφαφόωντο καὶ ὀφθαλμοῖσιν ὁρῶντο,
ὦνον ὑπισχόμεναι
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
κι ηρθε πανουργος αντρας στο σπιτι του πατερα μου
κι ειχε μαζι του χρυσο περιδεραιο με κεχριμπαρια
περασμενα κι ολες οι δουλες τ'αρχοντικου κι η σεβαστη
μητερα το πηραν στα χερια και τ'αγγιζαν το κοιταζαν
με θαυμασμο και να τ'αγορασουν ζητουσαν
και τοτε βρηκε την ευκαιρια να ξεφυγει χωρις να την δουν
η γυναικα να παει στο καραβι, να φυγει και το παιδι κρατου-
σε απ-το χερι,κι αυτο την ακολουθησε,δεν καταλαβαινε,
κι ετσι εφυγαν απ'το νησι και βρεθηκαν οι εμποροι σ'αλλο νησι
κι εκει πουλησαν στον αρχοντα του τοπου,στο βασιλια,το παιδι,
τοὺς δ' Ἰθάκῃ ἐπέλασσε φέρων ἄνεμός τε καὶ ὕδωρ,
ἔνθα με Λαέρτης πρίατο κτεάτεσσιν ἑοῖσιν.
οὕτω τήνδε τε γαῖαν ἐγὼν ἴδον ὀφθαλμοῖσι."484
και το παιδι δουλευε σαν χοιροβοσκος,[συβωτας],βοσκουσε
τα γουρουνια του αρχοντα,
ηταν καλος και τιμιος κι ευγενικος κι ολοι τον αγαπουσαν,
αρχοντας εγινε στο νησι ο γιος του βασιλια και μια μερα εφυγε
απ'το νησι για μεγαλη εκστρατεια μαζι μ'αλλους πολλους αρχον-
τους απ'ολη τη χωρα,εναν πολεμο περα μακρια σε ξενη πολη,
και περασαν χρονοι δεκα να τελειωσει ο πολεμος κι αλλους δεκα
χρονους εκανε να γυρισει πισω στη πατριδα,αφου πολυ παιδευτηκε,
και το σπιτι του το ειχανε πιασμενο αδικοι ανθρωποι που θελανε να
του αρπαξουν τη γυναικα και να του σκοτωσουν το γιο του,να του
παρουν την εξουσια,να κυβερνησουν τον τοπο εκεινοι,
ολο γλεντουσαν ετρωγαν κι επιναν,σπαταλουσαν το βιος του και
το σκορπουσαν,τα προβατα και τα γιδια και τα γελαδια και τα γουρου-
νια,το κρασι και το σιταρι,
κι ο αρχοντας σαν γυρισε ,σκεδιασε να τους ξεκανει και κρυφτηκε στις
ερημιες και σαν γερος και ζητιανος μεταμορφωθηκε,σ'ολους αγνωρι-
στος,και μοναχα σ'εκεινον τον χοιροβοσκο που τοσο πολυ τον εμπι-
στευον-ταν φανερωθηκε ,ποιος ειναι και τι σκοπευε να κανει κι εκει-
νος χαρηκε που ξαναβρηκε τον αφεντη του,κι οταν ωριμασε ο καιρος
κι ηρθε η μερα πηρε εκδικηση κι εναν-εναν ξεκανε τους αδικους αν-
θρωπους,με το τοξο και τα βελη του τους σκοτωσε,τοτε τον πιστο
χοιροβοσκο τον απελευθερωσε,δουλος να μην ειναι πια,κι εγινε κι
εκεινος αρχοντας μεγαλος κι απ'αυτον καταγεται μεγαλη γενια.
Κι ετσι εζησαν αυτοι καλα κι εμεις καλυτερα
.
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου