GREEK POETRY -Ιοκαστη -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης . .

 .

.

GREEK POETRY

-Ιοκαστη 

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.

.

Ιοκαστη 

- χ.ν.κουβελης c.n.couvelis 

έφεραν το παιδί 

με τρυπημενους τους αστραγάλους, 

δεν τόλμησαν να τους κατηγορήσουν, 

ούτε να εκφράσουν την περιφρόνηση τους, 

εκείνη στο δωματιο 

στο σκοτάδι εβλεπε έναν εκτυφλωτικό 

αιχμηρό ήλιο, 

το τοπιο πέρα μέχρι τα βουνά 

αιωρουνταν, 

ο άντρας της τραβηξε τις χρυσές καρφίτσες 

απ'τα ρούχα, 

η απαλη σάρκα των ματιών υποχώρησε 

στη βίαια κίνηση σχιστηκε, 

το παιδί μπροστά της 

με φουσκωμένα πόδια περπατουσε κουτσαινοντας, 

φώναξε τ'ονομα του

'Οιδιποδα' 

δεν άκουσε, 

επανέλαβε

'Οιδιποδα, Οιδιποδα', 

'τι' ναι μάνα; '

ηταν η Ισμήνη,

' μάνα τι έπαθες; '

είδε το πρόσωπο της λυπημενο

' που είναι ο Ετεοκλης ο Πολυνεικης η Αντιγονη; '

την ρώτησε,

' είδα τον Λαΐο,είχε κεφάλι σκύλου, 

και τον Λαμβδακο είδα να του ξεσκιζουν 

οι γυναίκες το κορμί 

και να τρώνε τις σαρκες του', '

ησύχασε μανα' 

'ποιος έσβησε το φως; '

ξαναφωναξε η γυναικα

' γιατί δεν βλέπω; 

θέλω να δω το παιδί μου, 

ποιος του τρύπησε τα πόδια; '

το σκοτάδι στο δωματιο 

φωτιζε ένας εκτυφλωτικος ηλιος,

άλλοιψε με λάδι τα πόδια του παιδιού, 

έπειτα με λευκες λωρίδες υφάσματος 

τα έδεσε, 

εκείνο αποκοιμηθηκε, 

καλύτερα έτσι, δεν θα καταλαβει 

αύριο ξημερωνοντας που θα το παρουν

.

.

.