LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ --ΑΣΜΑ ΑΣΜΆΤΩΝ (Μεταφράζοντας αποσπάσματα) -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

--ΑΣΜΑ ΑΣΜΆΤΩΝ (Μεταφράζοντας αποσπάσματα)

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

.

.

.ΑΣΜΑ ΑΣΜΆΤΩΝ (Μεταφράζοντας αποσπάσματα)-

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

1.5 μέλαινά εἰμι ἐγὼ καὶ καλή, θυγατέρες 

1.5.μελαχροινη κι όμορφη ειμαι,κοπελες

1.6 μὴ βλέψητέ με ὅτι ἐγώ εἰμι μεμελανωμένη, ὅτι παρέβλεψέ με ὁ ἥλιος·

1.6.μην με κοιτάτε που'μαι μαυρισμένη,ο ήλιος μ'εκαψε

1.7 ἀπάγγειλόν μοι ὃν ἠγάπησεν ἡ ψυχή μου, ποῦ ποιμαίνεις, ποῦ κοιτάζεις ἐν μεσημβρίᾳ

1.7.πες μου εσύ που η ψυχή μου αγαπά,που βοσκεις το κοπαδι σου,που το μεσημέρι πλαγιαζεις;

1.10 τί ὡραιώθησαν σιαγόνες σου ὡς τρυγόνος, τράχηλός σου ὡς ὁρμίσκοι;

1.10.σαν της τρυγονας τα μάγουλα σου  ομόρφυναν,ο λαιμός σου κοσμημα

1.15 ἰδοὺ εἶ καλή, ἡ πλησίον μου, ἰδοὺ εἶ καλή, ὀφθαλμοί σου περιστεραί.

1.15.ποσο όμορφη είσαι,αγάπη μου,πόσο όμορφη,περιστερες τα μάτια σου

2.1 ΕΓΩ ἄνθος τοῦ πεδίου, κρίνον τῶν κοιλάδων.

2.1 εγώ λουλούδι τ'αγρου,κρίνο της κοιλαδας

2.2 ὡς κρίνον ἐν μέσῳ ἀκανθῶν, οὕτως ἡ πλησίον μου ἀνὰ μέσον τῶν θυγατέρων

2.2 όπως μέσ'τ'αγκαθια κρίνο,έτσι η αγάπη μου μέσα στις κοπέλες

2,5 Στηρίσατέ με ἐν μύροις, στοιβάσατέ με ἐν μήλοις, ὅτι τετρωμένη ἀγάπης 

ἐγώ

2.5 μυρωστε με,βάλτε μου μήλα,γιατί πληγωμένη της αγαπης ειμαι

2,7 Ὥρκισα ὑμᾶς, θυγατέρες, ἐν δυνάμεσι καὶ ἐν ἰσχύσεσι τοῦ ἀγροῦ, ἐὰν ἐγείρητε καὶ ἐξεγείρητε τὴν ἀγάπην, ἕως οὗ θελήσῃ.

2.7 σας θερμοπαρακαλω,κοπέλες,στις δυνάμεις και στις ορμές τ'αγρου,μην την αγάπη μου ξυπνάτε και ταράζεται,μέχρι αυτή να το θελήσει

2,8 Φωνὴ ἀδελφιδοῦ μου· ἰδοὺ οὗτος ἥκει πηδῶν ἐπὶ τὰ ὄρη, διαλλόμενος ἐπὶ τοὺς βουνούς.

2.8 η φωνή τ'αγαπημενου μου,νάτος φθάνει όρη πηδωντας,βουνά δρασκελωντας

2,10 Ἀποκρίνεται ἀδελφιδός μου, καὶ λέγει μοι· ἀνάστα, ἐλθὲ ἡ πλησίον μου, καλή μου, περιστερά μου,

2.10 μ'αποκρινεται ο αγαπημένος μου και μου λέει.σηκω,αγαπη μου ελα,ομορφιά μου,περιστερα μου

3,1 Επὶ κοίτην μου ἐν νυξὶν ἐζήτησα ὃν ἠγάπησεν ἡ ψυχή μου· ἐζήτησα αὐτὸν καὶ οὐχ εὗρον αὐτόν· ἐκάλεσααὐτόν, καὶ οὐχ ὑπήκουσέ μου.

3.1 στο κρεβάτι μου τη νύχτα ζήτησα αυτόν που η ψυχή μου αγάπησε ,τον ζήτησα και δεν τον βρηκα,τον φώναξα και δεν μ'ακουσε

3,3 Εὕροσάν με οἱ τηροῦντες, οἱ κυκλοῦντες ἐν τῇ πόλει. Μὴ ὃν ἠγάπησεν ἡ ψυχή μου ἴδετε;

3.3 με βρήκαν οι φυλακές που στη πόλη περιπολούν,Μην είδατε αυτόν που η ψυχή μου αγάπησε;

4,5 Δύο μαστοί σου ὡς δύο νεβροὶ δίδυμοι δορκάδος οἱ νεμόμενοι ἐν κρίνοις.

4.5 τα δυο βυζιά σου σαν δίδυμα ζαρκαδας,που στα κρίνα βοσκουν

4,9 Ἐκαρδίωσας ἡμᾶς, ἀδελφή μου νύμφη· ἐκαρδίωσας ἡμᾶς ἑνὶ 

ἀπὸ ὀφθαλμῶν σου, ἐν μιᾷ ἐνθέματι τραχήλων σου.

4.9 μας ταραξες τη καρδιά,νύφη αγάπη μου,μας ταραξες τη καρδιά μ'ένα σου βλέμμα,με του λαιμού σου το κοσμημα

4,10 Τί ἐκαλλιώθησαν μαστοί σου, ἀδελφή μου νύμφη; Τί ἐκαλλιώθησαν μαστοί

σου ἀπὸ οἴνου, καὶ ὀσμὴ ἱματίων σου ὑπὲρ πάντα τὰ ἀρώματα;

4.10 πόσο ομόρφυναν τα βυζιά σου,νύφη αγάπη μου;πιο πολύ κι απ'το κρασι ομορφυναν τα βυζιά σου κι η μυρωδιά των φορεματων σου απ'όλα τ'αρωματα

πανω

4,16 Ἐξεγέρθητι, βορρᾶ, καὶ ἔρχου, νότε, διάπνευσον κῆπόν μου, καὶ ρευσάτωσαν ἀρώματά μου· καταβήτω ἀδελφιδός μου εἰς κῆπον αὐτοῦ 

καὶ φαγέτω καρπὸν ἀκροδρύων αὐτοῦ.

4.16 σήκω βοριά κι έλα νοτια,φυσατε στον κήπο μου και τ'αρωματα μου σκορπιστε, ο αγαπημένος μου στον κήπο του να κατεβει κι ώριμο καρπό  απ'τα βλαστάρια του να φάει

5,2 Ἐγὼ καθεύδω καὶ ἡ καρδία μου ἀγρυπνεῖ. Φωνὴ ἀδελφιδοῦ μου 

κρούει ἐπὶ τὴν θύραν. Ἄνοιξόν μοι, ἀδελφή μου, ἡ πλησίον μου, περιστερά μου, τελεία μου, ὅτι ἡ κεφαλή μου ἐπλήσθη δρόσου καὶ οἱ βόστρυχοί μου ψεκάδων νυκτός.

5.2 κοιμάμαι κι η καρδιά μου άγρυπνα,η φωνή τ'αγαπημενου μου,χτυπάει τη πόρτα.Ανοιξε μου,αγάπη ταίρι μου,περιστερα μου,ομορφιά μου,το κεφάλι μου

η δροσιά το νότισε και τα μαλλιά μου οι σταλες της νυχτας

6,10 :Τίς αὕτη ἡ ἐκκύπτουσα ὡσεὶ ὄρθρος, καλὴ ὡς σελήνη, ἐκλεκτὴ ὡ ὁ 

ἥλιος

6.10 ποια να'ναι αυτή που σαν την αυγουλα ξεπροβάλει,σαν το φεγγάρι όμορφη,

σαν τον ήλιο ξεχωριστή

7,7 : Τί ὡραιώθης καὶ τί ἡδύνθης ἀγάπη, ἐν τρυφαῖς σου;

7.7 πόσο όμορφηνες και πόσο γλυκανες αγάπη στην τρυφεροτητα σου;

8,6 Θές με ὡς σφραγῖδα ἐπὶ τὴν καρδίαν σου, ὡς σφραγῖδα ἐπὶ τὸν 

βραχίονά σου· ὅτι κραταιὰ ὡς θάνατος ἀγάπη,

8.6 σφράγισε με στη καρδια σου, σφράγισε με στο μπράτσο σου,γιατί ως ο θάνατος ισχυρή η αγαπη

8,7 ὕδωρ πολὺ οὐ δυνήσεται σβέσαι τὴν ἀγάπην καὶ ποταμοὶ οὐ συνκλύσουσιν αὐτήν

8.7 όσο πολύ και να'ναι το νερό την αγάπη δεν δυνεται να σβήσει κι ούτε ποταμοί

να καταπνίξουν.

.

.