I Am a Greek European Worldwidel Man-Now!- www.artpoeticacouvelis.blogspot.com

I Am a Greek European Worldwide Man-Now!-

www.artpoeticacouvelis.blogspot.com

Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2018

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Monsieur le Président Ο ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ ΤΩΝ ΛΑΒΥΡΙΝΘΩΝ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Monsieur le Président Ο ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ ΤΩΝ ΛΑΒΥΡΙΝΘΩΝ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.



Monsieur le Président Ο ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ ΤΩΝ ΛΑΒΥΡΙΝΘΩΝ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

συνεληφθει με την  κατηγορια της κατασκοπιας,πως ειχε παραδωσει στον εχθρο απορρητα
κρατικα εγγραφα,η δικη ηταν μια παρωδια,καθοδηγουμενοι μαρτυρες,επικαλεστηκαν,ως
αποδειτικα επιβαρυντικα στοιχεια τις ψυχολογικες  παρεκλισεις του,π.χ την εσωστρεφεια του,
επισης,επιδεικνυοντας ρατσισμο,και την καταγωγη του απο μια υποπτη και ακρως επικινδυνη
για τον πολιτισμο και το κρατος τους εθνοτικη ομαδα,στα σημειωματα που ανταλλαξε με τον
αντιπαλο πρακτορα,τα οποια βρεθηκαν σχισμενα σε πολλα κοματια απο την ηλικιωμενη καθα-
ριστρια του γραφειου του,μια δικη τους πρακτορα,στο καλαθι των απορριματων,ηταν σημειω-
μενο ενα τεραστιο  ποσο πληρωμης,το οποιο θα επερνε για τις προδοτικες υπηρεσιες του,
ο κρατικος εγκριτος γραφολογος που επιστρατευτηκε για την συγκριτικη εξεταση του κειμενου
του σημειωματος με τον γραφικο χαραχτηρα του κατηγορουμενου εβγαλε το τελικο πορισμα
πως  ο κατηγουμενος εγραψε το σημειωμα,η  υπερασπιση αντεδρασε δειχνοντας φτιαχτες
ομοιοτητες αλλα και κραυγαλεες ανομοιοτητες,οι κατηγοροι της απαντησαν ειρωνικα πως
προκειται περι 'αυτοπλαστογραφιας','ο ιδιος  ο κατηγορουμενος πλαστογραφησε ευφυως,
κυριοι,τον εαυτο του,αυτο και τιποτα αλλο',η κοινη γνωμη διχαστηκε,αθωος η' ενοχος,προ-
δοτης,τελικα κηρυχτηκε κεκλεισμενων των θυρων παμψηφει ενοχος εσχατης προδοσιας
με θανατικη ποινη,ξεσπασε μεγαλος σαλος,εγιναν επεισοδια,σε μια εφημεριδα,μαλιστα,
μεγαλης  κυκλοφοριας δημοσιευτηκε στη πρωτη σελιδα ενα κειμενο υπερασπισης καποιου
συγγραφεα με τιτλο'Κατηγορω', ο συγγραφεας συνεληφθει και δικαστηκε με συνοπτικες
διαδικασιες ως επικινδυνος υποκινητης  κατασκοπιας και κλειστηκε στη φυλακη,αυτη ηταν ενας
στενος,ευθεια γραμμη,τοιχισμενος διαδρομος,με ψηλη οροφη,ανα τακτα διαστηματα,εικοσι
μετρων,υπηρχαν γυαλινοι φεγγιτες,που εβλεπαν στον ουρανο,κλειδωσαν την βαρια μπρουτζινη
πορτα εισοδου και τον παρατησαν εκει μεσα,μην εχοντας τι αλλο να κανει περπατουσε συνεχως
μεσα στον ευθυ διαδρομο,οταν κουραζονταν ξαπλωνε στο πετρινο δαπεδο,κι εκει τον επαιρνε
κι ο υπνος,οταν ξυπνουσε συνεχιζε το περπατημα,απο το διερχομενο φως ψηλα στον φεγγιτη
καταλαβαινε τις αλλαγες της μερας,ποτε ξημερωνε και ποτε βραδυαζε,αλλα και τις κλιματικες
αλλαγες,αν ειχε ηλιοφανεια η' συννεφια,αν εβρεχε,απο τις σταγονες στο τζαμι,αν ειχε φεγγαρι,
απο το φως τη νυχτα,βεβαια καμια απ'αυτες τις αλλαγες,ζεστη,κρυο,δεν επειρεαζαν την κατα-
σταση μεσα στον διαδρομο,η οποια με καποιο μηχανισμο διατηρουνταν σταθερη,μια ηπια ζε-
στη επικρατουσε,οταν βραδυαζε μια απροσωπη φωνη,απο καποιο μεγαφωνο ψηλα στην οροφη
που δεν μπορουσε να εντοπισει,τον πληροφορουσε πως μετα απο 50 φεγγιτες,1000 μετρα,θα
βρει φαγητο,νερο,και κουβερτες να σκεπαστει αν κρυωνε τη νυχτα,στην αρχη μετρουσε τις με-
ρες,,ειχαν περασει ακριβως,219,7 μηνες και 9 μερες,για να ειναι υποφερτη η διαμονη του εκει
μεσα  καθε μερα σκεφτονταν ενα θεμα,και μ'αυτο την ονοματιζε,παραδειγμα,η 14η,θυμαται,
ηταν ημερα Σοπενχαουερ,η 57η ημερα Καντ,η 61η ημερα Θερβαντες,η 93η ημερα Σεξπηρ,η 121η
ημερα Μπετοβεν,..,καποιες ηταν υποδιαιρεσεις ενος γενικου θεματος,παραδειγμα,η 187η
η κριτικη του Χεγκελ στον Καντ,η 123η  η 17η παραλλαγη σ'ενα θεμα του Ντιαμπελι του
Μπετοβεν,...,μετα οταν ο αριθμος των ημερων εγινε τεραστιος,σταματησε την καταμετρηση,
αλλωστε θα ηταν αδυνατο αφου ο αριθμος των θα κατεληγε απειρος,σε μια απ'αυτες τις,χωρις
αριθμο,μερες,ασχοληθηκεμε την υποθεση για την οποια καταδικαστηκε,θα μπορουσε,αν δεν
ειχε συμβει πραγματικα αυτη η στημενη δικαστικη πλανη να την ειχε φανταστει,να την ειχε
επινοησει,ενα μυθιστορημα η' ενα θεατρικο εργο,ετσι ολοι οι πρωταγωνιστες της ιστοριας να
ηταν λογοτεχνικα φαντασματα,τοτε και η τιμωρια του θα ηταν φανταστικη,ο διαδρομος αυτος
φανταστικος ,η παρουσια του εδω μεσα φανταστικη,κι αυτος ενα φανταστικο προσωπο,
'προσοχη,προσοχη'ακουσε τη φωνη στο μεγαφωνο 'μετα απο 50 φεγγιτες θα βρειτε φαγητο,
νερο,και κουβερτες',το αστειο ηταν οτι,παρ'ολ'αυτα, υπηρχε ποικιλια στο φαγητο,καποιος
θορυβος τον ξυπνησε τη νυχτα,σαν καποιος να περασε διπλα του,ακουγε τα βηματα του,
καπου 20 φεγγιτες πιο πισω του,μετρησε την αποσταση,σηκωθηκε,'ποιος εισαι;'φωναξε,
περιμενε,'ποιος εισαι;'ξαναφωναξε,δεν πηρε απαντηση,μεσα στο σκοταδι δεν εβλεπε,αργοτε-
ρα τη μερα ασχοληθηκε με τη Μη Ευκλειδια Γεωμετρια,τη νυχτα κοιτουσε ψηλα στο φεγγιτη το
φως του φεγγαριου,σκεφτηκε,και δεν του φανηκε παραξενο,αν ειχε γεννηθει κι ειχε μεγαλωσει
μεσα στον διαδρομο,με την αυταρκεια τροφης και στεγης,θα αγνοουσε το φεγγαρι,και,γενικα,
ολον τον εξωτερικο κοσμο,την πραγματικοτητα,αυτο μεσα στον διαδρομο θα ηταν γι'αυτον
η  πραγματικοτητα,και φυσικα θα ειχε αγνοια της δικης και της ποινης του,τοτε για πρωτη φορα
ακουσε καθαρα ακριβως κατω απο το δαπεδο του διαδρομου που ηταν ξαπλωμενος πανω στη
κουβερτα  βηματα,καποιος περπατουσε ακριβως απο κατω του,επομενως υπηρχε ενας αλλος
διαδρομος,παραλληλος με τον δικο του η' που τον ετεμνε,αυτος ο ανθρωπος μπορει να'ναι
οπως κι αυτος καταδικασμενος για καποια υποθεση,η',σκεφτηκε,και δεν του φανηκε καθολου
παραξενο,για την ιδια υποθεση που καταδικαστηκε κι αυτος,και ισως,γιατι οχι,να ειναι πολλοι
για την ιδια υποθεση καταδικασμενοι,μπορει και απειροι,μια αλλη περιπτωση ειναι κατα
καποιο  τροπο ολοι αυτοι οι αλλοι διαδρομοι να ειναι μια αντανακλαση του δικου του,και ολοι
αυτοι οι καταδικασμενοι εκει μεσα ανθρωποι να ειναι αυτος,η' με ενα υψηλης τεχνολογιας
μηχανισμο οι δικαστες  του να το προκαλουν αυτο,μ'αυτες τις σκεψεις κοιμηθηκε,οταν ξυπνη-
σε  απ'τις σταγονες στον φεγγιτη ψηλα εβγαλε το συμπερασμα πως εξω,αυτο που ηταν γι'αυτον
καποτε το εξω,βρεχει εντονα,μπορει αυτο το εξω,μετα απο τοσο απειρο σχεδον χρονο που ειναι
στον διαδρομο κλεισμενος να μην υπαρχει,να εχει καταστραφει,και τοτε αυτος ειναι η μοναδικη
υπαρξη,και ισως ο μοναδικος μαρτυρας αυτου του κοσμου,και στην απολυτη  διαθεση του ειναι
να τον επιβεβαιωσει,με τις μαρτυριες και τη μνημη του,η' να τον αποσιωπησει,εξαφανιζοντας
τον,αν ποτε υπηρξε,ομως,κι εδω ειναι το λαθος του,υπαρχουν αυτοι που τον τρεφουν,η φωνη
 το φαγητο το νερο οι κουβερτες αποδεικνυουν την υπαρξη τους,ισως ομως ολο αυτο να ειναι
ενσωματωμενο στο τελειο συστημα του διαδρομου,πριν απο την αποσταση των 50 φεγγιτων
να ενεργοποιηται η ιδια απροσωπη φωνη στο μεγαφωνο και στην ορισμενη θεση να βρισκει το
φαγητο,το νερο,τις κουβερτες που ηταν απο πριν,απο παντα,αν περπατουσε προς τα πισω θα
εβρισκε τα δοχεια που περιειχαν το φαγητο και το νερο και φυσικα τις κουβερτες,τωρα τον
εβαλε σε μεγαλη σκεψη πως ποτε απο τοτε που κλειστηκε εδω μεσα δεν ενιωσε τις φυσικες
αναγκες της ουρησης και της αφοδευσης,επομενως αυτος ηταν ενας αλλος κοσμος,εξω απο τα
ανθρωπινα μετρα,την αλλη μερα αποφασισε να περπατησει προς τα πισω,να παει προς τα κει
απ'οπου ηρθε,δεν διαπιστωσε ομως καμια αλλαγη,κανενα ιχνος  που να  δειχνει πως απο εκει
περασε,ουτε υπολειματα τροφης,νερου και κουβερτες,παντα η ιδια φωνη τον ειδοποιουσε,
φαγητο νερο κουβερτες μετα απο 50 φεγγιτες,επεστρεψε στην αρχικη πορεια του,μια νυχτα
ξυπνησε,νομιζε πως ακουγε ακριβως διπλα του την αναπνοη ενος ανθρωπου που κοιμονταν,
απ'τον φεγγιτη ψηλα το φεγγαρι φωτιζε,αν γυριζε το κεφαλι θα τον εβλεπε,αν απλωνε το χερι
θα τον αγγιζε,διστασε,ο αλλος συνεχιζε ν'αναπνεει,τον ακουγε καθαρα,τελικα πηρε το θαρρος
να κοιταξει,ειχε το προσωπο του σκεπασμενο με την κουβερτα,η καρδια του χτυπουσε δυνατα,
απλωσε το χερι του,επιασε τη κουβερτα και την τραβηξε,απο κατω δεν υπηρχε τιποτα,ενα κενο,
οταν το πρωι ξυπνησε,ο ουρανος πανω ηταν φωτεινος,εφαγε το υπολοιπο φαγητο κι ηπιε το
νερο που ειχε μεινει,κοιταξε τον διαδρομο σ'ολο το μηκος του,κι απ'τις δυο μεριες του,μια
τεραστια ευθεια γραμμη,'ο λαβυρινθος μου'σκεφτηκε 'μια απειρη ευθεια γραμμη',περπατησε,
'σημερα'φωναξε,'αυτη η μερα ειναι αφιερωμενη στον λαβυρινθο μου,αυτο ειναι το σημερινο
μου θεμα,ο λαβυρινθος μου,μονο,ειναι ευθεια γραμμη,η' αποτελειται απο τεραστιου μηκους
παραλληλα ευθυγραμμα τμηματα που ενωνονται στα ακρα τους με καμπυλες απειρης καμπυ-
λοτητας ,οι οποιες δινουν την εντυπωση ευθειας κι ετσι ολο αυτο φαινεται μια ευθεια γραμμη,
η' αυτο το τεραστιο συστημα ευθυγραμμων τμηματων και καμπυλων κατροπτιζεται και ενω-
νετα σε μια τεραστια συμμετρικη κλειστη γραμμη,κι εγω μεσα σ'αυτη γυριζω επιστρεφωντας
αιωνια,η' ο λαβυρινθος μου ειναι μια τεραστια περιφερεια κυκλου,με απειρη ακτινα,που μου
δινει την εντυπωση ευθειας',,'προσοχη,προσοχη'ακουσε τη φωνη στο μεγαφωνο 'μετα απο 50
φεγγιτες θα βρητε φαγητο,νερο,και κουβερτες',εφαγε ηπιε νερο και ξαπλωσε,κοιμηθηκε ηρε-
μος,στο ονειρο ειδε εναν ανθρωπο σκυμενο σ'ενα γραφειο να γραφει,οταν εκεινος ο ανθρωπος
βγηκε απ'το γραφειο πηγε να διαβασει τι εγραφε,συνεχεια διαβαζε το ιδιο κειμενο,οταν ξυπνη-
σε δεν θυμονταν τι ειχε διαβασει,αηκωθηκε να περπατησει στο διαδρομο οπως καθε μερα,
σκεφτηκε πως αυτη η φυλακη ειναι δικη του επινοηση,η δικη τους φυλακη,αυτων που τον
δικασαν,ηταν η συνειθισμενη,ενα κελι 2 επι 2 σκοτεινο,η δικη του ομως φυλακη ειναι ο τοπος,
κι αυτη εντελει ειναι η εκδικηση του,η δικαιοσυνη του,οπου αιωνια θα περιφερεται ωστε ποτε
να μην ξεχαστει εκεινη η αδικια τοτε σ'εκεινον τον,εσωστρεφη οπως τον ειπαν,ανθρωπο,τον
αθλιο προδοτη,'γι'αυτο,κυριοι,αυτη την αλεφ αριθμο μερα την αφιερωνω στο Κατηγορω του
Εμιλ Ζολα για την Υποθεση Ντρειφους δημοσιευμενο στην εφημεριδα Ορορ 13 Ιανουαριου το
1898',
κι αμεσως αρχιζει περπατωντας μεσα στον διαδρομο να αγορευει:
J'Accuse! par Emil Zola
Monsieur le Président,
Me permettez-vous, dans ma gratitude pour le bienveillant accueil que vous m'avez fait
un jour, d'avoir le souci de votre juste gloire et de vous dire que votre étoile,si heureuse
jusqu'ici, est menacée de la plus honteuse, de la plus ineffaçable des tâches?
Vous êtes sorti sain et sauf des basses calomnies, vous avez conquis les coeurs.
....
Je n'ai qu'une passion, celle de la lumière, au nom de l'humanité qui a tant souffert et qua
droit au bonheur.
Ma protestation enflammée n'est que le cri de mon âme.Qu'on ose donc me traduire en
cour d'assises et que l'enquête ait lieu au grand jour!
J'attends.
Veuillez agréer, monsieur le Président, l'assurance de mon
profond respect
το βραδυ εμεινε ξαγρυπνος,περιμενε,
τοτε,καποια στιγμη,ακουσε καθαρα ολους τους ιδιους μ'αυτον ανθρωπους,τους κλεισμενους
μεσα στους λαβυρινθους των μεσα στον μεγαλο δικο του λαβυρινθο να φωναζουν δυνατα:
'Κατηγορω'
.
.

J'Accuse par Emil Zola
.
.
LABYRINTHUS-animations and music c.n.couvelis χ.ν.κουβελης 2
https://youtu.be/ULn34At9GCE


.
.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου