.
.
GREEK POETRY
-5 Gedichte von Bertolt Brech [5 Ποιηματα του Μπερτολτ Μπρεχτ]
Die Bücherverbrennung[Το καψιμο των βιβλιων] - Wer zu Hause bleibt[οποιος στο σπιτι μενει]
-Der, den ich liebe [αυτος,π'αγαπω]-Der Radwechsel [Η αλλαγη του τροχου]
-Über die Bezeichnung Emigranten[Για τον χαραχτηρισμο 'Μεταναστες']
[μεταφραση translation Übersetzung -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.
Bertolt Brecht-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
5 Gedichte von Bertolt Brech [5 Ποιηματα του Μπερτολτ Μπρεχτ]
Die Bücherverbrennung[Το καψιμο των βιβλιων] - Wer zu Hause bleibt[οποιος στο σπιτι μενει]
-Der, den ich liebe [αυτος,π'αγαπω]-Der Radwechsel [Η αλλαγη του τροχου]
-Über die Bezeichnung Emigranten[Για τον χαραχτηρισμο 'Μεταναστες']
[μεταφραση translation Übersetzung -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]
Die Bücherverbrennung
Als das Regime befahl, Bücher mit schädlichem Wissen
Öffentlich zu verbrennen, und allenthalben
Ochsen gezwungen wurden, Karren mit Büchern
Zu den Scheiterhaufen zu ziehen, entdeckte
Ein verjagter Dichter, einer der besten, die Liste der
Verbrannten studierend, entsetzt, daß seine
Bücher vergessen waren. Er eilte zum Schreibtisch
Zornbeflügelt, und schrieb einen Brief an die Machthaber.
Verbrennt mich! schrieb er mit fliegender Feder, verbrennt
mich!
Tut mir das nicht an! Laßt mich nicht übrig! Habe ich nicht
Immer die Wahrheit berichtet in meinen Büchern? Und jetzt
Werd ich von euch wie ein Lügner behandelt! Ich befehle euch,
Verbrennt mich!
Το καψιμο των βιβλιων
οταν το καθεστως διεταξε,τα βιβλια με βλαβερες ιδεες
δημοσια να καουν,και παντου
τα βοδια επιταχθηκαν,καρα με βιβλια
στις φωτιες να μεταφερουν,ανακαλυψε
ενας κυνηγημενος ποιητης,απ'τους καλυτερους,τη λιστα
των καμενων μελετωντας,με τρομο,πως
τα δικα του βιβλια ηταν ξεχασμενα,τοτ'αυτος στο γραφειο
ετρεξε οργισμενος,κι εγραψε ενα γραμμα στους ηγετες.
Καψτε με! εγραψ'αυτος μ'εκρηκτικη πενα,καψτε με!
Μη το καν'τε αυτο σε μενα!Μη με παρατατε!Δεν εχω
παντα την αληθεια πει στα βιβλια μου;Και τωρα
πρεπει οπως εναν ψευτη να με μεταχειριζεστε!Σας διαταζω,
καψτε με!
.
.
Wer zu Hause bleibt
Wer zu Hause bleibt, wenn der Kampf beginnt
Und lässt andere kämpfen für seine Sache
Der muss sich vorsehen: denn
Wer den Kampf nicht geteilt hat
Der wird teilen die Niederlage.
Nicht einmal den Kampf vermeidet
Wer den Kampf vermeiden will: denn
Es wird kämpfen für die Sache des Feinds
Wer für seine eigene Sache nicht gekämpft hat.
οποιος στο σπιτι μενει
οποιος στο σπιτι μενει,οταν ο αγωνας αρχιζει
κι αφηνει τους αλλους ν'αγωνιζονται για υποθεση του
αυτος πρεπει να προσεξει.γιατι
οποιος τον αγωνα δεν εχει μοιραστει
αυτος θα μοιραστει την ηττα,
ουτε μια φορα τον αγωνα δεν αποφευγει
οποιος τον αγωνα αποφευγει.γιατι
θα'χει αγωνισθει για υποθεση τ'εχθρου
οποιος για δικη του υποθεση δεν εχει αγωνισθει
.
.
Der, den ich liebe
Der, den ich liebe
Hat mir gesagt
Daß er mich braucht.
Darum
Gebe ich auf mich acht
Sehe auf meinen Weg und
Fürchte von jedem Regentropfen
Daß er mich erschlagen könnte.
αυτος,π'αγαπω
αυτος,π'αγαπω
μου'χε πει
πως με χρειαζεται
γι'αυτο
προσεχω τον εαυτο μου
προσεκτικα βαδιζω και
φοβαμαι καθε της βροχης σταγονα
πως να με σκοτωσει θα μπορουσε
.
.
Der Radwechsel
Ich sitze am Straßenhang.
Der Fahrer wechselt das Rad.
Ich bin nicht gern, wo ich herkomme.
Ich bin nicht gern, wo ich hinfahre.
Warum sehe ich den Radwechsel
mit Ungeduld?
Η αλλαγη του τροχου
καθομαι στην ακρη του δρομου
ο οδηγος το τροχο αλλαζει
δεν νιωθω χαρα,απ'οπου ερχομαι
δεν νιωθω χαρα,προς τα που παω
Ομως γιατι βλεπω την αλλαγη τροχου
μ'ανυπομονησια;
.
.
Über die Bezeichnung Emigranten
[1937,Dänemark]
Immer fand ich den Namen falsch, den man uns gab:
Emigranten.
Das heißt doch Auswandrer. Aber wir
Wanderten doch nicht aus, nach freiem Entschluss
Wählend ein andres Land. Wanderten wir doch auch nicht
Ein in ein Land, dort zu bleiben, womöglich für immer
Sondern wir flohen. Vertriebene sind wir, Verbannte.
Und kein Heim, ein Exil soll das Land sein, das uns da
aufnahm
Unruhig sitzen wir so, möglichst nahe den Grenzen
Wartend des Tags der Rückkehr, jede kleinste Veränderung
Jenseits der Grenze beobachtend, jeden Ankömmling
Eifrig befragend, nichts vergessend und nichts aufgebend
Und auch verzeihend nichts, was geschah, nichts verzeihend.
Ach, die Stille der Sunde täuscht uns nicht! Wir hören die
Schreie
Aus ihren Lagern bis hierher. Sind wir doch selber
Fast wie Gerüchte von Untaten, die da entkamen
Über die Grenzen. Jeder von uns
Der mit zerrissenen Schuhn durch die Menge geht
Zeugt von der Schande, die jetzt unser Land befleckt.
Aber keiner von uns
Wird hier bleiben. Das letzte Wort
Ist noch nicht gesprochen.
Για τον χαραχτηρισμο 'Μεταναστες'
[1937,Δανια]
παντα εβρισκα τ'ονομα λαθος,που καποιος μας εδωσε:
Μεταναστες
αυτ'ομως σημαινει οτι αλλαξαμε χωρα.Αλλ'εμεις
ομως δεν φυγαμε,απο λευτερη αποφαση
διαλεγοντας μι'αλλη χωρα.Ομως ουτ'ακομα μπηκαμε
μεσα σε μια χωρα,εκει να μεινουμε,αν ηταν δυνατο για παντα
αλλ'εμεις δραπετευσαμε.Εκδιωγμενοι ειμαστε,εξορισμενοι
και καμια Πατριδα,μια εξορια πρεπει η χωρα να'ναι,αυτη π'εκει μας
δεχθηκε
ετσ'εμεις μενουμε σ'επιφυλακη,οσο γινεται πιο κοντα στα συνορα
περιμενοντας τη μερα του Γυρισμου,τη καθε παραμικρη αλλαγη
απ'την αλλη μερια των συνορων προσεχοντας,καθε νεοεισερχοιμενο
επιμονα ρωτοντας,τιποτα ξεχνοντας και τιποτα παραδιδοντας
κι επισης τιποτα συγχωρωντας,απ'οτι εγινε,τιποτα συγχωρωντας
Α,η ησυχια του Εγκληματος δεν μας απατα!Ακουμε
τις κραυγες
απ'τα στρατοπεδα τους ως εδω περα.Ομως ειμαστε οι ιδιοι
οπως η Ηχω των Κακουργηματων,που απο κει ξεφυγε
παν'απ'τα συνορα.Ο καθενας απο μας
που με ξεσχισμενα παπουτσια μεσ'στο πληθος περνα
δειχνει το Αισχος,που τωρα τη πατριδα μας μολυνει.
Αλλα κανενας απο μας.
εδω δεν θα μεινει.Το συνθημα
δεν εχει ακομα ειπωθει
.
.
Bertolt Brech-Die Bücherverbrennung-painting χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
https://youtu.be/KJ1BX40Xfzc
.
.
.
GREEK POETRY
-5 Gedichte von Bertolt Brech [5 Ποιηματα του Μπερτολτ Μπρεχτ]
Die Bücherverbrennung[Το καψιμο των βιβλιων] - Wer zu Hause bleibt[οποιος στο σπιτι μενει]
-Der, den ich liebe [αυτος,π'αγαπω]-Der Radwechsel [Η αλλαγη του τροχου]
-Über die Bezeichnung Emigranten[Για τον χαραχτηρισμο 'Μεταναστες']
[μεταφραση translation Übersetzung -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.
.
Bertolt Brecht-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
5 Gedichte von Bertolt Brech [5 Ποιηματα του Μπερτολτ Μπρεχτ]
Die Bücherverbrennung[Το καψιμο των βιβλιων] - Wer zu Hause bleibt[οποιος στο σπιτι μενει]
-Der, den ich liebe [αυτος,π'αγαπω]-Der Radwechsel [Η αλλαγη του τροχου]
-Über die Bezeichnung Emigranten[Για τον χαραχτηρισμο 'Μεταναστες']
[μεταφραση translation Übersetzung -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]
Die Bücherverbrennung
Als das Regime befahl, Bücher mit schädlichem Wissen
Öffentlich zu verbrennen, und allenthalben
Ochsen gezwungen wurden, Karren mit Büchern
Zu den Scheiterhaufen zu ziehen, entdeckte
Ein verjagter Dichter, einer der besten, die Liste der
Verbrannten studierend, entsetzt, daß seine
Bücher vergessen waren. Er eilte zum Schreibtisch
Zornbeflügelt, und schrieb einen Brief an die Machthaber.
Verbrennt mich! schrieb er mit fliegender Feder, verbrennt
mich!
Tut mir das nicht an! Laßt mich nicht übrig! Habe ich nicht
Immer die Wahrheit berichtet in meinen Büchern? Und jetzt
Werd ich von euch wie ein Lügner behandelt! Ich befehle euch,
Verbrennt mich!
Το καψιμο των βιβλιων
οταν το καθεστως διεταξε,τα βιβλια με βλαβερες ιδεες
δημοσια να καουν,και παντου
τα βοδια επιταχθηκαν,καρα με βιβλια
στις φωτιες να μεταφερουν,ανακαλυψε
ενας κυνηγημενος ποιητης,απ'τους καλυτερους,τη λιστα
των καμενων μελετωντας,με τρομο,πως
τα δικα του βιβλια ηταν ξεχασμενα,τοτ'αυτος στο γραφειο
ετρεξε οργισμενος,κι εγραψε ενα γραμμα στους ηγετες.
Καψτε με! εγραψ'αυτος μ'εκρηκτικη πενα,καψτε με!
Μη το καν'τε αυτο σε μενα!Μη με παρατατε!Δεν εχω
παντα την αληθεια πει στα βιβλια μου;Και τωρα
πρεπει οπως εναν ψευτη να με μεταχειριζεστε!Σας διαταζω,
καψτε με!
.
.
Wer zu Hause bleibt
Wer zu Hause bleibt, wenn der Kampf beginnt
Und lässt andere kämpfen für seine Sache
Der muss sich vorsehen: denn
Wer den Kampf nicht geteilt hat
Der wird teilen die Niederlage.
Nicht einmal den Kampf vermeidet
Wer den Kampf vermeiden will: denn
Es wird kämpfen für die Sache des Feinds
Wer für seine eigene Sache nicht gekämpft hat.
οποιος στο σπιτι μενει
οποιος στο σπιτι μενει,οταν ο αγωνας αρχιζει
κι αφηνει τους αλλους ν'αγωνιζονται για υποθεση του
αυτος πρεπει να προσεξει.γιατι
οποιος τον αγωνα δεν εχει μοιραστει
αυτος θα μοιραστει την ηττα,
ουτε μια φορα τον αγωνα δεν αποφευγει
οποιος τον αγωνα αποφευγει.γιατι
θα'χει αγωνισθει για υποθεση τ'εχθρου
οποιος για δικη του υποθεση δεν εχει αγωνισθει
.
.
Der, den ich liebe
Der, den ich liebe
Hat mir gesagt
Daß er mich braucht.
Darum
Gebe ich auf mich acht
Sehe auf meinen Weg und
Fürchte von jedem Regentropfen
Daß er mich erschlagen könnte.
αυτος,π'αγαπω
αυτος,π'αγαπω
μου'χε πει
πως με χρειαζεται
γι'αυτο
προσεχω τον εαυτο μου
προσεκτικα βαδιζω και
φοβαμαι καθε της βροχης σταγονα
πως να με σκοτωσει θα μπορουσε
.
.
Der Radwechsel
Ich sitze am Straßenhang.
Der Fahrer wechselt das Rad.
Ich bin nicht gern, wo ich herkomme.
Ich bin nicht gern, wo ich hinfahre.
Warum sehe ich den Radwechsel
mit Ungeduld?
Η αλλαγη του τροχου
καθομαι στην ακρη του δρομου
ο οδηγος το τροχο αλλαζει
δεν νιωθω χαρα,απ'οπου ερχομαι
δεν νιωθω χαρα,προς τα που παω
Ομως γιατι βλεπω την αλλαγη τροχου
μ'ανυπομονησια;
.
.
Über die Bezeichnung Emigranten
[1937,Dänemark]
Immer fand ich den Namen falsch, den man uns gab:
Emigranten.
Das heißt doch Auswandrer. Aber wir
Wanderten doch nicht aus, nach freiem Entschluss
Wählend ein andres Land. Wanderten wir doch auch nicht
Ein in ein Land, dort zu bleiben, womöglich für immer
Sondern wir flohen. Vertriebene sind wir, Verbannte.
Und kein Heim, ein Exil soll das Land sein, das uns da
aufnahm
Unruhig sitzen wir so, möglichst nahe den Grenzen
Wartend des Tags der Rückkehr, jede kleinste Veränderung
Jenseits der Grenze beobachtend, jeden Ankömmling
Eifrig befragend, nichts vergessend und nichts aufgebend
Und auch verzeihend nichts, was geschah, nichts verzeihend.
Ach, die Stille der Sunde täuscht uns nicht! Wir hören die
Schreie
Aus ihren Lagern bis hierher. Sind wir doch selber
Fast wie Gerüchte von Untaten, die da entkamen
Über die Grenzen. Jeder von uns
Der mit zerrissenen Schuhn durch die Menge geht
Zeugt von der Schande, die jetzt unser Land befleckt.
Aber keiner von uns
Wird hier bleiben. Das letzte Wort
Ist noch nicht gesprochen.
Για τον χαραχτηρισμο 'Μεταναστες'
[1937,Δανια]
παντα εβρισκα τ'ονομα λαθος,που καποιος μας εδωσε:
Μεταναστες
αυτ'ομως σημαινει οτι αλλαξαμε χωρα.Αλλ'εμεις
ομως δεν φυγαμε,απο λευτερη αποφαση
διαλεγοντας μι'αλλη χωρα.Ομως ουτ'ακομα μπηκαμε
μεσα σε μια χωρα,εκει να μεινουμε,αν ηταν δυνατο για παντα
αλλ'εμεις δραπετευσαμε.Εκδιωγμενοι ειμαστε,εξορισμενοι
και καμια Πατριδα,μια εξορια πρεπει η χωρα να'ναι,αυτη π'εκει μας
δεχθηκε
ετσ'εμεις μενουμε σ'επιφυλακη,οσο γινεται πιο κοντα στα συνορα
περιμενοντας τη μερα του Γυρισμου,τη καθε παραμικρη αλλαγη
απ'την αλλη μερια των συνορων προσεχοντας,καθε νεοεισερχοιμενο
επιμονα ρωτοντας,τιποτα ξεχνοντας και τιποτα παραδιδοντας
κι επισης τιποτα συγχωρωντας,απ'οτι εγινε,τιποτα συγχωρωντας
Α,η ησυχια του Εγκληματος δεν μας απατα!Ακουμε
τις κραυγες
απ'τα στρατοπεδα τους ως εδω περα.Ομως ειμαστε οι ιδιοι
οπως η Ηχω των Κακουργηματων,που απο κει ξεφυγε
παν'απ'τα συνορα.Ο καθενας απο μας
που με ξεσχισμενα παπουτσια μεσ'στο πληθος περνα
δειχνει το Αισχος,που τωρα τη πατριδα μας μολυνει.
Αλλα κανενας απο μας.
εδω δεν θα μεινει.Το συνθημα
δεν εχει ακομα ειπωθει
.
.
Bertolt Brech-Die Bücherverbrennung-painting χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
https://youtu.be/KJ1BX40Xfzc
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου