.
.
GREEK POETRY
-ΕΙΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΝ.ΟΜΗΡΙΚΟΙ ΥΜΝΟΙ.
ΑΘΗΝΑ ΑΡΤΕΜΙΣ ΕΣΤΙΑ.ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΘΕΕΣ Π'ΑΡΝΗΘΗΚΑΝ ΤΗΝ ΑΦΡΟΔΙΤΗ.
[μεταφραση translation σχολια χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
Αφροδιτη και Ερωτας
ΕΙΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΝ.ΟΜΗΡΙΚΟΙ ΥΜΝΟΙ.
ΑΘΗΝΑ ΑΡΤΕΜΙΣ ΕΣΤΙΑ.ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΘΕΕΣ Π'ΑΡΝΗΘΗΚΑΝ ΤΗΝ ΑΦΡΟΔΙΤΗ.
[μεταφραση translation σχολια χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]
μοῦσά μοι ἔννεπε ἔργα πολυχρύσου Ἀφροδίτης,
Κύπριδος, ἥτε θεοῖσιν ἐπὶ γλυκὺν ἵμερον ὦρσε
καί τ' ἐδαμάσσατο φῦλα καταθνητῶν ἀνθρώπων
οἰωνούς τε διιπετέας καὶ θηρία πάντα,
ἠμὲν ὅσ' ἤπειρος πολλὰ τρέφει ἠδ' ὅσα πόντος: 5
πᾶσιν δ' ἔργα μέμηλεν ἐυστεφάνου Κυθερείης.
τρισσὰς δ' οὐ δύναται πεπιθεῖν φρένας οὐδ' ἀπατῆσαι:
κούρην τ' αἰγιόχοιο Διός, γλαυκῶπιν Ἀθήνην:
οὐ γὰρ οἱ εὔαδεν ἔργα πολυχρύσου Ἀφροδίτης,
ἀλλ' ἄρα οἱ πόλεμοί τε ἅδον καὶ ἔργον Ἄρηος 10
ὑσμῖναί τε μάχαι τε καὶ ἀγλαὰ ἔργ' ἀλεγύνειν.
πρώτη τέκτονας ἄνδρας ἐπιχθονίους ἐδίδαξε
ποιῆσαι σατίνας τε καὶ ἅρματα ποικίλα χαλκῷ.
ἣ δέ τε παρθενικὰς ἁπαλόχροας ἐν μεγάροισιν
ἀγλαὰ ἔργ' ἐδίδαξεν ἐπὶ φρεσὶ θεῖσα ἑκάστῃ. 15
οὐδέ ποτ' Ἀρτέμιδα χρυσηλάκατον, κελαδεινὴν
δάμναται ἐν φιλότητι φιλομμειδὴς Ἀφροδίτη.
καὶ γὰρ τῇ ἅδε τόξα καὶ οὔρεσι θῆρας ἐναίρειν,
φόρμιγγές τε χοροί τε διαπρύσιοί τ' ὀλολυγαὶ
ἄλσεά τε σκιόεντα δικαίων τε πτόλις ἀνδρῶν. 20
οὐδὲ μὲν αἰδοίῃ κούρῃ ἅδε ἔργ' Ἀφροδίτης,
Ἱστίῃ, ἣν πρώτην τέκετο Κρόνος ἀγκυλομήτης,
αὖτις δ' ὁπλοτάτην, βουλῇ Διὸς αἰγιόχοιο,
πότνιαν, ἣν ἐμνῶντο Ποσειδάων καὶ Ἀπόλλων:
ἣ δὲ μαλ' οὐκ ἔθελεν, ἀλλὰ στερεῶς ἀπέειπεν: 25
ὤμοσε δὲ μέγαν ὅρκον, ὃ δὴ τετελεσμένος ἐστίν,
ἁψαμένη κεφαλῆς πατρὸς Διὸς αἰγιόχοιο,
παρθένος ἔσσεσθαι πάντ' ἤματα, δῖα θεάων.
τῇ δὲ πατὴρ Ζεὺς δῶκε καλὸν γέρας ἀντὶ γάμοιο
καὶ τε μέσῳ οἴκῳ κατ' ἄρ' ἕζετο πῖαρ ἑλοῦσα. 30
πᾶσιν δ' ἐν νηοῖσι θεῶν τιμάοχός ἐστι
καὶ παρὰ πᾶσι βροτοῖσι θεῶν πρέσβειρα τέτυκται.
τάων οὐ δύναται πεπιθεῖν φρένας οὐδ' ἀπατῆσαι:
τῶν δ' ἄλλων οὔ πέρ τι πεφυγμένον ἔστ' Ἀφροδίτην
οὔτε θεῶν μακάρων οὔτε θνητῶν ἀνθρώπων. 35
μουσα τα εργα της πολυχρυσης πες μου Αφροδιτης
της Κυπριδος,που στους θεους το γλυκο ξεσηκωνει ποθο
κι επισης τα γενη των θνητων δαμαζει ανθρωπων
και τ'ουρανου τα πουλια κι ολα τα θηρια
κι οσα πολλα η στερια τρεφει κι οσα ο ποντος 5
ολα τα νοιαζουν τα εργα της ωριοστεφανης Κυθερειας,
τρεις,ομως,ουτε να πεισει μπορει ουτε ν'απατησει,
τη κορη τ'ασπιδοφορου Δια τη λαμπροματα Αθηνα,
γιατι δεν της αρεσουν τα εργα της πολυχρυσης Αφροδιτης,
αλλ'ομως κι οι πολεμοι αρεσουν και τ'Αρη το εργο 10
και για συγκρουσεις και μαχες και λαμπρα εργα φροντιζει
πρωτ'αυτη τεχνιτες να γινουν τους ανθρωπους της γης διδαξε
και πολεμικες αμαξες να κανουν κι αρματα χαλκοστολιστα
κι αυτη τις απαλοχρωμες κοπελες μεσ'στα παλατια
τα καλα εργα διδαξε στο μυαλο καθε μιας βαζοντας τα ,15
αλλ'ουτε ποτε την χρυσοβελη Αρτεμη με την ηχηρη φωνη
δαμασε στο ερωτα η με τ'ομορφο χαμογελο Αφροδιτη
και γιατι σ'αυτη αρεσε το τοξο και στα ορη αγριμια να σκοτωνει
κι οι φορμιγγες κι οι χοροι κι οι διαπεραστικες κραυγες
και τα σκιερα δαση και των δικαιων ανθρωπων οι πολεις, 20
ουτε,ομως,και στη σεμνη κορη αρεσουν της Αφροδιτης τα εργα.
την Εστια,που πρωτη γεννησε ο πανουργος Κρονος.
παντα παρθενα,με τη βουλη τ'ασπιδοφορου Δια,
δεσποινα,που να μνηστευθουν θελησαν Ποσειδωνας κι Απολλωνας,
ομως εκεινη καθολου δεν ηθελε,αλλα σταθερα αρνιονταν 25
κι ορκισθηκε βαρυ ορκο,πο'χει ηδη εκπληρωθει,
παρθενα να μεινει ολο το καιρο,ξεχωριστη απ'τις θεες,
και σ'αυτη ο πατερας Ζευς καλα ανταλλαξε του γαμο
και στου σπιτιου τη μεση καθεται κι εκλεκτη παιρνει μεριδα φαγητο,30
σ'ολους δε τους ναους των θεων τη τιμη εχει
και γι'ολους τους θνητους των θεων πρεσβειρα εγινε,
αυτες,λοιπον,ουτε να πεισει μπορει ουτε ν'απατησει,
απ'τους αλλους απ'την Αφροδιτη κανενας δεν εχει ξεφυγει
ουτ'απ'τους μακαριους θεους ουτ'απ'τους θνητους ανθρωπους 35
.
.
σχολια:
-Ομηρικοι Υμνοι
Οι Ομηρικοί Ύμνοι αποτελούν μια συλλογή αρχαίων ελληνικών ύμνων σε μέτρο δακτυλικό εξάμετρο, το ίδιο που χρησιμοποιείται στην Ιλιάδα και την Οδύσσεια. Στην Αρχαιότητα, οι ύμνοι αυτοί αποδίδονταν στον Όμηρο: η πρώτη αναφορά σε αυτούς σε γραπτό κείμενο γίνεται από τον Θουκυδίδη (iii.104). Ορθώς ο Wolf στα Prolegomena ad Homerum έβγαλε το συμπέρασμα ότι αυτοί οι ύμνοι χρησίμευαν στους ραψωδούς ως προεισαγωγή στις επικές απαγγελίες.
Οι παλαιότεροι από αυτούς γράφτηκαν κατά τον 7ο αιώνα π.Χ. κι έτσι βρίσκονται ανάμεσα στα αρχαιότερα μνημεία της ελληνικής λογοτεχνίας. Παρά το γεγονός ότι οι περισσότεροι Ομηρικοί ύμνοι γράφτηκαν κατά την Αρχαϊκή περίοδο (7ος-6ος αιώνας π.Χ.), μερικοί θεωρούνται ως έργα της Ελληνιστικής Περιόδου.
Οι ύμνοι ποικίλουν σε μέγεθος: κάποιοι είναι σύντομοι και τελειώνουν σε τρεις ή τέσσερις σειρές, ενώ άλλοι καλύπτουν μέχρι και πεντακόσιους στίχους. Οι μεγαλύτεροι ύμνοι περιλαμβάνουν επίκληση, εγκώμιο και αφήγηση, κάποιες φορές εκτεταμένη. Τα περισσότερα σωζόμενα χειρόγραφα από τα Βυζαντινά χρόνια ξεκινούν με τον Τρίτο Ύμνο. Μια τυχαία ανακάλυψη το 1777, στη Μόσχα, έφερε στο φως τους δυο ύμνους που βρίσκονται στην αρχή της συλλογής, τον Ύμνο προς το Διόνυσο και τον Ύμνο προς τη Δήμητρα. Περιέχονται σε ένα μοναδικό χειρόγραφο του 15ου αιώνα και σώζονται σε αποσπασματική μορφή.
Οι 33 ύμνοι είναι αφιερωμένοι στους εξέχοντες θεούς της Ελληνικής μυθολογίας, μερικοί από τους οποίους είναι:
Αφροδίτη Απόλλων Άρης Ασκληπιός Άρτεμις Αθηνά Ερμής Εστία Κυβέλη Διόνυσος Δήμητρα
Διόσκουροι, Κάστωρ και Πολυδεύκης Γαία Ήλιος Ήρα Ηρακλής Ήφαιστος Πάνας Ποσειδώνας
Πύθιος Απόλλων Σελήνη Ζευς
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CE%BC%CE%B7%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%AF_%CE%8E%CE%BC%CE%BD%CE%BF%CE%B9
-Αφροδιτη
Η Αφροδίτη κατά την αρχαία ελληνική μυθολογία και θρησκεία είναι η θεά του έρωτα, της ομορφιάς, της σεξουαλικότητας, της ηδονής και της τεκνοποίησης.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%86%CF%81%CE%BF%CE%B4%CE%AF%CF%84%CE%B7_(%CE%BC%CF%85%CE%B8%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1)
-Αθηνα
Θεά της σοφίας, της χειροτεχνίας, της τέχνης, του πολέμου, της διπλωματίας, της ύφανσης, της ποίησης, της ιατρικής, του εμπορίου και της στρατηγικής.
Η Αθηνά, κατά την Ελληνική μυθολογία, ήταν η θεά της σοφίας, της στρατηγικής και του πολέμου. Παλαιότεροι τύποι του ονόματος της θεάς ήταν οι τύποι Ἀθάνα (δωρικός) και Ἀθήνη, το δε όνομα Ἀθηνᾶ, που τελικά επικράτησε, προέκυψε από το επίθετο Ἀθαναία, που συναιρέθηκε σε Ἀθηνάα > Ἀθηνᾶ. Στον πλατωνικό Κρατύλο το όνομα Αθηνά ετυμολογείται από το Α-θεο-νόα ή Η-θεο-νόα, δηλαδή η νόηση του Θεού (Κρατυλ. 407b), αλλά η εξήγηση αυτή είναι παρετυμολογική. Η επιστημονική βιβλιογραφία θεωρεί το θεωνύμιο προελληνικό και αγνώστου ετύμου.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%B8%CE%B7%CE%BD%CE%AC
-Αρτεμις
H Άρτεμις (λατινικά Diana) είναι μια από τις παλαιότερες, πιο περίπλοκες αλλά και πιο ενδιαφέρουσες μορφές του ελληνικού πανθέου. Κόρη του Δία και της Λητούς, δίδυμη αδερφή του Απόλλωνα, βασίλισσα των βουνών και των δασών, θεά του κυνηγιού, προστάτιδα των μικρών παιδιών και ζώων.
Η Εστία, η Αθηνά και η Άρτεμη, ήταν οι μόνες Θεές που πάνω τους δεν είχε δύναμη η Αφροδίτη (που είχε υποτάξει το σύνολο Θεών και ανθρώπων).
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%86%CF%81%CF%84%CE%B5%CE%BC%CE%B9%CF%82
-Εστια
Κατά την ελληνική μυθολογία, η Εστία είναι η θεά της εστίας, της οικιακής ζωής και της οικογένειας, η οποία λάμβανε την πρώτη προσφορά σε κάθε θυσία που λάμβανε χώρα σε μια οικία και δεν είχε δημόσια λατρεία
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%83%CF%84%CE%AF%CE%B1_(%CE%BC%CF%85%CE%B8%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1)
.
.
.
GREEK POETRY
-ΕΙΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΝ.ΟΜΗΡΙΚΟΙ ΥΜΝΟΙ.
ΑΘΗΝΑ ΑΡΤΕΜΙΣ ΕΣΤΙΑ.ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΘΕΕΣ Π'ΑΡΝΗΘΗΚΑΝ ΤΗΝ ΑΦΡΟΔΙΤΗ.
[μεταφραση translation σχολια χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.
Αφροδιτη και Ερωτας
ΕΙΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΝ.ΟΜΗΡΙΚΟΙ ΥΜΝΟΙ.
ΑΘΗΝΑ ΑΡΤΕΜΙΣ ΕΣΤΙΑ.ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΘΕΕΣ Π'ΑΡΝΗΘΗΚΑΝ ΤΗΝ ΑΦΡΟΔΙΤΗ.
[μεταφραση translation σχολια χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]
μοῦσά μοι ἔννεπε ἔργα πολυχρύσου Ἀφροδίτης,
Κύπριδος, ἥτε θεοῖσιν ἐπὶ γλυκὺν ἵμερον ὦρσε
καί τ' ἐδαμάσσατο φῦλα καταθνητῶν ἀνθρώπων
οἰωνούς τε διιπετέας καὶ θηρία πάντα,
ἠμὲν ὅσ' ἤπειρος πολλὰ τρέφει ἠδ' ὅσα πόντος: 5
πᾶσιν δ' ἔργα μέμηλεν ἐυστεφάνου Κυθερείης.
τρισσὰς δ' οὐ δύναται πεπιθεῖν φρένας οὐδ' ἀπατῆσαι:
κούρην τ' αἰγιόχοιο Διός, γλαυκῶπιν Ἀθήνην:
οὐ γὰρ οἱ εὔαδεν ἔργα πολυχρύσου Ἀφροδίτης,
ἀλλ' ἄρα οἱ πόλεμοί τε ἅδον καὶ ἔργον Ἄρηος 10
ὑσμῖναί τε μάχαι τε καὶ ἀγλαὰ ἔργ' ἀλεγύνειν.
πρώτη τέκτονας ἄνδρας ἐπιχθονίους ἐδίδαξε
ποιῆσαι σατίνας τε καὶ ἅρματα ποικίλα χαλκῷ.
ἣ δέ τε παρθενικὰς ἁπαλόχροας ἐν μεγάροισιν
ἀγλαὰ ἔργ' ἐδίδαξεν ἐπὶ φρεσὶ θεῖσα ἑκάστῃ. 15
οὐδέ ποτ' Ἀρτέμιδα χρυσηλάκατον, κελαδεινὴν
δάμναται ἐν φιλότητι φιλομμειδὴς Ἀφροδίτη.
καὶ γὰρ τῇ ἅδε τόξα καὶ οὔρεσι θῆρας ἐναίρειν,
φόρμιγγές τε χοροί τε διαπρύσιοί τ' ὀλολυγαὶ
ἄλσεά τε σκιόεντα δικαίων τε πτόλις ἀνδρῶν. 20
οὐδὲ μὲν αἰδοίῃ κούρῃ ἅδε ἔργ' Ἀφροδίτης,
Ἱστίῃ, ἣν πρώτην τέκετο Κρόνος ἀγκυλομήτης,
αὖτις δ' ὁπλοτάτην, βουλῇ Διὸς αἰγιόχοιο,
πότνιαν, ἣν ἐμνῶντο Ποσειδάων καὶ Ἀπόλλων:
ἣ δὲ μαλ' οὐκ ἔθελεν, ἀλλὰ στερεῶς ἀπέειπεν: 25
ὤμοσε δὲ μέγαν ὅρκον, ὃ δὴ τετελεσμένος ἐστίν,
ἁψαμένη κεφαλῆς πατρὸς Διὸς αἰγιόχοιο,
παρθένος ἔσσεσθαι πάντ' ἤματα, δῖα θεάων.
τῇ δὲ πατὴρ Ζεὺς δῶκε καλὸν γέρας ἀντὶ γάμοιο
καὶ τε μέσῳ οἴκῳ κατ' ἄρ' ἕζετο πῖαρ ἑλοῦσα. 30
πᾶσιν δ' ἐν νηοῖσι θεῶν τιμάοχός ἐστι
καὶ παρὰ πᾶσι βροτοῖσι θεῶν πρέσβειρα τέτυκται.
τάων οὐ δύναται πεπιθεῖν φρένας οὐδ' ἀπατῆσαι:
τῶν δ' ἄλλων οὔ πέρ τι πεφυγμένον ἔστ' Ἀφροδίτην
οὔτε θεῶν μακάρων οὔτε θνητῶν ἀνθρώπων. 35
μουσα τα εργα της πολυχρυσης πες μου Αφροδιτης
της Κυπριδος,που στους θεους το γλυκο ξεσηκωνει ποθο
κι επισης τα γενη των θνητων δαμαζει ανθρωπων
και τ'ουρανου τα πουλια κι ολα τα θηρια
κι οσα πολλα η στερια τρεφει κι οσα ο ποντος 5
ολα τα νοιαζουν τα εργα της ωριοστεφανης Κυθερειας,
τρεις,ομως,ουτε να πεισει μπορει ουτε ν'απατησει,
τη κορη τ'ασπιδοφορου Δια τη λαμπροματα Αθηνα,
γιατι δεν της αρεσουν τα εργα της πολυχρυσης Αφροδιτης,
αλλ'ομως κι οι πολεμοι αρεσουν και τ'Αρη το εργο 10
και για συγκρουσεις και μαχες και λαμπρα εργα φροντιζει
πρωτ'αυτη τεχνιτες να γινουν τους ανθρωπους της γης διδαξε
και πολεμικες αμαξες να κανουν κι αρματα χαλκοστολιστα
κι αυτη τις απαλοχρωμες κοπελες μεσ'στα παλατια
τα καλα εργα διδαξε στο μυαλο καθε μιας βαζοντας τα ,15
αλλ'ουτε ποτε την χρυσοβελη Αρτεμη με την ηχηρη φωνη
δαμασε στο ερωτα η με τ'ομορφο χαμογελο Αφροδιτη
και γιατι σ'αυτη αρεσε το τοξο και στα ορη αγριμια να σκοτωνει
κι οι φορμιγγες κι οι χοροι κι οι διαπεραστικες κραυγες
και τα σκιερα δαση και των δικαιων ανθρωπων οι πολεις, 20
ουτε,ομως,και στη σεμνη κορη αρεσουν της Αφροδιτης τα εργα.
την Εστια,που πρωτη γεννησε ο πανουργος Κρονος.
παντα παρθενα,με τη βουλη τ'ασπιδοφορου Δια,
δεσποινα,που να μνηστευθουν θελησαν Ποσειδωνας κι Απολλωνας,
ομως εκεινη καθολου δεν ηθελε,αλλα σταθερα αρνιονταν 25
κι ορκισθηκε βαρυ ορκο,πο'χει ηδη εκπληρωθει,
παρθενα να μεινει ολο το καιρο,ξεχωριστη απ'τις θεες,
και σ'αυτη ο πατερας Ζευς καλα ανταλλαξε του γαμο
και στου σπιτιου τη μεση καθεται κι εκλεκτη παιρνει μεριδα φαγητο,30
σ'ολους δε τους ναους των θεων τη τιμη εχει
και γι'ολους τους θνητους των θεων πρεσβειρα εγινε,
αυτες,λοιπον,ουτε να πεισει μπορει ουτε ν'απατησει,
απ'τους αλλους απ'την Αφροδιτη κανενας δεν εχει ξεφυγει
ουτ'απ'τους μακαριους θεους ουτ'απ'τους θνητους ανθρωπους 35
.
.
σχολια:
-Ομηρικοι Υμνοι
Οι Ομηρικοί Ύμνοι αποτελούν μια συλλογή αρχαίων ελληνικών ύμνων σε μέτρο δακτυλικό εξάμετρο, το ίδιο που χρησιμοποιείται στην Ιλιάδα και την Οδύσσεια. Στην Αρχαιότητα, οι ύμνοι αυτοί αποδίδονταν στον Όμηρο: η πρώτη αναφορά σε αυτούς σε γραπτό κείμενο γίνεται από τον Θουκυδίδη (iii.104). Ορθώς ο Wolf στα Prolegomena ad Homerum έβγαλε το συμπέρασμα ότι αυτοί οι ύμνοι χρησίμευαν στους ραψωδούς ως προεισαγωγή στις επικές απαγγελίες.
Οι παλαιότεροι από αυτούς γράφτηκαν κατά τον 7ο αιώνα π.Χ. κι έτσι βρίσκονται ανάμεσα στα αρχαιότερα μνημεία της ελληνικής λογοτεχνίας. Παρά το γεγονός ότι οι περισσότεροι Ομηρικοί ύμνοι γράφτηκαν κατά την Αρχαϊκή περίοδο (7ος-6ος αιώνας π.Χ.), μερικοί θεωρούνται ως έργα της Ελληνιστικής Περιόδου.
Οι ύμνοι ποικίλουν σε μέγεθος: κάποιοι είναι σύντομοι και τελειώνουν σε τρεις ή τέσσερις σειρές, ενώ άλλοι καλύπτουν μέχρι και πεντακόσιους στίχους. Οι μεγαλύτεροι ύμνοι περιλαμβάνουν επίκληση, εγκώμιο και αφήγηση, κάποιες φορές εκτεταμένη. Τα περισσότερα σωζόμενα χειρόγραφα από τα Βυζαντινά χρόνια ξεκινούν με τον Τρίτο Ύμνο. Μια τυχαία ανακάλυψη το 1777, στη Μόσχα, έφερε στο φως τους δυο ύμνους που βρίσκονται στην αρχή της συλλογής, τον Ύμνο προς το Διόνυσο και τον Ύμνο προς τη Δήμητρα. Περιέχονται σε ένα μοναδικό χειρόγραφο του 15ου αιώνα και σώζονται σε αποσπασματική μορφή.
Οι 33 ύμνοι είναι αφιερωμένοι στους εξέχοντες θεούς της Ελληνικής μυθολογίας, μερικοί από τους οποίους είναι:
Αφροδίτη Απόλλων Άρης Ασκληπιός Άρτεμις Αθηνά Ερμής Εστία Κυβέλη Διόνυσος Δήμητρα
Διόσκουροι, Κάστωρ και Πολυδεύκης Γαία Ήλιος Ήρα Ηρακλής Ήφαιστος Πάνας Ποσειδώνας
Πύθιος Απόλλων Σελήνη Ζευς
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CE%BC%CE%B7%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%AF_%CE%8E%CE%BC%CE%BD%CE%BF%CE%B9
-Αφροδιτη
Η Αφροδίτη κατά την αρχαία ελληνική μυθολογία και θρησκεία είναι η θεά του έρωτα, της ομορφιάς, της σεξουαλικότητας, της ηδονής και της τεκνοποίησης.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%86%CF%81%CE%BF%CE%B4%CE%AF%CF%84%CE%B7_(%CE%BC%CF%85%CE%B8%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1)
-Αθηνα
Θεά της σοφίας, της χειροτεχνίας, της τέχνης, του πολέμου, της διπλωματίας, της ύφανσης, της ποίησης, της ιατρικής, του εμπορίου και της στρατηγικής.
Η Αθηνά, κατά την Ελληνική μυθολογία, ήταν η θεά της σοφίας, της στρατηγικής και του πολέμου. Παλαιότεροι τύποι του ονόματος της θεάς ήταν οι τύποι Ἀθάνα (δωρικός) και Ἀθήνη, το δε όνομα Ἀθηνᾶ, που τελικά επικράτησε, προέκυψε από το επίθετο Ἀθαναία, που συναιρέθηκε σε Ἀθηνάα > Ἀθηνᾶ. Στον πλατωνικό Κρατύλο το όνομα Αθηνά ετυμολογείται από το Α-θεο-νόα ή Η-θεο-νόα, δηλαδή η νόηση του Θεού (Κρατυλ. 407b), αλλά η εξήγηση αυτή είναι παρετυμολογική. Η επιστημονική βιβλιογραφία θεωρεί το θεωνύμιο προελληνικό και αγνώστου ετύμου.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%B8%CE%B7%CE%BD%CE%AC
-Αρτεμις
H Άρτεμις (λατινικά Diana) είναι μια από τις παλαιότερες, πιο περίπλοκες αλλά και πιο ενδιαφέρουσες μορφές του ελληνικού πανθέου. Κόρη του Δία και της Λητούς, δίδυμη αδερφή του Απόλλωνα, βασίλισσα των βουνών και των δασών, θεά του κυνηγιού, προστάτιδα των μικρών παιδιών και ζώων.
Η Εστία, η Αθηνά και η Άρτεμη, ήταν οι μόνες Θεές που πάνω τους δεν είχε δύναμη η Αφροδίτη (που είχε υποτάξει το σύνολο Θεών και ανθρώπων).
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%86%CF%81%CF%84%CE%B5%CE%BC%CE%B9%CF%82
-Εστια
Κατά την ελληνική μυθολογία, η Εστία είναι η θεά της εστίας, της οικιακής ζωής και της οικογένειας, η οποία λάμβανε την πρώτη προσφορά σε κάθε θυσία που λάμβανε χώρα σε μια οικία και δεν είχε δημόσια λατρεία
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%83%CF%84%CE%AF%CE%B1_(%CE%BC%CF%85%CE%B8%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1)
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου