.
.
THEATRE-ΘΕΑΤΡΟ
Αντον Τσεχωφ
Η Επετειος-Προταση Γαμου-
2 Μονοπρακτα
Γυμνασιο Αστακου Ξηρομερο
21Δεκ2007
σκηνοθεσια βιντεοληψεων By c.n.couvelis[χ.ν.κουβελης]
.
.
[απο theaterinfo.gr ]
Άντον Τσέχωφ
1860- 1904
Ο Άντον Τσέχωφ γεννήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 1860
στην φτωχή πόλη Ταγκανρόγκ, ένα λιμάνι στη νότια
Ρωσία. Ήταν το τρίτο από τα έξι παιδιά της οικογέ-
νειάς του και μεγάλωσε σε πολύ αυστηρό και θρησκευ-
τικό περιβάλλον. Ο πατέρας του ήταν αλκοολικός,
ωστόσο ήταν πολύ αυστηρός με την εκπαίδευση των παι-
διών του. Το 1967 φοίτησε με τον αδερφό του στο ελ-
ληνικό δημοτικό σχολείο του Νικολάου Βουτσινά, ενώ
από το 1968 στο ρώσικο σχολείο της περιοχής του.
Καλός μαθητής δεν υπήρξε ποτέ, αλλά ήδη από τα χρό-
νια αυτά απέκτησε τη φήμη του παραμυθά και του ευφυ-
ολόγου. Όταν το 1875 η οικογένειά του πτωχεύει και
φεύγει στη Μόσχα, ο Τσέχωφ μένει πίσω για να ολοκλη-
ρώσει τις σπουδές του, ενώ παράλληλα εργάζεται για
να μπορέσει να ζήσει. Έχει ήδη αρχίσει να γράφει δι-
ηγήματα. Το 1979 πηγαίνει και αυτός στη Μόσχα, όπου
γράφεται στην ιατρική σχολή. Όντας φοιτητής, δημοσι-
εύει περίπου 300 κείμενα, ενώ συνεργάζεται με χιουμο-
ριστικά περιοδικά της Μόσχας και της Πετρούπολης ως
σατιρίζοντας την καθημερινή ζωή στους δρόμους.
Το 1882 γράφει ένα τετράπρακτο θεατρικό έργο, το
οποίο όμως απορρίπτεται από το θέατρο Μάλι και ο
Τσέχωφ το καταστρέφει. Πιθανότατα το έργο αυτό να
ήταν ο Πλατόνωφ, που ανακαλύφθηκε σε μια πρώτη γρα-
φή το1920. Το 1884 αποκτά το πτυχίο του και αρχίζει
να εργάζεται ως γιατρός. Παράλληλα εκδίδει την πρώ-
τη συλλογή διηγημάτων του «Παραμύθια της Μελπομένης».
Καθώς συνεχίζει να κυκλοφορεί συλλογές, χαρακτηρίζε-
ται ως πρωτοπόρος καλλιτέχνης της νέας γενιάς. Το
1886 κι ενώ γράφει την πρώτη μορφή του «Οι βλαβερές
συνέπειες του καπνού», μαθαίνει ότι πάσχει από φυμα-
τίωση. Την επόμενη χρονιά, η παράσταση του έργου του
«Ιβάνωφ» σημειώνει αποτυχία, ωστόσο συνεχίζει την
παραγωγή του και την επόμενη χρονιά παρουσιάζει τα
«Κύκνειο Άσμα», «Στέππα» και «Αρκούδα». Μεγάλη επι=
τυχία σημειώνει η παράσταση του «Ιβάνωφ», από το θέατρο
Μαριίνσκι αυτή τη φορά, στη Μόσχα. Γνωρίζεται με τον
Στανισλάβσκι.
Ενώ συνεχίζει την πλούσια θεατρική παραγωγή του, εγκαθί-
σταται το 1892 στο Μελίχοβο της Ουκρανίας, όπου ως γιατ-
ρός εξυπηρετεί 26 χωριά και 7 εργοστάσια. Προηγουμένως,
έχει επισκεφτεί τη νήσο Σαχαλίνη, μελετώντας τις άθλι-
ες συνθήκες διαβίωσης των καταδίκων. Η κοινωνική του
συνείδηση φαίνεται και όταν γράφει το 1889 το «Στοιχειό
του δάσους» το 1889, που απορρίπτεται από τη λογοκρι-
σία. Επίσης, το 1896, με χρήματα που συγκεντρώνει από
εράνους, φιλανθρωπίες και παραστάσεις, χτίζει το σχο-
λείο στο Ταλέζ, αργότερα και στη Γιάλτα.
Το 1895 γράφει τον «Γλάρο», που κάνει την εντελώς απο-
τυχημένη πρεμιέρα του το 1896, ωστόσο είχε πιο επιτυχη-
μένη πορεία στη συνέχεια. Το 1898 ο «Γλάρος» παίζεται
στο Θέατρο Τέχνης στη Μόσχα, σε μια παράσταση που κατα-
ξιώνει το έργο και τον συγγραφέα τον ίδιο στη συνείδηση
της κριτικής και του κοινού. Ήδη σε αυτήν την παράστα-
ση έχει γοητευτεί από την ηθοποιό Όλγα Κνίππερ, που κρα-
τούσε τον ρόλο της Αρκάντινα. Ακολουθούν οι τεράστιες
επιτυχίες του «Θείου Βάνια» το 1899, των «Τριών Αδερφών»
το 1901, του «Βυσσινόκηπου» το 1904. Το 1899 εκλέγεται
μέλος της Ρωσσικής Ακαδημίας. Το 1904 πεθαίνει στην
πόλη Μπαντερβάιλερ στη Γερμανία, όπου έχει πάει για ανά-
παυση, λόγω της επιδείνωσης της υγείας του. Το κωμικό,
όμως, δεν τελειώνει με τον θάνατό του. Η σορός του με-
ταφέρεται στη Ρωσία σ' ένα βαγόνι με στρείδια κι από
λάθος οι παριστάμενοι ακολουθούν έναν άλλο νεκρό στρα-
τιωτικό με τη συνοδεία μπάντας. Πάνω από τον τάφο του,
στο κοιμητήρι Νοβοντέβιτσι υπάρχει μια κερασιά.
Οι ήρωες του Τσέχωφ είναι άνθρωποι της ανώτερης κυρίως
τάξης, που χάνονται μέσα στην πνιγερή ατμόσφαιρα της
ρώσικης επαρχίας, που ο ίδιος τόσο καλά γνώρισε όντας
γιατρός. Έχει ειπωθεί για τον Τσέχωφ, ότι ουσιαστικά
τίποτα δε συμβαίνει στα έργα του. Η αδράνεια είναι εξα-
πλωμένη παντού. Συνήθως βλέπουμε την ιστορία της ανα-
στάτωσης κάποιων ηρώων, από την «εισβολή» στη ζωή τους
κάποιων άλλων, πιο κοσμικών, πιο «σημαντικών» ηρώων.
Ο θείος Βάνιας, ο Κόστια, η Νίνα, είναι οι ήρωες που
μένουν πίσω και βλέπουν ότι έχουν θυσιάσει τη ζωή τους
σ’ έναν σκοπό, που αρνείται να δικαιώσει την ύπαρξή
τους. Και όλα αυτά, ενώ ο χρόνος περνάει ανελέητα! Οι
εισβολείς είναι η Αρκάντινα, ο Ντορν, η Έλενα και άλ-
λοι, που όταν επιστρέφουν στην κανονική τους ζωή, επι-
τείνουν την αίσθηση ματαιότητας στις ζωές αυτών που
μένουν πίσω.
Το ανανταπόδοτο στον έρωτα, τα ερωτικά τρίγωνα και
οι συγκρούσεις είναι μοτίβα πάντα παρόντα στα έργα
του, καθώς και ο ρόλος της φύσης, που αντανακλά το
έντονο ενδιαφέρον του Τσέχωφ για την οικολογία και την
αγάπη του για τη φυσικό περιβάλλον. Αλλά και οι θυελ-
λώδης έρωτές του αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης και καυστι-
κών σχολίων, διαμέσου των ηρώων του. Η ειρωνική αποδο-
χή της ζωής και το στοιχείο του αυτοσαρκασμού είναι
παράγοντες του κωμικού και ταυτόχρονα του πικρού στοι-
χείου που διαπνέει τα έργα του.
Ο Τσέχωφ, έχει να επιδείξει και πολύ μεγάλη λογοτε-
χνική δραστηριότητα, εκτός από τη δραματουργική. Στην
πατρίδα του θεωρείται ότι ανήκει στους σπουδαιότερους
συγγραφείς της Ρωσίας. Και στο θέατρο, θεωρείται από
τους σημαντικότερους δραματουργούς, που πρόσφερε α-
ξεπέραστα διαμάντια στην παγκόσμια δραματουργία.
.
.
THEATRE-ΘΕΑΤΡΟ-Αντον Τσεχωφ-
Η Επετειος-2 Μονοπρακτα -
Γυμνασιο Αστακου Ξηρομερο-21Δεκ2007-
σκηνοθεσια βιντεοληψεων By c.n.couvelis[χ.ν.κουβελης]
διαρκεια 36' 20''[36 min 20 sec]
.
.
THEATRE-ΘΕΑΤΡΟ-Αντον Τσεχωφ
Προταση Γαμου-2 Μονοπρακτα
Γυμνασιο Αστακου Ξηρομερο-21Δεκ2007
σκηνοθεσια βιντεοληψεων By c.n.couvelis[χ.ν.κουβελης]
διαρκεια 31' 54'' [31min 54 sec ]
.
.
.
.
THEATRE-ΘΕΑΤΡΟ
Αντον Τσεχωφ
Η Επετειος-Προταση Γαμου-
2 Μονοπρακτα
Γυμνασιο Αστακου Ξηρομερο
21Δεκ2007
σκηνοθεσια βιντεοληψεων By c.n.couvelis[χ.ν.κουβελης]
.
.
[απο theaterinfo.gr ]
Άντον Τσέχωφ
1860- 1904
Ο Άντον Τσέχωφ γεννήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 1860
στην φτωχή πόλη Ταγκανρόγκ, ένα λιμάνι στη νότια
Ρωσία. Ήταν το τρίτο από τα έξι παιδιά της οικογέ-
νειάς του και μεγάλωσε σε πολύ αυστηρό και θρησκευ-
τικό περιβάλλον. Ο πατέρας του ήταν αλκοολικός,
ωστόσο ήταν πολύ αυστηρός με την εκπαίδευση των παι-
διών του. Το 1967 φοίτησε με τον αδερφό του στο ελ-
ληνικό δημοτικό σχολείο του Νικολάου Βουτσινά, ενώ
από το 1968 στο ρώσικο σχολείο της περιοχής του.
Καλός μαθητής δεν υπήρξε ποτέ, αλλά ήδη από τα χρό-
νια αυτά απέκτησε τη φήμη του παραμυθά και του ευφυ-
ολόγου. Όταν το 1875 η οικογένειά του πτωχεύει και
φεύγει στη Μόσχα, ο Τσέχωφ μένει πίσω για να ολοκλη-
ρώσει τις σπουδές του, ενώ παράλληλα εργάζεται για
να μπορέσει να ζήσει. Έχει ήδη αρχίσει να γράφει δι-
ηγήματα. Το 1979 πηγαίνει και αυτός στη Μόσχα, όπου
γράφεται στην ιατρική σχολή. Όντας φοιτητής, δημοσι-
εύει περίπου 300 κείμενα, ενώ συνεργάζεται με χιουμο-
ριστικά περιοδικά της Μόσχας και της Πετρούπολης ως
σατιρίζοντας την καθημερινή ζωή στους δρόμους.
Το 1882 γράφει ένα τετράπρακτο θεατρικό έργο, το
οποίο όμως απορρίπτεται από το θέατρο Μάλι και ο
Τσέχωφ το καταστρέφει. Πιθανότατα το έργο αυτό να
ήταν ο Πλατόνωφ, που ανακαλύφθηκε σε μια πρώτη γρα-
φή το1920. Το 1884 αποκτά το πτυχίο του και αρχίζει
να εργάζεται ως γιατρός. Παράλληλα εκδίδει την πρώ-
τη συλλογή διηγημάτων του «Παραμύθια της Μελπομένης».
Καθώς συνεχίζει να κυκλοφορεί συλλογές, χαρακτηρίζε-
ται ως πρωτοπόρος καλλιτέχνης της νέας γενιάς. Το
1886 κι ενώ γράφει την πρώτη μορφή του «Οι βλαβερές
συνέπειες του καπνού», μαθαίνει ότι πάσχει από φυμα-
τίωση. Την επόμενη χρονιά, η παράσταση του έργου του
«Ιβάνωφ» σημειώνει αποτυχία, ωστόσο συνεχίζει την
παραγωγή του και την επόμενη χρονιά παρουσιάζει τα
«Κύκνειο Άσμα», «Στέππα» και «Αρκούδα». Μεγάλη επι=
τυχία σημειώνει η παράσταση του «Ιβάνωφ», από το θέατρο
Μαριίνσκι αυτή τη φορά, στη Μόσχα. Γνωρίζεται με τον
Στανισλάβσκι.
Ενώ συνεχίζει την πλούσια θεατρική παραγωγή του, εγκαθί-
σταται το 1892 στο Μελίχοβο της Ουκρανίας, όπου ως γιατ-
ρός εξυπηρετεί 26 χωριά και 7 εργοστάσια. Προηγουμένως,
έχει επισκεφτεί τη νήσο Σαχαλίνη, μελετώντας τις άθλι-
ες συνθήκες διαβίωσης των καταδίκων. Η κοινωνική του
συνείδηση φαίνεται και όταν γράφει το 1889 το «Στοιχειό
του δάσους» το 1889, που απορρίπτεται από τη λογοκρι-
σία. Επίσης, το 1896, με χρήματα που συγκεντρώνει από
εράνους, φιλανθρωπίες και παραστάσεις, χτίζει το σχο-
λείο στο Ταλέζ, αργότερα και στη Γιάλτα.
Το 1895 γράφει τον «Γλάρο», που κάνει την εντελώς απο-
τυχημένη πρεμιέρα του το 1896, ωστόσο είχε πιο επιτυχη-
μένη πορεία στη συνέχεια. Το 1898 ο «Γλάρος» παίζεται
στο Θέατρο Τέχνης στη Μόσχα, σε μια παράσταση που κατα-
ξιώνει το έργο και τον συγγραφέα τον ίδιο στη συνείδηση
της κριτικής και του κοινού. Ήδη σε αυτήν την παράστα-
ση έχει γοητευτεί από την ηθοποιό Όλγα Κνίππερ, που κρα-
τούσε τον ρόλο της Αρκάντινα. Ακολουθούν οι τεράστιες
επιτυχίες του «Θείου Βάνια» το 1899, των «Τριών Αδερφών»
το 1901, του «Βυσσινόκηπου» το 1904. Το 1899 εκλέγεται
μέλος της Ρωσσικής Ακαδημίας. Το 1904 πεθαίνει στην
πόλη Μπαντερβάιλερ στη Γερμανία, όπου έχει πάει για ανά-
παυση, λόγω της επιδείνωσης της υγείας του. Το κωμικό,
όμως, δεν τελειώνει με τον θάνατό του. Η σορός του με-
ταφέρεται στη Ρωσία σ' ένα βαγόνι με στρείδια κι από
λάθος οι παριστάμενοι ακολουθούν έναν άλλο νεκρό στρα-
τιωτικό με τη συνοδεία μπάντας. Πάνω από τον τάφο του,
στο κοιμητήρι Νοβοντέβιτσι υπάρχει μια κερασιά.
Οι ήρωες του Τσέχωφ είναι άνθρωποι της ανώτερης κυρίως
τάξης, που χάνονται μέσα στην πνιγερή ατμόσφαιρα της
ρώσικης επαρχίας, που ο ίδιος τόσο καλά γνώρισε όντας
γιατρός. Έχει ειπωθεί για τον Τσέχωφ, ότι ουσιαστικά
τίποτα δε συμβαίνει στα έργα του. Η αδράνεια είναι εξα-
πλωμένη παντού. Συνήθως βλέπουμε την ιστορία της ανα-
στάτωσης κάποιων ηρώων, από την «εισβολή» στη ζωή τους
κάποιων άλλων, πιο κοσμικών, πιο «σημαντικών» ηρώων.
Ο θείος Βάνιας, ο Κόστια, η Νίνα, είναι οι ήρωες που
μένουν πίσω και βλέπουν ότι έχουν θυσιάσει τη ζωή τους
σ’ έναν σκοπό, που αρνείται να δικαιώσει την ύπαρξή
τους. Και όλα αυτά, ενώ ο χρόνος περνάει ανελέητα! Οι
εισβολείς είναι η Αρκάντινα, ο Ντορν, η Έλενα και άλ-
λοι, που όταν επιστρέφουν στην κανονική τους ζωή, επι-
τείνουν την αίσθηση ματαιότητας στις ζωές αυτών που
μένουν πίσω.
Το ανανταπόδοτο στον έρωτα, τα ερωτικά τρίγωνα και
οι συγκρούσεις είναι μοτίβα πάντα παρόντα στα έργα
του, καθώς και ο ρόλος της φύσης, που αντανακλά το
έντονο ενδιαφέρον του Τσέχωφ για την οικολογία και την
αγάπη του για τη φυσικό περιβάλλον. Αλλά και οι θυελ-
λώδης έρωτές του αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης και καυστι-
κών σχολίων, διαμέσου των ηρώων του. Η ειρωνική αποδο-
χή της ζωής και το στοιχείο του αυτοσαρκασμού είναι
παράγοντες του κωμικού και ταυτόχρονα του πικρού στοι-
χείου που διαπνέει τα έργα του.
Ο Τσέχωφ, έχει να επιδείξει και πολύ μεγάλη λογοτε-
χνική δραστηριότητα, εκτός από τη δραματουργική. Στην
πατρίδα του θεωρείται ότι ανήκει στους σπουδαιότερους
συγγραφείς της Ρωσίας. Και στο θέατρο, θεωρείται από
τους σημαντικότερους δραματουργούς, που πρόσφερε α-
ξεπέραστα διαμάντια στην παγκόσμια δραματουργία.
.
.
THEATRE-ΘΕΑΤΡΟ-Αντον Τσεχωφ-
Η Επετειος-2 Μονοπρακτα -
Γυμνασιο Αστακου Ξηρομερο-21Δεκ2007-
σκηνοθεσια βιντεοληψεων By c.n.couvelis[χ.ν.κουβελης]
διαρκεια 36' 20''[36 min 20 sec]
.
.
THEATRE-ΘΕΑΤΡΟ-Αντον Τσεχωφ
Προταση Γαμου-2 Μονοπρακτα
Γυμνασιο Αστακου Ξηρομερο-21Δεκ2007
σκηνοθεσια βιντεοληψεων By c.n.couvelis[χ.ν.κουβελης]
διαρκεια 31' 54'' [31min 54 sec ]
.
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου