GREEK POETRY - η αμαζονα Πενθεσίλεια -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

 .

.

GREEK POETRY

- η αμαζονα Πενθεσίλεια

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

η αμαζονα Πενθεσίλεια 

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

τράβηξε τη μάσκα της,τα μάτια της τον κοίταζαν,

λίγο πριν θολώσουν 

και βυθισθουν αιώνια στο σκοτάδι,

-Πενθεσιλεια,έρωτα μου,με συγχωρείς,

η μεγάλη λύπη του Αχιλλέα,

εκείνη χαμογέλασε ευτυχισμένη,

-σε σκότωσα και σε ερωτεύτηκα παράφορα,

της είπε και τη φίλησε στα χείλη,

-μην λυπασαι αγάπη μου,σύντομα θα συναντηθούμε 

στα Ηλύσια Πεδία,του είπε εκείνη και κύλησε η ψυχή της στον άλλον κόσμο,

τότε ούρλιαξε ο ήρωας,

-απο τον θάνατο έρωτας,

σήκωσε το σπαθί να το χώσει στο στήθος του,ίσα στη καρδιά του,

-τι γελοίος είσαι,σαν γυναικούλα κανεις,άκουσε το απαίσιο γέλιο του Θερσίτη,

για μια εχθρό έρωτας,τι ντροπή,

και περνιεσαι για ήρωας,

ο χλευασμός του υβριστη τον τάραξε,

τρελάθηκε,όρμησε,και με δυνατή γροθια τον χτυπησε στο πρόσωπο 

να κλείσει το στόμα του,του σύντριψε το κεφάλι,

-κλειστο τωρα βρωμοστομε,ουρλιαξε,

κανείς δεν τόλμησε να του αντιμιλησει,

-μην την γυμνοσεται,τους φώναξε, απο τά όπλα της,ήταν γενναία,

το νεκρό σώμα της μην ρίξετε να το φάνε τ'αγρια θηρία και τα ορνια,

θαψτε την με τιμές,

ειπε και γύρισε στη σκηνή του,εκεί μέσα κλείστηκε,

ποτέ πριν σ'αυτον τον φοβερό πόλεμο δεν ευχήθηκε αιχμηρό βέλος 

η' δορυ να τον πετύχει,

για να την συναντησει

.

.

.