LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -περίπου η Ingeborg Bachmann -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-περίπου η Ingeborg Bachmann

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

περίπου η Ingeborg Bachmann 

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

το τσιγάρο στα χείλη,βλέπει τη καφτρα του,ησυχία,τι περιμένει;

έξω από το δωμάτιο,ξαφνικά ακούγονται να παρελάσουν,τι θα

συμβεί;γιατί φοβάμαι;σηκώνεται ανοίγει το παράθυρο,βλέπει

τον πατέρα να χάνεται μέσα στο πλήθος που βροντονάζει,

τι λένε;μυρίζει κάτι καμένο,βλέπει το τσιγάρο της στο πάτωμα,

είχε πιάσει φωτιά το ξύλο και καίγονταν,τρόμαξε,το έσβησε

με γυμνό πέλμα,πόνεσε,ούρλιαξε,ξάπλωσε στο κρεβάτι,άναψε

ένα άλλο τσιγαρο,το τσιγάρο στα χείλη,βλέπει τη καφτρα του,

ότι,σκέφτεται,δεν μπορεί να εκφραστεί με λέξεις δεν υπάρχει,

όμως όλα αυτά πρέπει να εκφραστούν,μισώ και λατρευω αυτή

τη γλώσσα που μιλώ,η παρέλαση τελείωσε,ησυχία,μια γυναίκα

με μακρύ μαύρο φόρεμα μπαίνει στο δωμάτιο,της φωνάζει,

ποια είσαι;εκείνη δεν απαντάει,κάθεται σε μια καρέκλα,τη

κοιτάζει,κάτι της λέει,δεν ακούει,τι λες;φώναξε το δυνατά,

κλείνουν τα μάτια της,η μυρωδιά καμένου την ξυπνάει,βλέπει

τη γυναίκα στη καρέκλα να καίγεται,τώρα καταλαβαίνει,

αυτή είμαι εγώ,το αναμενο τσιγάρο στο σεντόνι του κρεβατιού,

τόσες γυναίκες πριν από μένα,απάτη εγκατάλειψη,απογοητευση,

über Ingeborg Bachmann

- c.n. couvelis χ.ν.κουβελης

 die Zigarette auf ihren Lippen,

 Sie sieht die Zigarettenkippe,

 Ruhe, 

worauf wartest du noch?

 Außerhalb des Zimmers Sie hört  plötzlich Menge zu marschieren,

 Was wird passieren? Warum habe ich Angst?

 Sie steht auf und öffnet das Fenster,

 Sie sieht wie der Vater in der fanatischen Menge der laut schreit

zu verschwindet,

 was sagen Sie?

 Sie riecht etwas Verbranntes

 Sie sieht ihre Zigarette auf dem Boden,

 das Holz hatte Feuer gefangen und brannte,

 Sie bekam Angst

 Sie drückte mit ihrer nackten Sohle die Zigarette aus,

 Sie tat weh, Sie schrie,

 Sie lag auf dem Bett, sie zündete sich eine weitere Zigarette an,

 die Zigarette auf ihren Lippen, Sie sieht die Zigarettenkippe,

 das, denkt Sie, das nicht in Worte gefasst werden kann, existiert nicht,

 aber das alles muss zum Ausdruck gebracht werden,

 Ich hasse und liebe meine Sprache, die ich spreche

 Die Parade ist vorbei, 

 Ruhe

 eine Frau in einem langen schwarzen Kleid betritt den Raum,

 Sie schreit ihr zu,

 Welche bist du;

 Sie antwortet nicht

 die Frau sitzt auf einem Stuhl,

 Sie sieht Sie an

 Sie Frau sagt etwas zu ihr,

 Sie hört nicht zu

 Was sagst du? Schrei es laut

 Sie schließe ihre Augen

 der brennende Geruch weckt Sie,

 Sie sieht die Frau auf dem Stuhl brennen,

 jetzt Sie versteht 

 Das bin ich,

 die Zigarette brennt auf dem Bettlaken,

 so viele Frauen vor mir

 Betrug, Verlassenheit, Enttäuschung,

 .

 .

 .