ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΣΕΙΣ ΟΜΟΡΦΙΑ vs ΠΡΟΚΛΗΣΗ -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

 .

.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΣΕΙΣ

ΟΜΟΡΦΙΑ vs ΠΡΟΚΛΗΣΗ

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΣΕΙΣ

ΟΜΟΡΦΙΑ vs ΠΡΟΚΛΗΣΗ

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΧΡΟΝΙΚΟ ΜΙΑΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΣΗΣ

Πηγα ακριβως την ωρα που ορισαμε το ραντεβου.μου ανοιξε η ιδια.χαμογελασε.

''στην ωρα σας'' μου ειπε με γλυκεια φωνη.''ποτε δεν στηνω κυριες''

απαντησα επισης με χαμογελο.''ειστε πολυ ευγενικος''ειπε η κοπελα.''ειστε

πολυ ομορφη '' της ειπα.''ευχαριστω πολυ.περαστε''..ενα μοντερνο επιπλωμενο διαμερισμα,''καθιστε.τι θα θελατε να πιειτε;''.''ευχαριστω.ποτε δεν πινω κατι

την ωρα της δουλειας.ειναι θεμα αρχης''.απαντησα.με κοιταξε.υπεροχα ματια.

''δεν θα κανατε για μενα μια εξαιρεση;''.μου ειπε με πολυ γοητευτικη

κοκκεταρια.γελασα.''η αιωνια Ευα'' απαντησα.''και σεις ο Αδαμ;''.γελασε.

υπεροχο γαμογελο.''ας αρχισουμε τοτε.πως θα με φωτογραφισεται;με

ποιο υφος;''.''σαν αντρας''.της απαντησα.''με το βλεμμα ενος αντρα''.

''μα αυτο δεν ειναι πρωτοτυπο.χιλιαδες ,εκατομυρια τετοιες εικονες.

nudes erotic porno sensual ''.''εχετε πολυ δικιο''της απαντησα.''εγω

ομως θα σας φωτογραφισω με το βλεμμα ενος μοναδικου πολυ

ξεχωριστου αντρα που θαυμαζω.του Καζανοβα''.''μα αυτος πηγε με

χιλιαδες γυναικες''ειπε η κοπελα.''ο Καζανοβας ομως καποτε ειπε:

Τωρα αγαπω τη γυναικα που αγαπω''.την κοιταξα.''τι υπεροχο''.ειπε

.''σαν φλερτ -φωτογραφιση.γοητευτικη αποπλανιση.του αιωνιου αντρα

στην αιωνια γυναικα''..ειπε η Ε..αυτο ηταν το ονομα της.παλι αυτο το γλυκο

γοητευτικο χαμογελο.''θα αφεθω''.μ'ενα καταπληκτικο τροπο το ειπε.

[μετα απο 5 ωρες τελειωσαμε την φωτογραφιση]

.

.

Εν/Δια/Θεσεις

Απαντηση:δεν ζωγραφιζω αυτο που βλεπω.

Εικονα.(το αριστερο χερι πισω απο το κεφαλι.τα δαχτυλα περασμενα μεσα

στα μαλλια)

Ερωτηση;σκεφτομαι.αρα υπαρχει το σωμα μου;

Συν/Δια/Λογοι:

Α.ειδες το σωμα αλλαζει απο ανθρωπο σε ανθρωπο.κι απο ηληκια σε ηληκια.

και αναλογα το φωτισμο.

Β.φυσικα και καποια ιδεα υπαρχει πισω απο αυτη την εικονα

.

.

Αντίστιξη

άκουσε τη φωνή της.μια απλή πρόταση. ''σ'αρέσει η σονάτα του σεληνόφωτος

του Μπετοβεν;'',είδε το χέρι της. τα σχέδια στα νύχια της. τα περιεργαστηκε.

''σ'αρεσουν;''.ειπε ναι μ'αρεσουν. κάθισε μπροστά στον καθρέφτη και χτενιστηκε.

την έβλεπε. έπειτα έβαψε τα χείλη της απαλό ροζ. ''στον καθρέφτη είμαστε εμείς;'',

ρώτησε γυρίζοντας προς το μέρος του. είχε σηκωθεί. πήγε στο παράθυρο και το

άνοιξε. το ζεστό φως πήδηξε μέσα στο δωμάτιο. ''έλα να δεις τη θάλασσα πόσο

γαλάζια είναι''.την φώναξε. δεν άκουσε τη φωνή της. γύρισε. δεν ήταν στο δωμάτιο.

την άκουσε να τον φωνάζει. από το παράθυρο την είδε έξω στο δρόμο να τον χαι-

ρετάει σηκωνοντας το δεξί χέρι. της ανταπέδωσε τον χαιρετισμό. άκουσε το γέλιο

της καθώς κρυβονταν μέσα στις ελιές. την ακολούθησε με το βλέμμα του μέχρι

που δεν την εβλεπε πια. σιγά σιγά στοιβαχτηκαν άφθονα τα τζιτζίκια στους ήχους

της μέρας κυριαρχοντας.

.

.

σε ενα διαμερισμα 3ος οροφος πρωι 10 η ωρα.

η γυναικα με ρωτησε.γιατι κανουμε γυμνο;απαντησα.ο ανθρωπος γυμνος

γεννηθηκε.με κοιταξε.γελασε.αλλωστε δεν κανουμε επιδειξη ρουχων,ειπε.

γελασα.σωστα,ειπα.στο γυμνο δεν δειχνουμε καθαρα.υπονο-

ουμε.συνεχισα.το σωμα εχει ανεξαντλητο εσωτερικο.μια απειροτητα

.

.

Ενσταντε μιας γυναικας

γυρισε σπιτι.μετα απο 10 ωρες.καυσωνας.απογευμα.ανοιξε το ψυγειο.

πηρε μια παγωμενη μπυρα.την αδειασε σ'ενα ποτηρι.ηπιε.ενιωσε δροσια.

ξαπλωσε στον καναπε στο σαλονι.εβγαλε τα παπουτσια.τ'αφησε στο πατωμα οπως επεσαν.βρηκε ψαχουλευτα το τηλεκοντρολ στο

τραπεζακι

διπλα.ανοιξε τη τηλεοραση.την εκλεισε αμεσως.αφησε μηχανικα το τηλεκοντρολ στο τραπεζακι.χτυπησε το κινητο στη τσαντα της .δεν εκανε

κινηση να το σηκωσει.χτυπησε τεσσερις φορες κι εκλεισε.ρηγματωσε

την ησυχια του χωρου.στη δουλεια απειλουν με απολυσεις.δεν την εν-

διεφερε.''εδω απολυθηκαμε απο τη ζωη''.

.

.

ΣΥΝΙΖΗΣΕΙΣ

μιλουσε.την έβλεπε στον απέναντι καθρέφτη. καθισμένη σε μια κίτρινη καρέκλα

πίσω του. "μπορεί και να φλυαρω. ίσως τόσες λεπτομέρειες να μην.χρειαζονται.

το ένα παρασύρει το άλλο".δεν περίμενε απάντηση συνέχισε να μιλάει. το γεγονός που διηγουνταν ήταν ψεύτικο. επειδή μια άλλη φορά το διηγήθηκε διαφορετικά.

δεν πρόσθεσε καινούργια στοιχεία.ουτε κάποια διόρθωσε. βέβαια,ηταν αδύνατο

να συμπεράνει ποιο απ'τα δύο ήταν αλήθεια. η' αν και τα δύο ήταν ψεύτικα. πάν-

τως η δεύτερη εκδοχή είχε πιο ενδιαφέρων. ήταν καλύτερα δομημενη σαν αφηγηση.

"αυτό που ζούμε έχει πολλούς τρόπους να εκφράσθει. εγώ δυσκολεύομαι να απο-

φασίσω ποιος με εκφράζει καλύτερα.εχεις αντίρρηση;το ψέμα δεν είναι ψέμα ούτε η αλήθεια είναι αλήθεια.".και πάλι δεν απάντησε. έβλεπε ακίνητο το είδωλο της  στον καθρέφτη. σαν να μην υπήρχε. γύρισε το κεφάλι πίσω για βεβαιωθει. την είδε.χαμογέλασε. "μην ανησυχείς.προκειται για απλές προτάσεις.αν και η πραγματικότητα είναι οι προτάσεις που κάνουμε" .σταμάτησε σαν να σκέφτονταν αυτό που είπε.

"είναι κι άλλες παραλλαγές το ίδιο υπαρκτες".συνέχισε. "ισοδυναμες.το ψέμα είναι ψέμα. η αλήθεια είναι αλήθεια. η αλήθεια είναι ψέμα.το ψέμα είναι αλήθεια".τρίτη φορά επανέλαβε την ιστορία.με στοιχεία της πρώτης και της δεύτερης έκδοχης.πρεπει να κοιμήθηκε. όταν ξύπνησε η γυναίκα είχε φύγει. η κίτρινη καρέκλα ήταν άδεια.

.

.

Πορτραίτο γυναίκας

"τι ώρα είναι;"ρώτησε. της είπα.με ρώτησε για τη ζωγραφική."ποιο ρόλο έχει

το χρώμα;".δεν είναι εύκολο ν'απαντησει κάνεις. της είπα. πως το χρώμα δια-

μορφώνει την εικόνα."όπως τα χείλη σου καθορίζουν την εικόνα του προσώ-

που σου".το ένα προσελκύει αλλά χρώματα."τα δάχτυλα σου έχουν αλλά χρώ-

ματα σ'αυτή τη θέση. σ'αυτή την κίνηση. "και άλλα σε άλλη θέση".της έπιασα

το χέρι και της έδειξα. καταλαβε."τι είναι ένα πορτραίτο  μου;"ρώτησε."εξαρτά-

ται".απάντησα. "από τι;"ρώτησε."από την ικανότητα του ζωγράφου να ανακαλύ-

ψει και από την εσωτερικοτητα του μοντέλου".απαντησα.ζητησε να της πω περι-

σσότερα. προσπάθησα.στο τέλος της έδειξα το πορτραίτο. το κοίταξε ώρα πολύ.

"έχεις δίκιο "μου είπε. "κάτι γίνεται έτσι γιατί έτσι είναι".χαμογέλασα. δεν σχολίασα την κρίση της.

.

.

ΕΓΚΙΒΩΤΙΣΜΟΣ

μιλουσε.την ακουγα χωρις να την διακοπτω.χρησιμοποιουσε πολλες μορφες λογου

στην εμφραση της.υφος.περιγραφικο.απολογητικο.συμπερασματικο.επιφωνηματικο.εκρηκτικο.συναισθηματικο.ειρωνικο.σαρκαστικο.αθυροστομο.κοινοτυπο.εξεζητημενο.συνειρμικο.πλατειασμο....''ενα μυθιστορημα"σκεφτηκα.δεν ηξερα και δεν

ειχε σημασια,ποσο σχεση ειχαν με πραγματικα.γεγονοτα.μια αφηγηση ανθρωπινης

καταστασης δεν μπορει να κρινεται για την αληθεια της.υποκειμενισμος.

επιλεκτισμος.ψυχολογικη εμπλοκη.λογικη ιδιαιτεροτητα.οταν τελειωσε την ιστορια της μου ειπε:"τριτη φορα σου διηγουμε την ιδια ιστορια με διαφορετικο τροπο".με κοιταξε.χαμογελασε."θα σταματησω να σου διηγουμε οταν δεν θα μπορω

πια να τη διηγουμαι διαφορετικα".συνεχισε."εστω αλλαζοντας τη πτωση μιας λεξης η 'τον χρονο ενος ρηματος".γελασε."αλλωστε εσυ γι'αυτο πληρωνεσαι".δεν

σχολιασα.ειχαμε συμφωνησει τα σχολια να τα γραφω και να της τα δωσω στο

τελος.τις συνομιλιες μας,τους μονολογους της,τις κατεγραφα στο κινητο μου.

μεχρι την επομενη συναντηση μας τις ακουγα πολλες φορες και σημειωνα σε

φακελο του υπολογιστη τις παρατηρησεις μου.μια μερα μου ειπε πως δεν την

ενδιαφερει πια αυτη η ιστορια και θα την διακοψει."τελειωσε για μενα.ενα

παρελθον."και μου ζητησε να διαγραψω τις ηχογραφησεις και τα σχολια."δεν

θελω να μεινει ουτε η ιστορια.υποκειμενικη η' αντικειμενικη.ουτε και οι

επενεργειες.σχολια.και συμπερασματα.συμφωνεις;".με κοιταξε.δυσκολευτηκα

να απαντησω."η ιστορια αυτη αφορουσε εμενα".ειπα."δεν θα ειναι ευκολο

αυτο που ζητας."συνεχισα."ομως θα ενεργησω οπως εσυ θελεις".δεν απαντησε

αμεσως."ναι ετσι ειναι καλυτερα".στο τελος ειπε.εφυγε.

εμεινα μονος μου κι εσβησα ολα τα αρχεια.

.

.

ΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ

σχεδιασε την παραμικρη λεπτομερεια.κινηση.συναισθηματα.σκεψη.φαντασια.

απο το Α να συνεπαγεται το Β.η' το Γ.ολες οι περιπτωσεις.πληρης συνθετος χα-

ραχτηρας.για το εργο αυτο εγραφε πανω απο δυο χρονια.πολλα αλλαξε.τωρα

ηταν προς το τελος.το πρωι μεσα στο.ηλεκτρικο τρενο μια γυναικα απεναντι του

εμοιαζε καταπληκτικα με την ηρωιδα του.ακριβως οπως την περιεγραφε.κατε-

βηκε στη σταση που κατεβηκε η γυναικα.την ακολουθησε.σημειωσε τον αριθμο

της πολυκατοικιας.απεναντι ηταν ενα καφε και περιμενε.μετα αλο μια ωρα η γυ-

ναικα ξαναβγηκε μ'εναν ανδρα.ακριβως ο ιδιος αντρας που περιεγραφε στο μυ-

θιστορημα του.μπηκαν στο αυτοκινητο του μαρκας citroen C4 Cactus κι εφυγαν.

γυρισε σπιτι.εφαγε και ξαπλωσε να κοιμηθει.οταν σηκωθηκε ειχε νυχτωσει.κα-

θησε στο γραφειο του.επρεπε ν'αποφασισει η' να συνεχισει και να τελειωσει

το μυθιστορημα οπως το ειχε σχεδιασει η' να αλλαξει καποια κρισιμα γεγονοτα

που διαδραματιζονταν.να τους δωσει αλλη κατευθυνση.αποφασισε,τελος,να

μην αλλαξει τιποτα.

.

.

ΤΟ ΕΡΥΘΡΟΝ ΚΑΥΜΑ ΤΩΝ ΡΟΔΩΝ

''Ω το Ερυθρον Καυμα.Τι μου ενθυμιζει το καυμα τουτο''εκστατικως επιφωνησεν

η γυναικα.

''Βεβαιως και ενθυμουμε''απηντησεν εκεινος.

''Μαιος μην ητο''εσυνεχισεν.''ενα κοκκινο φορεμα εφορουσες ως τα κοκκινα

σου τριανταφυλλενια  χειλη ''

''παντα τολμηρος εις τας εκφρασεις''ερυθριαζοντας αντεδρασεν το καλλιστον

θηλυ.

''πως αλλως να εκφρασθω εις τα ζεοντα μου αισθηματα;''

''προκαλωντας''εις τουτον ισοτιμως απηντησε η λυσικομος  κορη

.''Μια Ομοουσιος Αντιδρασις εις καθε Δρασιν''

Τοτε προς αποδειξιν της βαθειας σκεψεως του εδρασεν ο ανδρας θωπευοντας

τα ροδαλα στηθη της παρθενου.Η δε αμεσως αντιδρασις εκεινης ητον εις

λιποθυμικος ανεστεναγμος.Ως αιφνιδιως να ενεπιπτεν αγριος και ισχυρος

λεων επι αθωας και ησυχου αρναδος.

''Υπο την επιρροιαν τοιουτου καυματος αναφωνω''

και ηκουσεν την φωνιτσα της πληρους γλυκειου ιμερου

''Ω το Μεγα Ακαταμαχητον Καυμα των Ροδων μου ''

.

.

ικοτητα αποκρυψη του Ειναι.

Η' η λεξη 'ποντος' στην Οδυσσεια του Ομηρου σε ολες τις εμφανισεις της.Εργο

του συγγραφεα,μελημα του,ειναι να ενεργοποιησει το λεξιλογιο του και οι χαραχτηρες του διηγηματος του να κινουνται να ζουν σε ολο το νοηματικο του ευρος.

Κατα συνεπεια ο αναγνωστης να δημιουργει την δικη του αφηγηση,απο την μο-

νοσημαντη επιφανειακη,που η αναγνωση της διαρκει ορισμενο αριθμησιμο χρο-

νο εως την αναγνωση που διαρκει μη αριθμησιμο απειρο χρονο.Η ιστορια σε μια

Ευκλειδια προβολη της ειναι απλη.Μια γυναικα μετα τη δουλεια της επιστρεφει

με τον ηλεκτρικο σπιτι της.Ενα αποσπασμα απο το διηγημα:"...το προφιλ του αντρα απεναντι της ειχε ενα οξυ περιγραμμα.Τον ρωτησε.''τι ωρα ειναι''.Χωρις να

γυρισει προς το μερος της της απαντησε."φυσουσε,λιγο μετα απο μενα ηρθες".

Ανοιξε το βιβλιο να συνεχισε το διαβασμα απο το σημειο που το αφησε,διαβασε,γυρισε σελιδα,κενο,δεν ηταν γραμμενη,σκεφτηκε θα ειναι

ελλατωματικο βι-

βλιο,λαθος της εκτυπωσης,γυρισε σελιδα,το ιδιο,μετα απο πεντε σελιδες ξανα isβρηκε τη συνεχεια,συνεχισε το διαβασμα απροσκοπτα για τρεις σελιδες,στην

επομενη ηταν γραμμενη η ιδια φραση:" El jardin de senderos que se bifurcan",

στην επομενη σελιδα ηταν τυπωμενη η δευτερη σελιδα απο το διηγημα του J.L.

Borges: Tlon, Uqbar, Orbius Tertius απο εκδοση του 1944 των Ficciones του...".

Επισης θελησε στο διηγημα καθε αναγνωστης του να βρισκει βιογραφικα του

γεγονοτα,εκεινα που στο παρον του συμβαινουν,αλλα κι εκεινα που στο παρελ-

θον του συνεβηκαν  κι εκεινα που στο μελλον του θα συμβουν,ακομα κι εκεινα

που ειναι αδυνατο να συμβουν επειδη δεν πληρουνται οι καταλληλες προυπο-

θεσεις.Εκανε πολλες αλλαγες και διορθωσεις και κατεληξε σε ενα κειμενο δυο

σελιδων.Τελικα στον εκδοτικο οικο εδωσε για εκτυπωση μονο μια σελιδα κενη

με τον τιτλο:''Ο Λαβυρινθος των Λεξεων''.

.

.

Ενας Λαβυρινθος μιας Διμελους Σχεσης-

στο δωματιο.χαμηλος φωτισμος.καθισε μπροστα στον καθρεφτη.εβαλε

απαλο ρουζ στα χειλη.φορουσε ενα ασπρο φουστανι.χτενισε τα μαλλια.

χαμογελασε.

στο δωματιο.χαμηλος φωτισμος.φορεσε ενα μαυρο φουστανι.κοιταχτηκε

στον καθρεφτη.καθισε.χτενισε τα μαλλια.χαμογελασε.περασε τα χειλη

μ'ενα απαλο ρουζ.

καθισε μπροστα στον καθρεφτη.χαμηλος φωτισμος στο δωματιο.χτενισε

τα μαλλια.με το κραγιον εβαψε τα χειλη απαλο ρουζ..κοιταχτηκε.φορουσε

ασπρο φουστανι.φως στον αριστερο ωμο.χαμογελασε.

Στο αλλο δωματιο.χαμηλος φωτισμος.η γυναικα καθισε μπροστα στον καθρε-

φτη.εβαλε απαλο ρουζ στα χειλη.φορουσε ενα ασπρο φουστανι.χτενισε τα

μαλλια.χαμογελασε.

Στο αλλο δωματιο.χαμηλος φωτισμος.η γυναικα καθισε μπροστα στον καθρε-

φτη.χαμογελασε.φορουσε ενα μαυρο φουστανι.περασε απαλο ρουζ στα χειλη.

χτενισε τα μαλλια.

Στο αλλο δωματιο.χαμηλος φωτισμος.η γυναικα καθισε μπροστα στον καθρε-

φτη.απαλο ρουζ στα χειλη με το κραγιον.φορουσε ενα ασπρο φουστανι.ο γυμνος

ωμος ειχε φως.χτενισε τα μαλλια.χαμογελασε.

στο δωματιο.χαμηλος φωτισμος.καθισε μπροστα στον καθρεφτη.εβαλε

απαλο ρουζ στα χειλη.φορουσε ενα ασπρο φουστανι.χτενισε τα μαλλια.

χαμογελασε.γυρισε προς το μερος του αντρα.''σου αρεσει;''.ρωτησε.

στο δωματιο.χαμηλος φωτισμος.φορεσε ενα μαυρο φουστανι.κοιταχτηκε

στον καθρεφτη.καθισε.χτενισε τα μαλλια.χαμογελασε.περασε τα χειλη

μ'ενα απαλο ρουζ.γυρισε προς το μερος που καθονταν ο αντρας.''σου

αρεσει;''τον ρωτησε.''εισαι ομορφη''.της ειπε.

καθισε μπροστα στον καθρεφτη. απαλο ρουζ στα χειλη με το κραγιον.

χαμηλος φωτισμος στο δωματιο.χτενισε τα μαλλια.γυρισε και κοιταξε τον

αντρα.''εισαι ομορφη''.της ειπε.κοιταχτηκε.φορουσε ασπρο φουστανι.

φως στον  αριστερο ωμο.χαμογελασε.''σου αρεσει;''.τον ρωτησε.

.

.

ξεφυλλιζε ενα περιοδικο."ολο λαιφ σταιλ".σχολιασε."ανυποφορο.

τοση ελαφροτητα".το πεταξε στη διπλανη καρεκλα.το αδειασε.σχολιασα.

δεν της το'πα."εχεις δικιο"μου ειπε.εφκιαξε τα μαλλια τηε."σ'αρεσει το χρωμα τους;"."ναι"απαντησα."ευχαριστω"ειπε.μου χαμογελασε.''οαραποιημενη η

εικονα της γυναικας απο τη μοδα.τα διαφορα στυλ."."κοιταξε αυτη απεναντι".

ειχε δικιο."κι εγω το κανω.καμια δεν.μπορει να ξεφυγει."σταματησε.με κοιταξε.

εντονο το μακιγιαζ στα ματια της."αληθεια,γιατι σας αρεσει;".δεν απαντησα.μια

κοινοτυπια θα ελεγα του τυπου."μ'αρεσει να αρεσω". το απεφυγα.φαυλος

κυκλος."μ'αρεσει που θελεις να μ'αρεσεις".κοιταξα τα δαχτυλα της.τον ωμο της.

το προσωπο της.τα ματια της.δεν απεφυγε το βλεμμα μου.''το περιμενα.αυτο

αληθινα θελω''.ειπε.σχεδον ψιθυριστα.

.

.

"τι σημαινει να κοιτας εναν ανθρωπο;συγκεκριμενα εσενα;".την κοιταξε.της

απαντησε."σ'αυτη την ερωτηση ξερεις την απαντηση".χαμογελασε.

"ναι.την ξερω".του επιασε το χερι."το περιγραμμα της μυτης".συνεχισε."η γραμ-

μη του λαιμου.ο αριθμος των λεξεων σου"."ο ηχος της λεξης.ευτυχια.ο ρυθμος

της".σηκωθηκε.σταθηκε ορθια απεναντι του.την κοιτουσε.την εβλεπε απο εκει

να τον κοιταζει."αυτο σημαινει να κοιτας εναν ανθρωπο.συγκεκριμενα εσενα".

ειπε.

.

.

ΕΚΛΕΙΨΗ

της μιλουσε.για τις δουλειες.για το ταξιδι στο Λονδινο.τις οικονομικες

επιτυχιες.ζαλιστηκε.οι λεξεις χοροπηδουσαν ,την ενοχλουσαν.ηθελε

να του πει να σταματησει.ηθελε να φωναξει.δεν τολμησε.εκεινος συνεχισε.

ειχε βγαλει εισιτηρια για την Τοσκα του Πουτσινι στην Οπερα.ειπε πως

ηθελε να την ευχαριστησει γιατι της αρεσε.πριν,τωρα δεν της αρεσε.δεν του

το ειπε.εκεινος γελασε.της χαιδεψε τα μαλλια.της ειπε τρυφερα πως ειναι

πολυ ομορφη.αισθανθηκε παγωμενη.μετα αγωνια,απελπισια,μα,γιατι

δεν φευγει;της ηρθε να του τα πει ολα.συγκρατηθηκε.γιατι δεν φευγει;

εκεινος αρχισε παλι να φλυαρει.αδιαφορουσε.ενιωθε ξενη.το στομαχι

της σφιχτηκε.την πονουσε.γιατι,επιτελους,δεν φευγει;εσκαγε.πνιγονταν.

μηπως τα γνωριζει ολα και δοκιμαζει τα νευρα της;πως δεν το ειχε σκεφτει

πριν; σιγουρα τα ξερει ολα.και επιτηδες την βασανιζει.οχι.οχι.δεν μπορει

να ξερει.προσεχε και αυτη και εκεινος να μην φανερωθουν.επαιρναν

σχολαστικες προφυλαξεις.οι συναντησεις τους γινονταν σ'ενα διαμερισμα

απο τα εκατομυρια διαμερισματα που υπαρχουν στην απεραντη πολη.

παντα οταν,βεβαιωμενα,ελειπε για δουλεια.η μονη,που ηξερε,ηταν η

μητερα της,που την καλυπτε.κομμωτηριο.θεατρο.η' βολτα στα μαγαζια.

οταν επαιρνε τηλεφωνο.επειτα με την συμπεριφορα της απεναντι του δεν

υπηρχε περιπτωση να υποψιασθει κατι.τρυφερη ζεστη.υποκριτικα.

τωρα ομως δεν μπορει.δεν εχει δυναμη.κατι την ρωτησε.δεν ακουσε..

την ξαναρωτησε.απαντησε,να την συγχωρει,πως ηταν κουρασμενη.

εκεινος γελασε.του ειπε πως δεν αισθανεται καλα και θα ξαπλωνε να

κοιμηθει λιγη ωρα.εκεινος της ειπε πως θα πηγαινε να συναντησει

καποιους για τη δουλεια.τον ακουσε να τηλεφωνει.ετοιμασθηκε κι

αφου της εδωσε ενα φιλι στο μαγουλο εφυγε.εκεινη σηκωθηκε αμεσως.

πηρε το τηλεφωνο και σχηματισε τον αριθμο.δεν απαντουσε.το αφησε

να χτυπαει.το εκλεισε.και ξαναπηρε.παλι δεν απαντησε.γιατι δεν απαν-

ταει;της ερχονταν να ουρλιαξει.ακουγε τον ηχο κλησης,να την σφυροκο-

πα.απαντησε σε παρακαλω.ουρλιαξε.γιατι δεν απαντας;παρακαλεσε.

γιατι δεν απαντας;

.

.

ΑΣΗΜΑΝΤΑ  ΑΔΙΑΙΡΕΤΑ-

ανοιξε την τηλεοραση.μετα απο λιγο.''τι δειχνουν''.την εκλεισε.

πεταξε το τηλεκοντρολ στον καναπε.

απεναντι.η γυναικα διαβαζε ενα περιοδικο.το εξωφυλλο καλυπτε

ολοκληρο το προσωπο της.οταν,μετα απο ωρα,το αφησε στο τραπεζι

δεν υπηρχε διαφορα.

.

.

ΟΜΟΡΦΙΑ vs ΠΡΟΚΛΗΣΗ

[στην αρχη της φωτογραφισης]

με ρωτησε:

-ομορφια η' προκληση;

απαντησα:

-ενα ελαχιστο χωριζει την ομορφια απο την προκληση.

την κοιταξα

-υπερευαισθητη ισορροπια.

συνεχισα

-μια διαφορετικη κινηση,μια διαφορετικη θεση ενος μελους

του σωματος,μια διαφορετικη εκφραση

Της εδειξα τι εννοουσα,φωτογραφιζοντας την σε διαφορετικες

ποζες,της εδειχνα το αποτελεσμα,μια ελαχιστη διαφορα και

ειχαμε τελειως αλλη εικονα.

-η ομορφια ειναι απολυτη ιδεα.αρρητη.

ειπα

-η προκληση ειναι πραγματικη κατασταση.κατι που το ζουμε.

-καταλαβα

ειπε

[στο τελος της φωτογραφισης της εδειξα τις φωτογραφιες που

επελεξα.

τις κοιταξε πολυ προσεχτικα.

χαμογελασε.

ενα αινιγματικο χαμογελο.]

.

.

POP WOMAN'S INSTANTEE

LISA:-I.I am.mirroring myself.at 17:00 shoping.in evening for a coctail-drink

with Jeff.Happily!The botox is successful!fine face-expression.baby botox.

I wiil dress the red mini skirt and a skin -color kalson stockings with black high

heels shoes.

[the phone -mobile is calling]

LISA:-Hello!...yes!...OK!...Ah!Ah! it's nice!...yes yes...ha!ha!ha!my love...

a travel in Paris!Yes!I am very happy!...at 10 hour and quarter.in Casablanca.ok!

my darling...bye.mon cheri!

Lisa is make-up-ing in the pale light of the room.

She is looking  at  the tatoo in her right shoulder.

J&L

''Ah!It's very very much beautiful!''She is saying very satisfied and  very happy

and is closings blue eyes passionly.

After She is sitting at piano and is playing Beethoven's Fur Elise

.

.

IMPASTO-ING A PORTRAIT OF A WOMAN

το κοκκινο.ενα ονειρο σ'ενα κοκκινο δωματιο.κιτρινο κρεβατι.μια γυναικα ξαπλω-

μενη κοιμαται.στον καθρεφτη αντανακλαται το δωματιο.χτυπαει το τηλεφωνο.

η γυναικα ξυπναει.το τηλεφωνο σταματαει..''εκεινη τη μερα ηταν εξαλλος.με εβρι-

σε.με εσπρωσε με πεταξε κατω στο πατωμα.επεσε πανω μου.εβαλε τα χερια του στο

λαιμο μου.τα εσφιγγε.πνιγομουν.του εκοψα μια κλωτσια στα γεννητικα του οργανα.

δυνατα .πολυ δυνατα.ουρλιαξε απ'τον πονο.μ'αφησε.τιναχτηκε.ανοιξε την πορτα κι

εφυγε.απο τοτε δεν τον ξαναδα''.

τα ματια.απο εκει ξεκιναω να ζωγραφιζω εναν ανθρωπο.αν δεν πετυχει το υφος ,σβη-

σιμο,και ξανα απ'την αρχη.η γυναικα,the sitter,μια γνωστη,περιπου 50 χρονων.σπου-

δασε λογοτεχνια.κιτρινο.''το παιδι,ηταν μωρο,4 μηνων ,το κρατουσα μπροστα στο καθρεφτη,θυμαμαι,αρχισε να κλαιει,εκανε ωρα να ησυχασει,ανησυχησα''.

κοιταξα το ρολοι.10.42 πμ.''ποσο χρονο με ζωγραφιζεις;'' ρωτησε.''νομιζω περιπου

1200 ωρες''.απαντησα.''δεν ειναι πολλες για ενα πορτρετο;''ρωτησε.''αν ειναι για εναν

ανθρωπο,ισως να ειναι πολυ λιγες''.απαντησα.ασπρο.impasto.''ο χρονος.τι ειναι ο χρο-

νος;για ενα ζωο ,για ενα φυτο,για μια πετρα;τι πραγματικα ειναι;για εναν συγκεκριμενο

ανθρωπο;η' για τον γαλαξια η' τι ειναι ο χρονος για το ασυνειδητο;ειναι η' δεν ειναι;''.

impastoing thickly ασπρο στη κοιλια.''στο δωματιο το πατωμα ηταν καλυμενο

απο ενα τεραστιο σκακι.με αυτοματο τροπο παιζονταν μια παρτιδα.εβλεπα τις κινησεις

των πιονιων.στον ενα τοιχο,στο βαθος,οπως εβλεπα ,ενας ορθογωνιος πινακας,σ'ολο το

μηκος του τοιχου,αναπαραστουσε μια μεγαλη κοκκινη ελλειψη με τρεις πλαγιες μαυρες

γραμμες να τον τεμνουν.πανω απο το σκακι ηταν ενα ορθογωνιο παραλληλεπιπεδο,μαρ-

μαρινο,και εκει ηταν ξαπλωμενος ενας ανθρωπος,ημιγυμνος απο τη μεση και πανω.

απο την οροφη του δωματιου αιωρουνταν ενα εκκρεμες,με μια χρυση σφαιρα στην

ακρη του.το εκκρεμες του Foucault.μετρησα τον χρονο ταλαντωσης του.16,4 δευτερο-

λεπτα.''το μηκος εξαρτησης ειναι 67 μετρα''.ακουσα διπλα μου μια

ανδρικη φωνη.

σοβαρη.και αμεσως το γελιο μια γυναικας.εβλεπα τη σκια της αιωρησης πανω στη

κοιλια του μοντελου.παρατηρησα πως ανεπαισθητα μεταβαλονταν η προβολη της.

σαν να περιστρεφονταν το δωματιο η' να περιστρεφονταν το επιπεδο της αιωρησης.

''καθε 12 ωρες εχουμε μια πληρη περιστροφη.''ακουσα παλι την ιδια ανδρικη φωνη.

''αυτο στον βορειο πολο''διορθωσε.''σε οποιοδηποτε αλλο σημειο της γης μια πληρης

περιστροφη γινεται σε 12 ωρες δια το ημιτονο της γωνιας του γεωγραφικου πλατους

του τοπου οπου βρισκεται το σημειο''.τον ακουσα.''mon cheri'' ακουσα τη φωνη της

γυναικας τρυφερη.ακομα παρατηρησα πως η ανθρωπινη μορφη ,σταδιακα αλλαζε.

στο σχημα αλλου ανθρωπου.και μαλιστα ειδα γνωστους μου ανθρωπους.''μην σου

φαινεται παραξενο''.ακουσα να λεει η ανδρικη φωνη διπλα μου.''ενας προτζεκτορας

λειζερ προβαλει διαφορα ανθρωπινα σωματα.o φιλοδοξος στοχος ειναι να προβληθουν

ολοι οι ανθρωποι.καποια στιγμη θα δεις και τον εαυτο σου στη θεση του μοντελου''.

''e moi mon amour?''ακουστηκε χαριτωμενα η φωνη της γυναικας.''.με το χερι απλωσα το χρωμα στον αριστερο ωμο.διορθωσα λιγο τη σκια στο λαιμο.ασχοληθηκα με

το μετωπο.''η μανα μου ειχε ενα μεγαλο καθρεφτη,που σε εδειχνε ολοσωμη,την παρα-

κολουθουσα που εβαφε τα χειλη με το κραγιον.κοκκινα.ηταν ομορφη γυναικα τοτε.

οταν μεγαλωσε αλλαξε το σωμα της παραμορφωθηκε.παντα αναρωτιομουν,και τωρα αναρωτιεμαι,γιατι;ο χρονος; η' τι αλλο;''.

κοιταξα το ρολοι.11.39.''ας σταματησουμε τωρα.συνεχιζουμε το απογευμα''.''justly at

17.30''ειπε και γελασε.''ακριβως'' ειπα

.

.

MODERN POP ROMANCO

θαλασσα.

γαλαζια.

ηρεμη.

η Ελιζα ξυπνησε.

ο Τζεφ κοιμονταν.

Η Ελιζα φορεσε ενα κοκκινο μπικινι.

ανεβηκε στο καταστρωμα κι εκανε βουτια στη θαλασσα.

το σωμα της  εσχισε τα νερα και βυθιστηκε.

κρατησε την αναπνοη της.

της αρεσε μεσα στο νερο.

ηταν δροσερα τετοια ωρα.

αναδυθηκε μετα απο λιγο.

sea.

blue.

tranquility.

Eliza woke.

Jeff sleeps.

Elise wore a red bikini.

she climbed aboard and made a dip into sea.

her body tore the waters and sank in them.

she hold her breath.

she likes into water.

it was coolly this time.

she emerged after a while.

κολυμπησε ζωηρα.

εναλασσοντας προσθιο

υπτιο

και πεταλουδα.

απομακρυνθηκε  προς τη παραλια του νησιου.

το νησι αναπαυονταν σαν θαλασσια χελωνα.

χρυση αμμος.

τα νερα διαφανα σμαραγδενια.

κρυσταλλα.

τα βραχια γλυπτικα συμπλεγματα.

τα πευκα και οι θαμνοι κατεβαιναν τη πλαγια.

κι εβρεχαν τις ριζες τους στα καθαρα γαλαζια νερα

οι φωνες των γλαρων.

she swam vigorously.

alterating anterior

supine

and butterfly's swiming style.

she removed to the beache of island.

the island is resting like sea-turtle.

golden sand.

the emerald waters transparent.

crystals.

the rocks like sculptor 's constructions.

Pine trees and shrubs descend the slope

and watering  their roots in the clear blue waters.

the voices of the seagulls

ανασανε η μερα.

ζεστενε.

''ειναι ωραια''

ακουσε τη φωνη του Τζεφ.

τον ειδε στο σκαφος

κοντρα στο φως.

''σαν αρχαιος θεος''ειπε με χαμηλη φωνη η Ελιζα

και ανατριχιασε.

''Απολλωνας η' Διονυσος''.

''ελα ειναι ωραια

ζεστα''

του φωναξε.

εκεινος πεταξε το πουκαμισο του και βουτηξε στη θαλασσα

του φωναξε.

the day is breathing.

it's heating.

'' it's nice ''

she heard the voice of Jeff.

she saw him on the boat

against before the sunlight.

'' He is like an ancient god''Elise said with low  voice

and shuddered.

'' Apollon or Dionysus''.

'Come on.It's nice.

hot''

she called to him.

he threw down his shirt and jumped into the sea.

εμεινε αρκετη ωρα κατω απο την επιφανεια των νερων

και αναδυθηκε διπλα της.

γελασε.

τα μαλλια του βρεγμενα.

τον κοιταξε.

της αρεσε.

''σ' αγαπω νταρλινγκ''

''κι εγω'' της ειπε

και τη φιλησε απαλα στα χειλη.

ενιωσε το σκληρο σωμα πανω της.

ανατριχιασε.

''ευτυχια''

ενιωσε μεσα της.

he stayed long enough below the surface of the waters

and emerged beside her.

he smiled to her.

his hair was wet.

she looked at him.

he likes her.

''I  love you! Darling ''.

'' and I'' he said

and kissed her gently on the lips.

she  felt his hard body touching over hers body

and shuddered.

'' happiness ''

this she felt deeply into hers.

.

.

Marquis_de_Sade's Diary

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ-Εγω ο Μαρκησιος ντε Σαντ εγκλειστος γραφω

εγραψα στη Μαρι Κονστανς.Ασε τις Αρετες.Η φυση εχει τη δικη της Ηθικη.

Η Ζυστιν πολυ προθυμα υπακουσε κι εκτελεσε πολυ σχολαστικα με ακραια

απολαυση οτι την εξωθησα να κανει.Επειτα καθισε και μου τα διηγηθηκε

ολα οσα συνεβησαν,και τα θυμονταν πολυ καθαρα σαν να τα ζουσε δευτερη

η' και χιλιοστη ισως φορα,με καθε λεπτομερεια.Ο λογος της την συνεπερνε

και συναμα την αναστατωναν οι λεξεις.''Μια θεσπεσια μηχανη.Τελειος μηχα-

νισμος.Αεναη''.Ελπιζω να εφτασε το γραμμα στην Μαρι Κονστανς.Μεταξυ μας

παρεμβαλονται αυτοι οι Ηληθιοι.

.

.

ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ ΤΟΠΙΑ]

Η γυναικα τον περιμενε στο σπιτι. Στο τραπεζι εφερε το φαγητο να φανε .

Φαγανε χωρις καμια κουβεντα . Οταν τελειωσαν τον ρωτησε μονο αν θα

επλενε τωρα το κορμι του , να του ετοιμασει ζεστο νερο . Εκεινη σηκωθηκε

χωρις να παρει καταφατικη η ' αρνητικη απαντηση .Την βρηκε στο μπανιο ,

με τον οβαλ καθρεφτη , στο θαμπο φως εκεινης της ωρας να σαπουνιζει τα

ποδια της ως ψηλα πανω . .Φανηκε να ντραπηκε , που την κοιτουσε ο αντρας ,

ομως σαν να πηρε θαρρος του ζητησε να την βοηθησει .Στα χερια του η σαρκα

της σκιρτησε ελαφρα . Συνεχιζε να την σαπουνιζει . Καθως μετακινηθηκε για

να βολευτει καλυτερα η ματια του επεσε μεσα στον οβαλ καθρεφτη . Ειδε εκει

μεσα μια γυναικα εξω ν ' απλωνει τα πλυμενα ρουχα στο τεντωμενο συρμα .

Οταν τελειωσε την ακουσε να φωναζει το ονομα ενος παιδιου , μετα απο λιγο

η φωνη της επανελαβε το ονομα . Περα , απο ενα οργωμενο χωραφι εφτασε

η απαντηση , καθυστερημενη .Εσκυψε και της εδωσε ενα φιλι στο μαγουλο , και

βγηκε απ ' το μπανιο . Την ακουσε ,που αντεδρασε μ 'ενα τρανταχτο γελιο .

Μπηκε στη κρεβατοκαμαρα, στο συρταρι , στο κομοδινο διπλα στο κρεβατι ,

αριστερα, βρηκε τη φωτογραφια.Τραβηγμενη παλια , κιτρινισε το χαρτι της .

Ηταν σε νεαρη ηληκια , σχεδον παιδι , ακινητη , τα χερια κοκκαλωμενα στους

μηρους , , το κεφαλι ανασηκωμενο λιγο ψηλα , κοιτουσε ευθεια , καθισμενη σε

μια καπως ψηλη καρεκλα , ετσι που φαινονταν αστεια σ ' αυτη τη σταση , κι απο

πισω ενα ασπρο σεντονι στο φοντο . Η μανα της δεν ειχε χρονο ν ' ασχοληθει μαζι

της . Παρατημενη απ ' τον νομιμο συζυγο , μονη της καιρο, στο τελος τα ' φκιαξε

μ ' εναν αλλο αντρα .Απο καποια σκορπια λογια , που της ξεφευγαν , μαντευε κα-

νενας πως δεν την υπολογιζε καθολου , και πως πολυ συχνα την εξευτελιζε , Μια

μερα δεν αντεξε ,ξεσπασε , τα μαρτυρησε ολα , στις βρισιες του πουτανα την ανε-

βαζε , πουτανα την κατεβαζε . Καποτε την ειχε για ενα εξαμηνο παρατημενη .

Εκεινη κλειστηκε στο δωματιο της , και δεν ηθελε να βλεπει κανεναν .Σαν ξαναφα-

νηκε , τον συγχωρεσε , λενε , και πως ουτε παραπονα του ' κανε , ουτε και ρωτησε

γιατι χαθηκε τοσο καιρο .

Εκεινος απο μονος του της πεταξε , πως την ειχε βαρεθει και πως πηγε μ ' αλλη γυ-

ναικα . Της ηρθε να τον βρισει , ομως συγκρατησε τον εαυτο της , τον ρωτησε τι φα-

γητο ηθελε να του μαγειρεψει .

Μεσα στο συρταρι δεν βρηκε τιποτα αλλο . Το εκλεισε και την περιμενε.

Εκεινη βγηκε απ ' το μπανιο και μπηκε στο δωματιο . Ξαπλωσε στο κρεβατι. Την εβρι-

σκε ομορφη και της το ' πε .Της αρεσε , χαμογελασε γλυκα.

Εκεινος σηκωθηκε , βγηκε εξω στον κηπο , ειχε ηδη νυχτωσει . Περιπλανηθηκε ασκο-

πα για αρκετη ωρα . Οταν αποφασισε να μπει μεσα στο σπιτι το φεγγαρι ηταν ψηλα

στον οριζοντα , πανω απο τις κορυφες των δεντρων .

Ξαπλωσε διπλα της , την αγγιξε , το σωμα της ηταν ζεστο , σαν κατι να καταλαβε και

πηγε να ξυπνησει . Της χαι'δεψε την πλατη οπως ηταν γυρισμενη . Πολυ ωρα . Ξυπνη-

σε . Γυρισε το κεφαλι της προς το μερος του , δεν ξαφνιαστηκε , τον αναγνωρισε στο

θαμπο φως , του φεγγαριου , που εμπενε στο δωματιο απο ενα μικρο παραθυρο .Τον

ρωτησε , στη φωνη της προσπαθησε να δειξει ενδιαφερον , ποτε γυρισε , αν ειχε φε-

ρει το δωρο , που της ειχε ταξει.

Απο το μεσημερι ειχε εδω , της ειπε . Εκεινη φανηκε να μην καταλαβαινει , εκεινος

δεν μπηκε στον κοπο να της εξηγησει .

Αποτομα την ρωτησε . Εκεινη , αληθεια , στη φωτογραφια τι την ειχε ; Ποια ; Εγυρε

στο πλαι' , ανοιξε το συρταρι , εσυρε εξω τη φωτογραφια , της την εδειξε .'' Αυτη '' .

Την πηρε στα χερια της , την κοιταξε , την εφερε προς το φως να τη δει καλυτερα .

'' Πρωτη φορα τη βλεπω '' του ειπε και του την εδωσε πισω . Εκεινος την εβαλε παλι

στο συρταρι και το εκλεισε . Γυρισε και την κοιταξε . Δεν αντεδρασε. Απορουσε , που

αγνοουσε την υπαρξη της . Της το 'πε . Επεμενε . Εκεινη δεχτηκε να κουβεντιασουν .

Δεν ηταν απο περιεργεια , που ηθελε να ξερει. Αλλαζοντας ξαφνικα θεμα τον πληρο-

φορησε πως ειχε πανω απο μηνα να κοιμηθει με αντρα .Εκανε πως δεν τον εμοιαζε .

Περασε το χερι του στη μεση της , την αγκαλιασε , της ειπε πως ειχε παχυνει απο τοτε .

Την ακουσε να γελαει . Σταματησε . Μετα απο λιγο ξαναγελασε .Μεσα της πιστευε πως

θα επεφτε στη παγιδα , που του ειχε στησει . Εκεινος πηγε να τραβηχτει απο κοντα της .

 Κρατησε το χερι του να μην το απομακρυνει.Καποια στιγμη απο το μυαλο της περασε

σαν αστραπη η ιδεα να του πει ολοκληρη την ιστορια ,χωρις να κρυψει το παραμικρο .

Αρχισε να διηγηται , στην αρχη διστακτικα αρθρωνε τις λεξεις, σταδιακα ομως διορθω-

θηκε και αφηγηθηκε με πληροτητα. Υπολογιζε πως την ακουγε με ενδιαφερον , εκεινος

αφου την παρατησε αποτομα , ανοιξε το συρταρι και τραβηξε απο μεσα την φωτογραφια ,

της την πεταξε , και κοιτωντας την επιμονα στα ματια ρωτησε με σταθερη φωνη να του

πει ποια ειναι .

.

.

.d