LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Μικρές Ιστορίες Ιδιαιτερης Ευκρίνειας -ο Casanova και το Έγκλημα -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-Μικρές Ιστορίες Ιδιαιτερης Ευκρίνειας

-ο Casanova και το Έγκλημα

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

.

.

Μικρές Ιστορίες Ιδιαιτερης Ευκρίνειας

ο Casanova και το Έγκλημα

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

η πρόταση:

The story she had told me was possible, but it was not believable,που διάβασε στην Histoire de ma vie του Giacomo Casanova ήταν ο καταλύτης για να σχεδιάσει το έγκλημα,

κάθε δολοφονία περιλαμβάνει:το θυμα-την  πραξη-τον ντετέκτιβ,

η πράξη θα είναι,θα φαίνεται δυνατή,ότι μπορεί να πραγματοποιηθεί,αλλά,ταυτόχρονα,και σε αυτό στηρίζεται,απίστευτη,

έτσι η επαγωγική λογική του ντετέκτιβ για την αποκάλυψη του εγκλήματος θα σκονταφτε,με συνέπεια την αποτυχία,

άπειρες οι αιτίες για την διαπραξη του εγκλήματος,πολλαπλοί οι ενοχοι,ποιο σχέδιο μεταχειρίστηκε ο δολοφόνος;

το βιβλίο Histoire de ma vie του Giacomo Casanova που βρέθηκε στον τόπο του εγκλήματος,στο πολυτελές διαμέρισμα που κατοικούσε η άτυχη νεαρή ηθοποιός,τι σήμαινε;ερωτικό κίνητρο;

κάποιος από τους εραστές της;η' επιτηδες σκότιζε το κίνητρο;

οι γείτονες εκείνη την ώρα της δολοφονίας άκουγαν από το διαμέρισμα να μιλούσαν διάφοροι άνθρωποι,όμως αυτά που έλεγαν ήταν κοινοτυπιες,c'est vrai-on le dit-on dit aussi le contraire-la verite est entre les deux-c'est juste-και επαναλαμβάνονταν,

κάποια στιγμή άκουσαν να χτυπά το κουδούνι της κοπέλας,

οι φωνές σταμάτησαν,κάποιος μάρτυρας είπε πως η άτυχη κοπέλα άνοιξε την πόρτα,αλλά δεν ήταν κάποιος,αυτό το είδε από το μάτι της πόρτας,αυτόν τον μάρτυρα ο ντετέκτιβ τον θεώρησε ύποπτο,

ύστερα όμως αναθεώρησε,όταν ανακαλύφθηκε πως οι φωνές στο διαμέρισμα προέρχονταν από ένα κασετόφωνο με ηχογραφημένη την θεατρική παράσταση της Φαλακρης Τραγουδίστριας του Ιονέσκο,στην οποία η δολοφονημένη ηθοποιός πρωταγωνιστουσε,

σε ένα σημείωμα δίπλα της ηταν γραμμένο:C’est pas par là, c’est par ici,

μάλλον από τον δολοφόνο,

η πρόταση που τελειώνει το έργο,

ο ντετέκτιβ κατέληξε πως αυτό απευθύνονταν σε αυτόν,αυτό δεν είναι εκεί,αυτό είναι εδώ,μετέφρασε,

εξετάζοντας όλα τα στοιχεία σκέφτηκε πως το έγκλημα είναι τόσο τέλειο ώστε να μην είναι τέλειο,

ποιος και πότε και από ποιο βιβλιοπωλείο αγόρασε το βιβλίο του Casanova;τι υπάρχει στο βιβλίο αυτό που σχετίζεται με τη δολοφονία;

ήξερε,από πείρα,πως το μυαλό των δολοφόνων είναι περίεργο,κάτι το ιδιοφυές,παρανοϊκά άτομα,που τους ευχαριστεί το σκοτάδι μέσα στο οποίο έχουν εγκλωβισει τον ντετέκτιβ,

κι αυτή η περίπτωση είναι λαβύρινθος,στο κέντρο του κρύβεται η αλήθεια,διαισθάνεται πως μέχρι να φτάσει εκεί η πορεία θα είναι πολυ μεγάλη,ίσως,φοβάται,η βιολογική ζωή να μην επαρκεσει,η ιστορία του εγκλήματος αυτού είναι δυνατή,αλλά,κι αυτο είναι το πρόβλημα,δεν είναι πιστευτή,

πως όμως κάτι είναι δυνατό και ταυτόχρονα δεν είναι πιστευτό,

αν είναι δυνατό,να πραχτεί,τότε είναι πιστευτό,ότι πραχτηκε,

ο άνθρωπος της πόρτας,ήταν πρώην εραστής της γυναίκας,είχαν χωρίσει φιλικα,η κοπέλα έφερε στο σπίτι έναν άλλον άντρα,η σχέση τους κράτησε ένα χρόνο,τόσο υπολόγισε,εκείνο το διάστημα είχε αποσυρθεί από το θέατρο,από τότε έχουν περάσει πέντε χρόνια,κάποιο διάστημα έλειπε αρκετούς μήνες στο εξωτερικό,γύρισε μόνη της,μετά είχε πολλούς εραστές,αυτούς που έβλεπε να φέρνει στο διαμέρισμα,μπορεί,φυσικα, να μην ήταν όλοι,μια φορά,τώρα τελευταία, τη συναντησε στην είσοδο της πολυκατοικίας,εκείνος έβγαινε κι εκείνη έμπαινε,δεν έδειξε να τον προσεξε,σαν να μην τον  γνωριζε,

τον κούρασε η ιστορία του,ήταν δυνατή αλλά όχι πιστευτη,τον σταμάτησε,

τον ρώτησε αν έχει στη βιβλιοθήκη του την Histoire de ma vie του Giacomo Casanova,την είχε,δώρο από εκείνη,του είπε,ξεφυλλισε το βιβλίο,

σε κάποια σελίδα μια πρόταση ήταν υπογραμμισμένη με κόκκινο στυλό:The story she had told me was possible, but it was not believable,

μετά από δύο μέρες χωρίσαμε,του είπε,

ήταν βέβαιος πως αυτός δεν ήταν ο δολοφόνος,

ίσως η γυναίκα είχε συνήθεια να δωρίζει στους εραστές της το βιβλίο του Casanova,κι εκείνη τη μέρα της δολοφονίας της προόριζε να δωρίσει το βιβλίο που βρέθηκε στο διαμέρισμα της,

άνοιξε εκείνο το βιβλίο στη σελίδα της πρότασης,δεν ήταν υπογραμμισμένη,

σκέφτηκε,αντιστρέφονταας,ο δολοφόνος να της δώρισε το βιβλίο,αυτό είναι δυνατό και πιστευτό,

να,χαμογέλασε,ο πρώτη κλωστή του ιστού της αράχνης που θα παγιδεύσει τον δολοφόνο,

αυτό,σκέφτηκε,δεν είναι πιστευτό αν και είναι δυνατό,

Σημείωση:μέχρι τώρα το έγκλημα παραμένει μυστήριο

.

.

.