.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Η εκδίκηση της Κλυταιμνήστρας
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Η εκδίκηση της Κλυταιμνήστρας
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Κληταιμνηστρα:
τα'χω χαμένα,καμια λογική,την θυμάμαι,με τρόμο,και ντροπή,να σπάζει τις κούκλες της,και να τις πνίγει στις πισίνες,και να γελάει,να γελάει,έκλεινα τ'αυτια μου,ήθελα να πεθάνω,να την σκοτώσω,τη μισούσα,όχι,όχι,δεν την αγαπούσα,δεν την γέννησα εγώ,δεν μπορεί να είναι κόρη μου,μεγάλωσε και δεν άλλαξε,κλείνεται στο δωματιο της,αρνηται να φάει,την ακουω να παίζει στο πιανο,ώρες ασταμάτητα,έπειτα σιωπή,μπορεί να πεθάνει έτσι,φοβάται μην πεθάνει όπως ο πατέρας της,στο δίχτυ τυλιγμένη,να την σφάζουν,ο Αίγισθος με μενα ,ο πατέρας της,δεν καταλαβαίνει,πως τιμωρήθηκε,την ρωτάω,Ηλέκτρα,που είναι η αδελφή σου;η αγαπημένη μου Ιφιγένεια;δεν απαντάει,με κοιτάζει με άγριο μίσος,με κατασπαράζει το μίσος της,έκανα το χρέος μου,εκδικήθηκα τον φονιά,είχε το θράσος να φέρει εδώ την ερωμένη του,είμαι γυναίκα δεν θα με εξεφτυλισει,ναι πήγα με τον ξάδελφο του τον Αίγισθο,ειμασταν εραστές πριν τον πόλεμο, ζηλεύει,τον θέλει δικό της,ντύνεται πρόστυχα,δείχνει τα βυζιά της μπροστά του,κάνει σαν πόρνη,το ξέρω πως τον παρασέρνει στο δωμάτιο της τις νυχτες,εκεί βγάζουν τα μάτια τους,τους ακούω και τους βλέπω,τον σιχαίνομαι τον Αίγισθο,δειλός,ανήθικος,ομως κάνει για την εκδίκηση μου,αν ήθελα τον σκότωνα με τα χέρια μου,τον έπνιγα την ώρα που κοιμάται,τον αφήνω να ζήσει,να τον σκοτώσει ο Ορέστης,το παιδί μου που θα σφάξει και μένα,αδύνατο ο άνθρωπος να αντιστέκεται στο πεπρωμένο,να θέλει να αλλάξει τη μοίρα του,τις τελευταίες μερες με καλοπιανει,θυμάται τα ευτυχισμενα παιδικά της χρόνια,μαζί μας,όσα λέει για τότε είναι ψέματα,προσποιούμαι πως τα θυμάμαι,τις λέω κι εγώ για τοτε,ψέματα,ευχαριστιεται να ακούει για τα περασμένα,είναι τρελή,όλα στοχεύουν στην εκδίκηση της,το φαρμακερό της βέλος θα μου τρυπισει το στήθος,το στήθος της μάνας,που τη βυζαξε,σε σκοτώνω μάνα,θα ουρλιάξει,απαίσιο στόμα θα με βρίζει,πουτανα μοιχαλιδα πρόστυχη μάνα,
απόψε,τ'αποφασισα, θα μπω αθόρυβα στο δωμάτιο της,θα σηκώσω το μαχαίρι,όχι δεν θα δειλιασω,θα ξεψυχήσει στον εφιάλτη της,ξέρω πως αντίθετα θα γίνουν τα πράγματα,δύο σκιές,η δικιά της και του Ορέστη,θα μας σφάξουν στο κρεβάτι,τη μισητή μάνα και τον μισητό Αίγισθο,λύτρωση για όλους μας η εκδίκηση
.
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου