.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Η παραβολή των ταλαντων
-Κυριακη ιστ' Ματθαίου κεφ. κε' στίχοι 14-30
-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Η παραβολή των ταλαντων
Κυριακη ιστ' Ματθαίου κεφ. κε' στίχοι 14-30
-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
είπε ο Κύριος την παραβολή αυτή.καποιος άνθρωπος που ετοιμάζονταν για
ταξίδι,κάλεσε τους δούλους του και παρέδωσε σ'αυτους τα υπάρχοντα του,
και στον μεν ένα έδωσε πέντε τάλαντα,στον δε δύο,στον δε ένα,στον καθένα
κατά την δύναμη του,κι αναχώρησε αμέσως.
πηγε λοιπόν αυτός που έλαβε τα πέντε τάλαντα εργασθηκε μ'αυτα κι έκανε
άλλα πέντε τάλαντα.το ίδιο κι αυτός με τα δύο κέρδισε κι αυτός αλλά δύο.
αυτός όμως που έλαβε το ένα αφού εφυγε έσκαψε στη γη κι έκρυψε το
χρήμα του κυρίου του.μετα από πολύ καιρό έρχεται ο κύριος των δούλων
εκείνων και λογαριάζεται μ'αυτους.και αφού πλησιασε αυτός που τα πεντε ταλαντα έλαβε και έφερε άλλα πέντε τάλαντα λεγωντας.πεντε τάλαντα
σε μένα παρέδωσες,να άλλα πέντε ταλαντα κέρδισα επιπλέον σ'αυτα.
είπε σ'αυτόν ο κύριος του.ευγε,δουλε αγαθέ και πιστε.στα λίγα ησουν
πιστός,στα πολλά θα σε τοποθετήσω.μπες στη χαρά του κυρίου σου.
αφού πλησιασε λοιπόν κι αυτός που τα δύο τάλαντα έλαβε είπε.κυριε,δύο
τάλαντα σε μένα παρέδωσες,να αλλα δυο τάλαντα κέρδισα επιπλέον σ'αυτα.
ειπε σ'αυτόν ο κύριος του.ευγε,δουλε αγαθέ και πιστε,στα λίγα ήσουν
πιστός,στα πολλά θά σέ τακτοποιήσω.μπες στη χαρα του κυρίου σου.
αφου πλησίασε λοιπον κι αυτός που το ένα τάλαντα είχε λαβει είπε.κυριε,
γνωρίζοντας σε ότι σκληρός είσαι ανθρωπος,αφού θερίζεις όπου δεν εσπειρες,
και μαζευεις απ'οπου δεν σκορπίσες,κι επειδή φοβήθηκα αφού έφυγα έκρυψα
το ταλαντο σου στη γη,να πάρ'το το δικό σου.
τότε αποκρίθηκε λοιπόν ο κύριος του κι είπε σ'αυτόν.πονηρε δουλε κι οκνηρε.
γνωριζες ότι θεριζω όπου δεν εσπειρα και μαζεύω απ'οπου δεν σκόρπισα,
έπρεπε λοιπον εσύ να καταθέσεις το χρήμα μου στους τραπεζίτες,κι όταν θα
έρθομουν θα επαιρνα το δικό μου συν τον τοκο.παρτε λοιπόν απ'αυτον το
ταλαντο και δώστε το σ'αυτόν που έχει τα δέκα τάλαντα.
γιατί σ'αυτόν που έχει τα πάντα θα δωθούν και θα περισσέψουν.απ,'αυτον όμως
που δεν έχει κι αυτό που έχει θα αφαιρεθεί απ'αυτον.και τον άχρηστο δούλο
πετάξτε εις το σκότος το εξώτερον εκεί που είναι κλαμα και τριγμος δοντιών.
αυτά λεγωντας είπε.αυτος που έχει αυτιά να ακούει,ας ακουει
Εἶπεν ὁ Κύριος τὴν παραβολὴν ταύτην· ἄνθρωπός τις ἀπορῶν, ἐκάλεσε τοὺς ἰδίους δούλους καὶ παρέδωκεν αὐτοῖς τὰ ὑπάρχοντα αὐτοῦ, καὶ τῷ μὲν ἔδωκε πέντε τάλαντα, τῷ δὲ δύο, τῷ δὲ ἐν, ἑκάστῳ κατὰ τὴν ἰδίαν δύναμιν, καὶ ἀπεδήμησεν εὐθέως. Πορευθεὶς δὲ ὁ τὰ πέντε τάλαντα λαβὼν εἰργάσατο ἐν αὐτοῖς καὶ ἐποίησεν ἄλλα πέντε τάλαντα. Ὠσαυτὼς καὶ ὁ τὰ δύο ἐκέρδησε καὶ αὐτὸς ἄλλα δύο. Ὁ δὲ τὸ ἐν λαβὼν ἀπελθὼν ὤρυξεν ἐν τῇ γῆ καὶ ἀπέκρυψε τὸ ἀργύριον τοῦ κυρίου αὐτοῦ. Μετὰ δὲ χρόνον πολὺν ἔρχεται ὁ κύριος τῶν δούλων ἐκείνων καὶ συναιρεῖ μετ' αὐτῶν λόγον. Καὶ προσελθὼν ὁ τὰ πέντε τάλαντα λαβὼν προσήνεγκεν ἄλλα πέντε τάλαντα λέγων κύριε, πέντε τάλαντά μοι παρέδωκας· ἰδὲ ἄλλα πέντε τάλαντα ἐκέρδησα ἐπ' αὐτοῖς.
Ἐφῇ αὐτῷ ὁ κύριος αὐτοῦ· εὖ, δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πιστέ. Ἐπ’ ὀλίγα ᾖς πιστός, ἐπὶ πολλῶν σὲ καταστήσω· εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ κυρίου σοῦ. Προσελθὼν δὲ καὶ ὁ τὰ δύο τάλαντα λαβὼν εἶπε· κύριε, δύο τάλαντά μοι παρέδωκας· ἰδὲ ἀλλὰ δύο τάλαντα ἐκέρδησα ἐπ' αὐτοῖς. Ἐφῇ αὐτῷ ὁ κύριος αὐτοῦ· εὖ, δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πιστέ· ἐπ’ ὀλίγα ᾖς πιστός, ἐπὶ πολλῶν σὲ καταστήσω· εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ κυρίου σοῦ. Προσελθὼν δὲ καὶ ὁ τὸ ἐν τάλαντον εἰληφὼς εἶπε· κύριε, ἔγνων σὲ ὅτι σκληρὸς εἰ ἄνθρωπος, θερίζων ὅπου οὐκ ἔσπειρας καὶ συνάγων ὅθεν οὐ διεσκόρπισας· καὶ φοβηθεὶς ἀπελθὼν ἔκρυψα τὸ τάλαντόν σου ἐν τῇ γῆ· ἰδὲ ἔχεις τὸ σόν. Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ κύριος αὐτοῦ εἶπεν αὐτῷ· πονηρὲ δοῦλε καὶ ὀκνηρέ· ἡδεῖς ὅτι θερίζω ὅπου οὐκ ἔσπειρα καὶ συνάγω ὅθεν οὐ διεσκόρπισα, ἔδει οὖν σὲ βαλεῖν τὸ ἀργύριόν μου τοῖς τραπεζίταις, καὶ ἐλθὼν ἐγὼ ἐκομισάμην ἂν τὸ ἐμὸν σὺν τόκῳ· Ἄρατε οὖν ἀπ' αὐτοῦ τὸ τάλαντον καὶ δότε τῷ ἔχοντι τὰ δέκα τάλαντα.
Τῷ γὰρ ἔχοντι παντὶ δοθήσεται καὶ περισσευθήσεται, ἀπὸ δὲ τοῦ μὴ ἔχοντος καὶ ὃ ἔχει ἀρθήσεται ἀπ' αὐτοῦ. Καὶ τὸν ἀχρεῖον δοῦλον ἐκβάλετε εἰς τὸ σκότος τὸ ἐξώτερον ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων. Ταῦτα λέγων ἐφώνει· ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω
.
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου