I Am a Greek European Worldwidel Man-Now!- www.artpoeticacouvelis.blogspot.com

I Am a Greek European Worldwide Man-Now!-

www.artpoeticacouvelis.blogspot.com

Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2014

GREEK POETRY-Η Ελενη του Τυνδαρεως- POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.
.
GREEK POETRY-Η Ελενη του Τυνδαρεως-
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

αρχαικο κουρος  και κορη-greek ancient-kouros and kore-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
Η Ελενη του Τυνδαρεως-χ.ν.κουβελης

''θυμαμαι μικρη στη Πλευρωνα που μας φιλοξενουσε ο Θεστιος
ειχαμε στο δωματιο που κοιμομασταν με την αδερφη μου την Κλυταιμνηστρα
εναν μεγαλο ορθογωνιο καθρεφτη,με τις ωρες καθομουν μπροστα του
η αδερφη μου ,ηταν σκληρη απο τοτε,με κοροιδευε,αλλα ουτε που μ'ενοιαζε''
κοιταξε απο το παραθυρο τη θαλασσα ,περα μακρυα,απεραντη
απνοια,τα τζιτζικια στα κλαρια των δεντρων και στους κορμους
''η μανα ηταν πανεμορφη,λευκα χερια,μαυρα μακρυα  μαλλια καταμαυρα
γυαλιζαν,οταν τα'λυνε εφταναν χαμηλα ως τη μεση''
η μερα ηταν πολυ ζεστη,μεσημερι,τελος Ιουλιου
παραθεριστες περνουσαν παρεες παρεες  για τη θαλασσα
''ο πατερας στεναχωριονταν πολυ,αναστεναζε πως να γυρισει στη πατριδα,
εκει κυβερνουσε ο Ιπποκοωντας,αφου τον ειχε εκδιωξει  εικοσι χρονια εμεινε
εξοριστος''
λιμαρε τα νυχια επειτα τα εβαψε γαλαζια με μια κιτρινη βουλα στο καθ'ενα
''απιστες και επιπολαιες να ειμαστε εγω και η Κλυταιμνηστρα,ετσι το θελησε η θεα''
φορεσε το κοκκινο φουστανι ,κοιταχτηκε στον καθρεφτη,
απο τον κηπο ακουγε καθαρα τις φωνες των μαστορων,καποιος ,μαλιστα,τραγουδησε,
ειχε ωραια φωνη
''δεν με νοιαζει που με θεωρουν τετοια'' κοιταξε τα ποδια της ''μ'αρεσουν τα ποδια μου''
απ'τ'αλλο δωματιο ακουστηκε το κλαμα του μωρου,μετα απο λιγο ησυχασε
''Η Ερμιονη μου'',χαμογελασε
''απιστη και επιπολαια
ο Μενελαος μ'αγαπουσε μενος του λαου η δυναμη του λαου και με κερδισε''
ειδε απ'τ'ανοιχτο παραθυρο να κυλαει ο ηλιος στον ουρανο λαμπρος κι ενδοξος
''συχνα βλεπω ενα ονειρο παντα το ιδιο με την ιδια σειρα συμβαινει
σε μια λιμνη κολυμπανε κυκνοι κι εξαφνα μεσα στην ησυχια σηκωνονται με θορυβο
μεγαλο και χυμανε πανω μου εγω τρομαγμενη φωναζω τη μανα μου ''μανα μανα''
κι εκει  ξυπναω''

τη νυχτα που εχει ολοκληρη σεληνη πως το φως της ακουμπαει στις ακρες
των φοινικιων;
και πως μπαινει στο δωματιο και τριγυρναει
.
.
.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου