.
.
[Αλεξανδρος Παπαδιαμαντης,Μια Συναντηση]-χ.ν.κουβελης
.
.
-Εισθε εξ Αμερικης ερχομενος;
-Ειμαι εκ της νησου Σκιαθου των Σποραδων
..
Μου ειπαν πως θα τον εβρησκα εις το μπακαλικον -καφενειον
του Δημητρη Καχριμανη εις του Ψυρη,εκει εσυχναζεν απο ετων,
πηγα στην οδο Σαρρη,τον βρηκα να καθεται εις ενα τραπεζακι απο-
μερα,να μην διδει τροφην εις την ''περιεργεια του Κοινου'',ουτε να
εξαπτεται η ματαιοδοξια του,η μερα ητο ζεστη,προς το μεσημερι
και κατω απο τον ισκιο της συκομουριας εις την αυλην του καφε-
νειου ωσαυτως ζεστη,ηταν το ολον τρια-τεσσερα ατομα εκεινη
την ωραν,το γκαρσονι που εφαινετο κοιμισμενον,εις γεροντακος
εκαθειτο πιο περα αριστερα και εμπροσθεν υποψιθυριζων κατα
διαστηματα,και δυο λουστρακια περιμενοντα υπομονετικως να κα-
θαρισουν τα υποδηματα τινος εκ των εξερχομενων και εισερχο-
μενων εις το μπακαλικον,εμιλουσαν και εγελουσαν σκουντωντας
τον ενα το αλλον περιπαιχτικως,εκεινος εκαθειτο εις μιαν συνειθι-
σμενην καρεκλαν εμπροσθεν ενος τετραγωνου τραπεζιου,επανω
εις το τραπεζιον εμπροσθεν του ητο τα υπολειματα του γευματος
του,ενα πιατο,λιγο ψωμι, ενα ποτηρι του νερου,ηταν ημερα Τεταρ-
τη νηστισιμη,τα χερια τα ειχε σταυρωμενα στο στηθος,το κεφαλι
σκυφτο,τα ματια χαμηλωμενα,επλησιασα,δεν εφανει πως με
αντεληφθει το ελαχιστον,εδιστασα να τον ανησυχησω,ισως βα-
θεως να συνελογιζετο την ματαιοτητα του κοσμου,το προσκαιρον
του,η' να ηκουεν εις τα ωτα της ψυχης του το καθαροτατον και
τρικυμιζων γελιο της Μοσχουλας εις την τινα στιλπνον αιγιαλον
η' νυχταν εις μιαν κλειστην καμαρην,ισως και να εκαθειτο σιμα ,
πολυ σιμα,εις την μητερα του την Αγγελικην που υπερηγαπα,
μικρον παιδιον ον εις την αγκαλην της,ποιος ηξευρει τι ονειρευ-
ετο,και ποιας πολυπαθας και πολυτροπας υπαρξεις και ψυχας
να επλαθεν ως εψηλωνεν ο νους του,ενιωσα περιξ την ζεστην
ατμοσφαιραν ακινητουσαν και τοτε τον ηκουσα:
''Γιατι ηρθες;Τι θελεις;''
συνηλθα απο τις σκεψεις μου και τον ερωτησα με οχι υψωνε-
νην την φωνην:
''Εισθε εξ Αμερικης ερχομενος;''
και μου απαντησεν:''Ειμαι εκ της νησου Σκιαθου των Σπορα-
δων'', ταπεινως την φωνην,ινα μην εξαφθει η περιεργειαν
του Κοινου,''nous excitons la curiosite du public'',τον ακουσα
να μιλει γαλλικα,τον ευχαριστησα εκ βαθους καρδιας και ανε-
χωρησα
.
.
.
.
.
.
-Εισθε εξ Αμερικης ερχομενος;
-Ειμαι εκ της νησου Σκιαθου των Σποραδων
..
Μου ειπαν πως θα τον εβρησκα εις το μπακαλικον -καφενειον
του Δημητρη Καχριμανη εις του Ψυρη,εκει εσυχναζεν απο ετων,
πηγα στην οδο Σαρρη,τον βρηκα να καθεται εις ενα τραπεζακι απο-
μερα,να μην διδει τροφην εις την ''περιεργεια του Κοινου'',ουτε να
εξαπτεται η ματαιοδοξια του,η μερα ητο ζεστη,προς το μεσημερι
και κατω απο τον ισκιο της συκομουριας εις την αυλην του καφε-
νειου ωσαυτως ζεστη,ηταν το ολον τρια-τεσσερα ατομα εκεινη
την ωραν,το γκαρσονι που εφαινετο κοιμισμενον,εις γεροντακος
εκαθειτο πιο περα αριστερα και εμπροσθεν υποψιθυριζων κατα
διαστηματα,και δυο λουστρακια περιμενοντα υπομονετικως να κα-
θαρισουν τα υποδηματα τινος εκ των εξερχομενων και εισερχο-
μενων εις το μπακαλικον,εμιλουσαν και εγελουσαν σκουντωντας
τον ενα το αλλον περιπαιχτικως,εκεινος εκαθειτο εις μιαν συνειθι-
σμενην καρεκλαν εμπροσθεν ενος τετραγωνου τραπεζιου,επανω
εις το τραπεζιον εμπροσθεν του ητο τα υπολειματα του γευματος
του,ενα πιατο,λιγο ψωμι, ενα ποτηρι του νερου,ηταν ημερα Τεταρ-
τη νηστισιμη,τα χερια τα ειχε σταυρωμενα στο στηθος,το κεφαλι
σκυφτο,τα ματια χαμηλωμενα,επλησιασα,δεν εφανει πως με
αντεληφθει το ελαχιστον,εδιστασα να τον ανησυχησω,ισως βα-
θεως να συνελογιζετο την ματαιοτητα του κοσμου,το προσκαιρον
του,η' να ηκουεν εις τα ωτα της ψυχης του το καθαροτατον και
τρικυμιζων γελιο της Μοσχουλας εις την τινα στιλπνον αιγιαλον
η' νυχταν εις μιαν κλειστην καμαρην,ισως και να εκαθειτο σιμα ,
πολυ σιμα,εις την μητερα του την Αγγελικην που υπερηγαπα,
μικρον παιδιον ον εις την αγκαλην της,ποιος ηξευρει τι ονειρευ-
ετο,και ποιας πολυπαθας και πολυτροπας υπαρξεις και ψυχας
να επλαθεν ως εψηλωνεν ο νους του,ενιωσα περιξ την ζεστην
ατμοσφαιραν ακινητουσαν και τοτε τον ηκουσα:
''Γιατι ηρθες;Τι θελεις;''
συνηλθα απο τις σκεψεις μου και τον ερωτησα με οχι υψωνε-
νην την φωνην:
''Εισθε εξ Αμερικης ερχομενος;''
και μου απαντησεν:''Ειμαι εκ της νησου Σκιαθου των Σπορα-
δων'', ταπεινως την φωνην,ινα μην εξαφθει η περιεργειαν
του Κοινου,''nous excitons la curiosite du public'',τον ακουσα
να μιλει γαλλικα,τον ευχαριστησα εκ βαθους καρδιας και ανε-
χωρησα
.
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου