.
.
20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ
.
.
απο τα ''20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ ''
.
.
Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ
.
Απο πολυ καιρο ειχε την προαισθηση οτι κατι θα
του συνεβαινε και θ'αλλαζε τη ζωη του.Οχι κατι
επαγγελματικο,η' συναισθηματικο,αφου εκεινα δεν
τα θεωρουσε σημαντικα .
Εκεινη τη μερα ξυπνησε και αισθανονταν παρα-
ξενα,μια ευφορια,σαν να ειχε αποδρασει απο τα φυ-
σικα ορια.Ακουσε την μητερα του να τον φωναζει,
να σηκωθει απ'το κρεβατι,να παει στη δουλεια στο
γραφειο,ειχε αργησει.Μην περνωντας απαντηση
μπηκε στην κρεβατοκαμαρα του.Δεν τον ειδε εκει,
και σκεφτηκε πως θα ηταν στο μπανιο.Σταθηκε μπρο-
στα στην κλειστη πορτα του μπανιου.Δεν ακουσε
θορυβο.Φωναξε.Δεν πηρε απαντηση και ανοιξε
την πορτα.Ανησυχησε πολυ γιατι δεν τον βρηκε εκει
μεσα.Κοιταξε καλα,δεν ηταν κατι,μια βρεγμενη πε-
τσετα,ενα αρωμα κολωνιας στον αερα,κατι,που να
δειχνει πως μπηκε να πλυθει και να ξυρισθει.
Γυρισε στο δωματιο του,κοιταξε καλα,δεν ηταν με-
σα.Ετρεξε στο σαλονι και πηρε τηλεφωνο στο
γραφειο του.Απο την αγωνια της εκανε λαθος στον
αριθμο.Ξαναπηρε παλι.Αυτη τη φορα δεν εκανε λα-
θος,της απαντησε η τηλεφωνητρια της εταιρειας.
Ρωτησε για τον γυιο της,αν ηταν στο γραφειο.Η
κοπελλα της ειπε πως δεν ειχε ερθει ακομα,ισως
ηταν στο δρομο.Την ευχαριστησε και εκλεισε το
τηλεφωνο.
Ξαναπηρε στο γραφειο μετα απο μιση ωρα.Της
απαντησαν,πως δεν ειχε ερθει.
Ξαναπηρε τηλεφωνο το μεσημερι.Ζητησε συγνωμη
για την ενοχληση,ανησυχουσε.Της ειπαν ευγενικα
πως ο γυιος της εκεινη τη μερα δεν πηγε για δου-
λεια.
Αδικα τον περιμενε να επιστρεψει στο σπιτι το απο-
γευμα να φανε μαζι.Κρατησε το τραπεζι στρωμενο,
δεν εφαγε,τα φαγητα δεν τα πηρε,τον περιμενε μεχρι
αργα την νυχτα.Κοιμηθηκε στην πολυθρονα διπλα.
Οταν ξυπνησε αμεσως σηκωθηκε και ετρεξε γεματη
αγωνια στο δωματιο του,μπορει να ειχε γυρισει την
νυχτα,την βρηκε κοιμισμενη και δεν την ξυπνησε .
Πηγε να τρελλαθει,δεν τον βρηκε εκει μεσα,το κρε-
βατι του απειραχτο.
Απο το γραφειο την πηραν τηλεφωνο και ρωτησαν
να μαθουν τι συμβαινει.Τους απαντησε,πως παει να
τρελλαθει,ο γυιος της δεν κοιμηθηκε σπιτι,δεν γυρισε,
εχει να τον δει απο προχθες και ανησυχει πολυ για
την τυχη του.
Αργοτερα την επισκεφθηκαν καποιοι στενοι
συγγενεις,οταν πληροφορηθηκαν το γεγονος,και
προσπαθησαν να της δωσουν κουραγιο,να μην ανη-
συχει και να μην βαζει το κακο στο νου της.Εκεινη
ηταν απελπισμενη και εκλαιγε απαρηγορητη.Δεν
ειχε αλλον απ'αυτον στον κοσμο,
Οταν εφυγαν εκεινος βγηκε απ'το μερος,που ειχε
κρυφτει να κανει μια βολτα.Ανεβηκε τον καθετο
τοιχο,στην κορυφη του προχωρησε στο οριζοντιο
επιπεδο της οροφης,στο κεντρο της κατηφορισε στη
μεταλλικη αλυσιδα,απ'την οποια κρεμονταν το πο-
λυφωτο και τελειωσε την περιπλανηση του στο
τραπεζακι του χωλ,με το γυαλινο ανθοδοχειο.
Στην προηγουμενη κατασταση του το σωμα του
διακρινονταν,ξεχωριζε,απο τον κοσμο γυρω του.
Αυτος ,και τα πραγματα γυρω του.Στην καινουρ-
για του κατασταση δεν ξεχωριζει απ'τον πραγμα-
τικο κοσμο,χωρις κενα και διαχωρισμους, στον
χωρο και στον χρονο.Δεν ενιωθε ιλιγγο,αντιθετα
ενιωθε πληροτητα.Ο χρονος ειχε αλλα διαφορετι-
κα χαραχτηριστκα απο τον συμβατικο χρονο.
Η αντιφαση και η παραδοξοτητα ηταν συμφυτες
θεμελιωδεις καταστασεις εκεινης της πραγματι-
κοτητας.Αν ηταν στο παρον δεν ειχε καμια ανα-
μνηση του παρελθοντος και το μελλον δεν ειχε
εννοια.Επισης θυμονταν το παρελθον ενος παρον-
τος αγνωστου και ειχε την ιδεα του παραξενου μελ-
λοντος του.
Εβλεπε,με την ιδιαιτερη οραση,που ειχε,τη μητερα
του να περιφερεται στο σπιτι στενοχωρημενη ,πο-
λυ λυπημενη.Προσπαθησε να βρει τροπους να
κανει αισθητη την παρουσια του,να τον καταλαβει,
που βρισκεται.Δεν ηταν ευκολο.Δεν μπορουσε να με-
τακινησει καποιο αντικειμενο,ενα τραπεζι μια καρεκλα,
να κανει καποιο ηχο,ενα θορυβο,να σπασει ενα φλυτ-
ζανι του καφε.Την εβλεπε τις νυχτες να ξαγρυπναει,
να τρεχει στο δωματιο του,να κοιταζει αν ειναι μεσα,
επειτα πηγαινε στην κουζινα,καθονταν στην καρεκλα,
ακουμπουσε το κεφαλι της στα δυο της χερια.Εκλαιγε,
και καθονταν ωρες ακινητη σ'αυτη τη σταση.Εκεινος
εφτανε μεχρι εκει και τα εβλεπε.
Εκεινη ειχε στον κοσμο,τον πατερα τον εχασαν νωρις,
οταν ηταν ακομα μικρο παιδι.Δεν ξαναπαντρευτηκε.
Θυμονταν πως καποτε μαζι τους ζουσε ενας αλλος
αντρας.Την χτυπουσε και την εβριζε.Καποια μερα
εκεινος ο αντρας δεν γυρισε σπιτι ,εξαφανισθηκε και
δεν τον ξαναειδαν απο τοτε.Σπουδασε οικονομικα,και
μετα τις σπουδες επιασε δουλεια σε μια εταιρεια
εισαγωγων-εξαγωγων.
Πρωτη φορα απο εκεινο το πρωινο βρεθηκε στον
εξωτερικο τοιχο του σπιτιου ,δυτικα.Ξαφνικα ενιωσε
μεγαλο φοβο,σταματησε την περιπλανηση του και
γυρισε μεσα στο σπτι.Θυμηθηκε[αν το ''θυμηθηκε''
ειναι σωστο στην κατασταση του]ενα συμβαν της
παιδικης του ηλικιας.Ενα μικρο παιδι χαθηκε και
το εψαχναν μερες να το βρουν .Τελικα το βρηκαν
πεθαμενο στο δασος,μεσα στη κουφαλα ενος δεν-
τρου,που ειχε μπει να προφυλαχθει απο το κρυο..
Αυτο τον φοβισε και σταματησε την περιπλανηση
του.
Μια μερα,λιγο πριν το μεσημερι, οι συναδελφοι του
στο γραφειο επισκεφθηκαν τη μητερα του στο σπι-
τι.Της εσφιξαν το χερι,την αγκαλιασαν και την φιλη-
σαν.Ηταν ολοι τους συγκινημενοι.Καθισαν ωρα να
την παρηγορησουν.
Ξαφνικα η γραμματεας της εταιρειας,μια ομορφη κο-
πελλα,σηκωσε το δακτυλο και εδειξε κατι,μικροσκο-
πικο σαν τελεια.
''Νατος,εκει ,ψηλα,στον τοιχο,λιγο πιο απ'το παραθυ-
ρο.Αυτος ειναι,ο Κ..'',φωναξε.
Σηκωσαν τα ματια,κοιταξαν,δεν καταλαβαν.Απο τη
θεση,που βρισκονταν ειδε τα λυπημενα ματια της
μητερας του να κοιταζουν προς το μερος του.Πολυ
δυσκολα εκεινη συγκρατηθηκε,δεν ειπε τιποτα.
Οταν οι συναδελφοι του εφυγαν απο το σπιτι,την ειδε
να ειναι ηρεμη,σαν να περασε ο εφιαλτης .
.
.
.
20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ
.
.απο τα ''20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ ''
.
.
Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ
.
Απο πολυ καιρο ειχε την προαισθηση οτι κατι θα
του συνεβαινε και θ'αλλαζε τη ζωη του.Οχι κατι
επαγγελματικο,η' συναισθηματικο,αφου εκεινα δεν
τα θεωρουσε σημαντικα .
Εκεινη τη μερα ξυπνησε και αισθανονταν παρα-
ξενα,μια ευφορια,σαν να ειχε αποδρασει απο τα φυ-
σικα ορια.Ακουσε την μητερα του να τον φωναζει,
να σηκωθει απ'το κρεβατι,να παει στη δουλεια στο
γραφειο,ειχε αργησει.Μην περνωντας απαντηση
μπηκε στην κρεβατοκαμαρα του.Δεν τον ειδε εκει,
και σκεφτηκε πως θα ηταν στο μπανιο.Σταθηκε μπρο-
στα στην κλειστη πορτα του μπανιου.Δεν ακουσε
θορυβο.Φωναξε.Δεν πηρε απαντηση και ανοιξε
την πορτα.Ανησυχησε πολυ γιατι δεν τον βρηκε εκει
μεσα.Κοιταξε καλα,δεν ηταν κατι,μια βρεγμενη πε-
τσετα,ενα αρωμα κολωνιας στον αερα,κατι,που να
δειχνει πως μπηκε να πλυθει και να ξυρισθει.
Γυρισε στο δωματιο του,κοιταξε καλα,δεν ηταν με-
σα.Ετρεξε στο σαλονι και πηρε τηλεφωνο στο
γραφειο του.Απο την αγωνια της εκανε λαθος στον
αριθμο.Ξαναπηρε παλι.Αυτη τη φορα δεν εκανε λα-
θος,της απαντησε η τηλεφωνητρια της εταιρειας.
Ρωτησε για τον γυιο της,αν ηταν στο γραφειο.Η
κοπελλα της ειπε πως δεν ειχε ερθει ακομα,ισως
ηταν στο δρομο.Την ευχαριστησε και εκλεισε το
τηλεφωνο.
Ξαναπηρε στο γραφειο μετα απο μιση ωρα.Της
απαντησαν,πως δεν ειχε ερθει.
Ξαναπηρε τηλεφωνο το μεσημερι.Ζητησε συγνωμη
για την ενοχληση,ανησυχουσε.Της ειπαν ευγενικα
πως ο γυιος της εκεινη τη μερα δεν πηγε για δου-
λεια.
Αδικα τον περιμενε να επιστρεψει στο σπιτι το απο-
γευμα να φανε μαζι.Κρατησε το τραπεζι στρωμενο,
δεν εφαγε,τα φαγητα δεν τα πηρε,τον περιμενε μεχρι
αργα την νυχτα.Κοιμηθηκε στην πολυθρονα διπλα.
Οταν ξυπνησε αμεσως σηκωθηκε και ετρεξε γεματη
αγωνια στο δωματιο του,μπορει να ειχε γυρισει την
νυχτα,την βρηκε κοιμισμενη και δεν την ξυπνησε .
Πηγε να τρελλαθει,δεν τον βρηκε εκει μεσα,το κρε-
βατι του απειραχτο.
Απο το γραφειο την πηραν τηλεφωνο και ρωτησαν
να μαθουν τι συμβαινει.Τους απαντησε,πως παει να
τρελλαθει,ο γυιος της δεν κοιμηθηκε σπιτι,δεν γυρισε,
εχει να τον δει απο προχθες και ανησυχει πολυ για
την τυχη του.
Αργοτερα την επισκεφθηκαν καποιοι στενοι
συγγενεις,οταν πληροφορηθηκαν το γεγονος,και
προσπαθησαν να της δωσουν κουραγιο,να μην ανη-
συχει και να μην βαζει το κακο στο νου της.Εκεινη
ηταν απελπισμενη και εκλαιγε απαρηγορητη.Δεν
ειχε αλλον απ'αυτον στον κοσμο,
Οταν εφυγαν εκεινος βγηκε απ'το μερος,που ειχε
κρυφτει να κανει μια βολτα.Ανεβηκε τον καθετο
τοιχο,στην κορυφη του προχωρησε στο οριζοντιο
επιπεδο της οροφης,στο κεντρο της κατηφορισε στη
μεταλλικη αλυσιδα,απ'την οποια κρεμονταν το πο-
λυφωτο και τελειωσε την περιπλανηση του στο
τραπεζακι του χωλ,με το γυαλινο ανθοδοχειο.
Στην προηγουμενη κατασταση του το σωμα του
διακρινονταν,ξεχωριζε,απο τον κοσμο γυρω του.
Αυτος ,και τα πραγματα γυρω του.Στην καινουρ-
για του κατασταση δεν ξεχωριζει απ'τον πραγμα-
τικο κοσμο,χωρις κενα και διαχωρισμους, στον
χωρο και στον χρονο.Δεν ενιωθε ιλιγγο,αντιθετα
ενιωθε πληροτητα.Ο χρονος ειχε αλλα διαφορετι-
κα χαραχτηριστκα απο τον συμβατικο χρονο.
Η αντιφαση και η παραδοξοτητα ηταν συμφυτες
θεμελιωδεις καταστασεις εκεινης της πραγματι-
κοτητας.Αν ηταν στο παρον δεν ειχε καμια ανα-
μνηση του παρελθοντος και το μελλον δεν ειχε
εννοια.Επισης θυμονταν το παρελθον ενος παρον-
τος αγνωστου και ειχε την ιδεα του παραξενου μελ-
λοντος του.
Εβλεπε,με την ιδιαιτερη οραση,που ειχε,τη μητερα
του να περιφερεται στο σπιτι στενοχωρημενη ,πο-
λυ λυπημενη.Προσπαθησε να βρει τροπους να
κανει αισθητη την παρουσια του,να τον καταλαβει,
που βρισκεται.Δεν ηταν ευκολο.Δεν μπορουσε να με-
τακινησει καποιο αντικειμενο,ενα τραπεζι μια καρεκλα,
να κανει καποιο ηχο,ενα θορυβο,να σπασει ενα φλυτ-
ζανι του καφε.Την εβλεπε τις νυχτες να ξαγρυπναει,
να τρεχει στο δωματιο του,να κοιταζει αν ειναι μεσα,
επειτα πηγαινε στην κουζινα,καθονταν στην καρεκλα,
ακουμπουσε το κεφαλι της στα δυο της χερια.Εκλαιγε,
και καθονταν ωρες ακινητη σ'αυτη τη σταση.Εκεινος
εφτανε μεχρι εκει και τα εβλεπε.
Εκεινη ειχε στον κοσμο,τον πατερα τον εχασαν νωρις,
οταν ηταν ακομα μικρο παιδι.Δεν ξαναπαντρευτηκε.
Θυμονταν πως καποτε μαζι τους ζουσε ενας αλλος
αντρας.Την χτυπουσε και την εβριζε.Καποια μερα
εκεινος ο αντρας δεν γυρισε σπιτι ,εξαφανισθηκε και
δεν τον ξαναειδαν απο τοτε.Σπουδασε οικονομικα,και
μετα τις σπουδες επιασε δουλεια σε μια εταιρεια
εισαγωγων-εξαγωγων.
Πρωτη φορα απο εκεινο το πρωινο βρεθηκε στον
εξωτερικο τοιχο του σπιτιου ,δυτικα.Ξαφνικα ενιωσε
μεγαλο φοβο,σταματησε την περιπλανηση του και
γυρισε μεσα στο σπτι.Θυμηθηκε[αν το ''θυμηθηκε''
ειναι σωστο στην κατασταση του]ενα συμβαν της
παιδικης του ηλικιας.Ενα μικρο παιδι χαθηκε και
το εψαχναν μερες να το βρουν .Τελικα το βρηκαν
πεθαμενο στο δασος,μεσα στη κουφαλα ενος δεν-
τρου,που ειχε μπει να προφυλαχθει απο το κρυο..
Αυτο τον φοβισε και σταματησε την περιπλανηση
του.
Μια μερα,λιγο πριν το μεσημερι, οι συναδελφοι του
στο γραφειο επισκεφθηκαν τη μητερα του στο σπι-
τι.Της εσφιξαν το χερι,την αγκαλιασαν και την φιλη-
σαν.Ηταν ολοι τους συγκινημενοι.Καθισαν ωρα να
την παρηγορησουν.
Ξαφνικα η γραμματεας της εταιρειας,μια ομορφη κο-
πελλα,σηκωσε το δακτυλο και εδειξε κατι,μικροσκο-
πικο σαν τελεια.
''Νατος,εκει ,ψηλα,στον τοιχο,λιγο πιο απ'το παραθυ-
ρο.Αυτος ειναι,ο Κ..'',φωναξε.
Σηκωσαν τα ματια,κοιταξαν,δεν καταλαβαν.Απο τη
θεση,που βρισκονταν ειδε τα λυπημενα ματια της
μητερας του να κοιταζουν προς το μερος του.Πολυ
δυσκολα εκεινη συγκρατηθηκε,δεν ειπε τιποτα.
Οταν οι συναδελφοι του εφυγαν απο το σπιτι,την ειδε
να ειναι ηρεμη,σαν να περασε ο εφιαλτης .
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου