I Am a Greek European Worldwidel Man-Now!- www.artpoeticacouvelis.blogspot.com

I Am a Greek European Worldwide Man-Now!-

www.artpoeticacouvelis.blogspot.com

Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010

LITERATURE[-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ]-NARRATIONS [STORIES ] OF FANTASTIC LITERATURE- [20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ ]-Χ.Ν.ΚΟΥΒΕΛΗΣ[C.N.COUVELIS]- ΤΟ ΕΙΔΩΛΟ

.
.
20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ
.
[''ΤΟ ΕΙΔΩΛΟ'' ειναι το τελευταιο διηγημα απο
τα ''20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ''
,τα υπολοιπα διηγηματα ειναι δημοσιευμενα
σε παλαιοτερες αναρτησεις στο site]
.
.
.
απο τα ''20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ''
.
.
ΤΟ ΕΙΔΩΛΟ
.
Στον Μπορχες ειχε διαβασει πως βλεπουμε αντι-
στροφα.Τοτε το ειδωλο στον καθρεφτη ειναι το
υποκειμενο,που βλεπει,υπαρχει,κι αυτο,που ει-
ναι μπροστα στον καθρεφτη ειναι αυτο,που το
βλεπουν,το ειδωλο.Στις ακραιες συνεπειες αυτης
της υποθεσης:ο θανατος ειναι η ζωη και η ζωη ει-
ναι ο θανατος.Το πραγματικο δεντρο δεν ειναι ο
σπορος του,αλλα η λεξη ''δεντρο''.Ο δολοφονημενος
δεν δολοφονηθηκε, δολοφονησε.Δεν πιστευουμε
στον θεο,αλλα ο θεος πιστευει σε μας.Το Ψεμα ειναι
η Αληθεια,και η Αληθεια ειναι το Ψεμα.Η Ερωτηση
ειναι η Απαντηση,και η Απαντηση ειναι η Ερωτηση.
Το παιδι ειναι ο γονεας του και αντιστροφα ο γονεας
ειναι το παιδι του.Το γεμιζω κατι ειναι το αδειαζω
κατι,και αντιστροφα το αδειαζω κατι ειναι το γεμιζω
κατι.Δεν ταξιδευουμαι ,δεν παμε σε εναν τοπο,ο
τοπος ερχεται σε μας.Αυτο το γνωριζε απο τη
Θεωρια της Σχετικοτητας του Αινσταιν.
Η σιωπη ειναι ηχος,οπως στο εργο 4':33'' του Τζον
Κεητζ.Ο μουσικος καθεται στο πιανο και για 4 πρω-
τα λεπτα και 33 δευτερολεπτα δεν παιζει.Αυτο,που
ακουει ο ακροατης ειναι η σιωπη.
Πολλα ειναι τα παραδειγματα αυτης της υποθεσης
Επισης απο τον Πλατωνα εμαθε τη Θεωρια των
Ιδεων.Το πραγμα τραπεζι,η λεξη ''τραπεζι'',το
σχεδιο του τραπεζιου,η ζωγραφικη,η φωτογραφικη
απεικονιση του τραπεζιου,τα διαφορα σχηματα τρα-
πεζιων,τετραγωνα,ορθογωνια,οβαλ,ροτοντα,τρα-
πεζια καφενειου,τραπεζια εστιατοριου,γραφειου,
η περιγραφη του τραπεζιου,στον προφορικο λογο,
στην λογοτεχνια,...Ολα αυτα ειναι ατελεις εικονες,
ειδωλα της Απολυτης Ιδεας του τραπεζιου.
Στην ''Πολιτεια'' του Πλατωνα διαβασε τον μυθο
του σπηλαιου.Οι ανθρωποι καθονται αλυσσοδεμε-
νοι στα καθισματα τους μεσα σε μια σκοτεινη αι-
θουσα ενος σπηλαιου.Απο πισω τους,σ'εναν ψηλωτε-
ρα απ'το επιπεδο του σπηλαιου διαδρομο,περνουν οι
Ουσιες,οι Ιδεες των Οντων και ενα φως απο εκει
τις προβαλλει σαν σκιες μπροστα τους πανω σε μια
λεια επιφανεια,οθονη ,στα βραχια του σπηλαιου.
Αυτον τον μυθο τον εξομοιωσε με την εμπειρια
του κινηματογραφου.Κι εκει μεσα στην σκοτεινη
αιθουσα του κινηματογραφου οι ανθρωποι-θεατες
καθονται ακινητοποιημενοι στα καθισματα τους και
βλεπουν μπροστα τους πανω στην οθονη να προ-
βαλονται οι εικονες,οι σκηνες,της ταινιας,απο
την μηχανη της αιθουσας προβολης ψηλωτερα πισω
τους.
Στην φωτογραφια,σκεφτονταν,πως το ατομο,που ε-
βλεπε να ποζαρει εκει δεν υπαρχει πια εδω.Οπως
ηταν εκει δεν ειναι εδω.Οι παλαιοτεροι ανθρωποι απε-
φευγαν,φοβονταν,να φωτογραφηθουν.Πιστευαν πως
θα εχαναν τη ζωη τους αν αποτυπωνονταν σαν εικονα.
Αυτος ο φοβος,ισως εχει τη ριζα του,στον μυθο του
Περσεα και της Μεδουσας.Η Μεδουσα,γυναικα με φιδια
στο κεφαλι,μαρμαρωνε οποιον την κοιτουσε κατ'ευθειαν.
Ο Περσεας παλεψε μαζι της κοιτωντας την στην γυαλι-
σμενη ασπιδα του σαν καθρεφτη.Την νικησε αντικρυ-
ζοντας το Ειδωλο της.
Κατα καποιο τροπο η Απολυτη Πραγματικοτητα ειναι
Ευνουχιστικη,Αδυνατη,και την αντιμετωπιζουμε,την
ζουμε κατασκευαζοντας Εικονεςτης,Ειδωλα της.
Στα προιστορικα χρονια,το βλεπουμε αυτο απο τις εικο-
νες-βραχογραφιες στα σπηλαια του Λεσκω και της Αλτα-
μιρα,ο ανθρωπος,πριν κυνηγησει,εμπενε μεσα σε μια σπη-
λια.Εκει μεσα βαθεια σε μια σκοτεινη αιθουσα της,ανα-
βε δαδια,και ζωγραφιζε πανω στους τοιχους στις επι-
φανειες των βραχων τα ζωα,που θα κυνηγουσε.Σχεδιαζε
τον βισωνα με χοντρο περιγραμμα,και ανθρωπους-κυνη-
γους να τον τρυπουν με κονταρια.Ο ανθρωπος με αυτη
την ζωγραφικη αφηγηση,την αναπαρασταση του κυνη-
γιου εξορκιζε τον φοβο της εκδικησης των ζωων,που
θα χασουν τη ζωη τους στο κυνηγι.Μ'αυτη την τελετου-
ργικη πραξη-αναπαρασταση το κυνηγι του θα ηταν επιτυ-
χες.Αντιδρουσε ενστικτωδως,για να διατηρησει την Ουσια
του επρεπε να καταναλωσει,να μετεχει,να μετουσιωσει
αλλες Ουσιες,αλλα Οντα.
Εργαζονταν σαν ζωγραφος.Πιστευε πως ο Πραγματικος
κοσμος ισοδυναμει,ισοτροπει με τον Φαντασιακο Χωρο.
Τα καθετα,ορθα,κυπαρισσια σε μια εικονα ειναι τα ισο-
δυναμα Φαλλικα Συμβολα.Τα κυματα της θαλασσας,που
συνεχεια κυλουν, ειναι εικονα,ειδωλο,της αεναης Επιθυ-
μιας.
Του αρεσε να βλεπει στους καθρεφτες.Στο καθρεφτακι
του αυτοκινητο πανω στο παμπριζ,και στους εξωτερικους
καθρεφτες εβλεπε την εικονα της πραγματικοτητας να
απομακρυνεται πισω.Επισης στις βιτρινες των καταστημα-
των πανω στα τζαμια τους εβλεπε σε μια εικονα ταυτοχρο-
να ανθρωπους,αυτοκινητα,κτιρια.
Η συγχρονη αρχιτεκτονικη με τα γυαλινα κτιρια σαν καθρε-
φτες τον γοητευε πολυ.Την ιδια συγκινηση ενιωσε και με τα
χαρακτικα του Escher .Εκεινος,που ανεβαινει μια σκαλα,
ταυτοχρονα κατεβαινει την ιδια σκαλα.Η γυναικα στο
μπαλκονι βρισκεται ταυτοχρονα σε δυο πλευρες του κτι-
ριου.
Η ζωη του αλλαξε,πηρε αλλους δρομους.Εκανε φριχτες
πραξεις.Μεσα στη λαμψη του μαχαιριου ειδε την τελευ-
ται εικονα του δολοφονημενου.Ετσι μοιραια τελειωσε
εκεινη η πορεια της πτωσης.
Καποια πραγματα πολυ δυσκολα μπορει να τα αντιλη-
φθει καποιος.Μετα απο παρα πολυ καιρο αρχισε να
υποψιαζεται πως κατι συνεβαινε.Πολλες απο τις πραξεις
του ηταν ακατανοητες και του φαινονταν αναποφευκτες.
Κολυμπουσε στη θαλασσα κι ενιωθε εντονη την αγω-
νια του ναυαγου.Στην πολη βρισκονταν σε μερη,που δεν
ειχε κανενα λογο να βρεθει.Εκανε πολυ στενες σχεσεις με
ανθρωπους,και μια μερα ξαφνικα δεν τους ξαναβλεπε,
εχανε τα ιχνη τους,εξαφανιζονταν.Οπως στα εργα του
Νταλι και του Μαγκριτ:Το προσωπο σχηματιζεται απο
στοιχεια του τοπιου,και ταυτοχρονα διαλυεται στα στοι-
χεια του τοπιου..Η εικονα στον πινακα του καβαλετου
ειναι πιστη αναπαρασταση-συνεχεια του τοπιου,που
αναπαριστα εξω και πισω του.
Προσπαθησε να ερμηνευσει την κατασταση του.Φαινε-
ται πως βιωνε το πλαστο,το φανταστικο,σαν πραγματικο
και το αντιστροφο,το πραγματικο σαν φανταστικο,πλα-
στο.Ζουσε σε μια παραξενη Πραγματικοτητα:Πραγματι-
κοτητας και Μη-Πραγματικοτητας.
Σκεφτηκε να καταγραφει τα ονειρα του,εστω και αποσπα-
σματικα.Εκεινο δεν ηταν ευκολο.Πολλα ονειρα δεν τα θυ-
μονταν καθολου,η' θυμονταν ελαχιστα,αδυνατο να τα ανα-
συνθεσει.Επειτα φοβονταν μηπως καποια απ'αυτα τα ονει-
ρα δεν τα ειδε πραγματικα και τα φανταστηκε η' τα κατα-
σκευασε.Βεβαια αυτο πολυ λιγη σημασια ειχε στην κατα-
σταση,που βρισκονταν.Στη συγχιση Πραγματικου-Μη
Πραγματικου.
Σε καποιο ονειρο,που κατεγραψε,εβλεπε καποιον,το
προσωπο του δεν το εβλεπε,να τον αναγνωρισει.Εκεινος
ο ανθρωπος βρισκονταν μεσα σ'εναν τεραστιο πολυεδρι-
κο χωρο.Στις επιφανειες των πλευρων του ειχε καθρε-
φτες.Τα ειδωλα του και τα ειδωλα των ειδωλων του
ηταν απειρα μεσα στους καθρεφτες.Ειχε την εντυπωση
πως μεσα στα ειδωλα ηταν και το δικο του ειδωλο, και
αγωνιζονταν να βρει την Ουσια,το Ον,του οποιου ηταν
η Εικονα.Φοβονταν πως αν εκεινο εφευγε,εγκατελειπε
τον χωρο των πολλαπλων κατοπτρων,αυτοματα θα κατε-
ρεε η εικονα του,ο ιδιος,απο την κατασταση της υπαρ-
ξης στην κατασταση της ανυπαρξιας .
Ηταν ειδωλο ειδωλου ,που ηταν ειδωλο ειδωλου,που
ηταν ειδωλο ειδωλου,που ηταν...
Σ'αυτη την ιλιγγιωδη πτωση συγκρατηθηκε απο την
σκεψη του Καρτεσιου.''Σκεφτομαι,αρα Υπαρχω''
Πολυ γρηγορα ομως κατερευσε αυτη η σκεψη του.
Πολυ πιθανον το Αιτιο,η Ουσια,της υπαρξης του να πολ-
πλασιαζει τις σκεψεις του,τις ιδεες του,τις διανοη-
τικες του ικανοτητες σε ολοκληρη την κατιουσα
ακολουθια των ειδων του.Τοτε ειναι δυνατον ανε-
βαινοντας αντιστροφα την σειρα των ειδωλων να
καταληγουμε στο Αρχικο Κινουν,στο Αρχικο Αιτιο.
Ετσι μπορουσε να μαθει πως ηταν δομημενο.
Γνωριζε τις εκφρασεις,τις εμφανισεις του:στη φυση,
στον ανθρωπο,στην κοινωνια,στην πολιτικη,στην επι-
στημη,στην ιδεολογια,στην φιλοσοφια,στην τεχνη,
στην λογοτεχνια,στην καθημερινοτητα,στην αγαπη,
στο μισος,στην φιλοδοξια,στην ευτυχια,στην σκληρο-
τητα,στην αληθεια,στο ψεμα,στην πιστη,στην δυ-
στυχια,στην χαρα,...,στο συμπαν.
Απο αυτο το τεραστιο κατοπτρικο συστημα μπορου-
σε να εξαγει ενα τεραστιο αριθμο συνεπαγωγων,
απο τις πιο απλες μεχρι τις απειρα πολυπλοκες .
Σε μια απλη συνεπαγωγη η ακολουθια των ειδωλων
ειναι μια πλανη,δεν υπαρχει.
Μια πολυπλοκη συνεπαγωγη θα ηταν ,ολα τα
διαφορετικα ''ειναι''-Ειδωλα,και το δικο του
''ειναι''-Ειδωλο,να ειναι το εργο καποιου ιδιοφυ-
ους συγγραφεα.Ενα Κειμενο.
Μεσα σ'αυτη τη Λογοτεχνια υπηρξε ο ηρωας ενος
ατυνομικου διηγηματος.
Η φαντασια αυτου του κοσμου οφειλεται στην
φαντασια εκεινου του Συγγραφεα.Η αχρειοτητα του
στην παρανοικοτητα του,η παραδοξοτηττα του στην
λογικη του συγκροτηση,οι αντιφασεις του στην λο-
γικη του ατελεια,...
Αυτο ομως το Συστημα Παραγωγης Κειμενων,μπορει
να δημιουργησει ενα Εργο,οπου ο ηρωας του να
αυτονομηται,να αυτενεργει,να αυτοοργανωνεται,να
επαναστατει να ξεφυγει απο το εσωτερικο του κειμε-
νου και να βρεθει στο εξωτερικο του. Ενα Κειμενο
του Αναποφασιστου,ο ηρωας ειναι ηρωας εντος του
κειμενου η' δρα σ ανεξαρτητα εκτος,σαν να μην
υπαρχει το Κειμενο.
Οπως στο Θεωρημα του Αναποφασιστου του Godel,
ποτε δεν θα αποδειχθει αν ειναι ψευδης η' αληθης η
υπαρξη του Κειμενου.
Μια απο τις πιο παραλογες συνεπαγωγες,δεν ηξερε
αν ηταν η πιο παραλογη,ηταν η σκεψη του να ηταν η
σκεψη ενος αλλου,στο εσωτερικου του ιδιου συστη-
ματος μ'αυτον.Αυτο,που φανταστηκε σαν το Συνολο
να ηταν το Μερος.Μπορει,οπως υπαρχουν δισεκατο-
μυρια ηλιακα συστηματα στον γαλαξια μας και δισε-
κατομυρια γαλαξιες στο συμπαν,ετσι μπορει να
υπαρχουν απειρα εγκιβωτισμενα συστηματα κατα-
πτρων,το ενα μεσα στο αλλο,.Ολα αυτα να αποτελουν
ενα τεραστιο Υπερ-Συνολο,Και αυτο το Υπερ-Συνολο
να αντανακλαται απειρα,και αυτο...Στο τελος αυτης
της λαβυρινθωδους συνεπαγωγης ισως,σκεφτηκε,να
βρισκεται το Παραδοξο του Rusell:
''Να κατασκευασθει το Συνολο Ολων των Συνολων''
Οταν καποιον αλλον συνελαβαν για το εγκλημα του
δεν παραξενευτηκε.Πιο παραξενο του φανηκε,που το
εμαθε,να μαθεις για κατι,που ειναι αδυνατο να μαθεις.
Ομως,σκεφτηκε,πως κι εκεινο μπορουσε να συμβει.
Μονο τοτε ανησυχησε σοβαρα οταν εμαθε πως τον αλ-
λο τον καταδικασαν σε θανατο και πως θα τον εκτε-
λουσαν τα ξημερωματα
.
.

1 σχόλιο:

  1. προχωράς σε πολύ ανθρωπομορφοποίηση εδώ

    άσε κάτω τα κυπαρρίσια !!!

    και τα κύματα

    δε με νοιάζει

    αν είναι η επιθυμία σου

    ή όποιος το είπε

    είναι το ίδιο μια σκέτη του μισού κιλού

    οι Λακανάδες και οι διάφοροι μπαγλαδάτορες

    ΑπάντησηΔιαγραφή