σελιδα 14
ρητορευει -
αρχικα ο χειρισμος του λογου ηταν ατεχνος
με τον καιρο και την ασκηση βελτιωθηκε.
Πολλοι θαυμασαν την ικανοτητα του να
ρητορευει , αργοτερα διαισθανθηκαν τα
ψεματα του και τον παρατησαν , στο τελος,
αρκετα μετεπειτα, αναστηλωσαν τη περιτεχνια
του σε λαμπρο μνημειο του λογου.
Εγω ,στερημενος το λογο, δουλεψα στις λεξεις
τα φωνηματα των ζωων , τα κελαηδισματα
των πουλιων , συνδιασα με τις λεξεις τις
χειρονομιες και τις γκριματσες του προσωπου.
Το αποτελεσμα , η γλωσσα αυτη , που δεν
ακουτε, οχι πως ειναι σπουδαια αλλα γιατι
ειναι φυσικη την προτιμω. Που βρισκεται
η αληθεια ; Ουτε εδω , ουτε εκει , πουθενα
δεν βρισκεται
Το χρωμα στα μαλλια προερχεται απ' το καστανο
, η κινηση του ποδιου απ' το εκκρεμες , πισω
απ' τα καμωματα της ζαρκαδας κινηθηκαν
τα αρσενικα , η δε υπαρξη του ηλιου εντοπισθηκε
απ'τη φωτισμενη προσοψη του κτιριου απεναντι
και ψηλα, ηρθε να πληρωθει για τη σαρκα της,
ενας καφες ,ενα τσιγαρο , ενα ποτο , δεν μπορουν
να δυστυχησουν μεσα σε τοση ομορφια πνιγμενοι,
Rebels κοσμοοργωτες και κοσμοκαλογεροι σαν
τον Ρηγα , εκδιωγμενοι απ' τον παραδεισο θα
επανερθουν πανδοξασμενοι .
σελιδα 15
συνοικια -
Η συνοικια θα τους αποφερει το ζητουμενο .
Εκεινος αντρας ακρως ερωτικος , εκεινη γυναικα
ταπεινη και γλυκεια.Στο επαγγελμα ηταν φυτευτης
τριανταφυλλων , τις νυχτες χωρις προσωπο σεληνης
ψαρευε στη θαλασσα , και μηχανευτηκε πολλουςς
τροπους να συλλαμβανει πουλια .Το γελιο εκεινης
εψαχνε το μπρατσο του , απ 'το μελι και το γαλα
στις τροφες του ενδυναμωμενο , η ανασα του ταυρου
πυρωμενη την εκαιγε στο λαιμο , οπως ο καυτος
λιβας τα σπαρτα καιει .Συν τα αλλα ηταν καλλιφωνος
και ταιριαζε τραγουδια.
σαν τη παπια κολυμπαγε
σαν τη χηνα φτερουγαγε
σαν τη βιολα μυρωδιαζε
σαν το ροδο ερογδιαζε
στα ποδια της κλωναριασε
στα στηθη της λεμονιασε
στα χειλη της ανατολισθηκε
στη κοιλια της σπαρτισθηκε
ηταν της αγαπης λαβωμενη
ηταν της αγαπης ορκισμενη
σελιδα 16
τυλιγω -
Οταν ο ηλιος κατεβαινει στη δυση το φως του
ανεβαινει , στις κορυφες των κτιριων , στα
αναιμισματα της σημαιας , την ωρα εκεινη τα
συννεφα καραβια , που το μεταφερουν , οι
ανθρωποι αναβοντας τα ηλεκτρικα φωτα αγνοουν
αυτα τα συμβαντα στο κοσμο .Ετσι φαινεται να
ειναι δικαια η τιμωρια τους με κομματια σκοτους,
που σαν λιθαρια πεφτουν πανω τους .''Μονο , Εγω,
τυλιγω και ξετυλιγω τον κοσμο στο φως και στο
σκοταδι ''.Φετος ειναι η μοδα οι γυναικες να φορουν
μαυρα, οχι βεβαια σαν εκεινες ττις μαυροφορεμενες
της σκλαβιας , η' τις μανες , τις αδερφες και τις
αρραβωνιασμενες των πικροθανατισμενων .
Η ασπρη σαρκα τονιζεται φωτεινοτερη σε σκοτεινο
φοντο, ισως επειδη το μαυρο χρωμα απορροφωντας
το φως δεν το στελνει πισω.Βλεπω γυρω τους
αντρες να καπνιζουν , σαν απογαλακτισμενα βρεφη.
Βλεπω γυρω τις γυναικες να καπνιζουν , τον φαλλο ,
που δεν κατεχουν . Το ακκορντεον με τις παληες
μελωδιες ζητιανευε τη φιλευσπλαχνια τους με
δολιο τροπο
σελιδα 17
υψηλοφρων -
το σκυλι βρισκει το δρομο του αναμεσα απ'τους
ανθρωπους , ο τυφλος , που οδηγουσε χαθηκε
προσφατα.Μια τσιγγανα διπλα μαντευει στα χερια
τα μελλοντα του αιωνα . Αντιφαση υψηλοφρων .
Σχημα οξυμωρο της λογοτεχνιας. Τα πετεινα τ' ουρανου
σε λιγο με ελικοειδεις κινησεις θα φωλιασουν .
Αυριο θα ψαλλουν τη μερα , που θα'ρθει , εν αγνοια.
Τωρα στηθηκε το σκηνικο της Βραδυνης Παραστασης.
Αινειτε Αυτον . Με μπυρες , ουισκι και πολλα γελια.
Λειτουργηθητε στον Μικρο Εσπερινο
της Εξαπλωμενης Μοναξιας . Ας μην ειμαστε
ζηλοφθονοι , Ποτε δεν εμφανιστηκαν αλλοτε
πανω στη γη ομορφοτερα πλασματα.
σελιδα 18
φιλοσοφια -
αδειαζουν και γεμιζουν συνεχως οι γαλαζιες καρεκλες ,
οπως τ 'αμπαρια του καλου γεωργου απο γεννηματα.
Ποτε στη φιλοσοφια τα Χρωματα δεν υπηρξαν αντικειμενο
σοβαρης ερευνας . Ποτε μια Θεωρια των Χρωματων .
Η νυχτα πεφτει και φωτιζονται τα προσωπα των ανθρωπων,
οπως η σεληνη φαινεται οταν πεσει η νυχτα .Η μουσικη
εδω και ωρα στιβαζει ρυθμους, οπως τα τζιτζικια το καλοκαιρι
στιβαζουν φωνες , που δεν ακουγονται , αν και εκκοφαντικες,
κατεβαινοντας απ 'τις πλαγιες ως τα πευκα του γυαλου,
ειτε μενοντας αγκυρωμενες σ'ολα τα δεντρα του
περιβολιου , αμυγδαλιες και συκιες , πορτοκαλιες ,
αχλαδιες και ροδακινιες .Και τωρα η φιλοσοφια του
ειναι και του μη-ειναι , κι αυτη η ερωτηση της ηθικης,
πως γινεται να ειμαστε αυτο που ειμαστε ;
Να. Η ξανθια κοπελλα με τη λακ στερεωσε τα μαλλια
της βρεγμενα .Ω. Η Ενδοξη Ποιηση του Εφημερου.
Επιτελους η καθημερινοτητα εκδικηθηκε
την Αιωνιοτητα .
η σιλουετα της λεπτη , ψηλα ποδια , μικρο το στηθος,
χαμογελο στα χειλη,
στη μοτοσυκλετα που την πηρε ανασηκωθηκε η
φουστα της .Αυτο το ειδα .Στη Φιλοσοφια εμφανιστηκε
για πρωτη φορα η Εννοια της Ωραιοτητας.
σελιδα 19
χειροτερο -
Γιατι τα πουλια ακομα διαλεγουν τη πολιτεια για
τη φωλια τους , και δεν την αφηνουν ερμαια στα
εντομα ;Ισως απ' τη φυση τους να απεχθανονται
το χειροτερο.Η ψυχολογικη ερμηνεια των πουλιων
ειναι καταλοιπο της ανθρωποκεντρικης μας
ιδεοληψιας για τον κοσμο , που ζουμε..Οπως στη
λογοτεχνια στα κοκκινα χειλη του κοριτσιου
ωριμαζουν κερασια , η' οπως στο κορφο της κορης
ανθισε μ ' αρωματα ο κηπος , η ' οπως στα ματια
της καΡπιστηκαν οι πικραμυγδαλιες . Ποιος ειναι
ο Ιουδας , που τσεπωσε τα τριαντα αργυρια της
προδοσιας μας ; Εμεις Ολοι , αυτος ειμαστε : κατα
μια αποψη .Ειπαμε προσοχη στις ιδεολογιες . Αν και
Φανταχτερος Κοσμος Φανταχτερα Πορευεται .Αυτα
ολα χωρις διαθεση ειρωνειας η ' χλευασμου τα
διατυπωνω .
σελιδα 20 , 21
ψεμα -
Εισαι η πιο ομορφη απ 'ολες οσες ειδα ως τωρα ,
τα μαλλια σου τα φυκια της θαλασσας μοιαζουν ,
επειτα στη νωπογραφια φανηκαν κοκκινα
τα χειλη , υστερα σ' εκρυψα οπως λαγουδινα
κρυβεται στους βατους, τα ποδια σου ποταμια
ασπροποταμα διδυμα , στο τελος τα τελειωσα
με δυο σειρες πεντε- δακτυλα .Επιτηδες δεν σε
ζωντανεψα , να μην εισελθει το Πονηρον στο
λογισμο μου . Αυτο ειναι μεγαλο ψεμα .Και
σαν Μεγιστος Ψευτης θα κριθω στη Τελευταια
Δευτερη Κριση.
ωμεγα -
''Εγω ειμαι το Αλφα και το Ωμεγα ''
''Εγω ειμαι το Βητα και το Ψι ''
''Εγω ειμαι το Γαμα και το Χι ''
''Εγω ειμαι το Δελτα και το Φι ''
''Εγω ειμαι το Εψιλον και το Υψιλον '' -
''Εγω ειμαι το Ζητα και το Ταυ ''
''Εγω ειμαι το Ηττα και το Σιγμα ''
''Εγω ειμαι το Θητα και το Ρο ''
'Εγω ειμαι το Ιωτα και το Πι ' ''
''Εγω ειμαι το Καπα και το Ομικρον ''
''Εγω ειμαι το Λαμδα και το Ξι ''
''Εγω ειμαι το Μι και το Νι ''
''Εγω ειμαι η Γλωσσα ''
Εγω , ειμαι ο Σκηνοθετης Της
Αυγη τα βηματα μας στη γη , στο ελαφι δωριστηκε
η ζημια της ηττας του ,στον ιερο κορμο της λευκας
θυσιαστηκε , μαζευτηκαν νοτισμενα ξυλα οξυας ,
τα ποδια του ριγωσαν , στηλωθηκαμε τυφλωμενοι.
Υστερωτερα φιλιωσαμε χωρις τα ψεματα της
ωραιοπαθειας.
''Εγω ειμαι η Γλωσσα , που θα ορμησει στην
ωραιοτητα σου ''σαν κυνηγοσκυλο ασκημενο
χρονια στη μυρωδα του θηραματος, θα σ'
ανακαλυψει κρυμενη πισω απ 'τους θαμνους
σου , η μασκα της Σερβιτορας δεν θα σε κρυψει ,
οι κρινοι , που κραταμε θα σε σπειρουν , αδυνατο
να ξεφυγεις τα αιχμηρα , μοιραια , βελη των
Βλεμματων
ρητορευει -
αρχικα ο χειρισμος του λογου ηταν ατεχνος
με τον καιρο και την ασκηση βελτιωθηκε.
Πολλοι θαυμασαν την ικανοτητα του να
ρητορευει , αργοτερα διαισθανθηκαν τα
ψεματα του και τον παρατησαν , στο τελος,
αρκετα μετεπειτα, αναστηλωσαν τη περιτεχνια
του σε λαμπρο μνημειο του λογου.
Εγω ,στερημενος το λογο, δουλεψα στις λεξεις
τα φωνηματα των ζωων , τα κελαηδισματα
των πουλιων , συνδιασα με τις λεξεις τις
χειρονομιες και τις γκριματσες του προσωπου.
Το αποτελεσμα , η γλωσσα αυτη , που δεν
ακουτε, οχι πως ειναι σπουδαια αλλα γιατι
ειναι φυσικη την προτιμω. Που βρισκεται
η αληθεια ; Ουτε εδω , ουτε εκει , πουθενα
δεν βρισκεται
Το χρωμα στα μαλλια προερχεται απ' το καστανο
, η κινηση του ποδιου απ' το εκκρεμες , πισω
απ' τα καμωματα της ζαρκαδας κινηθηκαν
τα αρσενικα , η δε υπαρξη του ηλιου εντοπισθηκε
απ'τη φωτισμενη προσοψη του κτιριου απεναντι
και ψηλα, ηρθε να πληρωθει για τη σαρκα της,
ενας καφες ,ενα τσιγαρο , ενα ποτο , δεν μπορουν
να δυστυχησουν μεσα σε τοση ομορφια πνιγμενοι,
Rebels κοσμοοργωτες και κοσμοκαλογεροι σαν
τον Ρηγα , εκδιωγμενοι απ' τον παραδεισο θα
επανερθουν πανδοξασμενοι .
σελιδα 15
συνοικια -
Η συνοικια θα τους αποφερει το ζητουμενο .
Εκεινος αντρας ακρως ερωτικος , εκεινη γυναικα
ταπεινη και γλυκεια.Στο επαγγελμα ηταν φυτευτης
τριανταφυλλων , τις νυχτες χωρις προσωπο σεληνης
ψαρευε στη θαλασσα , και μηχανευτηκε πολλουςς
τροπους να συλλαμβανει πουλια .Το γελιο εκεινης
εψαχνε το μπρατσο του , απ 'το μελι και το γαλα
στις τροφες του ενδυναμωμενο , η ανασα του ταυρου
πυρωμενη την εκαιγε στο λαιμο , οπως ο καυτος
λιβας τα σπαρτα καιει .Συν τα αλλα ηταν καλλιφωνος
και ταιριαζε τραγουδια.
σαν τη παπια κολυμπαγε
σαν τη χηνα φτερουγαγε
σαν τη βιολα μυρωδιαζε
σαν το ροδο ερογδιαζε
στα ποδια της κλωναριασε
στα στηθη της λεμονιασε
στα χειλη της ανατολισθηκε
στη κοιλια της σπαρτισθηκε
ηταν της αγαπης λαβωμενη
ηταν της αγαπης ορκισμενη
σελιδα 16
τυλιγω -
Οταν ο ηλιος κατεβαινει στη δυση το φως του
ανεβαινει , στις κορυφες των κτιριων , στα
αναιμισματα της σημαιας , την ωρα εκεινη τα
συννεφα καραβια , που το μεταφερουν , οι
ανθρωποι αναβοντας τα ηλεκτρικα φωτα αγνοουν
αυτα τα συμβαντα στο κοσμο .Ετσι φαινεται να
ειναι δικαια η τιμωρια τους με κομματια σκοτους,
που σαν λιθαρια πεφτουν πανω τους .''Μονο , Εγω,
τυλιγω και ξετυλιγω τον κοσμο στο φως και στο
σκοταδι ''.Φετος ειναι η μοδα οι γυναικες να φορουν
μαυρα, οχι βεβαια σαν εκεινες ττις μαυροφορεμενες
της σκλαβιας , η' τις μανες , τις αδερφες και τις
αρραβωνιασμενες των πικροθανατισμενων .
Η ασπρη σαρκα τονιζεται φωτεινοτερη σε σκοτεινο
φοντο, ισως επειδη το μαυρο χρωμα απορροφωντας
το φως δεν το στελνει πισω.Βλεπω γυρω τους
αντρες να καπνιζουν , σαν απογαλακτισμενα βρεφη.
Βλεπω γυρω τις γυναικες να καπνιζουν , τον φαλλο ,
που δεν κατεχουν . Το ακκορντεον με τις παληες
μελωδιες ζητιανευε τη φιλευσπλαχνια τους με
δολιο τροπο
σελιδα 17
υψηλοφρων -
το σκυλι βρισκει το δρομο του αναμεσα απ'τους
ανθρωπους , ο τυφλος , που οδηγουσε χαθηκε
προσφατα.Μια τσιγγανα διπλα μαντευει στα χερια
τα μελλοντα του αιωνα . Αντιφαση υψηλοφρων .
Σχημα οξυμωρο της λογοτεχνιας. Τα πετεινα τ' ουρανου
σε λιγο με ελικοειδεις κινησεις θα φωλιασουν .
Αυριο θα ψαλλουν τη μερα , που θα'ρθει , εν αγνοια.
Τωρα στηθηκε το σκηνικο της Βραδυνης Παραστασης.
Αινειτε Αυτον . Με μπυρες , ουισκι και πολλα γελια.
Λειτουργηθητε στον Μικρο Εσπερινο
της Εξαπλωμενης Μοναξιας . Ας μην ειμαστε
ζηλοφθονοι , Ποτε δεν εμφανιστηκαν αλλοτε
πανω στη γη ομορφοτερα πλασματα.
σελιδα 18
φιλοσοφια -
αδειαζουν και γεμιζουν συνεχως οι γαλαζιες καρεκλες ,
οπως τ 'αμπαρια του καλου γεωργου απο γεννηματα.
Ποτε στη φιλοσοφια τα Χρωματα δεν υπηρξαν αντικειμενο
σοβαρης ερευνας . Ποτε μια Θεωρια των Χρωματων .
Η νυχτα πεφτει και φωτιζονται τα προσωπα των ανθρωπων,
οπως η σεληνη φαινεται οταν πεσει η νυχτα .Η μουσικη
εδω και ωρα στιβαζει ρυθμους, οπως τα τζιτζικια το καλοκαιρι
στιβαζουν φωνες , που δεν ακουγονται , αν και εκκοφαντικες,
κατεβαινοντας απ 'τις πλαγιες ως τα πευκα του γυαλου,
ειτε μενοντας αγκυρωμενες σ'ολα τα δεντρα του
περιβολιου , αμυγδαλιες και συκιες , πορτοκαλιες ,
αχλαδιες και ροδακινιες .Και τωρα η φιλοσοφια του
ειναι και του μη-ειναι , κι αυτη η ερωτηση της ηθικης,
πως γινεται να ειμαστε αυτο που ειμαστε ;
Να. Η ξανθια κοπελλα με τη λακ στερεωσε τα μαλλια
της βρεγμενα .Ω. Η Ενδοξη Ποιηση του Εφημερου.
Επιτελους η καθημερινοτητα εκδικηθηκε
την Αιωνιοτητα .
η σιλουετα της λεπτη , ψηλα ποδια , μικρο το στηθος,
χαμογελο στα χειλη,
στη μοτοσυκλετα που την πηρε ανασηκωθηκε η
φουστα της .Αυτο το ειδα .Στη Φιλοσοφια εμφανιστηκε
για πρωτη φορα η Εννοια της Ωραιοτητας.
σελιδα 19
χειροτερο -
Γιατι τα πουλια ακομα διαλεγουν τη πολιτεια για
τη φωλια τους , και δεν την αφηνουν ερμαια στα
εντομα ;Ισως απ' τη φυση τους να απεχθανονται
το χειροτερο.Η ψυχολογικη ερμηνεια των πουλιων
ειναι καταλοιπο της ανθρωποκεντρικης μας
ιδεοληψιας για τον κοσμο , που ζουμε..Οπως στη
λογοτεχνια στα κοκκινα χειλη του κοριτσιου
ωριμαζουν κερασια , η' οπως στο κορφο της κορης
ανθισε μ ' αρωματα ο κηπος , η ' οπως στα ματια
της καΡπιστηκαν οι πικραμυγδαλιες . Ποιος ειναι
ο Ιουδας , που τσεπωσε τα τριαντα αργυρια της
προδοσιας μας ; Εμεις Ολοι , αυτος ειμαστε : κατα
μια αποψη .Ειπαμε προσοχη στις ιδεολογιες . Αν και
Φανταχτερος Κοσμος Φανταχτερα Πορευεται .Αυτα
ολα χωρις διαθεση ειρωνειας η ' χλευασμου τα
διατυπωνω .
σελιδα 20 , 21
ψεμα -
Εισαι η πιο ομορφη απ 'ολες οσες ειδα ως τωρα ,
τα μαλλια σου τα φυκια της θαλασσας μοιαζουν ,
επειτα στη νωπογραφια φανηκαν κοκκινα
τα χειλη , υστερα σ' εκρυψα οπως λαγουδινα
κρυβεται στους βατους, τα ποδια σου ποταμια
ασπροποταμα διδυμα , στο τελος τα τελειωσα
με δυο σειρες πεντε- δακτυλα .Επιτηδες δεν σε
ζωντανεψα , να μην εισελθει το Πονηρον στο
λογισμο μου . Αυτο ειναι μεγαλο ψεμα .Και
σαν Μεγιστος Ψευτης θα κριθω στη Τελευταια
Δευτερη Κριση.
ωμεγα -
''Εγω ειμαι το Αλφα και το Ωμεγα ''
''Εγω ειμαι το Βητα και το Ψι ''
''Εγω ειμαι το Γαμα και το Χι ''
''Εγω ειμαι το Δελτα και το Φι ''
''Εγω ειμαι το Εψιλον και το Υψιλον '' -
''Εγω ειμαι το Ζητα και το Ταυ ''
''Εγω ειμαι το Ηττα και το Σιγμα ''
''Εγω ειμαι το Θητα και το Ρο ''
'Εγω ειμαι το Ιωτα και το Πι ' ''
''Εγω ειμαι το Καπα και το Ομικρον ''
''Εγω ειμαι το Λαμδα και το Ξι ''
''Εγω ειμαι το Μι και το Νι ''
''Εγω ειμαι η Γλωσσα ''
Εγω , ειμαι ο Σκηνοθετης Της
Αυγη τα βηματα μας στη γη , στο ελαφι δωριστηκε
η ζημια της ηττας του ,στον ιερο κορμο της λευκας
θυσιαστηκε , μαζευτηκαν νοτισμενα ξυλα οξυας ,
τα ποδια του ριγωσαν , στηλωθηκαμε τυφλωμενοι.
Υστερωτερα φιλιωσαμε χωρις τα ψεματα της
ωραιοπαθειας.
''Εγω ειμαι η Γλωσσα , που θα ορμησει στην
ωραιοτητα σου ''σαν κυνηγοσκυλο ασκημενο
χρονια στη μυρωδα του θηραματος, θα σ'
ανακαλυψει κρυμενη πισω απ 'τους θαμνους
σου , η μασκα της Σερβιτορας δεν θα σε κρυψει ,
οι κρινοι , που κραταμε θα σε σπειρουν , αδυνατο
να ξεφυγεις τα αιχμηρα , μοιραια , βελη των
Βλεμματων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου