.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Αθηναιοι Μηλιοι 416 π.Χ και εσαει-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
-Θουκυδιδη Ιστορια Βιβλιο Ε' 84-116
Διαλογος Αθηναιων-Μηλιων
[μεταφραση translation -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]
α' μερος 84-93
Αθηναικη Συμμαχια 431 π.Χ
Αθηναιοι Μηλιοι 416 π.Χ και εσαει-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
ρητα ειπωθηκε στους Μηλιους:οι μεν ισχυροι επιβαλλουν
οι δε αδυνατοι αποδεχονται,[τ'αλλα ειναι κουφιες φλυαριες]
κατα γραμμα στο βιβλιο Ε' του Θουκυδιδη:δυνατὰ δὲ οἱ
προύχοντες πράσσουσι καὶ οἱ ἀσθενεῖς ξυγχωροῦσιν.
τωρα αν στη Σικελια για τους Αθηναιους κατα γραμμα
τελεσθηκε η νομοτελεια:ὓβρις→ἂτη→νέμεσις→τίσις
ετερον εκατερον,επ'ουδενι ανα τους αιωνες,παρελθοντες
τωρινους και μελλοντες, ανατρεπεται η ανισορροπια:
νυν αρχομεν,ες αυριον ου μελλομεν [κυνικως μεν χρησιμως δε]
η σταχτη των Ενδοξων μας Αυτοκρατοριων ουδολως μας πτοει
Το αυτο πρακτεον 416 π.Χ και εσαει.Viva The Real Politic!
Θουκυδιδη Ιστορια Βιβλιο Ε' 84-116
Διαλογος Αθηναιων-Μηλιων
[μεταφραση translation -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]
α' μερος 84-93
84] [84.1] τοῦ δ’ ἐπιγιγνομένου θέρους Ἀλκιβιάδης τε πλεύσας ἐς Ἄργος ναυσὶν εἴκοσιν Ἀργείων τοὺς δοκοῦντας ἔτι ὑπόπτους εἶναι καὶ τὰ Λακεδαιμονίων φρονεῖν ἔλαβε τριακοσίους ἄνδρας, καὶ κατέθεντο αὐτοὺς Ἀθηναῖοι ἐς τὰς ἐγγὺς νήσους ὧν ἦρχον· καὶ ἐπὶ Μῆλον τὴν νῆσον Ἀθηναῖοι ἐστράτευσαν ναυσὶν ἑαυτῶν μὲν τριάκοντα, Χίαις δὲ ἕξ, Λεσβίαιν δὲ δυοῖν, καὶ ὁπλίταις ἑαυτῶν μὲν διακοσίοις καὶ χιλίοις καὶ τοξόταις τριακοσίοις καὶ ἱπποτοξόταις εἴκοσι, τῶν δὲ ξυμμάχων καὶ νησιωτῶν ὁπλίταις μάλιστα πεντακοσίοις καὶ χιλίοις. [84.2] οἱ δὲ Μήλιοι Λακεδαιμονίων μέν εἰσιν ἄποικοι, τῶν δ’ Ἀθηναίων οὐκ ἤθελον ὑπακούειν ὥσπερ οἱ ἄλλοι νησιῶται, ἀλλὰ τὸ μὲν πρῶτον οὐδετέρων ὄντες ἡσύχαζον, ἔπειτα ὡς αὐτοὺς ἠνάγκαζον οἱ Ἀθηναῖοι δῃοῦντες τὴν γῆν, ἐς πόλεμον φανερὸν κατέστησαν. [84.3] στρατοπεδευσάμενοι οὖν ἐς τὴν γῆν αὐτῶν τῇ παρασκευῇ ταύτῃ οἱ στρατηγοὶ Κλεομήδης τε ὁ Λυκομήδους καὶ Τεισίας ὁ Τεισιμάχου, πρὶν ἀδικεῖν τι τῆς γῆς, λόγους πρῶτον ποιησομένους ἔπεμψαν πρέσβεις. οὓς οἱ Μήλιοι πρὸς μὲν τὸ πλῆθος οὐκ ἤγαγον, ἐν δὲ ταῖς ἀρχαῖς καὶ τοῖς ὀλίγοις λέγειν ἐκέλευον περὶ ὧν ἥκουσιν. [85] [85.1] οἱ δὲ τῶν Ἀθηναίων πρέσβεις ἔλεγον τοιάδε. ‘ἐπειδὴ οὐ πρὸς τὸ πλῆθος οἱ λόγοι γίγνονται, ὅπως δὴ μὴ ξυνεχεῖ ῥήσει οἱ πολλοὶ ἐπαγωγὰ καὶ ἀνέλεγκτα ἐσάπαξ ἀκούσαντες ἡμῶν ἀπατηθῶσιν (γιγνώσκομεν γὰρ ὅτι τοῦτο φρονεῖ ἡμῶν ἡ ἐς τοὺς ὀλίγους ἀγωγή), ὑμεῖς οἱ καθήμενοι ἔτι ἀσφαλέστερον ποιήσατε. καθ’ ἕκαστον γὰρ καὶ μηδ’ ὑμεῖς ἑνὶ λόγῳ, ἀλλὰ πρὸς τὸ μὴ δοκοῦν ἐπιτηδείως λέγεσθαι εὐθὺς ὑπολαμβάνοντες κρίνετε. καὶ πρῶτον εἰ ἀρέσκει ὡς λέγομεν εἴπατε.’ [86] [86.1] οἱ δὲ τῶν Μηλίων ξύνεδροι ἀπεκρίναντο ‘ἡ μὲν ἐπιείκεια τοῦ διδάσκειν καθ’ ἡσυχίαν ἀλλήλους οὐ ψέγεται, τὰ δὲ τοῦ πολέμου παρόντα ἤδη καὶ οὐ μέλλοντα διαφέροντα αὐτοῦ φαίνεται. ὁρῶμεν γὰρ αὐτούς τε κριτὰς ἥκοντας ὑμᾶς τῶν λεχθησομένων καὶ τὴν τελευτὴν ἐξ αὐτοῦ κατὰ τὸ εἰκὸς περιγενομένοις μὲν τῷ δικαίῳ καὶ δι’ αὐτὸ μὴ ἐνδοῦσι πόλεμον ἡμῖν φέρουσαν, πεισθεῖσι δὲ δουλείαν.’
[87] [87.1] ΑΘ.
εἰ μὲν τοίνυν ὑπονοίας τῶν μελλόντων λογιούμενοι ἢ ἄλλο τι ξυνήκετε ἢ ἐκ τῶν παρόντων καὶ ὧν ὁρᾶτε περὶ σωτηρίας βουλεύσοντες τῇ πόλει, παυοίμεθ’ ἄν· εἰ δ’ ἐπὶ τοῦτο, λέγοιμεν ἄν.
[88] [88.1] ΜΗΛ.
εἰκὸς μὲν καὶ ξυγγνώμη ἐν τῷ τοιῷδε καθεστῶτας ἐπὶ πολλὰ καὶ λέγοντας καὶ δοκοῦντας τρέπεσθαι· ἡ μέντοι ξύνοδος καὶ περὶ σωτηρίας ἥδε πάρεστι, καὶ ὁ λόγος ᾧ προκαλεῖσθε τρόπῳ, εἰ δοκεῖ, γιγνέσθω.
[89] [89.1] ΑΘ.
ἡμεῖς τοίνυν οὔτε αὐτοὶ μετ’ ὀνομάτων καλῶν, ὡς ἢ δικαίως τὸν Μῆδον καταλύσαντες ἄρχομεν ἢ ἀδικούμενοι νῦν ἐπεξερχόμεθα, λόγων μῆκος ἄπιστον παρέξομεν, οὔθ’ ὑμᾶς ἀξιοῦμεν ἢ ὅτι Λακεδαιμονίων ἄποικοι ὄντες οὐ ξυνεστρατεύσατε ἢ ὡς ἡμᾶς οὐδὲν ἠδικήκατε λέγοντας οἴεσθαι πείσειν, τὰ δυνατὰ δ’ ἐξ ὧν ἑκάτεροι ἀληθῶς φρονοῦμεν διαπράσσεσθαι, ἐπισταμένους πρὸς εἰδότας ὅτι δίκαια μὲν ἐν τῷ ἀνθρωπείῳ λόγῳ ἀπὸ τῆς ἴσης ἀνάγκης κρίνεται, δυνατὰ δὲ οἱ προύχοντες πράσσουσι καὶ οἱ ἀσθενεῖς ξυγχωροῦσιν.
[90] [90.1] ΜΗΛ.
ἧι μὲν δὴ νομίζομέν γε, χρήσιμον (ἀνάγκη γάρ, ἐπειδὴ ὑμεῖς οὕτω παρὰ τὸ δίκαιον τὸ ξυμφέρον λέγειν ὑπέθεσθε) μὴ καταλύειν ὑμᾶς τὸ κοινὸν ἀγαθόν, ἀλλὰ τῷ αἰεὶ ἐν κινδύνῳ γιγνομένῳ εἶναι τὰ εἰκότα καὶ δίκαια, καί τι καὶ ἐντὸς τοῦ ἀκριβοῦς πείσαντά τινα ὠφεληθῆναι. καὶ πρὸς ὑμῶν οὐχ ἧσσον τοῦτο, ὅσῳ καὶ ἐπὶ μεγίστῃ τιμωρίᾳ σφαλέντες ἂν τοῖς ἄλλοις παράδειγμα γένοισθε.
[91] [91.1] ΑΘ.
ἡμεῖς δὲ τῆς ἡμετέρας ἀρχῆς, ἢν καὶ παυθῇ, οὐκ ἀθυμοῦμεν τὴν τελευτήν· οὐ γὰρ οἱ ἄρχοντες ἄλλων, ὥσπερ καὶ Λακεδαιμόνιοι, οὗτοι δεινοὶ τοῖς νικηθεῖσιν (ἔστι δὲ οὐ πρὸς Λακεδαιμονίους ἡμῖν ὁ ἀγών), ἀλλ’ ἢν οἱ ὑπήκοοί που τῶν ἀρξάντων αὐτοὶ ἐπιθέμενοι κρατήσωσιν. [91.2] καὶ περὶ μὲν τούτου ἡμῖν ἀφείσθω κινδυνεύεσθαι· ὡς δὲ ἐπ’ ὠφελίᾳ τε πάρεσμεν τῆς ἡμετέρας ἀρχῆς καὶ ἐπὶ σωτηρίᾳ νῦν τοὺς λόγους ἐροῦμεν τῆς ὑμετέρας πόλεως, ταῦτα δηλώσομεν, βουλόμενοι ἀπόνως μὲν ὑμῶν ἄρξαι, χρησίμως δ’ ὑμᾶς ἀμφοτέροις σωθῆναι.
[92] [92.1] ΜΗΛ.
καὶ πῶς χρήσιμον ἂν ξυμβαίη ἡμῖν δουλεῦσαι, ὥσπερ καὶ ὑμῖν ἄρξαι;
[93] [93.1] ΑΘ.
ὅτι ὑμῖν μὲν πρὸ τοῦ τὰ δεινότατα παθεῖν ὑπακοῦσαι ἂν γένοιτο, ἡμεῖς δὲ μὴ διαφθείραντες ὑμᾶς κερδαίνοιμεν ἄν.
84] [84.1] το καλοκαιρι που ηρθε επλευσε ο Αλκιβιαδης στο Αργος με εικοσι καραβια και
συνελαβε τριακοσιους Αργειος που θεωρουσαν οτι ηταν υποπτοι για την ευνοια τους προς
τους Λακεδαιμονιους και τους κρατησε στα κοντινα νησια που κατειχαν οι Αθηναιοι.Και
εναντιον του νησιου της Μηλου εκστρατευσαν οι Αθηναιοι με τριαντα απο τα δικα τους
καραβια,εξι Χιωτικα,δυο Λεσβιακα,και με χιλιους διακοσιους απο τους δικους τους οπλιτες
και τρακοσιους τοξοτες και εικοσι ιπποτοξοτες και με περιπου χιλιους πεντακοσιους οπλιτες
απο τους συμμαχους και τους νησιωτες. [84.2] Οι κατοικοι της Μηλου ηταν αποικοι απο τη
Λαμεδαιμονα,και δεν ηθελαν να υπακουσουν στους Αθηναιους,οπως οι αλλοι νησιωτες,στην
αρχη του πολεμου επειδη εμειναν ουδετεροι δεν πειραχθηκαν,επειτα οταν οι Αθηναιοι τους
εξαναγκαζαν να παρουν το μερος τους λεηλατωντας το νησι,σε πολεμο τελικα μπλεχθηκαν.
[84.3] Αφου στρατοπεδευσαν στο νησι τους μ'αυτο το στρατο οι στρατηγοι Κλεομηδης
του Λυκομηδου και Τεισιας του Τεισιμαχου,προτου καταστρεψουν το νησι,εστειλαν
απεσταλμενουν με προτασεις.Τους οποιους οι Μηλιοι δεν τους εφεραν μπροστα στο λαο,
αλλα τους ειπαν να πουν αυτα που εχουν να πουν στους αρχοντες και τα υψηλα προσωπα
κι αυτοι να τα ακουσουν. [85] [85.1]Και οι Αθηναιοι απεσταλμενοι ειπαν αυτα εδω:
'επειδη οι προτασεις δεν γινονται μπροστα στο λαο,για να μην εξαπατηθει ακουγωντας μας
να μιλουμε ακατασχετα ελκυστικα φλυαρωντας[καταλαβαινομε πως για να μην συμβει αυτο
μας φερατε στους υψηλους ισταμενους],να ξερετε πως εσεις που ειστε εδω το πιο ασφαλες
κανατε.Και σε καθε μια προταση ευθεως,κι οχι μακρυλογοντας,διακοπτωντας να απαντατε
καιρια οταν νομιζεται πως δεν ειναι συμφωνη σας,και κατα πρωτον πεστε αν σας αρεσουν
οσα προτεινουμε
[86] [86.1] και οι συνεδροι των Μηλιοι αποκριθηκαν:
'η συγκαβατικοτητα με ηρεμια μεταξυ μας να συνενοηθουμε δεν κατακρινεται,ομως η
προετοιμασια για πολεμο που ειναι ηδη παρουσα και οχι στο μελλοντα ειναι σε αντιθεση
με αυτο.Γιατι βλεπωμε και εσας τους ιδιους δικαστες να ηρθατε σε μας των οσων θα ειπωθουν
και η τελειωτικη απο αυτο κριση οπως φαινεται αν μεν εμμεινουμε στο δικιο και ως εκ τουτου
δεν ενδωσουμε σε πολεμο θα μας φερει,αν δε πεισθουμε σε δουλεια
[87] [87.1] [οι Αθηναιοι]:λοιπον αν για εικασιες του μελλοντος να μιληστε η' κατι αλλο τετοιο
συγκεντρωθηκατε παρα απο τα παροντα κι αυτα που βλεπεται για τη σωτηρια της πολης να
συζητηστε,ας διακοψουμε,αν γι'αυτη,ας μιλησουμε
[88] [88.1] [Μηλιοι]:ειναι φυσικο και συγχωρητεο σε τετοιες καταστασεις να καταφευγεις
σε πολλες σκεψεις και υποθεσεις.Καταλαβαινουμε βεβαιως πως η συνοδος για τη σωτηρια
γινεται,και η συζητηση με τον τροπο που προτεινεται,αν το νομιζεται σωστο,να γινει
[89] [89.1][Αθηναιοι]:ουτε λοιπον κι εμεις με ωραιες φρασεις,πως η' δικαια αφου τους
Μηδους κατανικησαμε αρχομε η' αφου βλαφτηκαμε τωρα εκδικουμαστε,μακρεις λογους
που δεν πειθουν θα επιχειρησουμε,κι απο σας ζηταμε πως η' των Λακεδαιμονιων αν και
οντες αποικοι δεν συνεστρατευσατε η' πως σε τιποτα δεν μας βλαψατε μη νομισεται λεγοντας
θα πεισεται,αλλα τα δυνατα απο αυτα που και ο ενας και ο αλλος πραγματικα καταρθωτα
θεωρουμε να επιδιωξουμε,αφου κι οι δυο καλα ξερομε οτι το δικαιο στα ζητηματα των
ανθρωπων κρινεται απο την υπαρξη ισης δυμαμης,αλλιως,επιβαλλουν τη δυναμη τους οι
ισχυροι και οι ασθενεις υποχωρουν
[90] [90.1] [Μηλιοι]:εμεις τουλαχιστον νομιζουμε,χρησιμο ειναι[γιατι αναγκαζομαστε να
μιλησουμε γι'αυτο,επειδη παραβλεπωντας το δικαιο το συμφερον θεσατε βαση της
συζητησης]να μην καταλυσεται το κοινο καλο,αλλα σε αυτον που παντοτε σε κινδυνο θα
βρισκεται να ειναι σε ισχυ τα ομοια και δικαια,και εστω εκτος του αυστηρου δικαιου αφου
πεισει καπως να ωφεληθει,και για σας δεν λιγοτερο συμφερον αυτο,εφ'οσον αν ποτε
αποτυχετε η πολυ μεγαλη τιμωρια σας θα γινει στους αλλους παραδειγμα
[91] [91.1] [Αθηναιοι]εμεις για το τελος δικη μας αρχηγιας,κι αν καποτε παυσει,δεν ανησυχου-
με.γιατι οι αρχοντες αλλων,οπως ακριβως και οι Λακεδαιμονιοι,δεν ειναι φοβεροι σ'αυτους
που νικηθηκαν [επειτα δεν ειναι προς τους Λακεδαιμονιους σε μας η αντιδικια ],αλλα θα
ειναι οι υπηκοοι αν κατ'αυτων που τους αρχουν αφου επιτεθουν επικρατησουν. [91.2] κι οσο
γι'αυτο ας αφεθει σε μας να κινδυνευσουμε.και πως εδω παρευρισκωμαστε και για την
ωφελια της δικης μας αρχηγιας και για της σωτηρια τωρα κουβεντιαζουμε της δικης σας
πολης,αυτα δηλωσαμε,αφου θελουμε χωρις δυσκολια μεν να αρχουμε σε σας,και προς
ωφελος και των δυο μας εσεις να σωθηται.
[92] [92.1][Μηλιοι]και πως ωφελιμο θα γινει σε μας αν υποδουλοθουμε,οπως ακριβως
και σε σας που θα κυριαρχησεται;
[93] [93.1] [Αθηναιοι]διοτι εσεις πριν τα πιο φοβερα να παθεται να γινεται να υπακουσε-
ται,κι εμεις μη καταστρεφοντας σας να κερδησουμε
.
.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Αθηναιοι Μηλιοι 416 π.Χ και εσαει-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
-Θουκυδιδη Ιστορια Βιβλιο Ε' 84-116
Διαλογος Αθηναιων-Μηλιων
[μεταφραση translation -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]
α' μερος 84-93
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.
.
.
Αθηναικη Συμμαχια 431 π.Χ
Αθηναιοι Μηλιοι 416 π.Χ και εσαει-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
ρητα ειπωθηκε στους Μηλιους:οι μεν ισχυροι επιβαλλουν
οι δε αδυνατοι αποδεχονται,[τ'αλλα ειναι κουφιες φλυαριες]
κατα γραμμα στο βιβλιο Ε' του Θουκυδιδη:δυνατὰ δὲ οἱ
προύχοντες πράσσουσι καὶ οἱ ἀσθενεῖς ξυγχωροῦσιν.
τωρα αν στη Σικελια για τους Αθηναιους κατα γραμμα
τελεσθηκε η νομοτελεια:ὓβρις→ἂτη→νέμεσις→τίσις
ετερον εκατερον,επ'ουδενι ανα τους αιωνες,παρελθοντες
τωρινους και μελλοντες, ανατρεπεται η ανισορροπια:
νυν αρχομεν,ες αυριον ου μελλομεν [κυνικως μεν χρησιμως δε]
η σταχτη των Ενδοξων μας Αυτοκρατοριων ουδολως μας πτοει
Το αυτο πρακτεον 416 π.Χ και εσαει.Viva The Real Politic!
Θουκυδιδη Ιστορια Βιβλιο Ε' 84-116
Διαλογος Αθηναιων-Μηλιων
[μεταφραση translation -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]
α' μερος 84-93
84] [84.1] τοῦ δ’ ἐπιγιγνομένου θέρους Ἀλκιβιάδης τε πλεύσας ἐς Ἄργος ναυσὶν εἴκοσιν Ἀργείων τοὺς δοκοῦντας ἔτι ὑπόπτους εἶναι καὶ τὰ Λακεδαιμονίων φρονεῖν ἔλαβε τριακοσίους ἄνδρας, καὶ κατέθεντο αὐτοὺς Ἀθηναῖοι ἐς τὰς ἐγγὺς νήσους ὧν ἦρχον· καὶ ἐπὶ Μῆλον τὴν νῆσον Ἀθηναῖοι ἐστράτευσαν ναυσὶν ἑαυτῶν μὲν τριάκοντα, Χίαις δὲ ἕξ, Λεσβίαιν δὲ δυοῖν, καὶ ὁπλίταις ἑαυτῶν μὲν διακοσίοις καὶ χιλίοις καὶ τοξόταις τριακοσίοις καὶ ἱπποτοξόταις εἴκοσι, τῶν δὲ ξυμμάχων καὶ νησιωτῶν ὁπλίταις μάλιστα πεντακοσίοις καὶ χιλίοις. [84.2] οἱ δὲ Μήλιοι Λακεδαιμονίων μέν εἰσιν ἄποικοι, τῶν δ’ Ἀθηναίων οὐκ ἤθελον ὑπακούειν ὥσπερ οἱ ἄλλοι νησιῶται, ἀλλὰ τὸ μὲν πρῶτον οὐδετέρων ὄντες ἡσύχαζον, ἔπειτα ὡς αὐτοὺς ἠνάγκαζον οἱ Ἀθηναῖοι δῃοῦντες τὴν γῆν, ἐς πόλεμον φανερὸν κατέστησαν. [84.3] στρατοπεδευσάμενοι οὖν ἐς τὴν γῆν αὐτῶν τῇ παρασκευῇ ταύτῃ οἱ στρατηγοὶ Κλεομήδης τε ὁ Λυκομήδους καὶ Τεισίας ὁ Τεισιμάχου, πρὶν ἀδικεῖν τι τῆς γῆς, λόγους πρῶτον ποιησομένους ἔπεμψαν πρέσβεις. οὓς οἱ Μήλιοι πρὸς μὲν τὸ πλῆθος οὐκ ἤγαγον, ἐν δὲ ταῖς ἀρχαῖς καὶ τοῖς ὀλίγοις λέγειν ἐκέλευον περὶ ὧν ἥκουσιν. [85] [85.1] οἱ δὲ τῶν Ἀθηναίων πρέσβεις ἔλεγον τοιάδε. ‘ἐπειδὴ οὐ πρὸς τὸ πλῆθος οἱ λόγοι γίγνονται, ὅπως δὴ μὴ ξυνεχεῖ ῥήσει οἱ πολλοὶ ἐπαγωγὰ καὶ ἀνέλεγκτα ἐσάπαξ ἀκούσαντες ἡμῶν ἀπατηθῶσιν (γιγνώσκομεν γὰρ ὅτι τοῦτο φρονεῖ ἡμῶν ἡ ἐς τοὺς ὀλίγους ἀγωγή), ὑμεῖς οἱ καθήμενοι ἔτι ἀσφαλέστερον ποιήσατε. καθ’ ἕκαστον γὰρ καὶ μηδ’ ὑμεῖς ἑνὶ λόγῳ, ἀλλὰ πρὸς τὸ μὴ δοκοῦν ἐπιτηδείως λέγεσθαι εὐθὺς ὑπολαμβάνοντες κρίνετε. καὶ πρῶτον εἰ ἀρέσκει ὡς λέγομεν εἴπατε.’ [86] [86.1] οἱ δὲ τῶν Μηλίων ξύνεδροι ἀπεκρίναντο ‘ἡ μὲν ἐπιείκεια τοῦ διδάσκειν καθ’ ἡσυχίαν ἀλλήλους οὐ ψέγεται, τὰ δὲ τοῦ πολέμου παρόντα ἤδη καὶ οὐ μέλλοντα διαφέροντα αὐτοῦ φαίνεται. ὁρῶμεν γὰρ αὐτούς τε κριτὰς ἥκοντας ὑμᾶς τῶν λεχθησομένων καὶ τὴν τελευτὴν ἐξ αὐτοῦ κατὰ τὸ εἰκὸς περιγενομένοις μὲν τῷ δικαίῳ καὶ δι’ αὐτὸ μὴ ἐνδοῦσι πόλεμον ἡμῖν φέρουσαν, πεισθεῖσι δὲ δουλείαν.’
[87] [87.1] ΑΘ.
εἰ μὲν τοίνυν ὑπονοίας τῶν μελλόντων λογιούμενοι ἢ ἄλλο τι ξυνήκετε ἢ ἐκ τῶν παρόντων καὶ ὧν ὁρᾶτε περὶ σωτηρίας βουλεύσοντες τῇ πόλει, παυοίμεθ’ ἄν· εἰ δ’ ἐπὶ τοῦτο, λέγοιμεν ἄν.
[88] [88.1] ΜΗΛ.
εἰκὸς μὲν καὶ ξυγγνώμη ἐν τῷ τοιῷδε καθεστῶτας ἐπὶ πολλὰ καὶ λέγοντας καὶ δοκοῦντας τρέπεσθαι· ἡ μέντοι ξύνοδος καὶ περὶ σωτηρίας ἥδε πάρεστι, καὶ ὁ λόγος ᾧ προκαλεῖσθε τρόπῳ, εἰ δοκεῖ, γιγνέσθω.
[89] [89.1] ΑΘ.
ἡμεῖς τοίνυν οὔτε αὐτοὶ μετ’ ὀνομάτων καλῶν, ὡς ἢ δικαίως τὸν Μῆδον καταλύσαντες ἄρχομεν ἢ ἀδικούμενοι νῦν ἐπεξερχόμεθα, λόγων μῆκος ἄπιστον παρέξομεν, οὔθ’ ὑμᾶς ἀξιοῦμεν ἢ ὅτι Λακεδαιμονίων ἄποικοι ὄντες οὐ ξυνεστρατεύσατε ἢ ὡς ἡμᾶς οὐδὲν ἠδικήκατε λέγοντας οἴεσθαι πείσειν, τὰ δυνατὰ δ’ ἐξ ὧν ἑκάτεροι ἀληθῶς φρονοῦμεν διαπράσσεσθαι, ἐπισταμένους πρὸς εἰδότας ὅτι δίκαια μὲν ἐν τῷ ἀνθρωπείῳ λόγῳ ἀπὸ τῆς ἴσης ἀνάγκης κρίνεται, δυνατὰ δὲ οἱ προύχοντες πράσσουσι καὶ οἱ ἀσθενεῖς ξυγχωροῦσιν.
[90] [90.1] ΜΗΛ.
ἧι μὲν δὴ νομίζομέν γε, χρήσιμον (ἀνάγκη γάρ, ἐπειδὴ ὑμεῖς οὕτω παρὰ τὸ δίκαιον τὸ ξυμφέρον λέγειν ὑπέθεσθε) μὴ καταλύειν ὑμᾶς τὸ κοινὸν ἀγαθόν, ἀλλὰ τῷ αἰεὶ ἐν κινδύνῳ γιγνομένῳ εἶναι τὰ εἰκότα καὶ δίκαια, καί τι καὶ ἐντὸς τοῦ ἀκριβοῦς πείσαντά τινα ὠφεληθῆναι. καὶ πρὸς ὑμῶν οὐχ ἧσσον τοῦτο, ὅσῳ καὶ ἐπὶ μεγίστῃ τιμωρίᾳ σφαλέντες ἂν τοῖς ἄλλοις παράδειγμα γένοισθε.
[91] [91.1] ΑΘ.
ἡμεῖς δὲ τῆς ἡμετέρας ἀρχῆς, ἢν καὶ παυθῇ, οὐκ ἀθυμοῦμεν τὴν τελευτήν· οὐ γὰρ οἱ ἄρχοντες ἄλλων, ὥσπερ καὶ Λακεδαιμόνιοι, οὗτοι δεινοὶ τοῖς νικηθεῖσιν (ἔστι δὲ οὐ πρὸς Λακεδαιμονίους ἡμῖν ὁ ἀγών), ἀλλ’ ἢν οἱ ὑπήκοοί που τῶν ἀρξάντων αὐτοὶ ἐπιθέμενοι κρατήσωσιν. [91.2] καὶ περὶ μὲν τούτου ἡμῖν ἀφείσθω κινδυνεύεσθαι· ὡς δὲ ἐπ’ ὠφελίᾳ τε πάρεσμεν τῆς ἡμετέρας ἀρχῆς καὶ ἐπὶ σωτηρίᾳ νῦν τοὺς λόγους ἐροῦμεν τῆς ὑμετέρας πόλεως, ταῦτα δηλώσομεν, βουλόμενοι ἀπόνως μὲν ὑμῶν ἄρξαι, χρησίμως δ’ ὑμᾶς ἀμφοτέροις σωθῆναι.
[92] [92.1] ΜΗΛ.
καὶ πῶς χρήσιμον ἂν ξυμβαίη ἡμῖν δουλεῦσαι, ὥσπερ καὶ ὑμῖν ἄρξαι;
[93] [93.1] ΑΘ.
ὅτι ὑμῖν μὲν πρὸ τοῦ τὰ δεινότατα παθεῖν ὑπακοῦσαι ἂν γένοιτο, ἡμεῖς δὲ μὴ διαφθείραντες ὑμᾶς κερδαίνοιμεν ἄν.
84] [84.1] το καλοκαιρι που ηρθε επλευσε ο Αλκιβιαδης στο Αργος με εικοσι καραβια και
συνελαβε τριακοσιους Αργειος που θεωρουσαν οτι ηταν υποπτοι για την ευνοια τους προς
τους Λακεδαιμονιους και τους κρατησε στα κοντινα νησια που κατειχαν οι Αθηναιοι.Και
εναντιον του νησιου της Μηλου εκστρατευσαν οι Αθηναιοι με τριαντα απο τα δικα τους
καραβια,εξι Χιωτικα,δυο Λεσβιακα,και με χιλιους διακοσιους απο τους δικους τους οπλιτες
και τρακοσιους τοξοτες και εικοσι ιπποτοξοτες και με περιπου χιλιους πεντακοσιους οπλιτες
απο τους συμμαχους και τους νησιωτες. [84.2] Οι κατοικοι της Μηλου ηταν αποικοι απο τη
Λαμεδαιμονα,και δεν ηθελαν να υπακουσουν στους Αθηναιους,οπως οι αλλοι νησιωτες,στην
αρχη του πολεμου επειδη εμειναν ουδετεροι δεν πειραχθηκαν,επειτα οταν οι Αθηναιοι τους
εξαναγκαζαν να παρουν το μερος τους λεηλατωντας το νησι,σε πολεμο τελικα μπλεχθηκαν.
[84.3] Αφου στρατοπεδευσαν στο νησι τους μ'αυτο το στρατο οι στρατηγοι Κλεομηδης
του Λυκομηδου και Τεισιας του Τεισιμαχου,προτου καταστρεψουν το νησι,εστειλαν
απεσταλμενουν με προτασεις.Τους οποιους οι Μηλιοι δεν τους εφεραν μπροστα στο λαο,
αλλα τους ειπαν να πουν αυτα που εχουν να πουν στους αρχοντες και τα υψηλα προσωπα
κι αυτοι να τα ακουσουν. [85] [85.1]Και οι Αθηναιοι απεσταλμενοι ειπαν αυτα εδω:
'επειδη οι προτασεις δεν γινονται μπροστα στο λαο,για να μην εξαπατηθει ακουγωντας μας
να μιλουμε ακατασχετα ελκυστικα φλυαρωντας[καταλαβαινομε πως για να μην συμβει αυτο
μας φερατε στους υψηλους ισταμενους],να ξερετε πως εσεις που ειστε εδω το πιο ασφαλες
κανατε.Και σε καθε μια προταση ευθεως,κι οχι μακρυλογοντας,διακοπτωντας να απαντατε
καιρια οταν νομιζεται πως δεν ειναι συμφωνη σας,και κατα πρωτον πεστε αν σας αρεσουν
οσα προτεινουμε
[86] [86.1] και οι συνεδροι των Μηλιοι αποκριθηκαν:
'η συγκαβατικοτητα με ηρεμια μεταξυ μας να συνενοηθουμε δεν κατακρινεται,ομως η
προετοιμασια για πολεμο που ειναι ηδη παρουσα και οχι στο μελλοντα ειναι σε αντιθεση
με αυτο.Γιατι βλεπωμε και εσας τους ιδιους δικαστες να ηρθατε σε μας των οσων θα ειπωθουν
και η τελειωτικη απο αυτο κριση οπως φαινεται αν μεν εμμεινουμε στο δικιο και ως εκ τουτου
δεν ενδωσουμε σε πολεμο θα μας φερει,αν δε πεισθουμε σε δουλεια
[87] [87.1] [οι Αθηναιοι]:λοιπον αν για εικασιες του μελλοντος να μιληστε η' κατι αλλο τετοιο
συγκεντρωθηκατε παρα απο τα παροντα κι αυτα που βλεπεται για τη σωτηρια της πολης να
συζητηστε,ας διακοψουμε,αν γι'αυτη,ας μιλησουμε
[88] [88.1] [Μηλιοι]:ειναι φυσικο και συγχωρητεο σε τετοιες καταστασεις να καταφευγεις
σε πολλες σκεψεις και υποθεσεις.Καταλαβαινουμε βεβαιως πως η συνοδος για τη σωτηρια
γινεται,και η συζητηση με τον τροπο που προτεινεται,αν το νομιζεται σωστο,να γινει
[89] [89.1][Αθηναιοι]:ουτε λοιπον κι εμεις με ωραιες φρασεις,πως η' δικαια αφου τους
Μηδους κατανικησαμε αρχομε η' αφου βλαφτηκαμε τωρα εκδικουμαστε,μακρεις λογους
που δεν πειθουν θα επιχειρησουμε,κι απο σας ζηταμε πως η' των Λακεδαιμονιων αν και
οντες αποικοι δεν συνεστρατευσατε η' πως σε τιποτα δεν μας βλαψατε μη νομισεται λεγοντας
θα πεισεται,αλλα τα δυνατα απο αυτα που και ο ενας και ο αλλος πραγματικα καταρθωτα
θεωρουμε να επιδιωξουμε,αφου κι οι δυο καλα ξερομε οτι το δικαιο στα ζητηματα των
ανθρωπων κρινεται απο την υπαρξη ισης δυμαμης,αλλιως,επιβαλλουν τη δυναμη τους οι
ισχυροι και οι ασθενεις υποχωρουν
[90] [90.1] [Μηλιοι]:εμεις τουλαχιστον νομιζουμε,χρησιμο ειναι[γιατι αναγκαζομαστε να
μιλησουμε γι'αυτο,επειδη παραβλεπωντας το δικαιο το συμφερον θεσατε βαση της
συζητησης]να μην καταλυσεται το κοινο καλο,αλλα σε αυτον που παντοτε σε κινδυνο θα
βρισκεται να ειναι σε ισχυ τα ομοια και δικαια,και εστω εκτος του αυστηρου δικαιου αφου
πεισει καπως να ωφεληθει,και για σας δεν λιγοτερο συμφερον αυτο,εφ'οσον αν ποτε
αποτυχετε η πολυ μεγαλη τιμωρια σας θα γινει στους αλλους παραδειγμα
[91] [91.1] [Αθηναιοι]εμεις για το τελος δικη μας αρχηγιας,κι αν καποτε παυσει,δεν ανησυχου-
με.γιατι οι αρχοντες αλλων,οπως ακριβως και οι Λακεδαιμονιοι,δεν ειναι φοβεροι σ'αυτους
που νικηθηκαν [επειτα δεν ειναι προς τους Λακεδαιμονιους σε μας η αντιδικια ],αλλα θα
ειναι οι υπηκοοι αν κατ'αυτων που τους αρχουν αφου επιτεθουν επικρατησουν. [91.2] κι οσο
γι'αυτο ας αφεθει σε μας να κινδυνευσουμε.και πως εδω παρευρισκωμαστε και για την
ωφελια της δικης μας αρχηγιας και για της σωτηρια τωρα κουβεντιαζουμε της δικης σας
πολης,αυτα δηλωσαμε,αφου θελουμε χωρις δυσκολια μεν να αρχουμε σε σας,και προς
ωφελος και των δυο μας εσεις να σωθηται.
[92] [92.1][Μηλιοι]και πως ωφελιμο θα γινει σε μας αν υποδουλοθουμε,οπως ακριβως
και σε σας που θα κυριαρχησεται;
[93] [93.1] [Αθηναιοι]διοτι εσεις πριν τα πιο φοβερα να παθεται να γινεται να υπακουσε-
ται,κι εμεις μη καταστρεφοντας σας να κερδησουμε
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου