Συνθεση σε Κοκκινο-το Καρπουζι-ΠΗΓΑΙΝΑΝΕ ΓΙΑ ΚΑΡΠΟΥΖΙΑ ΣΤΗ ΓΑΛΙΤΣΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΛΕΣΙΝΙ ΚΑΙ ΦΕΡΝΑΝΕ ΦΟΡΤΩΜΑΤΑ -ΜΑΧΑΙΡΑ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ-LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-κειμενα texts-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-κειμενα texts-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
ΠΗΓΑΙΝΑΝΕ ΓΙΑ ΚΑΡΠΟΥΖΙΑ ΣΤΗ ΓΑΛΙΤΣΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΛΕΣΙΝΙ
ΚΑΙ ΦΕΡΝΑΝΕ ΦΟΡΤΩΜΑΤΑ
-ΜΑΧΑΙΡΑ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ
.
.

 

Συνθεση σε Κοκκινο-το Καρπουζι-χ.ν.κουβελης

.

.

ΠΗΓΑΙΝΑΝΕ ΓΙΑ ΚΑΡΠΟΥΖΙΑ ΣΤΗ ΓΑΛΙΤΣΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΛΕΣΙΝΙ

ΚΑΙ ΦΕΡΝΑΝΕ ΦΟΡΤΩΜΑΤΑ

-ΜΑΧΑΙΡΑ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ

.

τετοια εποχη μια στις αρχες του Ιουλη και δευτερη φορα στο

τελος του πηγαιναν παρεες-παρεες απο το χωριο κατω στη

Γαλιτσα στη λιμνη τον Οζερο να φερουν φορτωματα καρπουζια

με τα αλογα, τα γαιδουρια και τα μουλαρια,

περνουσαν την Σκουρτου κι ανεβαιναν το υψωμα του Λιγοβιτσιου

και κατεβαιναν στα παραλιμνια και παραποταμια τοπια,στην Γαλιτσα,

και στα χωρια την Κατσαρου,τα Οχθια, που ητανε αφθονα και καλα

καρπουζια και κανονιζανε να παρουν φορτωματα καθενας για την

οικογενεια που ειχε,κι ο πατερας μου πηγαινε με τον Καρα μας,εμας

τα παιδια δεν μας περνανε,ηταν δυσκολη η διαδρομη και η αποσταση

μεγαλη ,πεζοπορια,πανω απο 9-10 ωρες με την επιστροφη διαρκουσε,

μεγαλη κουραση να την αντεξουν τα παιδια,ητανε και το καμα μην

καουμε κι αρρωστησουμε,αλλα ητανε και τα φιδια,

ο αδερφος μου ο Γιωργος, ηταν 12 χρονων στην Εκτη Δημοτικου,που ειχε

παει με τον πατερα κι εναν γειτονα κατω στην Κατσαρου για καρπουζια,

ξεκινησαν τα χαραματα 5 η ωρα το πρωι και ''γυρισαμε μολις νυχτωνε

9 η ωρα ,ποδαροδρομο,στεκομασταν κατω απο τις βελανιδιες στον ισκιο

να ξαποστασουμε κι εμεις και τ'αλογα,εκανε πολυ καμα,ειχαμε παρει μαζι

μας ντοματες και τυρι να φαμε''

με το φορτωμα τα πουλουσαν και τ'αγοραζαν,οχι με το κομματι,

πηγαιναν στο χωραφι,τα δοκιμαζαν πριν αγορασουν αν ειναι καλα

κι αν τους αρεσαν,δεν ηταν κολοκυθια κι ανοστα, συμφωνουσαν

να παρουν,

τα στοιβαζαν σε τσουβαλια και φροντιζαν να παρουν οσα γινεται

περισσοτερατα μεσα,φορτωναν τα τσουβαλια καργα με καρπουζια

στα ζωα ,τα πληρωναν κι επαιρναν τον δρομο της επιστροφης,ανεβαι-

νωντας και κατεβαινωντας το υψωμα του Λιγοβιτσιου γεματο βελα-

νιδιες κι ασφακιες κι εφθαναν στο χωριο στη Μαχαιρα,

εκει τα ξεφορτωναν στην αυλη,κι εμεις τα παιδια χαρουμενα κι ευτυχι-

σμενα που θα ειχαμε καρπουζια να δροσιστουμε στο μεγαλο καμα τα

μεταφερναμε ενα-ενα μεσα στο σπιτι,στο κατωι που ηταν δροσερο,

δεν περναμε περισσοτερα απο ενα μην μας ξεφυγουν και κυλησουν και

πεσουν κατω και 'σκασουν[ανοιξουν]σαν καρπουζι',

εκει τ'αφηναμε κι η μανα τα'βαζε ενα-ενα προσεκτικα να μην χτυπησουν

μεταξυ τους και χαλασουν,σαλαπουριασουν,κατω απ'τα κρεβατια να'ναι

προφυλαγμενα και να διατηρουνται δροσερα και φρεσκα,

εκτος απο καρπουζια φερνανε και πεπονια,στρογγυλα,που μοσχομυριζαν,

αυτα τα εβαζαν μεσα στο σιταρι,να ωριμασουν καλυτερα,να γινουν,

τα καρπουζια ητανε τοτε στρογγυλα,σαν ποδοσφαιρικες μπαλες,δεν ηταν

βαρελες,μαυροπρασινα απ¨εξω κι απο μεσα...κοκκινα,κατακοκκινα,

αν δεν τυχαινε να'ναι ασπρα ,αγουρα ακομα,τοτε τα καρπουζια ηταν καλα

γευστικα,χωρις λιπασματα και διασταυρωση με κολοκυθι,

τα τρωγαμε με ορεξη,εκει στη μερια που μπελονιαζαμε τον καπνο,αλλα

κι οταν τελειωναμε το μπελονιασμα,τ'απογευματα, μας αρεσαν πολυ,

κοβαμε το καρπουζι φετες και το μοιραζαμε,το τρωγαμε με τη φετα,

το πιαναμε με τα δυο χερια κι αρχιζαμε να δαγκωνουνε απο πανω απο

την αριστερη μερια μετα στη μεση μετα στη δεξια μερια κι αντιστροφα

κατεβαινοντας μεχρι την φλουδα,πολλα λαιμαργα παιδια τρωγανε κι

απ'την ...φλουδα, πως φυσας φυσαρμονικα ετσι το τρωγαμε,προσε-

χαμε τα κουκουτσια μην τα καταπιουμε,τα αφηναμε στην ακρη ,τα λια-

ζαμε και τα'χαμε σαν πασατεμπο οταν ξερονταν να τα μασαμε,

το καρπουζι το τρωγαμε και με τυρι και ψωμι,ηταν πολυ νοστιμο,ταιρια-

ζε,

και το πεπονι ετσι το τρωγαμε,φετες,και με τυρι και ψωμι το τρωγαμε,

[με τυρι και ψωμι τρωγαμε και το σταφυλι,ταιριαζε,πολυ νοστιμο ηταν]

πολλες φορες αν ειχαμε φερει πολλα καρπουζια ,περναμε ενα καρπουζι

το πεταγαμε κατω εκεινο εσκαγε στη μεση κι ανοιγε στα δυο και τρωγαμε

μονο τη καρδια του που ηταν ολο ζαχαρι και τ'αλλο που εμενε το πεταγαμε

στις κοτες να το φανε,

τις φλουδες τις ριχναμε στις κοτες και στα γουρουνια ,τις τρωγανε και

τα μαναρια τα αρνια και τα κατσικια,αν δεν ειχαμε τις μαζευαμε και

τις διναμε στη γειτονισσα που ειχε,

εμεις τα παιδια καναμε και καραβια,ετσι που εμοιαζαν με καρινες και

σκαρια οι φλουδες,στεριωναμε ενα καθετο ξυλο για καταρτι κι ενα

ασπρο χαρτακι απο τετραδιο του σχολειου,που το καλοκαιρι δεν

χρειαζονταν ,για πανι και γινονταν βαρκακι,περισσοτερα ξυλα -καταρτια

και περισσοτερα χαρτακια-πανια κανανε λογης -λογης πλεουμενα,

αναλογα τη φαντασια των παιδιων,και παιζαμε ναυμαχιες μ'αυτα,και

ταξιδια μακρυνα καναμε-σ'εξωτικες χωρες,

οι παλιοι στο χωριο το καρπουζι το λεγανε χειμωνικο,κι ο παππους

μου το ελεγε ετσι,'χειμων[ι]κο'

για καρπουζια εκτος απο τη Γαλισια πηγαιναν και στο Βαλτο στο

Λεσινι,που ειχε,και τωρα εχει, τα φημισμενα καρπουζια του Αστακου,

αυτα ευδοκιμουσαν στα παχια και δυνατα εδαφη απο τις προσχωσεις

του Αχελωου ποταμου,

φερνανε και καμια βαρελα καρπουζι,αλλα αυτες οι βαρελες δεν ηταν

ευκολες στο στοιβαγμα μεσα στα τσουβαλια,ενω τα στρογγυλα καρπου-

ζια ταιριαζαν καλα,ακριβως,μεταξυ τους,δεν αφηναν κενα,ετσι επερνες

περισσοτερα κι ειχαν πιο προσιτη τιμη,τ'αλλα τα μεγαλα τα προωθου-

σαν στις πολεις στις αγορες σε υψηλωτερες τιμες,εκει καταναλωνον-

ταν ως επι το πλειστον,

ητανε και πολλες εκφρασεις[κι ειναι] για τα καρπουζια και τα πεπονια

και λεγονταν :

-ολα τα σφαζω ολα τα μαχαιρωνω

-εσκασε σαν καρπουζι

-ολα με τη βουλα

-ολα με δοκιμη

-μαπα [βγηκε] το καρπουζι

-δυο καρπουζια σε μια αμασχαλη δεν χωρανε

-το καρπουζι βγηκε κολοκυθι

-καρπουζια με το κομματι

-εχω καρπουζια ζαχαρι

-πεπονια μελι

-πεπονι αρωμα

-οποιος εχει το πεπονι εχει και το μαχαιρι

κι αυτες οι εκφρασεις για τα καρπουζια και τα πεπονια λεγονται

κι ακουγονται ακομη

.

.

.