I Am a Greek European Worldwidel Man-Now!- www.artpoeticacouvelis.blogspot.com

I Am a Greek European Worldwide Man-Now!-

www.artpoeticacouvelis.blogspot.com

Σάββατο 31 Ιουλίου 2010

ON A FILM -NOIR [ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ]By ARTPOETICACOUVELIS- Film -Noir '' Out of the Past ''[1947] Jacques Tourneur

.
.
ON A FILM-NOIR
[ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ]
.
.
Αφισα της ταινιας:Out of the Past''
.
''Μετασχηματισμοι'': πανω στο film -noir
''Out of the Past''[1947] του Jacques Tourneur
με πρωταγωνιστες τους:Robert Mitchum,
Jane Greer,Kirk Douglas
.
.
Kathie Moffat[ Jane Greer ] and Jeff Balley [Robert
Mitchum ]

.
.
music:
''Trans-Forms''
[Electronica Minimal Music Composition]
Compositor:Ch.N.Couvelis
.
.

HISTORY ANATOMY INTO A GREEK TOPIO [ ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ Σ'ΕΝΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΟΠΙΟ ]

.
.
HISTORY ANATOMY INTO A GREEK TOPIO
[ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ Σ'ΕΝΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΟΠΙΟ ]

.
.

Ελληνικο Τοπιο [ Greek Topio ]
.
.

ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ Σ'ΕΝΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΟΠΙΟ
.
το δασος με τις βελανιδιες πρωτα,
επειτα το οργωμενο χωραφι και το σπιτακι.
το μονοπατι ανηφοριζε στο λοφο.
Ειδε τ' αρχαια ερειπια.
Σταματησε.
τα πουλια ξαφνικα πεταξαν και
τ'αλογο χλιμιντρισε.
εφαγε,και κουρασμενος ως ηταν
εγυρε ν'αποκοιμηθει.
γεμισαν το καλαθι με σταφυλια,
πανω-πανω εβαλαν τα συκα.
επειτα πηραν τα παιδια μεσα,
με παραμυθια τ'αποκοιμησαν.
δεν πηγε σχολειο,λιγα γραμματα εμαθε.
Καποιος επρεπε να μεινει στα χωραφια.
στο περιβολι ειχε λεμονιες.ειχε
πορτοκαλιες,ειχε μηλιες,
ειχε και μια στερνα,που γεμιζε απ'το νερο της βροχης.
τον Γιωργο τον βρηκε ο πολεμος του'40
στο στρατο λοχια.
Εμεινε για παντα στα χιονια,στα
βουνα της Αλβανιας.
του εστειλε το μεγαλυτερο παιδι με
το μικροτερο κοριτσι , τη Μαρια, στο αμπελι να
τους μαζωξει αμπελοφυλλα.
τα παιδια ετρεξαν πισω απο μια πεταλουδα
να την πιασουν.
μαζεψε τις ελιες ,
εβγαλε το λαδι της χρονιας του.
κουβαλουσαν το σταρι απ'τ'αλωνι στο σπιτι
με τ'αλογα,μεσ'τα λιοπυρια του Ιουλη.
τον Γιωργο τον ζητουσε ο πατερας του ως
την τελειταια στιγμη,ο
δε αδελφος του, ο Νικος ,
τον εφερνε στη κουβεντα του με τα παιδια.
τον μηνα Μαιο γεμιζε ο κηπος πυγολαμπιδες.
στις φραχτες ειχαν σκαρφαλωσει οι τριανταφυλλιες.
φυτευε δεντρα στις ακρες του χωραφιου,
κοντευε μεσημερι.
.
.

ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ ΣΤΗΝ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑ [ Μαχαιρα Ξηρομερο]του Αγιου Χριστοφορου 8-9 Μαιου 2006-[ απο τα ''Ντοκυμαντερ -Πανηγυρια στην ΑιτωλοΑκαρνανια'']

.
.
ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ ΣΤΗΝ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑ
-ΜΑΧΑΙΡΑ ΞΗΡΟΜΕΡΟ-
[Του Αγιου Χριστοφορου ]
.
Χρηστος Κατσαμακης, κλαρινο
Τραγουδι:
Νικος Βλαχοδημος
Βασω Αθανασακη
Χρυσα Ραζη
[ 8-9 Μαιου 2006 ]
.
απο τα Ντοκυμαντερ:''Πανηγυρια στην
ΑιτωλοΑκαρνανια''
.
.
Ραστ[σολο]
.

.
Ηλιος[σολο]
.

.
Τζουμερκα μου περηφανα
βουνα μου ξακουσμενα
.

.
Τρια χρυσα γαρυφαλλα
σ'εν'ασημενιο τασι
.

.
Το Μαριολικο
.

.
.

ODYSSEIA [ ΟΔΥΣΣΕΙΑ] Fuga

.
.

BLUE INFINITY
.
.
ODYSSEIA
[ΟΔΥΣΣΕΙΑ]
FUGA
.
Οι γλαροι σηκωθηκαν στον αερα κι ακολουθη-
σαν το καραβι στο μακρυνο του ταξιδι στη θα-
λασσα.Ο ναυτης στο πιο ψηλο καταρτι ανεβαζ-
μενος τους φωναζε και χειρονομουσε να φυγουν,
να σκορπιστουν.Εκεινοι δεν υπακουσαν.Τις επο-
μενες μερες εμειναν μονο εφτα να τους ακολου-
θουν και ξημερωνοντας η ογδοοη μερα τους
παρατησαν και πεταξαν σ'αγνωστη κατευθυνση.
Τ'απογευμα της ιδιας μερας αραξαν σε μια απο-
μερη παραλια.Τα πευκα βουτουσαν τις ριζες τους
,μεσα στο θαλασσινο νερο.Εκει γυρω ψαρεψαν,
κι εφαγαν τους αχινους.Οταν εφτασε η ωρα του
υπνου,αλλος εστρωσε στο καταστρωμα του κα-
ραβιου κι αλλος επεσε να κοιμηθει κατω απ'τα
πευκα,ως τ'αλλο ξημερωμα.
Οταν σηκωθηκαν φυσουσε απ'το μερος του βορ-
ρα.Σε λιγο ο καιρος αγριεψε,η θαλασσα σηκωσε
βουνα τα κυματα,στο βαθος του οριζοντα οι ασ-
τραπες ξεσκιζαν τα βαρια καταμαυρα συννεφα.
Αποφασισαν να μην ταξιδεψουν μ'αυτη την κα-
κοκαιρια,μεχρι να καλυτερεψει.Πολυ γρηγορα
αλλαξε ο καιρος,ο βορριας σταματησε,ο ηλιος
λαμπερος κι η θαλασσα γαληνεψε.Αλαφρυνε η
βαρια καρδια των ναυτικων.Για να σιγουρευ-
τουν για το καιρο συμφωνησαν ν'αναβαλουν
την αναχωρηση τους για την επομενη μερα.
Μολις βραδυασε ο μικροτερος ναυτης αρρωστη-
σε ξαφνικα,ολη τη νυχτα τον εψηνε ο πυρετος,
παραμιλουσε,ελεγε για τη μανα του και την
αρραβωνιστικια του στην πατριδα ,η αναπνοη
του εγινε δυσκολη,χλωμιασε το προσωπο του,
και το πρωι ξημερωνοντας ξεψυχισε.Τον επλυ-
ναν με θαλασσα,τον καθαρισαν ,τον περιποιη-
θηκαν και με βαρια τη ψυχη τον εθαψαν στην
αμμο εκει που κτυπα το κυμα,και πανω στο
μνημα του εστηκαν το κουπι του,οπως τους
παραγγειλε στα τελευταια λογια του.
Αφου οι συντροφοι ολ'αυτα τα τελειωσαν
βαριοκαρδισμενοι ανεβηκαν στο καραβι ,τεν-
τωσαν τα πανια,σηκωσαν την αγκυρα κι απο-
μακρυνθηκαν στη θαλασσα,που τοσο αγαπου-
σε εκεινος.
Πισω τους επαναεμφανισθηκαν οι γλαροι,η ' ι-
σως αλλοι γλαροι, πεντε τον αριθμο.Μετα απο
λιγο απ'τα τεσσερα σημεια του οριζοντα συγκε-
ντρωθηκαν κι αλλοι.Εκεινοι χτυπωντας πιο δυ-
νατα τα κουπια τους στα νερα ,και με τον ανε-
μο στα πανια τους προσπαθησαν να τους ξε-
φυγουν,να μη βλεπουν την ασπραδα τους.Θυ-
μηθηκαν το ναυτη και τη κακια μοιρα του,να
τιμωρηθει που τα φωναζε να φυγουν ,φοβηθη-
καν και τ'αφησαν ησυχα.
Επεσαν σε μεγαλη θαλασσοταραχη κι αυτος
μονο σωθηκε απ'τους αλλους και γυρισε πισω.
Τους αλλους ειτε τους σκεπασε το κυμα και
τους εφαγαν τα ψαρια,ειτε αφου μερονυχτα πα-
λεψαν με τα κυματα δεν αντεξε η καρδια τους
απ'τη μεγαλη κουραση και στις ακτες που τους
εβγαλε το κυμα τ'αψυχα σωματα,φουσκωμενα,
εκει τους αποσαρκωσαν οι γλαροι.Κι αλλοι
γραπωσαν ξυλα του καραβιου .που επεπλεαν
στα νερα κι εφτασαν σ'αφιλοξενα νησια,στη
μεση της θαλασσας,βραχοι χωρις δεντρα και
νερο κι εκει τους ξεκανε η πεινα κι η διψα,τα
φιδια και τα ορνια..
Εκει στη πατριδα βρηκε τη γυναικα του αρρω-
στη απ'τη στεναχωρια να τον περιμενει.Οταν
τον αντικρυσε με μακρια γενια και μαλλια τρο-
μαξε να τον γνωρισει.Τελικα οταν συνηλθε χα-
ρηκε , τον πηρε και τον ξεντυσε,τον επλυνε με
καθαρο νερο,τον εντυσε καθαρα ρουχα,τον
χτενισε ,του εστρωσε να φαει και μετα τον κα-
θισε διπλα της να της διηγηθει τα γεγονοτα και
στο τελος με γλυκα λογια τον εβαλε να της ορκι-
στει: στη θαλασσα να μην ξαναβγει.
Ξαναρθε η ομορφια στο προσωπο της γυναικας,
και τον εθρεφε με μελι και με γαλα ,του'κανε γε-
ρα κι ομορφα παιδια και με γλυκο κρασι τον με-
θουσε τα βραδυα.
Ομως εκεινος με το περασμα του καιρου της ειπε
πως τον βασανιζε ο καημος της θαλασσας ,του'
τρωγε τα σωθικα και να πανε μακρυα μεσα στη
στερια να μεινουν ,εκει οι ανθρωποι δεν γνωρι-
ζουν τα εργα της θαλασσας κι ισως γλυτωσει απ'
την ιδεα της.
Εκει στα ξενα καλλιεργουσε τα χωραφια,σιταρια ,
κριθαρια,καλαμποκια ,αμπελια ,σταφιδες,δεντρα
συκιες μηλιες και στα πρασινα λιβαδια βοσκουσε
μοσχαρια και προβατα.
Και ερχονταν στιγμες,ολο και πιο συχνα,το κορμι
του να τρεμει στη ξαφνικη θυμηση της θαλασσας.
Τοτε επαιρνε τα λοφακια για τα κυματα,και τ'ασ-
πρα συννεφα στον ουρανο για γλαρους,τα σπιτια
τοτε του φαινονταν για καραβια π'αρμενιζουν ,και
το δροσερο αερακι της ζεστες νυχτες του καλοκαι-
ριου για τη θαλασσια αυρα , και σηκωνε τα βραδυα
ψηλα τα ματια να δει τον πολικο αστερα και τη
μεγαλη αρκουδα στον ουρανο,αλανθαστα εργαλεια
του ναυτικου στα ταξιδια του.
Και μια μερα δεν αντεξε,τ'αποφασισε ,της ανακοι-
νωσε πως θα φυγει.Εκεινη στην αρχη τον παρακα-
λεσε ν'αλλαξει γνωμη,υστερα εκλαψε χτυπηθηκε
ουρλιαξε,και στο τελος σαν ειδε πως ηταν αμεταπει-
στος σιωπηλα τον ετοιμασε να φυγει.Εκεινος εφυ-
γε πριν ακομα ξημερωσει.
Οταν διαλυθηκε το σκοταδι και φωτισθηκε ο κοσμος
αρχισε να σκεφτεται,να σχεδιασει,πως θα φτασει στα
μερη της θαλασσας.
Εψαχνε να βρει ποταμι στη πορεια του,αυτο απο'τα χιο-
νια στα βουνα κατεβαζει τα νερα μεσα απο φαραγγια,
ορμητικο ,με καταρραχτες,μουγκριζοντας σαν ταυρος,
επειτα διασχιζοντας πυκνα δαση σαν φιδι,φτανει ηρεμο
και πλατυ στη πεδιαδα κι αφου αφησει βαλτους και
λιμνουλες,ανακατευει μεσα σε καλαμια τα γλυκα νερα
του με το αλατι της θαλασσας.
Ομως εκει που βαδιζε δεν βρηκε ποταμια,μονο λιμνες,
που μαζευαν στις λεκανες τους τα νερα της βροχης ,
και τα νερα των χειμμαρων απ'τα βουνα γυρω τους.
Καποτε νυχτωθηκε σε μερη ανθρωπων μ'αλλη γλωσσα
απ'τη δικη του,κι αλλα εθιμα,μ'αγνοια της θαλασσας.
Αλλοτε ταξιδευε καβαλαρης στις ραχες αλογων,γρηγο-
ρων σαν τον ανεμο,αλλοτε αργα με γαιδουρακια .Αλλο-
τε μισθωνε αμαξες και κυλουσε σε δρομους,αλλοτε πε-
ζος διαβαινε στους καμπους και ξεσηκωνε τρομαγμενα
απ'τη βοσκη τ'αγριοπεριστερα.Αλλοτε επαιρνε οδηγους
να τον περασουν μεσα απο επικινδυνους βαλτοτοπους,
απο πυκνα δαση κι αποκρημνα βουνα .
Και παντου στ'πλατια ανοιγματα της γης και στα
ψηλωματα τα ματια του ταξιδευαν σαν καραβια ,ν'ανοι-
ξουν δρομους στα τεσσερα σημεια του οριζοντα,ν'απε-
λευθερωθουν.
Ταξιδευε καιρο πολυ,χωρις να δει καραβια ν'αρμενι-
ζουν στο απεραντο γαλαζιο της θαλασσας.
Καποτε βρεθηκε στον σιδηροδρομικο σταθμο μιας με-
γαλης πολιτειας.Μεσημερι.Σκληρες και αιχμηρες οι
σκιες των κτιριων εκεινη την ωρα σαν ξιφη.
Ειχε χρονο στη διαθεση του ,ετσι καθισε να
περιεργαστει το χωρο γυρω του.
Η πρωτη εντυπωση ηταν πως προκειται για μια περι-
εργη αρχιτεχτονικη.Το κεντρικο κτιριο του σταθμου
,ενα τεραστιο ορθογωνιο παραλληλεπιπεδο.Μια
μεγαλη σειρα πετροχτιστα τοξα στην προσοψη της
εισοδου.Πανω ,ακριβως,απ'το κεντρικο τοξο,μεγαλο-
πρεπες στην απλοτητα του, υψωνονταν ενας τετραγω-
νισμενος στην κατοψη πυργος μ'ενα στρογγυλο ρολοι
με λατινικους αριθμους για τις ωρες.Διαβασε την ωρα
του χρονου,που'ναι ακινητος για τον ανθρωπο.Σκεφ-
τηκε πως ετσι πρεπει να'ναι.Γιατι στην αντιθετη πε-
ριπτωση αν υπηρχε η κινηση του ο ανθρωπος θ'αποκα-
λυπτε το πριν και το μετα του,που τοσο απεγνωσμενα,
κι ισως οπως φαινεται ως τα τωρα [αλλα ποιος ξερει
αν δεν ειναι ζητημα χρονου]χωρις την παραμικρη ελ-
πιδα,ψαχνει με τη φιλοσοφια.Ο Χρονος γυριζει σ'ενα
Φαυλο Κυκλο.
Τα κτιρια ,στο δεξιο και στο αριστερο ακρο του
μεγαλου κεντρικου κτιριου,ηταν τελειοι κυβοι.
Ψηλα στην προσοψη τους,υπηρχε μια σειρα απο
μικρα παραθυρα,σε ορθογωνια σχηματα, και
με την οριζοντια γραμμη της στεγης σχηματιζαν
μια παραλληλη ζωνη.
Εκεινη την ωρα,ακριβως μεσημερι, ενα τρενο ηταν
σταματημενο στο σταθμο.Η προοπτικη του χωρου
ειχε τετοια γεωμετρια που δημιουργουσε στον θεα-
τη την εντυπωση πως ο αριθμος των βαγονιων ,που
εσερνε η μεγαλη ατμομηχανη ,ηταν απειρος.
Η πλατεια μπροστα απο τα κτιρια ειχε σχημα τετρα-
γωνου.Ηταν στρωμενη με λευκες κι ασπρες τετραγω-
νες πλακες.Μια τεραστια σκακιερα.
Στο κεντρο της υψωνονταν ενα μνημειακο μπρουτζι-
νο αγαλμα.Η μορφη μιας ξαπλωμενης γυναικας ελα-
φρα ανασηκωμενης.
Πανω στην επιφανεια της πλατειας διεκρινε στο
φως εκεινης της ωρας διαφορες ψηλολιγνες ανθρω-
πινες μορφες, διασπαρτες σε διαφορα σημεια της.
Φιγουρες μοναχικες , απολυτα ακινητοποιημενες ,
με σκληρες αιχμηρες σκιες,σαν τ σκοτεινα αποτυ-
πωματα στην αιωνιοτητα αυτης της παραδοξης
γεωμετριας.Σ'οποιο εσωτερικο της σημειο και να
βρισκοσουν ενιωθες πως ο χωρος που σε περι-
βαλλει ηταν απεραντος και πως καμπυλωνε βαθ-
μιαια ως το απειρο.
Ψηλα στον καθαρο γαλαζιο ουρανο αιωρουνταν
επιμηκη ,με συστρεφωμενα σχηματα, συννεφα απο-
μειναρια μιας αχρονης νεροποντης που συνεβηκε [η'
θα συμβει] η ' απο τον καπνο που δραπετευσε απο
τα φουγαρα των τρενων.
Το τελικο αισθημα ,που του προκαλουσε εκεινο το
λιτο γεωμετρικο σκηνικο ηταν δεος ,που το αι-
σθανονταν κυριως στο πνευμα κι οχι στη καρδια.
Εδινε σ'αυτο διαφορες ερμηνειες.Παντα ομως του
ξεφευγε η απολυτη αληθεια των πραγματων.Εψαχνε
μεσα στη Μεγαλη Αβεβαιοτητα
Ο δρομος τον εφερνε σε τοπους μ'ελιες,φυτεμενες
στις πλαγιες .Εκει η φυση τον ξεγελουσε ,νομιζε πως
η θαλασσα ηταν κοντα,επειδη η καλλιεργεια της ελιας
συνειθιζεται στη περιοχη της.
Σ'αλλα μερη ανακαλυψε σκαβοντας σε αμμωδη ε-
δαφη απολιθωμενα κοραλλιογενη φυτα και ασβεστο-
λιθικα υπολειματα κοχυλιων.Τοτε του φανηκε πως
εκεινα τα ευρηματα εκαναν τη θαλασσα,που αναζη-
τουσε περισοτερο απουσα .
Οι αναγκες του ειχαν περιοριστει στο ελαχιστο.Το ι-
διο και οι διασκεδασεις του.Το φαγητο λιγοστο,τα
ρουχα τα απαραιτητα,κι οι μονες γυναικες με τις
οποιες ηρθε σ'επαφη μαζι τους ηταν οι κοινες.Μια
φορα μπερδευτηκε σε μια βρωμικη δουλεια ,που
κατεληξε σε φονο και ξεμπλεξε δυσκολα.Μια
νυχτα βρεθηκε σ'ενα δωματιο με μια γυναικα.
Ο εραστης της τους ανακαλυψε,μπηκε στο δω-
ματιο ,τους αιφνιδιασε την ωρα που κοιμονταν,
εσφαξε τη κοπελλα κι εξαφανιστηκε .Θεωρηθηκε
υποπτος για τη δολοφονια και τον συνελαβαν.
Περασε πολλα μεχρι ν'αποδειξει οτι δεν ηταν
αυτος ο δολοφονος.Τον αφησαν ελευθερο αλλα
για πολυ καιρο ο υπνος του ηταν εφιαλτικος και
ξυπνουσε τρομαγμενος.Φοβονταν πως ζουσε
μεσα σ'ενα πνιγηρο αχαρο κοσμο στον οποιο η
θαλασσα δεν υπηρχε,στερημενο απ'το φως και
τα χρωματα της.
Σε μια πολιτεια, που εμεινε πολυ καιρο,για να επι-
ζησει,να τρεφεται και να βρισκει μερος να κοιμα-
ται ζωγραφιζε αυτα που ποθουσε πολυ:καικια,
βαρκες στο λιμανι,μεγαλα καραβια στη θαλασσα
μεσα σε τρικυμια και καταιγιδα,βραχια στην α-
κρη της θαλασσας να τα χτυπαει το κυμα,και
ψαρια γυαλιστερα στα διχτυα.Οι ανθρωποι μη
γνωριζοντας τη θαλασσα θεωρησαν αυτα τα ερ-
γα φανταστικα.Οι κριτικοι τα σχολιασαν σαν τα
δημιουργηματα ενος ιδιοφυους ανθρωπου.Τα
εργα εκεινα ειχαν μεγαλη ζητηση κι εβγαλε πολ-
λα χρηματα.Τα χρονια ειχαν περασει,ειχε κουρα-
στει,και σκεφτηκε να εγκαταλειψει εκεινη την
αναζητηση.Καποια στιγμη,ταυτοχρονα με τη
ζωγραφικη,ασχοληθηκε με τη γλωσσα τους,
Μια λεξη αλλοτε ηταν μονο ενα πραγμα,κι αλ-
λοτε ενα κειμενο,συχνα πολλες λεξεις αντιστοι-
χουσαν στο ονομα ενος πραγματος.Τα σχηματα
του λογου,η μεταφορα,η παρομοιωση,η μετωνυ-
μια,η συνεκδοχη ,ηταν ανυπαρκτα σ'αυτη τη
γλωσσα.Ειχαν διαφορετικα συστηματα γλωσσι-
κης εκφρασης.Σε καποια κειμενα επικρατουσε
αυστηρη λιτοτητα στα εκφραστικα μεσα .Σε
πολλα εργα τους οι λεξεις συνοδευονταν απο
ηχους,σχετικους η' και ασχετους με τη συνει-
θισμενην οημασια τους.Π.χ η λεξη ''αηδονι''
με το κελαιδισμα του αηδονιου η' με τους
χτυπους της καρδιας ενος μικρου παιδιου,πολ-
λες φορες οριζονταν και η ακριβης ηληκια του.
Ενα αφηγημα δμιουργειται,δειγμα δεξιοτεχνιας,
απο τη παραθεση φυσικων αντικειμενων.Ενα
παραδειγμα:δειχνουν ενα συννεφο,εχει σημασια
σε ποιο ακριβως σημειο τ'ουρανου,επειτα δει-
χνουν το κορμο μιας αμυγδαλιας,ειτε ολοκληρο
ειτε ενα συγκεκριμενο μερος του,στη συννε-
χεια δειχνουν ενα βραχο σ'ενα χερσο χωρα-
φι.Πολυ μεγαλη σημασια, σπουδαιοτητα, ε-
χει η σειρα με την οποια δειχνουν κατι,ο χρο-
νος μεσα στον οποιο το δειχνουν,η σχετικη
αποσταση που χωριζει τα αντικειμενα μετα-
ξυ τους,ο αριθμος των αφηγητων,αλλα και ο
αριθμος καθε φορα των θεατων η'των αναγνω-
στων,η αμεσοτητα η' οχι ,στη παρατηρηση,του
αναγνωστη-θεατη,εχουμε αφηγησεις των αφηγη-
σεων , ...
Εμαθε τοσο καλα τη γλωσσα τους,που καταφερε
να γραψει πολλες ιστοριες σ'αυτη,κι ακομη αυ-
το ,που πιο πολυ τον ενδιεφερε, να γραψει για
τη μητρικη του γλωσσα.Απεκτησε τετοιο κυρος
που τον καλεσαν πολλες φορες να δωσει διαλε-
ξεις στο μοναδικο Πανεπιστημιο της πολης με
κεντρικο θεμα ''τη θαλασσα''.Κατορθωσε να
πλουτισει το λεξιλογιο τους με καινουργιες λε-
ξεις,που προερχονταν απο τη δικη του γλωσσα.
Οπως:θαλασσα,γαλαζιο,ποντος,ιχθυς,πολυφλοι,
σβοιο,γλαρος,Ομηρος,Οδυσσεας,δελφινι,διχτυ,
παρα κοιλησιν νηυσι,Ελπηνορας,παραγαδι,υφα-
λος,πορτολανος,τρικυμια,γοργονα,Ιθακη,χτα-
ποδι,...
Συνεπεια αυτων των επιστημονικων εργασιων
του ηταν να διορισθει καθηγητης Γλωσσολογιας,
με αντικειμενο τη Γλωσσα του.και δημιουργηθη-
κε τεραστιο ενδιαφερον για κεινες τις σπουδες .
Απεκτησε τη συνηθεια,μετα τις ασχολιες της με-
ρας, να περπατα εξω,στην εξοχη, στο φως του
φεγγαριου, οταν ειχε φεγγαρι .Καθε φορα ,που
εκανε αυτη την εξοδο εχανε τη διαθεση ολο και
περισσοτερο να επιστρεψει.
Εκεινο το βραδυ δεν επεστρεψε.Ξυπνησε σε μια
παραλια,τα πευκα βουτουσαν τις ριζες τους στα
νερα της θαλασσας,που εκτεινονταν απεραντη.
Σιγα-σιγα μεσα σ'αυτο το τοπιο συνηλθε κι ειδε
τ'ασπρο συννεφο στο βαθος,λιγο πανω απ'τον
οριζοντα,να διαλυεται σ'ενα πληθος ασπρων
γλαρων,που πεταξαν μακρυα.Τοτε εψαξε στη
παραλια και βρηκε τα υπολειματα της φωτιας
που'χαν αναψει εκεινο το βραδυ .Η ψυχη του
αλαφρυνε.Πλαι στο στημενο κουπι στην αμμο
εκει, που χτυπαει το κυμα και φερνει το φως,
εκει θ'αναπαυονταν το σωμα του,οπως το επι-
θυμησε
.
.

Byzantine Monuments[ Μνημεια στο Ξηρομερο ] Αγιος Γεωργιος Χρυσοβιτσας

.
.
Byzantine Monuments
[ Μνημεια στο Ξηρομερο ] Αγιος Γεωργιος Χρυσοβιτσας
.


.

.

.

.

.

.
.

NARRATION[ Greek Ficciones[ Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ]Απο τα ''Διηγηματα''

.
.

HYPER-CHESS
.
.
Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
.
Θα'φτανε στη πολη αργα.Ειχε ξεκινησει στις δεκα
και μιση το πρωι.Μια -δυο φορες εκανε σταση στο
δρομο.Μια για φαγητο και την αλλη περπατησε σ'
ενα δρομο μεσα στα καλαμποκια.Χαθηκε εκει μεσα,
σ'ενα λαβυρινθο ,η συνεχης επαναληψη του ιδιου:
δρομοι και καλαμιες σ'ενα απεραντο επιπεδο μ'ενα
καθαρο ουρανο πανω με σκληρο δυνατο φως.
Τελικα επεστρεψε στ'αυτοκινητο ευκολα,αν κι αυτο
του φανηκε θαυμα.Κοιταξε.Ο ηλιος ,λιγο ψηλωτερα
απ'τον οριζοντα.Ξεκινησε.
Γρηγορα βραδυασε.Τα φωτα της πολης στο βαθος.Συ-
νεχως τον πλησιαζαν.
Μπηκε στη πολη και παρκαρε τ'αυτοκινητο κοντα στο
κεντρο.Πηρε ενα δρομο π'ανηφοριζε ελαφρα προς τα
κει.Πολλα αυτοκινητα.Μια ξανθια του σφυριξε,δεν γυ-
ρισε να κοιταξει.Πιο πανω σταθηκε μπροστα σε μια βι-
τρινα,χαζεψε για λιγο.Καποιος τον ρωτησε τι ωρα ηταν.
Ηταν 12:10.Εφτασε στη κεντρικη πλατεια .Κατεβηκε
στον υπογειο σταθμο του τρενου.Εκεινη την ωρα λιγο-
στοι ανθρωποι στη πλατφορμα.Πηρε το τρενο,ετσι κατι
να κανει,να περασει η ωρα ,και κατεβηκε στον επομενο
σταθμο,προς τα νοτια.Ανεβηκε στην επιφανεια.Εβγαλε
τσιγαρο ,εψαξε στις τσεπες του για αναπτηρα ,τον βρηκε
και το αναψε.Για πολυ ωρα περιπλανηθηκε στους δρο-
μους.
Κοιμηθηκε σ'ενα φτηνο ξενοδοχειο,ενα απ'αυτα εκει
γυρω στο κεντρο,που ακομα δεν τα καταδαφισαν.Ζη-
τησε να του φερουν καφε.Μολις τον αγγιξε στα χειλη,
ειχε μια παραξενη μυρωδια,του'ρθε εμετος,τον αφησε.
Μπηκε στη τουαλετα.Δεν υπηρχε ζεστο νερο,πλυθηκε
με κρυο.Ετοιμασθηκε και κατεβηκε τη σκαλα,ασανσερ
δεν υπηρχε.Η κυρια ,καποιας ηλικιας ,στη ρεσεψιον τον
καλημερισε .Της παρεδωσε τα κλειδια.Εκεινη ευγενικα
του ειπε αν θα κρατησει το δωματιο.Εκεινος της απαντη-
σε:πως δεν του αρεσει να κοιμαται στο ιδιο μερος καθε
βραδυ, την πληρωσε κι εφυγε.Ακουσε την απαντηση της,
με βραχνη φωνη,πισω του:''Αν καποτε βαρεθεις,προτιμι-
σε μας''.Βγηκε στο δρομο.
Μπηκε σ'ενα βιβλιοπωλειο,Περιεργαστηκε τα βιβλια.Δεν
αγορασε τιποτα,Η πωλητρια,την ειδε,εκανε ενα μορφασμο
καθως περνουσε διπλα της να φυγει.Του 'ρθε να της φωνα-
ξει πως επαψε ν'αγαπαει το διαβασμα,αλλα συγκρατηθηκε
και δεν ειπε τιποτα.
Εκει θα πηγαινε με το αστικο λεωφορειο .Οπως και τοτε,
πριν χρονια,ασφυκτικα γεματο.Θα κατεβαινε στο τερμα της
διαδρομης.
Δεν δυσκολευτηκε να βρει το σπιτι.Τον θυμηθηκαν.Αν και
του φερθηκαν ψυχρα,αυτο δεν τον πειραξε.Το περιμενε.
Για τιποτα ,που εγινε,δεν δικαιολογηθηκε.Ουτε κι εκεινοι
του ζητησαν να κανει κατι τετοιο.Ανταλλαξαν τυπικες
κουβεντες.Επειτα τους ειπε πως θελει να φυγει.Δεν εφε-
ραν καμμια αντιρρηση.Σηκωθηκε και τους χαιρετησε.Το-
τε ανοιξε μια πορτα και μπηκε μεσα ενα μικρο κοριτσακι,
περιπου πεντε ετων.Σταθηκε,ρωτησε για τ' ονομα της.
Του το ειπαν.Χαμογελασε,γυρισε κι εκανε για την εξο-
δο.Στο ανοιγμα της πορτας σταθηκε :''Ωραιο ονομα''ει-
πε.Θελησαν να τον συνοδεψουν ως τη σταση του λεω-
φορειου,Αρνηθηκε.Δεν πηρε αμεσως το λεωφορειο.
Βρηκε ενα περιπτερο εκει κοντα,αγορασε μια εφημερι-
δα στη τυχη.Τη ξεφυλλισε,βρηκε αυτο ,που ηθελε,εβγα-
λε ενα στυλο και το σημειωσε σ'ενα χαρτι.
Την αλλη μερα με το ηλεκτρικο τρενο κατεβηκε στην
αλλη πολη,συνεχεια ,που ηταν λιμανι.Διαλεξε ενα ασφα-
λες μερος,στηθηκε εκει και περιμενε.Η ωρα ηταν 11:20,
σε 5 λεπτα.
Καθισε αναμεσα απο δυο κοπελλες στη επιστροφη.Με-
τα απο τρεις στασεις κατεβηκαν.Μετακινηθηκε στην α-
δεια θεση προς το παραθυρο.Διπλα του καθισαν ενας
αντρας μ'ενα μικρο κοριτσακι.Τα φωτα αναψαν,βραδυ-
ασε.Κατεβηκε ενα σταθμο μετα το κεντρο.
Στο περιπτερο πηρε τηλεφωνο.Εκανε λαθος στον αριθ-
μο.Ξαναπηρε.Μιλησε λιγη ωρα.Εκλεισε,πηρε μια σοκο-
λατα και πληρωσε.
Μπηκε σ'ενα καφε της πλατειας,γεματο κοσμο.Παραγγει-
λε ενα καπουτσινο.Τον εφεραν.Παρατηρουσε τον κοσμο
γυρω για να περασει η ωρα και να ξεχαστει.Καποια γυ-
ναικα τον κοιταξε και γυρνωντας κατι ψιθυρισε σε μια
κοκκινομαλλα διπλα της.Ηπιε τον καφε του και πηγε
στο ξενοδοχειο,ειχε περασει η ωρα.
Το δωματιο του ηταν ψηλοταβανο με γυψινες διακο-
σμησεις λουλουδιων.Κοιμηθηκε,ειδε εφιαλτες,Σ'εναν
απ'αυτους τον πλησιασε μια κοκκινομαλα,ηταν μεθυ-
σμενη,κατι του φωναζε δυνατα,που δεν μπορουσε ν'
ακουσει,εκανε να τον πιασει ,σωριαστηκε,εσκυψε
να την σηκωσει,εκει ξυπνησε.
Το πρωι οταν βγηκε απ'το δωματιο για να φυγει,
εξω, εκει στον διαδρομο ειδε τη καθαριστρια,μια
χοντρη γυναικα, που σφουγγαριζε το πατωμα.Ειχε
γυρισμενη τη πλατη της,τον καταλαβε ,γυρισε το κε-
φαλι της και του χαμογελασε,τα δοντια της ηταν κα-
τασπρα.Γυρισε και ξαναμπηκε στο δωματιο.Εκεινη
τον ακολουθησε.Εκλεισε τη πορτα.Την αρπαξε και
την ερριξε στο κρεβατι.Οταν εφυγε της αφησε στο
τραπεζακι διπλα μερικα χαρτονομισματα .''Την αλλη
φορα θα...'' του φωναξε πισω του,απο την ανοιχτη
πορτα,αλλα ηταν ηδη χαμηλα κατω στη σκαλα και
δεν ακουσε τη συνεχεια.
Του ειχαν ορισει το ραντεβου για τις 12, το μεσημε-
ρι.Ειχε ωρα ,που ειχε πιει τον καφε του.Δεν φανηκε
κανενας.Κοιταξε το ρολοι:12 και μιση.Περιμενε ακο-
μα αλλα δεκα λεπτα.Τιποτα.Σηκωθηκε να φυγει,στη
πορτα τον προλαβε το γκαρσονι και του ειπε πως τον
ζητουν στο τηλεφωνο.Πηγε.Απ'τ'αλλο μερος του ει-
παν μια δικαιολογια.Ειπε:''γεια'' κι εκλεισε.
Για να περασει την ωρα του μπηκε σ'ενα σινεμα,χωρις
να προσεξει τι εργο επαιζε.Λιγοι θεατες στην αιθου-
σα.Καθισε σε μια θεση,περιπου στη μεση,διπλα στο
κεντρικο διαδρομο.Ειχε αρχισει το εργο,στην αρχη
δεν καταλαβαινε ,ενα θριλλερ:γκανγκστερς πυροβο-
λουσαν απ'τα παραθυρα αυτοκινητων αλλους γανγκ-
στερς σ'αλλα αυτοκινητα,με ιλλιγκιωδη ταχυτητα,σ'α-
ποτομες στροφες,...Σε καποια σκηνη μια κοπελλα βρε-
θηκε δολοφονημενη σ'ενα δωματιο.Πριν τελειωσει
η ταινια βγηκε εξω.Ειχε νυχτωσει.
Η αλλη μερα περασε,χωρις να συμβει κατι ξεχωρι-
στο.
Εκεινο το πρωι σηκωθηκε ακεφος.Ξυριστηκε και κο-
πηκε.Βλαστημησε.Ντυθηκε γρηγορα,κατεβηκε κατω,
πληρωσε κι εφυγε.Περιπλανηθηκε ασκοπα.Απροσω-
πος.Φυσουσε πολυ.
Περνωντας μπροστα απο μια παλια εκλησια,πηγε να
περασει απεναντι ,αλλαξε γνωμη και μπηκε μεσα.Εκει-
νη την ωρα ηταν λιγοι πιστοι,κυριως γυναικες.Περιερ-
γαστηκε τις αγιογραφιες στους τοιχους,κανωντας το
κυκλο στο εσωτερικο της εκκλησιας.Σταθηκε στη Σταυ-
ρωση.Τοτε ηταν,που την ειδε,να βγαινει,στο φως της
πορτας και να χανεται.Βιαστηκε,στο περασμα του εσ-
πρωξε μια γυναικα,την ακουσε να του φωναζει,βγηκε
γρηγορα εξω,δεν την ειδε,ειχε εξαφανισθει.Κατεβηκε
τρεχοντας τη σκαλα της εκκλησιας,πηγε στη σταση
του λεωφορειου εκει πιο κατω,δεν την βρηκε.Εψαξε
στο δρομο ,κοιταξε μεσα στα καταστηματα.Τιποτα.
Το μεσημερι στο εστιατοριο εφαγε ψαρι,ηπιε και λι-
γο κρασι.Πληρωσε,αφησε φιλοδωρημα,σηκωθηκε
και βγηκε εξω.Σ'ενα περιπτερο της πλατειας τηλε-
φωνισε.Απ'την αλλη μερια απαντησαν.Ειπε:''Ησουν
στην εκκλησια;Γιατι εξαφανιστηκες;'' .Κατι του ει-
πε.Δεν ακουγε καλα,θορυβος,πολλα αυτοκινητα.
''Θα καθισω ακομα μια μερα ''φωναξε κι εκλεισε.
Οση ωρα εκανε να πληρωσει το τηλεφωνο,τα τσι-
γαρα και την εφημεριδα,στο τηλεφωνο μιλουσε
μια γυναικα με βαμενα ξανθα μαλλια και κατακοκ-
κινα χειλη.Χωρις να θελει ακουσε:''Στο διαολο κα-
θαρμα''ουρλιαξε η γυναικα και βροντησε το ακου-
στικο.Την περιμενε πιο περα.Εκεινη σταθηκε,α=
νοιξε τη τσαντα της,εβγαλε απο μεσα το κραγιον
κι εβαψε τα χειλη της.Οταν περασε απο μπροστα
του της μιλησε.Εκεινη σταματησε,στην αρχη δεν
τον γνωρισε,υστερα τον θυμηθηκε.Της προτεινε,
αν ηθελε,να πανε για καφε.Εκεινη δεχτηκε.
Αργοτερα ,οταν αρχισε να βραδυαζει,πηρε τ'αυτο-
κινητο κι οδηγησε μεσα στη πολη πανω απο δυο
ωρες.
Στο ξενοδοχειο τον πηρε στο τηλεφωνο.Ειπε πως
ηταν κοντα και θα τον επισκεφτονταν .Την περιμε-
νε ξαπλωμενος στο κρεβατι,καπνιζοντας.Ακουσε
ελαφρο χτυπημα στη πορτα.Σηκωθηκε και της ανοι-
ξε.Μπηκε μεσα στο δωματιο.Φορουσε ενα μακρυ
μαυρο φορεμα.Τα χειλη κατακοκκινα.Καθισε απενα-
τι του στον καναπε.Μαζυ της ειχε φερει δυο μπυρες,
του εδωσε τη μια.Ανοιξε τη μπυρα,ηπιε μια γουλια,
και την κοιτουσε.Της ειπε να μην μιλησει,εκεινη
υπακουσε.Απο κει εβλεπε τη σαρκα της ασπρη.Πε-
ρασε αρκετη ωρα.Εκεινη διορθωσε τα ρουχα της,
τον ρωτησε αν ηθελε να κοιμηθει εκει,εκεινος δεν της
αρνηθηκε.Ξαπλωσε,δεν εβγαλε το φορεμα,μονο τα
παπουτσια.Κοιμηθηκε σχεδον αμεσως.Εκεινος ανοι-
ξε την τηλεοραση,εψαξε τα καναλια ,επεσε σ'ενα
αστυνομικο φιλμ-νουαρ.Η πρωταγωνιστρια του φιλμ
της εμοιζε πολυ.Σηκωθηκε,πηρε απ'τη ντουλαπα
μια κουβερτα και τη σκεπασε.Αποκοιμηθηκε με
τη τηλεοραση ανοιχτη.Οταν ξυπνησε τη βρηκε
κλειστη κι η γυναικα ειχε φυγει.Στη ρεσεψιον η
κοπελα τον πληροφορησε πως η κυρια ειχε φυγει
πολυ νωρις.Φαινονταν βιαστικη και στη πορτα την
περιμενε ενας κυριος,ψηλος,με λιγοστα μαλλια
κι ενα μουσακι .Ανεβηκε στο δωματιο.Στον καναπε
βρηκε το καλτσον της και στο τραπεζακι το κραγιον
της.Δεν θυμονταν τ'ονομα της,μετανοιωσε ,που δεν
την ρωτησε.Ξαπλωσε στο κρεβατι κι αποκοιμηθηκε.
Οταν αργοτερα βγηκε απ'το δωματιο κατεβαινοντας
τη σκαλα επεσε πανω στη χοντρη καθαριστρια,εκεινη
αναμερισε να περασει,τον αναγνωρισε,του ειπε
πως την εδιωξαν απο κεινο το ξενοδοχειο επειδη
πηγαινε με τους πελατες.Για την αποφυγει της ειπε
πως δεν ειχε χρονο και την προσπερασε.Εκεινη ξεσπα-
σε σε δυνατα γελια και του πεταξε στα μουτρα μια
βρωμικη λεξη,της ειπε πως αυριο φευγει,και κατε-
βηκε τις σκαλες σχεδον τρεχοντας.
Τον περιμενε στη ρεσεψιον.Ηταν πολυ ομορφη.Του'
πε πως περιμενε πολυ ωρα.Της ζητησε συγνωμη,αν το
ηξερε.Βγηκαν εξω.Εκεινη του'ιπε πως δεν ειχε πολυ
ωρα στη διαθεση της.Δεν της απαντησε.Της ειπε μονο,
αν ηθελε μπορουσε να οδηγησει εκεινη.Εψαξε στη τσα-
ντα της,δεν βρηκε το διπλωμα οδηγησης.Την ρωτησε
που επιθυμουσε να πανε.Εξω φυσουσε κι εβρεχε,Εκει-
νη ειπε πως δεν ειχε καμια προτιμηση.Της προτεινε
να πανε στη θαλασσα και να μεινουν μεσα στ'αυτοκι-
νητο.Εκεινη συμφωνησε.Διαλεξε μια θεση και σταθη-
καν.Η θαλασσα μπροστα τους εκτεινονταν απεραντη.
Η βροχη δεν ειχε σταματησει.Δεν την ρωτησε ουτε
για τον αντρα της ,ουτε για τα παιδια της.Μονη της
αρχισε να του λεει.Οση ωρα μιλουσε δεν την διεκο-
ψε.Κοιτουσε την ομιχλη πανω στα τζαμια να υγρο-
ποιειται.Οταν τελειωσε,τον ρωτησε τι λεει για ολ'
αυτα.Δεν μιλησε.Εκεινη του φωναξε ,ουρλιαξε,για-
τι δεν την περνει στο τηλεφωνο.Της ειπε πως αργη-
σαν και πρεπει να γυρισουν πισω.Του 'πιασε τα χε-
ρια και κρατωντας τα πολυ σφιχτα τον κοιταξε στα
ματια και του'πε πως τ'αποφασισε να το κανει,πως
τωρα ειναι ετοιμη.Εκεινος ξεκινησε,φερνωντας απο-
τομα επιτοπια στροφη,τα λαστιχα στριγγλισαν,εκει-
νη τρανταχτηκε κι ουρλιαξε τρομαγμενη:''Προσεξε.
Θα με σκοτωσεις.''.Βγηκαν στη παραλιακη λεωφο-
ρο.Εκεινος ανοιξε το ραδιοφωνο.Εμπεναν στη πολη.
Της ειπε που θελει να την αφησει.Εκεινη του ειπε
πως προτιμουσε να κατεβει στο κεντρο για ασφαλει-
α.Σταματησε,Εκεινη κατεβηκε και κλεινοντας τη
πορτα του φωναξε πως δεν εχει αλλαξει γνωμη.
Δεν ξεκινησε αμεσως,την παρατηρουσε ν'απομα-
κρυνεται μεσα στη βροχη.Εκεινη σταματησε στο
φαναρι,που αναψε κοκκινο,οταν αλλαξε σε πρασι-
νο διεσχισε τη λεωφορο κι εξαφανισθηκε μεσα στο
πληθος.Τοτε κι εκεινος ξεκινησε να φυγει.
Μεχρι την αλλη μερα το πρωι δεν ειχε τιποτα να
κανει.Πηγε σινεμα.Υστερα επισκεφθηκε μια
γκαλερι ζωγραφικης.Τα εργα της εκθεσης ηταν
πινακες μεγαλων διαστασεων,αφηρημενα.Γεω-
μετρικα σχηματα,με δυο χρωματα ,κιτρινο και
γαλαζιο.Τον πλησιασε ο καλλιτεχνης,ενας νεαρος.
Τον ρωτησε για τη δουλεια του.Εκεινος του ειπε
πως σ'αυτη την εκθεση τον ενδιαφερει πως κατα-
σκευαζεται μια Θεωρια,για την ευρεση της Αλη-
θειας.Τον ρωτησε ποιο ηταν τ'ονομα του,αλλα
δεν εδωσε τ'αληθινο του.
Σ'ενα κεντρικο καταστημα δισκων αγορασε ενα
δισκο μουσικης.
Στο ξενοδοχειο,γυρισε αργα,μετα τα μεσανυχτα.
Κοιμηθηκε χωρις να βγαλει τα ρουχα και τα
παπουτσια.Στον υπνο του ειδε εφιαλτες.Ενας απ'
αυτους ηταν τοσο δυνατος,που τον ξυπνησε τη
νυχτα και τον θυμαται:ηταν βαρκαρης στο λιμα-
νι κι αντικρυσε μεσα στα βρωμικα θολα νερα
το πτωμα μιας γυναικας.Ηταν εκεινη η γυναικα.
Ενιωσε τρομο ,μ'ολη τη δυναμη της φωνης του
ζητησε βοηθεια,και ξυπνησε.Μετα απ'αυτο κοι-
μηθηκε βαρια .
Ξυπνησε,ετοιμασθηκε αργα,βγηκε απ'το δωμα-
τιο,κατεβηκε,στη ρεσεψιον πληρωσε για τη νυ-
χτα,που εμεινε κι εφυγε.
Στο δρομο σταματησε τ'αυτοκινητο ,κατεβηκε,
στο περιπτερο αγορασε μια εφημεριδα στη τυχη.
Εψαξε και χωρις δυσκολια βρηκε αυτο που ζητου-
σε.Επειτα τη διπλωσε προσεκτικα και την πεταξε
σ'ενα καδο απορριματων.
Γυρισε στ'αυτοκινητο.Ξεκινησε.Στο δρομο
δεν σταματησε πουθενα.
.
.

Δευτέρα 26 Ιουλίου 2010

Greek Painting[VIDEO ART]Προβολες σε Υπερ Κυβο [Ακουγονται οι Ποιητες:Τακης Σινοπουλος-Μιλτος Σαχτουρης]

.
.
.
Greek Painting[VIDEO ART]
Προβολες σε Υπερ Κυβο
Paintings : Chr.N.Couvelis
[Ακουγονται οι Ποιητες:Τακης Σινοπουλος-Μιλτος Σαχτουρης]
.
.


.

.

.

.

.

.

.

.
.

LITERATURE[-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ]-NARRATIONS [STORIES ] OF FANTASTIC LITERATURE- [20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ ]-Χ.Ν.ΚΟΥΒΕΛΗΣ[C.N.COUVELIS]- ΕΓΚΛΕΙΣΤΗ ΑΦΗΓΗΣΗ ]

.
20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ
.



.
.
απο τα ''20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ''
.
.
ΕΓΚΛΕΙΣΤΗ ΑΦΗΓΗΣΗ
.
Οση ωρα καθονταν στην καφετερια κι επινε τον
καφε ,ενα μετριο εσπρεσσο, ο ανθρωπος ,που του
ειπαν να παρακολουθει ,καθονταν μερικα τραπε-
ζια αριστερα και μπροστα του και διαβαζε την
εφημεριδα του.Για να περασει την ωρα του παρα-
τηρουσε τους θαμωνες γυρω του,κι εστηνε αυτι
ν'ακουσει τι λεγανε.Διαφορες ανουσιες φλυαριες
για σταρ της τηλεορασης και μοντελα.Εστιασε
την προσοχη του σ'ενα ζευγαρι απεναντι του.
Η γυναικα γελουσε μ'ενα προσποιητο,ψευτικο,τρο-
πο καθε φορα που εσκυβε προς το μερος της ο
κυριος διπλα της,ενας σοβαρος τυπος,και κατι
της ψιθυριζε στ'αυτι.Επισης προσεξε τον επιδει-
κτικο τροπο με τον οποιο στραβωνε τις μακριες
γαμπες της .Ενταθηκε η προσοχη οταν η γυναικα
σηκωθηκε και πλησιασε το τραπεζι του ανθρω-
που, που τον ενδιεφερε.Την ακουσε να ζηταει
την αδεια να καθησει,εκεινος της εγνεψε κατα-
φατικα κι εκεινη καθησε.Προσπαθησε ,αλλα η-
ταν αδυνατο στο θορυβο της αιθουσας,ν'ακουσει
τι λεγανε.Ουτε κι απ'τις κινησεις των χειλιων και
τις εκφρασεις των προσωπων μπορεσε να συμπερα-
ρανει κατι για το περιεχομενο της συζητησης.Με-
τα απο λιγη ωρα σηκωθηκε,και περνωντας αναμε-
σα απ'τα τραπεζια και της καρεκλες κουνωντας
προκλητικα το ελκυστικο σωμα της ,φτανοντας
στο τραπεζ ιης χωρις να καθησει ειπε στον συνοδο
της να πληρωσει και να φυγουν.Ο αλλος ,ξανα-
πιασε την εφημεριδα ,και κρυφτηκε απο πισω .
της.Σε λιγο επεστρεψε η κυρια,σηκωθηκε ο ανθρω-
πος του κι εφυγαν μαζι.Πεταχτηκε ,βιαστηκε να
τους προλαβει,πριν τους χασει.Εξω εριχνε ψιλη
βροχη,ο δρομος γλυστρουσε.Τους ειδε στη γω-
νια του δρομου,σταματησαν ενα ταξι,μπηκαν με-
σα .Εκεινος γρηγορα χωρις καθυστερηση στα-
ματησε το αμεσως επομενο ταξι,μπηκε μεσα κι
ειπε στον οδηγο ν'ακολουθησει οσο γινεται απο
κοντα αλλα και διακριτικα το προπορευομενο
αυτοκινητο.Παρατηρησε πως ο οδηγος του τα-
ξι,ενας νεαρος,φορουσε κοκκινο πουκαμισο κι
ειχε τα κοντα μαλλια του χτενισμενα προς τα
πισω, και μπριγιαντισμενα.Η παρακολουθηση
ηταν δυσκολη και λογω της βροχης αλλα και
γιατι η πολη σ'εκεινο το σημειο ,που εφτασαν
ηταν παραξενα δομημενη,με δρομους που καμ-
πυλωναν αποτομα κι ελισονταν συνεχως.Η συνε-
νεπεια ηταν να τους χασουν εντελως απ'τα ματια
τους,και σταθηκε αδυνατο να τους ξαναβρουν ο-
ση ωρα και να προσπαθησαν.Τελικα σταματησε
το ταξι,το πληρωσε και κατεβηκε στο δρομο.Πε-
ριπλανηθηκε πολυ ωρα,οι δρομοι ηταν ασχημοι,
,λιγοστηασφαλτος,με λακκουβες,γεματες νερο
απ'τη βροχη.Σ'εκεινη τη συνοικια διαισθανθηκε
πως επικρατουσε μια αοριστη παραδοξοτητα.
Ετσι για να διασκεδασει την ωρα του,αποφασι-
σε να στριβει στις γωνιες των δρομων συνεχεια
προς τ'αριστερα.Πολυ γρηγορα διαπιστωσε πως
τιποτα δεν αλλαζε στο χωρο,στα σπιτια,ακομα
και στον χρωματισμο τους,και πουθενα δεν συ-
ναντησε μια ανθρωπινη φιγουρα.Μονο καπου-
-καπου εβλεπε καποιο σκυλο να τεμπελιαζει
ξαπλωμενος μπροστα σε καποια πορτα.Οταν α-
ποφασισε να στριβει αντιθετα,προς τα δεξια,δεν
ειδε καμια διαφορα,τιποτα δεν αλλαξε:τα ιδια
χαμηλα σπιτια,το ιδιο αχρωμα,πουθενα ανθρω-
ιπος και σκυλια να τεμπελιαζουν στις πορτες.Με-
τα απ'αυτο συνεχισε το παιχνιδι,ποτε εστριβε δε-
ξια ποτε αριστερα,χωρις να περιμενει να συμβει
κατι αλλο διαφορετικο.Σιγα-σιγα αρχισε ν'αντι-
λαμβανεται περισσοτερα.Ο φωτισμος του χωρου
ηταν σταθερος ,αναλλοιωτος,τεχνητος ,σαν το
φωτισμο θεατρικου σκηνικου.Ο αερας σ'εκεινο
το μερος μυριζε μουχλα,και υγρασια.Ξαφνικα,με-
τα απο πολλες ωρες ατελειωτης περιπλανησης
διεκρινε στο βαθος του δρομου τη ψιλη φιγου-
ρα ενος ανθρωπου,να διασχιζει το καθετα το
δρομο,που περπατουσε εκεινη την ωρα κι ακου-
σε την ιδια στιγμη καποιο ρολοι καπου να χτυ-
πα.Μετρησε τους χτυπους:δεκα η ωρα.Νομισε
πως γνωρισε τον ανθρωπο κι ετρεξε να τον
προλαβει.Ο θορυβος που εκαναν τα τακουνια
του στον αδειο δρομο ηταν εκκοφαντικος.Φθα-
νοντας στη γωνια εστριψε.Επιτελους βρεθηκε
σε μια απο τις πιο πολυσυχναστες λεωφορους
της πολης.Αν και στα γρηγορα παρατηρησε κα-
ποιες αλλαγες,δεν ειχε το χρονο να τις επιβεβαι-
ωσει.Ο ανθρωπος ,που ειχε ακολουθησει,ηταν
ο σοβαρος κυριος της καφετεριας ,με την
ομορφη κυρια με το ψευτικο χαμογελο.Τον πα-
ρακολουθουσε,σταματησε διπλα του ενα αυτοκι-
νητο,ανοιξε η πορτα,χωθηκε μεσα γρηγορα,την
εκλεισε δυνατα με θορυβο κι εφυγε με μεγαλη
ταχυτητα τ'αυτοκινητο.Ισα που προλαβε να δει,
στη θεση του οδηγου η κυρια,με κοκκινα γαντια.
Οπως ηταν κουρασμενος ,συγχισμενος διεσχισε
αφηρημενος τη λεωφορο,χωρις να προσεξει, με-
σα στις βρισιες των οδηγων και στα δυνατα
κορναρισματα των αυτοκινητων.Οταν καταφερε
να φτασει στο απεναντι πεζοδρομιο και συνηλθε
κοιταξε το ρολοι στο χερι του:η ωρα ηταν 11:15.
Το ραντεβου για δωσει την αναφορα του ηταν κα-
νονισμενο για τις 11:30.Ειχε ακριβως 15 λεπτα και-
ρο για να παρουσιαστει.Βρισκονταν εκει κοντα
κι αποφασισε να παει με τα ποδια.Εφτασε στο
κτιριο.Χτυπησε το κουδουνι του γραφειου απο
την εξωπορτα.Του ανοιξαν αμεσως.Στο ασανσερ
πατησε το κουμπι του β'οροφου,του ειχαν πει
πως ηταν το 5ο γραφειο αριστερα στο διαδρομο.
Ακριβως 11:30 χτυπησε την πορτα,δεν πηρε κα-
μια απαντηση.Περιμενε.Ξαναχτυπησε,το ιδιο,πα-
λι καμια απαντηση.Αποφασισε,εσπρωξε την πορ-
τα,εκεινη ανοιξε τριζοντας ελαφρα.Μπηκε .Το
δωματιο,που αντικρυσε μπροστα του,ηταν τερα-
στιο με χαμηλη οροφη,αδειο ,χωρις παραθυρα,
σε καποιο τοιχο του,μοναχα στον αριστερο τοι-
χο υπηρχαν τρεις πορτες και στο τοιχο του βα-
θους ειχε αλλες δυο.Προχωρησε στο δωματιο
μεσα και χωρις να διστασει χωθηκε στη μεσαια
απ'τις τρεις πορτες .Το γραφειο εδω στη κατοψη
του σχεδον τετραγωνο,με πολυ ψηλη οροφη,βα-
μενο λευκο,χωρις ανοιγματα στους τοιχους.Προ-
σεξε καλυτερα,μια καθετη ραγισματια σ'ενα τοι-
χο του δηλωνε τη πιθανη θεση μιας πορτας.Πλη-
σιασε προς τη ραγισματια,εσπρωξε κι ανοιξε
τη πορτα.Τωρα βρεθηκε σ'ενα γραφειο, επιμη-
κυσμενο μεχρι εκει ,που φτανει το ματι.Στον
τοιχο ,δεξια του,ειχε μια μεγαλη σειρα, σχεδον
ατερμονη, απο παραθυρα.Πλησιασε στο πρωτο
παραθυρο.Ειδε απο κει την πολη ,τεραστια,
απλωμενη περα μακρυα ως τους μακρυνους
λοφους,που την εκλειναν.Στα επομενο παραθυρο
και στ'αλλα η θεα της πολης αλλαζε συνεχως.
Σαν απο παραθυρο σε παραθυρο να μην υπηρχε
συνεχεια στο χωρο.Διαφορετικα αποσπασματα
της πολης, αλλα απο ψηλα ,αλλα απο χαμηλα,
συνεχης αλλαγη,και πολλες φορες μιξη των
εικονων.Στα τελευταια παραθυρα της σειρας,
ζαλισμενος,ειδε,ξετυλιχθηκε, μια περιοχη της
πολης με χαμηλα σπιτια,αχρωμα ,με αδειους
δρομους.Τελειωνοντας με τα παραθυρα ανοιξε
στον τοιχο ,που εφτασε, μια πορτα στη τυχη.
Βρεθηκε σ'ενα διαδρομο ,εκτυφλωτικα φωτι-
σμενο απο πολυελαιους στην οροφη του,και
στους δυο παραπλευρους τοιχους του υπηρχαν
ζωγραφικοι πινακες με πορτρετα διαφορων αν-
θρωπων.Στην ακρη του η πορτα ηταν ανοιχτη,
και ακουγε ολο και πιο δυνατα τους ηχους φω-
νων ανθρωπων,που κουβεντιαζαν εντονα.Πλη-
σιασε τη πορτα διστακτικα.Τελικα την περασε,
ο ιδρωτας ελουζε το μετωπο του.Η πορτα ανοι-
γε σ'ενα αλλο δωματιο με εκτυφλωτικο διαχυτο
φωτισμο,δεν μπορεσε να εντοπισει τη πηγη του.
Και παλι στους τοιχους ζωγραφικοι πινακες με
πορτρετα.Βαδιζε σ'αυτο το δωματιο χωρις τελει-
ωμο.Η επιφανεια του δαπεδου καπυλωνε ανεπαι-
σθητα,το ιδιο και οι τοιχοι ακολουθωντας αναλο-
γικα εκεινη τη γεωμετρια.Αναρωτηθηκε με δεος
αν η εκεινη η καμπυλη εκλεινε,τερματιζε,τελικα,
σε μια κλειστη γραμμη[π.χ κυκλο],χωρις αρχη
και τελος,οπου καθε σημειο της ειναι αρχη και
τελος της ταυτοχρονα η' μηπως ηταν απειρα ανοι-
χτη συνεχως. Οποιαδηποτε απαντηση σ'εκεινο
το ερωτημα η' την υποθεση δεν ειχε νοημα, την
εβγαλε απ'το μυαλο του οταν στην ακρη του ε-
κανε στροφη 90 μοιρων και μετα απο εναν δια-
δρομο 40 με 50 μετρα μηκος συναντουσε μια σκα-
λα,με διαφορετικο αριθμο σκαλοπατιων καθε φο-
ρα,που ειτε ανεβαινε απο το επιπεδο ,που βρισκο-
νταν ,ψηλοτερα ,ειτε κατεβαινε χαμηλωτερα.
Εκει σε καθε μια σκαλα ψηλα υπηρχε παραθυρο,
απο κει πανω εβλεπε ενα τμημα τ'ουρανου,αλλο-
τε γαλαζιο ,φωτεινο,κι αλλοτε σκοτεινο,με αστρα.
Ανεβαινε και κατεβαινε σκαλες συνεχως,μετρων-
τας τον αριθμο τους ,που το μεγεθος του ηταν
τρομακτικο.Πηρε την αποφαση να σταματησει
το μετρημα και τοτε μετα απο μερικα ανεβοκατε-
βασματα στις σκαλες εφτασε σ'εναν τοιχο με
δυο πορτες,ανοιξε τη μια απ'αυτες και μπηκε
σ'ενα δωματιο με κανονικες διαστασεις.Στη μεση
του δωματιου ηταν μια καρεκλα και πανω στο
καθισμα της ενα λευκο τηλεφωνο.Γυρισε πισω κι
ανοιξε τη δευτερη πορτα.Τοτε εκει μεσα ειδε ενα
πολυ φωτισμενο χωρο ,που τον πονουσαν τα μα-
τια , στη μεση ενα τραπεζι,πλησιασε να δει καλυ-
τερα,πανω του ενα κατακοκκινο μηλο.Το δωματιο
ηταν κλειστο απο τις αλλες πλευρες του.Ακουσε
το τηλεφωνο να χτυπαει στο διπλανο δωματιο.Δεν
βιαστηκε,τ'αφησε να χτυπαει,γυρισε αργα,εκεινο
σταματησε.Οταν ξαναχτυπησε σηκωσε το ακουστι-
κο κι ειπε :''Εμπρος''.Απ'την αλλη πλευρα του απαν-
τησαν ψυχρα .Πως δεν ηταν καθολου ευχαριστημενοι
μαζυ του , κι εκλεισαν τη γραμμη.Αφησε το ακουστι-
κο να κρεμεται,χωρις να το τοποθετησει παλι πανω
στη συσκευη και βγηκε απο τη μοναδικη πορτα ,που
υπηρχε στο δωματιο απεναντι,εξω στο δρομο.Ειδε
και τους δυο,τον αντρα και τη γυναικα, να στριβουν
στη γωνια.Ορμησε απο πισω τους να τους προλαβει.
Εκεινοι σταματησαν ενα ταξι,χωθηκαν γρηγορα με-
σα κι εφυγαν.Την ιδια σχεδον στιγμη εκεινος στα-
ματησε το αμεσως διερχομενο ταξι κι ειπε στον οδη-
γο ν'ακολουθησει οσο γινεται απο κοντα και διακρι-
τικα το προπορευομενο αυτοκινητο.Παρατηρησε πως
ο οδηγος του ταξι,ενας νεαρος,φορουσε κοκκινο
πουκαμισο κι ειχε τα κοντα μαλλια του χτενισμενα
προς τα πισω, και μπριγιαντισμενα.
.
.

Παρασκευή 23 Ιουλίου 2010

Macheras Xiromero Greece [ Persons People ] Μαχαιρα Ξηρομερο [ Ανθρωποι Προσωπα ]

.
Macheras Xiromero Greece [Persons People ]
Μαχαιρα Ξηρομερο [ Ανθρωποι Προσωπα ]
.
.

.
.
PERSONS
A person (pronounced /ˈpɜːrsən/, from the Latin persona "mask"[1] ) is any individual human being.[2][3][4] The term people is the plural of "person" (along with the slightly rarer word "persons"); however, "people" may also be used as a singular to refer to an entire nation or ethnic group.

The term personhood refers to the state or condition of being an individual person and conceptualizes the essential meaning and constituent properties of "person" — i.e. what does it mean to be "a person." Boethius gives the definition of "person" as "Naturæ rationalis individua substantia" ("an individual substance of a rational nature").[1]

In philosophy, "person" may apply to any human or non-human actor who is regarded as self-conscious and capable of certain kinds of higher-level thought; for example, individuals who have the power to reflect upon and choose their actions.[5] This could also extend to late fetuses and neonates, dependent on what level of thought is required.

In the fields of law, philosophy, medicine, and others, the term has specialised context-specific meanings. In many jurisdictions, for example, a corporation is considered a legal person with standing to sue or be sued in court. In sociology, "person" is an abstract concept, to study individuals as they exist as functioning or non-functioning components within a society. In a legal context, a "person" is designated either a "citizen" or "non-citizen" and as such the individual person has certain designated rights and responsibilities under the law.

.

PEOPLE
The English noun people (singular "person") refers to a plurality of human beings. It has two usages:

as the plural of person (in addition to the rarer plural, "persons") or a group of people (grammatically, a suppletive plural and collective noun; e.g. "some people are..."), or otherwise for groups with particular unifying traits, qualities, properties, or characteristics (e.g. the people of Spain, or the people of the Plains).
as a singular for an indefinite ethnic group or nation (e.g. "a people is...")
Because the word people often refers to abstract and general types of groups, the word persons is sometimes used in place of people, especially when it would be ambiguous with its collective sense (e.g. missing persons instead of people). It can collectively refer to all humans or it can be used to identify a certain ethnic or religious group. For example, "people of color" is a phrase used in North America to describe non-whites.[1]
[Persons-People:from Wikipedia,the free Encyclopedia ]
.
.


.
.

.
.
.
.

VIDEO ART [ Pluralism ] Πληθυντικα Ταυτολογια [ Mona Lisa plus ]

.
.
VIDEO ART
[Pluralism ]Πληθυντικα Ταυτολογια[Mona Lisa plus ]
.
.
πληθυντικός < λέξη της μεταγενέστερης ελληνικής πληθυντικός < αρχαία ελληνική πληθύνω < πληθύς from [Βικιλεξικο] . Ταυτολογία (λογική) προτασιακή λογική, α ταυτολογία (από Ελληνικά η λέξη ταυτολογία) είναι α προτασιακός τύπος αυτός ισχύει κάτω από καθόλου πιθανό αξιολόγηση (επίσης αποκαλούμενος ανάθεση αλήθειας ή ερμηνεία) των προτασιακών μεταβλητών του. Παραδείγματος χάριν, ο προτασιακός τύπος ("Α ή όχιΑ«) είναι μια ταυτολογία, επειδή η δήλωση ισχύει για οποιαδήποτε αξιολόγηση του Α. Τα παραδείγματα μπορούν να είναι πιό σύνθετα όπως ("Α και Β; ή όχιΑ; ή όχιΒ"). φιλόσοφος Ludwig Wittgenstein αρχικά εφάρμοσε τον όρο στην προτασιακή λογική το 1921.
from [ Αρχείο Πολλαπλών Γλωσσών
Powered by WorldLingo ]
.
.

.
.

.
.

.
.

.
.

Afisses- Festival [ Panigyrion ] Αφισες Πανηγυριων

.
.
ΑΦΙΣΕΣ
[Πανηγυριων]
.
πως Αυτο ανεπαισθητα κυριαρχησε, και
πως δεν το αντεληφθηκαν οι εκλεκτοτεροι
εξ ημων
.
και να λετε την αληθεια ,
εχει ενδιαφερον
.
εκ των υστερων κρινουμε ,
και οι κρινοντες κρινονται
.
.

.
.
[απο ''την Ειρωνια του Κιτς''
η'
''την Εκδικηση του Κιτς'']
.
.[μουσικη της ταινιας :
electronica minimal music
composition:
['Διανυσματα ]Χωρο-Χρονου '']
Compositor:Chr.N.Couvelis
.
.

LITERATURE[-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ]-NARRATIONS [STORIES ] OF FANTASTIC LITERATURE- [20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ ]-Χ.Ν.ΚΟΥΒΕΛΗΣ[C.N.COUVELIS]- Η ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ

.
''20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ''



.
.
απο τα ''20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ''
.
.
Η ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ
.
Οταν ηταν δυο μηνων εχασε τη μητερα του.Τον
πατερα του δεν τον γνωρισε ποτε.Αργοτερα ε-
μαθε πως ηταν παραξενος ανθρωπος,πως τη
μανα του τη γνωρισε μονο μια βραδυα,κι εξα-
φανιστηκε.Τον μεγαλωσαν καποιοι συγγενεις
απο τη μερια της μητερας του.Παιδι ηταν σχε-
τικα ησυχος,αν και καποιες φορες απομονωνον-
νταν στο δωματιο του για ωρες σαν κατι πολυ
σοβαρο να τον απασχολουσε.Με τ'αλλα παιδια
οι σχεσεις του ηταν καλες.Ηταν καλος μαθητης
στο σχολειο κι οταν μεγαλωσε σπουδασε Φιλο-
σοφια,που αγαπουσε ιδιαιτερα.Εκεινα τα χρο-
νια γνωρισε τη γυναικα του.Τον τραβηξε η παρα-
ξενη ομορφια του προσωπου της.Στην αρχη ε-
καναν παρεα ,υστερα συνδεθηκαν ερωτικα και
στο τελος παντρευτηκαν.Τα πηγαιναν πολυ κα-
λα κι ηταν ευτυχισμενοι,αν και δεν απεκτησαν
παιδια.Αυτο πολυ λιγο τους ενοιαζε στην απλη
κι ησυχη ζωη ,που ζουσαν.Αν και τα χρονια περ-
νουσαν η γυναικα παρεμεινε νεα κι ομορφη.Στην
αρχη αυτο του αρεσε ,τον κολακευε να'χει νεα κι
ομορφη γυναικα.Αργοτερα τον παραξενευε.Αν
κι ειχαν σχεδον την ιδια ηλικια ,αυτος ειχε γερα-
σει.Με το περασμα του χρονου η διαφορα στην
εμφανιση ηταν πολυ μεγαλη,ενω εκεινος γερ-
νουσε εκεινη νεανιζε.Πολλοι τους πρνουσαν για
τον πατερα με την κορη,και λιγο εργοτερα για
τον παππου με την εγγονη.Ειχε προ πολλου στα-
ματισει να εργαζεται,.Οι δυναμεις του σωματος
αρχισαν να τον εγκαταλλειπουν,κι ανησυχουσε
πως το ιδιο θα συνεβαινε με το μυαλο του.
.Η γυναικα του ,παντα τρυφερη και στοργικη,
,τωρα,το ενιωθε,ηταν πιο πολυ κοντα του και
τον περιποιονταν,σχεδον τον προστατευε.
Πολλες νυχτες ξαγρυπνουσε,τον ταλαιπωρουσε
η αυπνια.Τοτε στο χαμηλο φως της κρεβατοκαμα-
ρας με θαυμασμο και δεος παρατηρουσε το κοι-
μισμενο προσωπο της γυναικας του,που αναπνεε
ηρεμα ξαπλωμενη στο πλαι του.Το προσωπο της
νεανικο και ομορφο , με μια αναλλοιωτη ωραιο-
τητα ελαμπε.
Καποια φορα εκεινη χρειαστηκε να λειψει για λι-
γες μερες απο κοντα του.Για να τον προσεχει οσες
μερες θα'λειπε πηραν μια υπηρετρια.Αν και τον
τελευταιο καιρο ειχε καπως καλυτερεψει στην υ-
γεια του,και στη διαθεση,εκεινη του ελειπε φοβε-
ρα κι ενιωθε το σπιτι ερημο και αδειο.Για πρωτη
φορα,τωρα στα ογδονταπεντε χρονια του ,στο τε-
λος της ζωης του,ενιωσε μεγαλη επιθυμια να
κοιταξει τις φωτογραφιες της μητερας του,που
ειχε απο πολυ μικρο παιδι να κοιταξει,κι ουτε
που θυμονταν .Τις ειχε κρυψει απο τοτε κι ειχε
αποφασισει να μην τις ξανακοιταξει.Αντιστα-
θηκε σ'αυτη τη δυνατη επιθυμια,παλεψε με τον
εαυτο του πολυ σκληρα.Διαισθανθηκε βαθεια
μεσα του ,πως η Φιλοσοφια,που τοσο λατρευε,
θα τον βοηθουσε να φωτισει ενα μεγαλο ερωτημα,
που χρονια τον βασανιζε και δεν τολμουσε ν'αγ-
γιξει:για τη στασιμη,θα'λεγες νεκρικη,ομορφια
της γυναικας του.Τελικα συρθηκε στο δωματιο,
που τις ειχε κρυψει,στο παταρι,εβαλε την υπηρε-
τρια να κατεβασει το κουτι ,που τις ειχε και με
χερια που ετρεμαν τ'ανοιξε .Με κομμενη την α-
νασα τις ειδε .Πραγματικα εκεινο που περιμενε
εκει του αποκαλυφθηκε εδω:η τρομακτικη ομοι-
οτητα της μητερας του με την γυναικα του.
Οταν εκεινη γυρισε πολυ δυσκολα την αναγνω-
ρισε.Ειχε γερασει στο προσωπο και στο σωμα,
σαν καποια βαρεια και ξαφνικη αρρωστεια να
να την ειχε εξαντλησει κυριολεκτικα.Δεν αναφε-
ρε τιποτα.Τις νυχτες την εψηνε υψηλος πυρετος
και παραμιλουσε,τα λογια της ακαταληπτα.Οταν
αρχισε να νιωθει εκεινη την παραξενη μυρωδια
στο δωματιο εδιωξε την υπηρετρια ,εκλεισε τα
παραθυρα και τις πορτες.Αυτη επεφτε συχνα τω-
ρα σε παραληρημα για ωρες, την ακουγε με ψιθυ-
ριστη φωνη να μονολογει ,δεν μπουρουσε ν'α-
κουσει καθαρα τι ελεγε.Καποιοι ηχοι εμοιαζαν α-
μυδρα με ηχους αρχαιων ελληνικων λεξεων.Η μυ-
ρωδια ειχε γινει ανυποφορη κι αποκρουστικη.Ο-
ταν τελικα ξεψυχισε το ξημερωμα την εκλαψε με
λυγμους απελπισμενος.Κατα το μεσημερι ,οταν συ-
νηλθε,η φριχτη δυσωδια ειχε εξαφανισθει απ'το
σπιτι.Εβαλε δυναμη να σταθει στ'αδυνατα ποδια
του,να φροντισει το νεκρο σωμα της γυναικας του.
Και τοτε ,για πρωτη φορα,προσεξε πως στον
καρπο του αριστερου της χεριου φορουσε μια
χρυση αλυσιδα.Διαβασε με δυσκολια τα γραμ-
ματα:
ΒΕΡΟΝΙΚΑ 1120-1138.
Αργα σηκωσε τα ματια του κι ο μεγαλος καθρε-
φτης,ακριβως απεναντι του,στον τοιχο,μεσα στο
λιγοστο φως του δωματιου ,του αντιγυρισε το
ροδαλο προσωπο ενος μωρου παιδιου απο εκει
μεσα.
.
.

Astakos Acarnania Greece [ Αστακος Ακαρνανια ] Απο τον Μαραθια στον Αστακο

.
Αστακος:Απο τον Μαραθια στον Αστακο
.

.
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΠΟΙΗΤΙΚΗΣ
.
το ματι,ερμηνευοντας την εικονα
με μη-γραμμικο τροπο
.
το φως, μια αλγεβρα εκτυφλωτικη
.
το παρατηρειν,μη ισοδυναμο ,του γνωριζειν
.
το φαινομενο ειναι οντολογικο , [ μια
κβαντικη προταση ]
.
αυτο ,που βλεπει το ματι ειναι διανυσματικος
χωρος
.
δυισμος του ορατου ,μια
αντιφαση των ιδεων
.
επιλεγω [ ερμηνευω ] επιβαλω
.
και το επιπλεον πως εκφραζεται
.
.
.

.
.
.
.

.
.
.

Τρίτη 20 Ιουλίου 2010

ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ [Τραγουδω] Συλλαβιζει τη σκονη του καιρου-[ΑΦΙΕΡΩΜΑ]

.


.
.
Στελιος Καζαντζιδης
[Συλλαβιζει τη σκονη του καιρου]
[Αφιερωμα ]
.
Ποιον Αδοξο Υμνουμε
Να τυπωθει το Ονομα σας
.
.
Αφιερωνεται:
στον Γρηγορη Λαμπρακη, στον
Μανωλη Αναγνωστακη,στον Τακη
Σινοπουλο, στον Μιχαλη Κατσαρο,
,στον Νικο Μπελογιαννη,
στον Τιτο Πατρικιο ,στον Μιλτο
Σαχτουρη,στον Γιαννη Ριτσο,
στον Τασο Λειβαδιτη ,
στον Αρη Αλεξανδρου,...
.
.
Τραγουδω
.
πελαγο και βαρκα
βουτηγμενη στο ονειρο
η διαδρομη των αθωων
στα συννεφα
ερχομαι ως δικαιος
ο ταπεινωτερος των ελαχιστων ηρωας
και λεγω
τα επιλεγμενα ντοκουμεντα
της ηττας των κρινων
εγω ως λεων υπνωτω
και ως Κριτης εγειρομαι
.
η συνοικια με πτησεις περιστεριων
δεν εκδικηθηκε
αν το ηθος δημοκρατει
και η ψυχη του ουρλιαζει,
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
με τα χερια πελεκησαν
εργα ταπεινα
ενα ποταμι οργης κωπηλατει
αναστροφα στις Λεξεις
Βλεπεις το βουνο στα συννεφα
και το κυπαρισσι διπλα στο πηγαδι
συλλογισμοι υπεροπτικοι αφρονων
πλην των αλλων
η Ποιηση των Αδοξων Ελευθερωτων
η ρητορικη της Ηττας μοναχη εννοια
Ελπηνορα
.
history
.
Ποιον Αδοξο Υμνουμε
δεν σταματα να μιλα με λιγοστες
φρασεις για την Δημοκρατια
αυτα γινοτανε τ'απογευμα
χωρις ρητορειες χρωματιζαν παραθυρα
Αυτα για να δοκιμαζουμε τη μνημη μας
και τον βλεπεις διπλα στο πευκο
να μην κοιμαται ο Ακριτης
και μεσα στη γλαστρα η ομορφια του κοσμου
κοιταξε την εικονα,αυτη η αμοιβη μου
κι οι βραχοι και τ'αγριολουλουδα
δεν εξουσιασθηκαν
τα πρωινα φουσκωνε η Γραμματικη
της Ιστοριας
και κεινοι εμειναν γνωριμοι σε
στασεις Ελευθερων
το θεατρο γεμισε φωνες και
ψιθυρους Ελληνων τραγωδων
Φωναξα στις πυλες τον Τραγουδιστη
.
Να τυπωθει το ονομα σας
σκεφτομαι τις δυσκολιες του πατερα
και της μανας την ακατανικητη θλιψη
με φωνη δυνατη και ξεκαθαρη
εικοσι με
εικοσιδυο χρονω κοπελα
κι αρχινισε να παιζει σιγανα
διακριτικα με τα παιδια της
ηξερε βεβαια τι νοημα ειχαν αυτα
κι ουρλιαξε με οργη
τελειωσε την τριτη του δημοτικου
κι επιασε δουλεια στο εργοστασιο
τ'απογευματα κατεβαινε στη θαλασσα
αγναντευαν να ξεμακραινει το οραμα
και να πλακωνει,Ποιητη,
η επικη Ιστορια της Ηττας
ενα ανυποφορο βαρος στο στηθος
του αδικημενου με παθιασμενη φωνη
ξεχειλιζει
συλλαβιζει τη σκονη του καιρου
.
.


.


.


.


.


.


.
.
[Φτωχε βασανισμενε
Φτωχε κατατρεγμενε
σε τουτο τον παλιο κοσμο
οταν δεν εχεις χρημα
εισαι θαμενος ζωντανος
μεσ'της ζωης το μνημα
οταν κανεις ειναι φτωχος
απ'ολους αδικιεται
ο φτωχος μανα,ο φτωχος μανα
καλυτερα να μην γεννιεται]
.
.

Byzantine Monuments [ Μνημεια στο Ξηρομερο ] Αη Λιας Δραγαμεστο Καραισκακη-Οδυσσεας , Αη Λιας , Γεωργιος Καραισκακης

.

.
Byzantine Monuments [ Μνημεια στο Ξηρομερο ] Αη Λιας Δραγαμεστο Καραισκακη-Οδυσσεας , Αη Λιας , Γεωργιος Καραισκακης
.
Αη Λιας/Οδυσσεας / Γεωργιος Καραισκακης
.
Στη ραψωδια λ' ''Νεκυια''της Οδυσσειας απο το στομα
του μαντη Τειρεσια ο Οδυσσεας μαθαινει το τελος του.
Αφου επεστρεψε στη πατριδα και τελειωσε με
τους μνηστηρες ,και ταχτοποιησε τα του σπιτιου και
του κρατους ,εκανε οπως του'πε ο μαντης.
Περασε στα μερη της Ακαρνανιας απεναντι ,και
μ'ενα κουπι στον ωμο περιπλανηθηκε μεχρι να
βρεθει ανθρωπος να μην γνωριζει τη χρηση του
κουπιου ,ουτε να'χει φαει αλατισμενο ψωμι.Κι ο-
ταν με τον καιρο συναντησε εκεινο τον ανθρωπο
που πηρε το κουπι για λιχνιστηρι[αγροτικο εργαλειο
για το αλωνισμα] εκει σ'εκεινο τον τοπο το εστησε
ορθιο και αφου τελειωσαν οι μερες του στο φως
χαθηκε στο χωμα κι εμφανιστηκε πολυπλαγχτος
ηρωας στον Μυθο
Κι ο Αη -Λιας ναυτικος το επαγγελμα ,κατα την
παραδοση φορτωθηκε το κουπι του κι ανεβηκε
τα ορη τα βουνα να πεσει πανω σ'ανθρωπο απειρο
της θαλασσας ,να μη γνωριζει απο κουπια ,βαρκες
διχτυα και ψαρια,μητε αλατι να νοστιμησε το
ψωμι του ποτε.Κι οταν ανθρωπος πηρε το κουπι
για ξυλο προβαταρη εκει ,κατα το συναξαρι του α-
γιου ,ασκητεψε κι επειτα στο τελος του αναληφθη-
κε στον ουρανο πανω σε πυρινο αρμα ,και βρεθηκε
στα προσκυνηταρια των κορυφων η εικονα του.
Ακομα την 1 Νοεμβριου του 1825 μετα απο
νικηφορο μαχη στη Λασπη του Καρβασσαρα
[Αμφιλοχια] ο ηρωας Γεωργιος Καραισκακης
ανεβηκε στον Αη -Λια του Δραγαμεστου και
βρηκε καταλυμα στο μοναστηρι.Οταν τον
χτυπησαν οι δολοφονοι στο Φαληρο ,στη πολι-
ιορκια της Ακροπολης , τσακιστηκε η Λευτερια
κοματια χιλια στο τρομαχτικο πεσιμο του αετου
Και πως στεκομαστε ακομα ορθιοι μετα απο
κεινη τη προδοσια ειναι θαυμα.
Αη Γιωργης Αη Λιας Πολυπλαγχτος Οδυσσεας
Καραισκακης Μουλος Γυιος της Καλογριας.
.
.


.


.
.
ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗΣ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
.
[ Σε ποιο τοπο οι απλοικοι προσηλθαν
με κομματια μεταφυσικης οι ανθρωποι
μ'ενα ελαχιστο δειπνησανε την αθωοτητα
το Αρρητο Υπερ των Οντων
και στις Ιδεες ο Ανθρωπος Μετρο ]
.
.

Astakos Acarnania Greece [ Blue Diary ] Αστακος Ακαρνανια [ Γαλαζιο Ημερολογιο ]

.

.
Astakos Acarnania Greece [ Blue Diary ]Αστακος Ακαρνανια [ Γαλαζιο Ημερολογιο ]
.
.
Γαλαζιο Ημερολογιο
.
[Καταγραφη Α'] Δευτερα πρωι:
''κομματια ουρανου στη θαλασσα.Καποιος
στη γειτονια ανοιξε το ραδιοφωνο.Σημερα
θα εκανε ζεστη.Παρεες κατεβαιναν στη θα-
λασσα για μπανιο.
.
[Καταγραφη Β'] Τριτη μεσημερι:
''στο καφενειο της παραλιας .Γυρω πολλοι
τουριστες.Οι αντρες σοβαροι,οι γυναικες
με το μαγιο,φλυαρουσαν, τα παιδια κολυμπουσαν''
.
[Καταγραφη Γ'] Τεταρτη απογευμα:
''το πρωι καταιγιδα,οι δρομοι πλημμυρισαν
για μια ωρα,τα υποστεγα γεμισαν ανθρωπους.
Δροσισε λιγο.''
.
[Καταγραφη Η10]Δευτερα 10:23
''Πολυ κινηση στη παραλια.Κοτερα.Λουομενοι.
περα -δωθε.Παιδια σε αεναη κινηση.Το φως
εκτυφλωτικο''
.
[Καταγραφη Α1] Τριτη ,πρωι, 9:30
''στο βιβλιο στη σελιδα 14 γραφει:
''μετα απο χρονια συναντηθηκαν,ειχαν αλλα-
ξει καθως διαπιστωσαν ''.Περασε μια κοπελλα
μ'ενα κιτρινο ποδηλατο''
.
[Καταγραφη Β3 ] Δευτερα, 3μμ,στη παραλια:
''ενα παιδι μαθαινε Αριθμητικη μετρωντας τα
κυματα:''1,2,3,7,9,5,10,8,...''.Ενα μεγαλυτερο
κοριτσι το διορθωνε,εκεινο αντιδρουσε,ετρεχε
και την κλωτσουσε''
.
[Καταγραφη Δ9] Παρασκευη ,μεσημερι:
''η Μ. χτενιζονταν μπροστα στον μεγαλο καθρε-
φτη.Απαντουσε χωρις να στραφει.Η χτενα γλυ-
στρουσε στα κυματα των μαλλιων''
.
[Καταγραφη Γ1 ]Πεμπτη,βραδυ,μετα απο μια
συναντηση:
''στο δρομο ως το σπιτι λιγοστοι διαβατες.Στο
λιμανι οι βαρκες μαζευαν στα σχηματα τους
το φως του φεγγαριου.Περα ο φαρος αναβοσβηνε''
.
[Καταγραφη Κ3 ] Παρασκευη ,4:10μμ:
''η θαλασσα καθρεφτιζει τους απεναντι λοφους,
η Μ. στο μπαλκονι,ακουγεται ν'απαντα σε
μια γειτονισσα.Στο πλαισιο του παραθυρου
αρμενιζει ενα καικι''
.
[Καταγραφη Ε12] Τεταρτη, 8μμ:
''εβρεξε το μεσημερι.Παρ'ολ'αυτα αποπνικτικη
ζεστη.Καποιοι περασαν κουβεντιαζοντας εντο-
να με πολλες χειρονομιες,σταματουσαν για λι-
γο κι επειτα ξεκιναγαν παλι.Ηθοποιοι καποιου
εργου.''
.
[Καταγραφη Δ' ]Πεμπτη ,11 π.μ:
''σημερα φυσαει.Πολλα γουιντ-σερφιν στον
κολπο.Η εφημεριδα γραφει για μπαραζ αυξησε-
ων στα αγαθα πρωτης αναγκης τις επομενες
μερες''
.
[Καταγραφη Ε'] Παρασκευη ,2 μμ:
''στο διπλανο τραπεζι καθονταν ενα νεαρο
ζευγαρι.Αυτη ξανθια,βαμενη.Αυτος της μιλου-
σε σιγανα,αλλα μ'εντονο υφος.Αυτη ακουγε,
στο τελος ξεσπασε σε γελακια''
.
[Καταγραφη Στ' ] Σαββατο, 11 το βραδυ:
''πολυς κοσμος αποψε στη παραλια.Πολλοι βολ-
ταρουν στο μωλο.Απ'τους απεναντι λοφους ανε-
τειλε πριν λιγο το φεγγαρι,σχεδον γεματο.Το
πληθος των παραθεριστων μαλλον αδιαφορει''
.
[Καταγραφη Θ9 ] Παρασκευη, 2:15:
''η Μ. διπλα διαβαζει ενα βιβλιο.Σταματαει,γυ-
ριζει το κεφαλι και παντα ρωταει για κατι.Ποτε
δεν παιρνει απαντηση,αλλα ουτε και περιμενει
μεσα σ'αυτο το εκτυφλωτικο γαλαζιο.''
.
[Καταγραφη Ε9 ] Σαββατο, 11:25 π.μ:
''σ'ενα τοιχο κατα μηκος της παραλιας ειχαν
γραψει :''Ο τελευταιος να κλεισει το φως''.
Απο πισω,αφου πηδουσαν τον τοιχο,καποιοι
αλλαζαν το μαγιο.''
.
[Καταγραφη Γ9 ]Κυριακη ,11:05.
''ειχαν βγαλει τις τηλεορασεις εξω,ειχε ποδο-
σφαιρο,ενα φιλικο παιχνιδι.Τα παιδια επαι-
ζαν ακομα αναμεσα απ'τις καρεκλες και τα
τραπεζια,τα μικροτερα αποκοιμισμενα στην
αγκαλια των μαναδων τους.Μπηκε γκολ,
καποιοι τιναχτηκαν απ'τις καρεκλες πανη-
γυριζοντας.''
.
[Καταγραφη Β11 ] Τριτη,3:15 μμ:
''ενα οριζοντιο συννεφο πανω απ'τα νησακια
που κλεινουν τον κολπο στα νοτια εδω και ωρα,
σχεδον ακινητο.Οι γλαροι περιπολουν πανω απ'
το λιμανι.Χτυπησε το κινητο,η Μ. ''
.
[Καταγραφη Θ4 ]Κυριακη .4 μμ:
''πολυ φωτεινη μερα.Η Μ. κατεβηκε για μπανιο.
Αφησε σημειωμα σε γαλαζιο επιστολοχαρτο.''
.
[Καταγραφη Ε14 ] Δευτερα, απογευμα 4:25 μμ:
''στη Μυθολογια ,ο Οδυσσεας περασε απ'αυτα
τα μερη.Τα θεορατα βραχια δειχνουν τον ''Ουτις'',
τον φονια του Κυκλωπα.
Στην Ιστορια ,ο Οδυσσεας ψαρευε στον κολπο
ριχνοντας και σηκωνοντας τα διχτυα.Πολυ-
τεκνος ,εφτα κορες κι ενας μοναχογυιος.Τον
κατατρεξαν για τα πολιτικα του φρονηματα.Τω-
ρα η βαρκα του μενει και το κουπι στην αμμου-
δια ορθιο:ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ. ''
.
[ Καταγραφη Α7 ] Πεμπτη,μεσημερι 2 μμ:
''στο απεναντι τραπεζι καθισε μια κοπελλα,
ηρθε το γκαρσονι,παραγγειλε καφε,απο τη
τσαντα εβγαλε τα τσιγαρα,τωρα καπνιζει.
Ηρθε ο καφες. ''
.
[Καταγραφη Η21 ] Πεμπτη ,πρωι 9:45 μμ:
''το καρπουζι ολογλυκο και κατακοκκινο,
αφου κοπηκε στη μεση μπηκε στο ψυγειο.
Τα ψαρια απολεπισθηκαν,τα κεφαλια δω-
θηκαν στις γατες.Το ραδιο παλι παιζει ''
.
[Καταγραφη Ζ17] Τεταρτη, 12:10 μεσημερι:
''πολυς κοσμος αυτη την ωρα για μπανιο.Τα
παιδια παιζαν με τα κουβαδακια τους στην
ακρη εκει που σπουσε το κυμα.Με τα μπρα-
τζακια φορεμενα στα χερια.Ξαφνικα παρα-
τουσαν το παιχνιδι και χυμουσαν στο νερο
παλι παιζοντας.Οι γυναικες μιλουσαν στα
κινητα ,κι οι νεαροι με τις ρακετες πηγαινο-
ερχονταν στις ντουζιερες.''
.
[Καταγραφη Ζ' ] Κυριακη ,12:35:
''στο τηλεφωνο ηταν η Μ. , ειπε πως θα'ρθει
αυριο.Για μια ολοκληρη βδομαδα.Η θαλασσα
πιο γαλαζια αυτη την ωρα. ''
.
[Καταγραφη Η' ] Τριτη ,1 μμ:
''η Μ. κοιμαται.Απ'το παραθυρο η θαλασσα
γλυστραει στη καμαρα.Οι τοιχοι βαφονται
γαλαζιοι.Ενα ραδιοφωνο παιζει ενα λαικο
του Καζαντζιδη .''
.
[Καταγραφη Θ' ] Τεταρτη ,πρωι:
''ζεστη ,μερα για μπανιο.Το βιβλιο στην ακρη
του τραπεζιου,πιο περα ενα μισοφαγωμενο
μηλο, κι ο καθρεφτης καταγραφει τις κινη-
σεις.Τωρα ,παλι το ραδιο
.
.


.


.


.


.
.

Κυριακή 18 Ιουλίου 2010

Mesologgi [ Καημοι της Λιμνοθαλασσας]-[ Εν-Υπαρχον]μια πειραματικη ταινια

.
Λιμνοθαλασσα Μεσολογγιου
.

.

Καημοι της Λιμνοθαλασσας
.
στα ονειρα των κυματων οι βαρκες
γαλαζιος κηπος ορθοπρωρος
στο βλεμμα του ψαριου
ιχνη ανεμων
και η αλγεβρα των γλαρων
οι ελκυστες της λιτοτητας
στα εργοχειρα των θαλασσινων
τα σχηματα των ψαριων συλλαβες λεξεων
στα διχτια
εγχαρακτο φως στην αμμο,
Δωρο σεληνης.
Νερα κρυσταλλων μουσικη
και βελη χελιων εναρμονια
με το κουπι γραφουν το κειμενο τ'αλατιου
πως να ερμηνευσεις τις πραξεις με την διαφανεια
στα περιξ ηχοι των γρυλλων και
δωρα τ'αλατιου κρυσταλλα
καθε εικονα αλλαζει την αντιληψη της αλλης
η εικονα ειναι μια προταση της Αισθητικης
Αυτο,ειναι το Πραγματικο /
η Εικονα φαινεται Υποθετικη
τιποτα απ'αυτο δεν ειναι αυστηρα διανοητικο
ενας τροπος να διαφωτισθει η φυση
η θεμελιωση των ιδεογραμματων στο νερο/
το λεξιλογιο του ακυμαντου
ο κοσμος ειναι, ευτυχως, πραγματικος
η βαρκα/μια αισθητικη της αφηγησης
η διακριση αναμεσα/πραγματικο.μη πραγματικο
πως να γραφτηκε ο ''Υμνος'' στη μνημη
των ψαριων
ο χωρος του Ελαχιστου διαφορικη εξισωση
του Συνεχους
με τσακισματα στον Ηχο Πλαγιο του Τεταρτου
προυπαντησαμε τους Αρχαγγελους των Αλυκων
με πιπιζες τ'αερακι συνοδευει τα πεπλοφορα πριαρια
στα γαλαζια αετωματα των νερων και τ'ουρανου
Αδελφοι,
επαλληλα στρωματα αθωοτητας
γυρισαν οι βαρκες μ'αναμενες τις λαμπες
σαν πυγολαμπιδες
βουνα ραχες ψαριων/
συννεφα λευκα πανια/
ονειρα φτωχων παιδιων του χρονου
εν Παραδεισω Θαλασσης...


.


.


.


.


.


.


.
.
Λουρος [ Νιοχωρι Μεσολογγιου]

.
Εν-Υπαρχον
[μια πειραματικη ταινια : για το Τοπιο
στο Λουρο [Νιοχωρι ΑιτωλοΑκαρνανιας]
Εν-Υπαρχον με το Πανηγυρι τ'Αη Συμιου
στο Μεσολογγι
.


.


.
.

Πέμπτη 15 Ιουλίου 2010

ANCIENT GREEK [ Αρχαια Ελληνικα ] 3 Δοκιμια

.
.
ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ
[3 Δοκιμια ]


.

.
ΑΡΧΑΙΑ ΔΟΚΙΜΙΑ
.
ΕΞ ΙΣΟΡΡΟΠΟΥ ΦΩΤΟΣ
.
Εξ Ισορροπου Φωτος
περιττο και
απεριττο ιδιωματικων φωτοσκιασεων
σε κοιλα κατοπτρα
λεξεις εναρμονιες σε φυλλα ελιας
κυβιστικο τοπιο
ερριξε αγκυρα αριστερα των λεξεων
απο εδω η λευκοτητα ενδυμα
των κυκνων
το Φως με παραλληλες Ευθειες
στοχευσε τον Λογο
κυρτη ωραιοτητα
πουληθηκε στην Αγορα
αποσπασματα ρηματων σε γυρι Αριθμων
στη σκηνη εμφανιστηκε καβαλαρης ο ηρωας
στοιβαγμενοι σε βαρκες οι θεατες ζητω-
κραυγαζαν
η πρωινη θαλασσα στιχουργει
ρυθμιζοντας τις ροτες των ψαριων
η Πολιτεια συλλαβιζει τη Δημοκρατεια
και
μια λεξη αβεβαιη η Ιστορια
.
.

.
.

ΕΝ ΔΥΝΑΜΕΙ
.
Εν Δυναμει
απλοτητα και φωτισμοι
τα σμηνη των γλαρων
βελη λευκοτητας
στο μπρουτζινο τοπιο
πληθος λεξεις
κι ητανε διπλα στη λευκοτητα
ταπεινος
φανηκε το φως στον αφρο
των κυματων διακριτικο
.
.

.
.

ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΟΙ
.
επιδεξιες πτησεις γλαρων
εξισορροπουσαν την λευκοτητα
''Ουτις'' ακουστηκε
και τ'αηδονι στοχευσε τον οφθαλμο
ο δε ηλιος βαρκαριζε στα τριανταφυλλα
λοφος και λιγοστα δεντρα
ακομα προσωπεια κορυδαλλων κρεμασμενα
στις ελιες / η Σκηνη
ρωτησε για τον χορο των κοχυλιων
και χωρις δισταγμο του απαντησαν οι Δημοκρατικοι
''η Ποιηση ανηκει στο Λιτο''
ΑΝΑΓΝΩΣΕ '' ειχαν συρθει προσφυγες οι
ανθρωποι εκεινα τα χρονια, εκει
μαγειρεψαν χταποδια κι
εκτισαν τα λογια τους επι των Δικαιων''
η Αρετη ,Ελληνες,
ευρυθμη καμπυλη.
Αγρυπνητε.
Κι η δικη τους Ποιηση
σε κηπους καρποφορων δεντρων μετρα
τις εισπραξεις με μονεδα πυγολαμπιδων
ξεσπασε η ψυχη του με Θεωρηματα
Υπερβολικης Γεωμετριας
ωσπου οι αχρειοι λογοδοτησαν
κι αγραμματος κι απλος ως ηταν
συνεφαγε με τους Ελληνες
λογια Δημοκρατων
η βαρκα ερριξε τα πορφυρα διχτυα
στα συννεφα
και την αγκυρα αγκυρωσε
στη λευκοτητα
.
.


.
.