GREEK FAIRY TALES [ MARCHEN ] 12 ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ [ ι' Παραμυθι ]

.
.
απο τα '' 12 ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ''
.
ι'
.
Μια φορα κι ενα καιρο ζουσε στον κοσμο μια γυ-
ναικα μονη χωρις αντρα με τον μοναχογυιο της.Τον
μεγαλωνε με την φτωχεια,μαζευε χορτα να φανε,γυ-
ριζε στα χωραφια και μαζευε τα σταχυα,π'αφησαν
οι θερισταδες να κανει λιγο αλευρι να ψησει ψωμι,
μαζευε και τα σταφυλια ,π'αφησαν οι τρυγηταδες
και τα ζυμωνε κρασι,μαζευε και τις ελιες ,που πα-
ρατουσαν στα δεντρα και τις ελιωνε να βγαλουν
λαδι,ενα μερος να φανε ,ενα μερος για τον φωτισμο
τη νυχτα.
Το παιδι σαν μεγαλωσε δεν το'στειλε στο σχολειο.Τι
χρειαζονται τα γραμματα στους φτωχους ανθρωπους;
Εκεινη του εμαθε τα ονοματα και τις χρησεις των βοτα-
νων,τις κινησεις και τις θεσεις των αστεριων στον
ουρανο,τον Σειριο,την Μεγαλη Αρκουδα,τον Πο-
λικο Αστερα,την Πουλια.Το εμαθε τις εποχες του
χρονου,την ανοιξη το καλοκαιρι το φθινοπωρο και
τον χειμωνα,,ποτε θεριζουν τα σπαρτα,σιταρι βρωμη
και κριθαρια,ποτε τρυγουν στ'αμπελια τα μοσχοστα-
φυλα ,ποτε ψαρευουν την μαριδα ,ποτε τη σαρδελλα,
στη θαλασσα,ποτε ειναι ο καιρος να κυνηγησουν τους
λαγους,τις χηνες και τα παπια.Και του'πε να'ναι ομορφος
και γερος στο σωμα ,και τα λογια του να'ναι λιγοστα και
φρονιμα.Να'ναι και δικαιος και να νοιαζεται τον αλ-
λον ανθρωπο .
Οταν εγινε αντρας τ'αποφασισε κι εφυγε για τα ξενα
και τα μακρυνα.Εκει να βρει χωραφια παχια να σπει-
ρει να θερισει,εκει να βρει αμπελια να κλαδεψει,εκει να
βρει θαλασσα πλατια βαθεια να ριξει στα ψαρια διχτια.
Εφυγε και περασε βουνα καμπους και ποταμια,και συναν-
τησε μεγαλες πολιτειες και συναστραφηκε με πολλους
ανθρωπους.Εκανε και περιουσια με τον ιδρωτα και
την τεχνη του.
Εκει περα στα ξενα και τα μακρυνα παντρευτηκε γυ-
ναικα,και την ειχαν για μαγισσα,πως ξερει τροπους
με βοτανα να δενει τα κορμια μαγεμενα,και πως αν
σ'ακουμπουσε ,ελεγαν,με το χρυσο ραβδακι της σε με-
ταμορφωνε σε χοιρο.Τετοια γυναικα μαγισσα ηταν
και τον μαγεψε και τον πηρε για αντρας της κι ας ηταν
φρονιμος.
Ηρθαν οι μερες και πηγαν,οι μηνες και τα χρονια δια-
βηκαν,μητε γραμμα μητε νεα λαβαινε η ερημη η μα-
να του.
Εκεινη ολα τα βραδυα κι ολες της νυχτες ανοιγε το
παραθυρο ,και της φαινονταν της αμοιρης πως εφτα-
νε μεσα απ'τα κυπαρισσια και τις ελιες ο αερας και
ακουγε λυπητερη φωνη λυπητερο τραγουδι περα απο
τα περατα τα μακρυνα.Κι ελεγε η φωνη:
''Καλοτυχα ειναι τα βουνα
οπου βοσκουνε τα περδικια
Καλοτυχοι ειναι οι καμποι
οπου λαλουνε τ'αηδονια
και μενα το βαριομοιρο
με δεσανε στα ξενα
με τρεις αλυσσους με δεσανε
σκλαβακι να με πανε''
Κι εκεινη η βαριομοιρη σαν τ'ακουγε το πονεμενο
τραγουδι την επερνε το παραπονο και το βαρυ το
κλαμα ,της λυνονταν τα γονατα,κι ηθελε να ξεριζω-
σει την καρδια της.
Οταν δεν αντεξε στον πονο και στα βασανα και τε-
λειωσε τις μερες της πεταξε η ψυχουλα της σαν το
πουλι πουλακι στα ξενα και τα μακρυνα.
Κι ως πετουσε στο ταξιδι της στα βουνα στους καμ-
πους κυνηγοι την πηραν για παπια αγριοπαπια και την
σημαδεψαν.Κανενας δεν την πετυχε.Και την σημαδε-
ψε κι εκεινος ο δυστυχος ο γυιος και την πετυχε κατα-
στηθα τη μανα.
Εκει στο χωμα ,που'πεσε φυτρωσε στον χρονο πανω
γλυκομηλια,που φουντωσε στους κλωνους,τα μηλα
φορτωμενη.Κι οποιος απλωνε το χερι να κοψει καρπο
ψηλωνε και δεν εφτανε ,μοναχα στον μοναχογυιο της
χαμηλωνε να κοψει καρπο να φαει και να δροσισει.Και
τρωγοντας απ'τον γλυκο καρπο του'ρθαν στο μυαλο
τα λογια της μανας σαν ητανε παιδι κοντα της.Να'ναι
δικαιο και να'ναι φρονιμο.Και γυριζοντας στο σπιτι σκο-
τωσε τη μαγισσα γυναικα.
Υστερα διαλεξε γυναικα ομορφη στην οψη και φρο-
νιμη στα λογια.Και του γενησε η λυγερη κορη θυγατε-
ρα ομορφη να δωσει το ονομα της πικρομανας του.
Τι Ευγενικια την ελεγαν.
Κι εκανε η μηλια,που φυτεψαν στον κηπο χρυσα γλυκα
τα μηλα.
Εκεινοι εζησαν καλα κι εμεις το ιδιο ζουμε.
Εγω περασα τη σειρα μου κι αλλος εχει σειρα ν'αρχισει
το παραμυθι.
.
.