GREEK POETRY - χ.ν.κουβέλης c.n.couvelis μεταφράζοντας Ευριπίδης Μήδεια στίχοι 1323-1344 (εσωτερικός μονόλογος τής Μήδειας) -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

 .

.

GREEK POETRY

- χ.ν.κουβέλης c.n.couvelis 

μεταφράζοντας 

Ευριπίδης Μήδεια 

στίχοι

1323-1344

(εσωτερικός μονόλογος τής Μήδειας)

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

φωτογραφιση για την Μήδεια

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

χ.ν.κουβέλης c.n.couvelis 

μεταφράζοντας 

Ευριπίδης Μήδεια 

στίχοι

1323-1344

(εσωτερικός μονόλογος τής Μήδειας:

τι ξέρει ο άντρας για τον έρωτα που νιώθει μια γυναίκα,από τι σκοτάδια ξεπηδά 

και σε τι σκοτάδια την βυθίζει,βάρβαρη είναι,όπως βάρβαρος είναι ο έρωτας,

η λογική δεν είναι παθος,δεν τρελαινει,τα παιδιά,είναι γεννηματα τού πάθους,

που τώρα που  προδωθηκε εγώ που τα  γέννησα τα σκοτώνω,πόσο θέλω μ'αυτο 

να σε πονέσω,εγώ που τα βυζαξα,που τα νανουρισα,που ξενύχτησα στη κούνια τους,

τα σκοτώνω,να σε εκδικηθώ,να σε τιμωρήσω,πονάω τα σφιγμένα παιδιά,

η καρδιά μου σχίζεται,χίλια κομμάτια,ουρλιάζω,εσύ είσαι ο φονιας τους,

ο ερωτικός πόθος τα εφερε,στη ζωή,η προδοσία σου τα παίρνει,

στην ανυπαρξία,

ναι πιο άγρια στη φύση από την Τυρρηνικη Σκύλλα η προδομένη ερωτευμένη 

γυναίκα ειναι,ο νόμος σας,ο Ελληνικός,το ξέρω,θα με καταδικάσει,την πιο βαριά

 ποινή,παραδειγματική,άλλη στο μέλλον να μην τολμήσει Μήδεια να γίνει,όμως 

η βαρβαρικη μου φύση τον αψηφά,δεν υπακούει,τον έρωτα δεν νικα καμιά λογική 

στον αιώνα τον άπαντα)

Ευριπίδης Μήδεια 

στίχοι

1323-1344

Ιάσων

σε μισώ,ποσο πολυ

κακούργα γυναίκα και στους θεούς εισαι

και σε μένα και σ'ολο το ανθρώπινο γένος,

τα παιδιά που γεννησες

με το μαχαίρι να σφάξεις

και μένα χωρίς παιδιά

μ'αφησεις,

και μετά απ' αυτά που'κανες

τον ήλιο 

ν'αντικριζεις,

και τη γη,τέτοιο  τολμωντας φονικό,

ω να χαθείς,τώρα καταλαβαίνω

πριν δεν καταλάβαινα,

όταν απ'τη βάρβαρη σου

χώρα 

σε σπίτι σ'εφερνα ελληνικό,

τι συμφορά,

που και το πατέρα και

τη γη που σ'αναθρεψε προδωσες,

το δαίμονα τής τιμωρίας σου

πάνω μου οι θεοί

τον εστρεψαν,

γιατί αφού τον αδερφό σου

μέσα στο σπίτι σου

σκότωσες 

στο καράβι μέσα μπήκες

τής Αργως,

κι έτσι άρχισαν αυτά,

αφού μένα παντρεύτηκες

και μου γεννησες παιδια

για τ'αγκαλιασματα τού κρεβατιού

τα σκότωσες,

Ελληνιδα καμιά δεν υπάρχει 

που τέτοια ποτέ 

να τολμούσε,

που όμως τοτε δεν τις διάλεξα

και σενα παντρευτητα,

γάμος φρικτός κι ολέθριος,

λέαινα,κι όχι γυναικα,

που κι απ' την Τυρρηνικη

Σκύλλα

πιο άγρια φύση εχει

Ιασων

ὦ μῖσος, ὦ μέγιστον ἐχθίστη γύναι

θεοῖς τε κἀμοὶ παντί τ᾽ ἀνθρώπων γένει,

1325ἥτις τέκνοισι σοῖσιν ἐμβαλεῖν ξίφος

ἔτλης τεκοῦσα κἄμ᾽ ἄπαιδ᾽ ἀπώλεσας.

καὶ ταῦτα δράσασ᾽ ἥλιόν τε προσβλέπεις

καὶ γαῖαν, ἔργον τλᾶσα δυσσεβέστατον;

ὄλοι᾽. ἐγὼ δὲ νῦν φρονῶ, τότ᾽ οὐ φρονῶν,

1330ὅτ᾽ ἐκ δόμων σε βαρβάρου τ᾽ ἀπὸ χθονὸς

Ἕλλην᾽ ἐς οἶκον ἠγόμην, κακὸν μέγα,

πατρός τε καὶ γῆς προδότιν ἥ σ᾽ ἐθρέψατο.

τὸν σὸν δ᾽ ἀλάστορ᾽ εἰς ἔμ᾽ ἔσκηψαν θεοί·

κτανοῦσα γὰρ δὴ σὸν κάσιν παρέστιον

1335τὸ καλλίπρῳρον εἰσέβης Ἀργοῦς σκάφος.

ἤρξω μὲν ἐκ τοιῶνδε· νυμφευθεῖσα δὲ

παρ᾽ ἀνδρὶ τῷδε καὶ τεκοῦσά μοι τέκνα,

εὐνῆς ἕκατι καὶ λέχους σφ᾽ ἀπώλεσας.

οὐκ ἔστιν ἥτις τοῦτ᾽ ἂν Ἑλληνὶς γυνὴ

1340ἔτλη ποθ᾽, ὧν γε πρόσθεν ἠξίουν ἐγὼ

γῆμαι σέ, κῆδος ἐχθρὸν ὀλέθριόν τ᾽ ἐμοί,

λέαιναν, οὐ γυναῖκα, τῆς Τυρσηνίδος

Σκύλλης ἔχουσαν ἀγριωτέραν φύσιν.1344

.

 .

.