GREEK POETRY -Επιγράμματα Φιλοδημου(Παλατινή Ανθολογία) -μετάφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

 .

.

GREEK POETRY

-Επιγράμματα Φιλοδημου

(Παλατινή Ανθολογία)

-μετάφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.

.

Επιγράμματα Φιλόδημος(Παλατινή Ανθολογία)

-μετάφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Φιλόδημος (110 π.Χ Γαδαρα Παλαιστινης-40 η' 35 π.Χ.Herculaneum Ερκολανο

Πομπηια ) Έλληνας επικούρειος φιλόσοφος και ποιητης 

V. 308 

όμορφη στάσου,το ονοματάκι σου;που

θα σε δω;ότι θέλεις στο δινω, δεν μιλάς;

που μένεις;να σου στείλω κάποιον,μήπως

κάποιος σ'εχει;

σκληρη καρδια,γεια,μα ούτε γεια δεν λες;

να ξέρεις πάλι και πάλι θα σε κυνηγω

ξέρω να μαλακωνω κι από σένα πιο ακαταδεχτες

προσωρας έχε γεια,αγαπουλα

Ἡ κομψή͵ μεῖνόν με. τί σοι καλὸν οὔνομα; ποῦ σε

ἔστιν ἰδεῖν; ὃ θέλεις͵ δώσομεν. οὐδὲ λαλεῖς;

ποῦ γίνῃ; πέμψω μετὰ σοῦ τινα. μή τις ἔχει σε;

ὦ σοβαρή͵ ὑγίαιν΄. οὐδ΄ Ὑγίαινε λέγεις;

καὶ πάλι καὶ πάλι σοι προσελεύσομαι·

οἶδα μαλάσσειν καὶ σοῦ σκληροτέρας. νῦν δ΄ ὑγίαινε͵ γύναι

.

͵ 

V. 126

πέντε τάλαντα για μια φορά στην τάδε δίνει ο τάδε

και όταν γαμεί φρικαρει και να'ταν θε μου κι ομορφη

εγώ πέντε δραχμές για δώδεκα στη Λυσιανασση

και γαμω πολύ καλύτερη και χωρίς να κρυβομαι

τελοσπαντων η' τα μυαλά μου έχασα,η' εκείνου

τ'αρχιδια πρέπει με τσεκούρι να του κοψουν

Πέντε δίδωσιν ἑνὸς τῇ δεῖνα ὁ δεῖνα τάλαντα͵

καὶ βινεῖ φρίσσων καί͵ μὰ τόν͵ οὐδὲ καλήν·

πέντε δ΄ ἐγὼ δραχμὰς τῶν δώδεκα Λυσιανάσσῃ͵

καὶ βινῶ πρὸς τῷ κρείσσονα καὶ φανερῶς.

πάντως ἤτοι ἐγὼ φρένας οὐκ ἔχω͵ ἢ τό γε λοιπὸν

τοὺς κείνου πελέκει δεῖ διδύμους ἀφελεῖν

.

.

V. 120 

και τα μεσάνυχτα χωρίς να καταλάβει ο άντρας μου

ήρθα και μούσκεμα απ'τη δυνατή βροχή

ποιος λόγος να καθόμαστε άπρακτοι κι όχι να κοιμόμαστε

και να μιλάμε,όπως πρέπει στους ερωτευμένους να κοιμούνται;

Καὶ νυκτὸς μεσάτης τὸν ἐμὸν κλέψασα σύνευνον

ἦλθον καὶ πυκινῇ τεγγομένη ψακάδι.

τοὔνεκ΄ ἐν ἀπρήκτοισι καθήμεθα κοὐχὶ λαλεῦντες

εὕδομεν͵ ὡς εὕδειν τοῖς φιλέουσι θέμις;

.

.

V. 131 

το κιθάρισμα κι η φωνή και το ελκυστικό βλέμμα 

και το τραγούδι της Ξανθίππης κι η φωτιά που τώρα ανάβει

καρδιά μου θα σε κάψει.το γιατί,το πότε και πώς

δεν το γνωρίζω,θα το μάθεις δυστυχή όταν καψαλιστεις

Ψαλμὸς καὶ λαλιὴ καὶ κωτίλον ὄμμα καὶ ᾠδὴ

Ξανθίππης καὶ πῦρ ἄρτι καταρχόμενον͵

ὦ ψυχή͵ φλέξει σε· τὸ δ΄ ἐκ τίνος ἢ πότε καὶ πῶς

οὐκ οἶδα· γνώσῃ͵ δύσμορε͵ τυφομένη

.

.

V. 112 

Ερωτεύτηκα.ποιος όχι;γλεντησα,ποιος από γλέντια

δεν ξέρει;έκανα τρελες.ποιος ο φταιχτης;αν όχι ο θεος;

τέλος αυτά.γιατι άσπρη η μαύρη τριχα  γινεται τώρα

πια,πως έρχεται η φρόνιμη ηλικία

κι όταν για διασκέδαση καιρός ήταν,διασκεδασαμε,

τώρα για τετοια δεν υπάρχει καιρος,ας συμμαζευτουμε

Ἠράσθην· τίς δ΄ οὐχί; κεκώμακα· τίς δ΄ ἀμύητος

κώμων; ἀλλ΄ ἐμάνην· ἐκ τίνος; οὐχὶ θεοῦ;

ἐρρίφθω· πολιὴ γὰρ ἐπείγεται ἀντὶ μελαίνης

θρὶξ ἤδη͵ συνετῆς ἄγγελος ἡλικίης.

καὶ παίζειν ὅτε καιρός͵ ἐπαίξαμεν· ἡνίκα

καιρὸς οὐκέτι͵ λωιτέρης φροντίδος ἁψόμεθα.

.

.

V. 115 

Ερωτεύτηκα τη Δημω απ'την Παφο.τιποτα σπουδαιο

την Σαμιωτισα Δημω δεύτερη,σιγά το πραγμα

και πάλι μια Δημω απ'την Υσια τρίτη,δεν είναι πια

αυτά αστεία,και τη Δημω τεταρτη απ'την Αργολίδα

έτσι αυτές οι Μοίρες οι ίδιες μ' ονόμασαν Φιλόδημο

αφού πάντα με κάποια Δημω θερμός με πιάνει ποθος

Ἠράσθην Δημοῦς Παφίης γένος· οὐ μέγα θαῦμα·

καὶ Σαμίης Δημοῦς δεύτερον· οὐχὶ μέγα·

καὶ πάλιν Ὑσιακῆς Δημοῦς τρίτον· οὐκέτι ταῦτα

παίγνια· καὶ Δημοῦς τέτρατον Ἀργολίδος.

αὐταί που Μοῖραί με κατωνόμασαν Φιλόδημον͵

ὡς αἰεὶ Δημοῦς θερμὸς ἔχοι με πόθος

.

.

.