.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-labyrinth-City-Η ΥΠΟΘΕΣΗ-THE CASE OF-
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.
labyrinth-City-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
labyrinth-City-Η ΥΠΟΘΕΣΗ-THE CASE OF-χ.ν.κουβελης
κοίταξε το ρολοι του,7:51,είχε αργήσει, κατεβηκε στη σταση,μεγαλη η κίνηση στη λεωφόρο,
έστριψε στο δρόμο που ήταν τα γραφεία της εταιρείας που δούλευε, δεν βρήκε το κτίριο,
ένιωθε γελοίος να ρωτήσει, τι είχε συμβεί, πήρε τηλέφωνο, του είπαν πως άργησε κι ένας
πελάτης τον περιμένει για πολύ σοβαρή νομική του υπόθεση, η φωνη του φάνηκε αυστηρή
και επικριτική, πιο κάτω βρήκε το κτίριο, σαν να είχε μετακινηθεί στο χώρο, δεν είχε χρόνο
να ασχοληθεί μ'αυτο, ανέβηκε,άνοιξε τη πόρτα του ασανσέρ να βγει, ένας άντρας ψηλός γύρω
στα 50 αγνωστος περίμενε να μπει στο ασανσέρ, αυτός διέσχισε το διάδρομο, στο γραφείο
αρ.37 έσπρωξε τη πόρτα και μπήκε, βρήκε τη καθαρίστρια, μια μεσοκοπη χοντρή γυναικα,
τι ώρα είναι; είδε το ρολοι του τοίχου,5:41,η γυναίκα του είπε πως ο πελάτης κάθησε μέχρι
τώρα αργά να τον περιμένει, μόλις πριν λίγο έφυγε,κι άφησε ένα φάκελο στο γραφείο του,
πήρε τον φάκελο και τον άνοιξε, από τα λίγα που ειδε η υπόθεση πραγματικά ήταν σοβαρή
και επείγουσα,δεν άφησε τηλέφωνο ρώτησε τη γυναίκα, όχι, είπε πως θα έρθει άλλη ώρα,
απάντησε εκείνη και γέλασε, ολοι, συνέχισε, το ίδιο κάνουν, είναι πολύ ενοχλητικοί, και στο
τέλος εξαφανιζονται αφού σ'εχουν βάλει σε μεγάλη φασαρία να ασχολησε με τη δικογραφία
τους για χρόνια, οι περισσότερες περιπτώσεις αποδεικνύονται ασήμαντες και γελοίες, η κούφια ματαιοδοξία τους τις επινοεί,η γυναίκα τακτοποιουσε το γραφείο του, εσύ πως τα ξέρεις ολ'αυτα;
τη ρώτησε, από έναν υψηλό νομικο, απάντησε εκεινη, τώρα έχει αποσυρθεί,αν, οριστικά, βέβαια αποσύρεται κάποιος,ήταν κάποτε εραστής μου, αυτός μου τα έλεγε, το δωμάτιο του ήταν γεμάτο,
να σκάσεις, από τέτοιους αχρηστους φακελους, του έλεγα γιατί δεν τους πετάει στα σκουπίδια,
γιατί δεν τους καίει, μου απαντούσε πως οι υποθέσεις δεν έχουν κλείσει,ότι ποτέ δεν κλείνουν κι οποιαδήποτε στιγμή μπορεί να ξανανοίξουν και μάλιστα να είναι σε τέτοιο κρίσιμο σημείο που
να έχει χαθεί τελειωτικα η υποθεση, πολλοί πελάτες μετά από χρόνια έχουν καταδικαστει, η
αδράνεια είναι φαινομενική, αυτό ακριβώς έλεγε ο νομικός, ο φίλος μου, πήγε στο παράθυρο,
το άνοιξε να πάρει αέρα,μην σου φαίνεται παράξενο που χρησιμοποιώ αυτη την ειδική γλώσσα,η συναναστροφη μου χρόνια μ'εκεινον τον νομικο μου την έμαθε,ο θορυβος της πόλης ανέβαινε υποκουφος, αύριο ίσως ξαναερθει, αυνεχισε η γυναίκα, πάντως όπως και να'χει, πρέπει να
περιμένεις, να έχεις υπομονή, έλεγε ο φίλος μου, αυτή είναι η υπόθεση σου, εσύ την έχεις
αναλάβει, εσένα αφορά, δεν παίζει κανείς με τέτοια ζητήματα,δεν επιτρέπεται να αμελήσεις η'
να αδιαφορήσεις,ενιωσε κρύο ιδρώτα στο μέτωπο του, θα λιποθύμουσε, ζήτησε λίγο νερό,
η γυναίκα του έφερε, συνήλθε,πήρε τον φάκελο μαζί του να τον μελετήσει στο σπίτι, κατέβηκε
στο δρόμο,έστριψε στο λεωφόρο, κοίταξε το ρολοι του, 7:51,δεν περίμενε το λεωφορείο,
ξαναγύρισε στο δρόμο, ανέβηκε στο γραφείο του, εκεί τον περίμενε ένας άγνωστος άντρας καθισμένος στον καναπε μ'ενα ογκώδη φάκελο στα χέρια του, από τη στάση του κεφαλιού του, γερμενό στον ώμο, φαίνονταν να'χε αποκοιμηθει περιμένοντας, η είσοδος του στο γραφείο τον ξύπνησε, πεταχτηκε πάνω, ζητησε συγνώμη, η ζέστη,ειπε, ο άγνωστος άντρας ήταν ψηλός γύρω
στα 50,του είπε πως ήρθε για μια υπόθεση του, και του έδωσε το φάκελο του να τον μελετήσει,
εκείνη τη στιγμή χτύπησε το τηλέφωνο του άντρα, ο άντρας ακουγε κι απαντούσε μονολεκτικά,
ναι, όχι, το πρόσωπό του ήταν σοβαρό, νόμισε πως είδε φόβο, ίσα που πρόλαβε να ανοίξει το
φάκελο και να του ρίξει μια γρήγορη ματιά, ο άντρας τελειώνοντας το τηλέφωνο του ζήτησε το φάκελο, συγνώμη, αλλά η υπόθεση μου είναι για άλλον νομικό, τώρα με ειδοποίησαν, έκανα λαθος,μεγάλο λάθος είπαν, του έδωσε το φάκελο, ο άντρας έφυγε, έμεινε μόνος στο γραφείο,
η ζέστη ήταν αποπνικτική, πήγε στο παράθυρο και το άνοιξε, ο υποκουφος θορυβος της πόλης ανεβηκε, κοίταξε το ρολοι του τοίχου, 8:37,ενιωθε αδιαθεσία, αποφάσισε να γυρίσει σπίτι, έξω
έιχε νυχτώσει, μέχρι να κοιμηθει, ξαπλωμένος στο κρεβάτι, μελέτησε το φάκελο που του άφησε
ο πελάτης του, παρατήρησε πως ο φάκελος αυτός με το φάκελο του αγνώστου άντρα είχαν τρομακτική ομοιοτητα, σαν να επρόκειτο για την ίδια υπόθεση,σκέφτηκε πως μάλλον αυτό
ήταν φαινομενικά λόγω της αδιαθεσίας του η', ίσως, ηταν επειρεασμενος από τα λόγια
της καθαρίστριας, τα μάτια του έκλειναν, παράτησε το φάκελο, έκλεισε το φως, μετάνιωσε
το ξανάνοιξε, και κοιμηθηκε
.
.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-labyrinth-City-Η ΥΠΟΘΕΣΗ-THE CASE OF-
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.
labyrinth-City-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
labyrinth-City-Η ΥΠΟΘΕΣΗ-THE CASE OF-χ.ν.κουβελης
κοίταξε το ρολοι του,7:51,είχε αργήσει, κατεβηκε στη σταση,μεγαλη η κίνηση στη λεωφόρο,
έστριψε στο δρόμο που ήταν τα γραφεία της εταιρείας που δούλευε, δεν βρήκε το κτίριο,
ένιωθε γελοίος να ρωτήσει, τι είχε συμβεί, πήρε τηλέφωνο, του είπαν πως άργησε κι ένας
πελάτης τον περιμένει για πολύ σοβαρή νομική του υπόθεση, η φωνη του φάνηκε αυστηρή
και επικριτική, πιο κάτω βρήκε το κτίριο, σαν να είχε μετακινηθεί στο χώρο, δεν είχε χρόνο
να ασχοληθεί μ'αυτο, ανέβηκε,άνοιξε τη πόρτα του ασανσέρ να βγει, ένας άντρας ψηλός γύρω
στα 50 αγνωστος περίμενε να μπει στο ασανσέρ, αυτός διέσχισε το διάδρομο, στο γραφείο
αρ.37 έσπρωξε τη πόρτα και μπήκε, βρήκε τη καθαρίστρια, μια μεσοκοπη χοντρή γυναικα,
τι ώρα είναι; είδε το ρολοι του τοίχου,5:41,η γυναίκα του είπε πως ο πελάτης κάθησε μέχρι
τώρα αργά να τον περιμένει, μόλις πριν λίγο έφυγε,κι άφησε ένα φάκελο στο γραφείο του,
πήρε τον φάκελο και τον άνοιξε, από τα λίγα που ειδε η υπόθεση πραγματικά ήταν σοβαρή
και επείγουσα,δεν άφησε τηλέφωνο ρώτησε τη γυναίκα, όχι, είπε πως θα έρθει άλλη ώρα,
απάντησε εκείνη και γέλασε, ολοι, συνέχισε, το ίδιο κάνουν, είναι πολύ ενοχλητικοί, και στο
τέλος εξαφανιζονται αφού σ'εχουν βάλει σε μεγάλη φασαρία να ασχολησε με τη δικογραφία
τους για χρόνια, οι περισσότερες περιπτώσεις αποδεικνύονται ασήμαντες και γελοίες, η κούφια ματαιοδοξία τους τις επινοεί,η γυναίκα τακτοποιουσε το γραφείο του, εσύ πως τα ξέρεις ολ'αυτα;
τη ρώτησε, από έναν υψηλό νομικο, απάντησε εκεινη, τώρα έχει αποσυρθεί,αν, οριστικά, βέβαια αποσύρεται κάποιος,ήταν κάποτε εραστής μου, αυτός μου τα έλεγε, το δωμάτιο του ήταν γεμάτο,
να σκάσεις, από τέτοιους αχρηστους φακελους, του έλεγα γιατί δεν τους πετάει στα σκουπίδια,
γιατί δεν τους καίει, μου απαντούσε πως οι υποθέσεις δεν έχουν κλείσει,ότι ποτέ δεν κλείνουν κι οποιαδήποτε στιγμή μπορεί να ξανανοίξουν και μάλιστα να είναι σε τέτοιο κρίσιμο σημείο που
να έχει χαθεί τελειωτικα η υποθεση, πολλοί πελάτες μετά από χρόνια έχουν καταδικαστει, η
αδράνεια είναι φαινομενική, αυτό ακριβώς έλεγε ο νομικός, ο φίλος μου, πήγε στο παράθυρο,
το άνοιξε να πάρει αέρα,μην σου φαίνεται παράξενο που χρησιμοποιώ αυτη την ειδική γλώσσα,η συναναστροφη μου χρόνια μ'εκεινον τον νομικο μου την έμαθε,ο θορυβος της πόλης ανέβαινε υποκουφος, αύριο ίσως ξαναερθει, αυνεχισε η γυναίκα, πάντως όπως και να'χει, πρέπει να
περιμένεις, να έχεις υπομονή, έλεγε ο φίλος μου, αυτή είναι η υπόθεση σου, εσύ την έχεις
αναλάβει, εσένα αφορά, δεν παίζει κανείς με τέτοια ζητήματα,δεν επιτρέπεται να αμελήσεις η'
να αδιαφορήσεις,ενιωσε κρύο ιδρώτα στο μέτωπο του, θα λιποθύμουσε, ζήτησε λίγο νερό,
η γυναίκα του έφερε, συνήλθε,πήρε τον φάκελο μαζί του να τον μελετήσει στο σπίτι, κατέβηκε
στο δρόμο,έστριψε στο λεωφόρο, κοίταξε το ρολοι του, 7:51,δεν περίμενε το λεωφορείο,
ξαναγύρισε στο δρόμο, ανέβηκε στο γραφείο του, εκεί τον περίμενε ένας άγνωστος άντρας καθισμένος στον καναπε μ'ενα ογκώδη φάκελο στα χέρια του, από τη στάση του κεφαλιού του, γερμενό στον ώμο, φαίνονταν να'χε αποκοιμηθει περιμένοντας, η είσοδος του στο γραφείο τον ξύπνησε, πεταχτηκε πάνω, ζητησε συγνώμη, η ζέστη,ειπε, ο άγνωστος άντρας ήταν ψηλός γύρω
στα 50,του είπε πως ήρθε για μια υπόθεση του, και του έδωσε το φάκελο του να τον μελετήσει,
εκείνη τη στιγμή χτύπησε το τηλέφωνο του άντρα, ο άντρας ακουγε κι απαντούσε μονολεκτικά,
ναι, όχι, το πρόσωπό του ήταν σοβαρό, νόμισε πως είδε φόβο, ίσα που πρόλαβε να ανοίξει το
φάκελο και να του ρίξει μια γρήγορη ματιά, ο άντρας τελειώνοντας το τηλέφωνο του ζήτησε το φάκελο, συγνώμη, αλλά η υπόθεση μου είναι για άλλον νομικό, τώρα με ειδοποίησαν, έκανα λαθος,μεγάλο λάθος είπαν, του έδωσε το φάκελο, ο άντρας έφυγε, έμεινε μόνος στο γραφείο,
η ζέστη ήταν αποπνικτική, πήγε στο παράθυρο και το άνοιξε, ο υποκουφος θορυβος της πόλης ανεβηκε, κοίταξε το ρολοι του τοίχου, 8:37,ενιωθε αδιαθεσία, αποφάσισε να γυρίσει σπίτι, έξω
έιχε νυχτώσει, μέχρι να κοιμηθει, ξαπλωμένος στο κρεβάτι, μελέτησε το φάκελο που του άφησε
ο πελάτης του, παρατήρησε πως ο φάκελος αυτός με το φάκελο του αγνώστου άντρα είχαν τρομακτική ομοιοτητα, σαν να επρόκειτο για την ίδια υπόθεση,σκέφτηκε πως μάλλον αυτό
ήταν φαινομενικά λόγω της αδιαθεσίας του η', ίσως, ηταν επειρεασμενος από τα λόγια
της καθαρίστριας, τα μάτια του έκλειναν, παράτησε το φάκελο, έκλεισε το φως, μετάνιωσε
το ξανάνοιξε, και κοιμηθηκε
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου