I Am a Greek European Worldwidel Man-Now!- www.artpoeticacouvelis.blogspot.com

I Am a Greek European Worldwide Man-Now!-

www.artpoeticacouvelis.blogspot.com

Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2015

GREEK POETRY -Quince monedas-εντεκα νομισματα- poemas de Jorge Luis Borges [La rosa profunda (1975)] [μεταφραση χ.ν.κουβελης] POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.
.
GREEK POETRY
-Quince monedas-εντεκα νομισματα-
poemas de Jorge Luis Borges [La rosa profunda (1975)]
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.


J.L.Borges-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
Quince monedas-εντεκα νομισματα-
poemas de Jorge Luis Borges [La rosa profunda (1975)]
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]

A Alicia Jurado

Un poeta oriental

Durante cien otoños he mirado
tu tenue disco.
Durante cien otoños he mirado
tu arco sobre las islas.
Durante cien otoños mis labios
no han sido menos silenciosos.

ενας ποιητης της ανατολης

στη διαρκεια εκατο φθινοπωρων εχω κοιταξει
τον λεπτο δισκο σου
στη διαρκεια εκατο φθινοπωρων εχω κοιταξει
το τοξο σου πανω απο τα νησια
στη διαρκεια εκατο φθινοπωρων τα χειλη
δεν εχουν υπαρξει λιγοτερο σιωπηλα
.
 El desierto

El espacio sin tiempo.
La luna es del color de la arena.
Ahora, precisamente ahora,
mueren los hombres del Metauro y de Tannenberg.


 η ερημος

ο χωρος χωρις χρονο
η σεληνη εχει το χρωμα της αμμου
τωρα,ακριβως τωρα,
πεθαινου οι σνθρωποι του Μεταουρο και του Τανενμπεργκ
.
LLueve

¿En qué ayer, en qué patios de Cartago,
cae también esta lluvia?

βρεχει

σε ποιο χθες;σε ποιες αυλες της Καρχηδονας
πεφτει ακομα αυτη η βροχη;
.
Asterión

El año me tributa mi pasto de hombres
y en la cisterna hay agua.
En mí se anudan los caminos de piedra.
¿De qué puedo quejarme?
En los atardeceres
me pesa un poco la cabeza de toro.

Αστεριων

το ετος μου πληρωνει φορο τη βοσκη μου ανθρωπων
και στη στερνα εχει νερο
σε μενα συγκλινουν τα πετρινα μονοπατια.
για ποιο πρεπει να παραπονεθω;
τα βραδια
με βαραινει λιγο το κεφαλι ταυρου
.
Un poeta menor

La meta es el olvido.
Yo he llegado antes.

ενας ποιητης ελασσων

το τελος ειναι η ληθη
εγω εχω φτασει πριν
.
Génesis, IV, 8

Fue en el primer desierto.
Dos brazos arrojaron una gran piedra.
No hubo un grito. Hubo sangre.
Hubo por vez primera la muerte.
Ya no recuerdo si fui Abel o Caín.

Γεννεσις, IV, 8

ηταν στην πρωτη ερημο
δυο χερια εριξαν μια μεγαλη πετρα
δεν υπηρξε μια κραυγη.δεν υπηρξε αιμα
υπηρξε για πρωτη φορα ο θανατος.
ακομα δεν θυμαμαι αν ημουν ο Αβελ η' ο Καιν.
.
Nortumbria, 900 A.D.

Que antes del alba lo despojen los lobos;
la espada es el camino más corto.

Νορτουμπρια 900 μ.Χ

ποιο πριν την αυγη αυτο που διωχνει τους λυκους;
το ξιφος ειναι ο δρομος ο πιο συντομος
.
Miguel de Cervantes

Crueles estrellas y propicias estrellas
presidieron la noche de mi génesis;
debo a las últimas la cárcel
en que soñé el Quijote

Μιγκουελ δε Θερβαντες

αδυσωπητα αστερια η' ευνοικα αστερια
προιστανταν τη νυχτα της γεννησης μου
οφειλω στα τελευταια το κελλι
στο οποιο ονειρευτηκα τον Κιχωτη
.
El Oeste

El callejón final con su poniente.
Inauguración de la pampa.
Inauguración de la muerte.

Η Δυση

το τελευταιο περασμα με τη δυση του
η εναρξη της παμπας
η εναρξη του θανατου
.
 Estancia El Retiro

El tiempo juega un ajedrez sin piezas
en el patio. El crujido de una rama
rasga la noche. Fuera la llanura
leguas de polvo y sueño desparrama.
Sombras los dos, copiamos lo que dictan
otras sombras: Heráclito y Gautama.

Αγροκτημα Η Απομονωση

ο χρονος παιζει ενα σκακι χωρις πιονια
στην αυλη.το τριξιμο ενος κλαδιου
σχιζει τη νυχτα.εξω περα η πεδιαδα
λευγες απο σκονη και ονειρο διασκορπισμενα
σκιες οι δυο,αντιγραφουμε αυτο που υπαγορευουν
αλλες σκιες:ο Ηρακλειτος η' ο Γκαουταμα
.
El prisionero

Una lima.
La primera de las pesadas puertas de hierro.
Algún día seré libre.

ο φυλακισμενος

μια λιμα.
η πρωτη απο τις βαριες πορτες απο σιδερο
καποια μερα θα ειμαι ελευθερος.
.
Macbeth

Nuestros actos prosiguen su camino,
que no conoce término.
Maté a mi rey para que Shakespeare
urdiera su tragedia.

Μακβεθ

οι πραξεις μας συνεχιζουν τη πορεια τους
που δεν γνωριζει τερμα
σκοτωσα τον βασιλια μου ωστε ο Σεξπηρ
να εμπνευστει την τραγωδια του
.
Eternidades

La serpiente que ciñe el mar y es el mar,
el repetido remo de Jasón, la joven espada de Sigurd.
Sólo perduran en el tiempo las cosas
que no fueron del tiempo.

Αιωνιοτητες

το ερπετο που περισφιγγει τη θαλασσα και ειναι η θαλασσα,
το επαναλαμβανομενο κουπι του Ιασωνα,το νεαρο σπαθι του Σιγκουρντ.
μοναχα διαρκουν στο χρονο τα πραγματα
που δεν υπηρξαν στον χρονο
.
E. A. P.

Los sueños que he soñado. El pozo y el péndulo.
El hombre de las multitudes. Ligeia…
Pero también este otro.

E. A. P.
τα ονειρα που εχω ονειρευτει.το πηγαδι και το εκκρεμες.
ο ανθρωπος του πληθους.η Λιγεια...
αλλα επισης κι αυτο το αλλο
.
El espía

En la pública luz de las batallas
otros dan su vida a la patria
y los recuerda el mármol.
Yo he errado oscuro por ciudades que odio.
Le di otras cosas.
Abjuré de mi honor,
traicioné a quienes me creyeron su amigo,
compré conciencias,
abominé del nombre de la patria,
me resigné a la infamia.

ο κατασκοπος

στο δημοσιο φως των μαχων
αλλοι δινουν της ζωη τους στη πατριδα
και τους μνημονευει το μαρμαρο.
εγω εχω περιπλανηθει αορατος μεσα σε πολεις που μισω.
σ'αυτη εδωσα αλλα πραγματα.
αρνηθηκα την τιμη μου
προδωσα εκεινους που με πιστεψαν φιλο τους,
αγορασα συνειδησεις,
περιφρονησα  το ονομα της πατριδας,
εμενα παραχωρεσα στην ατιμια
.
.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου