I Am a Greek European Worldwidel Man-Now!- www.artpoeticacouvelis.blogspot.com

I Am a Greek European Worldwide Man-Now!-

www.artpoeticacouvelis.blogspot.com

Τρίτη 1 Φεβρουαρίου 2011

GREEK POETRY [G.SEFERIS]Γ.Σ.ΣΕΦΕΡΗΣ[Ο Δαιμων της Πορνειας[διαβαζει ο Γιαννης Βογλης-ΜΕΤΑΓΡΑΦΗ[Χ.Ν.Κουβελης]

.
.
GREEK POETRY
[G.SEFERIS]Γ.Σ.ΣΕΦΕΡΗΣ[
''Ο Δαιμων της Πορνειας''
διαβαζει ο Γιαννης Βογλης
-ΜΕΤΑΓΡΑΦΗ[στο Ποιημα ''Ο Δαιμων της
Πορνειας'' του Γ.Σ.Σεφερη]
[Χ.Ν.Κουβελης]
.
...Κυπρον,ου μ'εθεσπισεν...
.
.
Λεοντιου Μαχαιρα[Εξηγησις της γλυκειας
χωρας Κυπρου,
η οποια λεγεται Κρονακα,τουτεστιν Χρονικον
]
Το Χρονικον γραφτηκε το α' μισο του XV αιωνα
στη κυπριακη διαλεκτο της εποχης]
.
[Στην Αρχη] της εξηγησης
§234.-Τὸ λοιπὸν ἀφίννομεν τὴν ἐξήγησιν τοῦ σκύλλου
τοῦ σουλτάνου, καὶ ἂς ἔλθωμεν εἰς ἄλλην τῆς ρήγαινας,
ὀνόματι Λινόρας, γυναῖκα τοῦ ἄνωθεν ρὲ Πιέρ. Ὁ καλὸς
ρήγας, ὡς γοιὸν ἠξεύρετε καὶ ὁ δαίμων τῆς πορνείας ὅλον
τὸν κόσμον πλημελᾶ, τὸν ἐκόμπωσεν τὸν ρήγαν, καὶ
ἔππεσεν εἰς ἁμαρτίαν μὲ μίαν ζιτὶλ ἀρχόντισσα ὀνόματι
Τζουάνα Λ᾿ Αλεμά, γυναῖκαν τοῦ σὶρ Τζουὰν τε Μουντολὶφ
τοῦ κυροῦ τῆς Χούλου, καὶ ἀφῆκεν την ἀγκαστρωμένην
μηνῶν ηʹ. Καὶ πηγαίνωντα ὁ ρήγας τὴν δεύτερην φορὰν
εἰς τὴν Φρανγγίαν, ἔπεψεν καὶ ἔφερέν την εἰς τὴν αὐλὴν
ἡ ρήγαινα· καὶ τὸ νὰ ἔλθῃ ὀμπρός της, ἐτίμασέν την
ἀντροπιασμένα λογία, λαλῶντα της: «Κακὴ πολιτική,
χωρίζεις με ἀπὸ τὸν ἄντρα μου!» Καὶ ἡ ἀρχόντισσα
ἐμούλλωσεν· καὶ ἡ ρήγαινα ὥρισεν τὲς βάγες της καὶ
ἔριψάν την χαμαί, [καὶ ἕναν γδὶν] καὶ ἐβάλαν το ἀπάνω
εἰς τὴν κοιλιάν της καὶ ἐκουπανίσαν [πολλὰ πράματα,]
διὰ νὰ ρίψῃ τὸ βρέβος· καὶ ὁ θεὸς ἐγλύτωσέν το καὶ δὲν
ἔππεσεν. Θωρῶντα πῶς τὴν ἐτυράνιζεν ὅλην τὴν ἡμέραν
καὶ δὲν ἔππεσεν, ὥρισεν καὶ ἐσφαλίσαν την εἰς ἕναν
σπίτιν ὡς πισαυρίου· καὶ ὅνταν ἐξημέρωσεν, ὥρισεν
καὶ ἐφέραν την ὀμπρός της, καὶ ἐφέραν καὶ ἕναν
χερομύλιν, καὶ ἁπλῶσαν την χαμαὶ καὶ ᾿βάλαν το είς
την κοιλίαν της καὶ ἀλέσασιν [αʹ πινάκιν] σιτάριν ἀπάνω
εἰς τὴν κοιλιάν της, καὶ ἐκρατοῦσαν την, καὶ δὲν ἔππεσεν
τὸ παιδίν. Καὶ ᾿ποῖκεν της πολλὰ κακά, καὶ μυρίσματα,
τζίκνες, βρώμους, καὶ ἄλλα κακά, καὶ ὅσα ὠρδινιάζαν
οἱ γιλλοῦδες, γοἱ μαμμοῦδες· καὶ τὸ παιδὶν περίτου ἐδυ-
νάμωννεν εἰς τὴν κοιλιάν της. Ὥρισέν τη νὰ πάγῃ ἔσσω
της, καὶ [ἐπαράγκειλεν τῆς ὑποταγῆς της, ὅσον γεννήσῃ
τὸ παιδὶν νὰ τὸ φέρουν τῆς ρήγαινας· καὶ ἤτζου ἐγίνην,
καὶ δὲν ἠξεύρομεν τίντα ἐγίνην τὸ βρέφος τὸ καθαρὸν
καὶ ἄπταιστον.]
.
[ Ουτε το ποιημα ''ο Δαιμων της Πορνειας''του Γ.Σ.Σεφερη
ουτε η Μεταγραφη του θα ηταν δυνατα αν δεν υπηρχε
ο Καβαφης]
[Η Μεταγραφη του Ποιηματος εγινε για να δοκιμασθει
η αντοχη της γλωσσα μου στην μεταπλαση του]
.
. .
Ο ΔΑΙΜΩΝ ΤΗΣ ΠΟΡΝΕΙΑΣ
[του Γ.Σ.Σεφερη]
.
....................................................Nicosia e Famagosta
..............................per la lor bestia si lam enti e garra
....................................................................PARADISO
.
...ὡς γοιὸν ἠξεύρετε καὶ ὁ δαίμων τῆς πορνείας ὅλον τὸν
κόσμον πλημμελᾶ τὸν ἐκόμπωσε τὸν ρήγαν καὶ ἔππεσεν
εἰς ἁμαρτίαν...
ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΟΥ ΜΑΧΑΙΡΑ
.
Ὁ Τζουὰν Βισκούντης εἶχε γράψει τὴν ἀλήθεια.
Πῶς πλέρωσε μαυλίστρες ὁ κούντη Τερουχᾶς
πῶς βρέθηκαν ἀντάμα αὐτὸς κι ἡ ρήγαινα
πῶς ἄρχισε τὸ πράμα, πῶς ξετέλειωσε,
ὅλα τῆς Λευκωσίας τὰ κοπέλια
τὸ διαλαλοῦσαν στὰ στενὰ καὶ στὶς πλατεῖες.
Πῶς ἦταν ἡ γραφὴ σωστὴ ποὺ ἔστειλε στὴ φραγκιὰ στὸ ρήγα
τὸ ξέραν οἱ συβουλατόροι.
..........................................Ὅμως τώρα
συνάχτηκαν καὶ συντυχαῖναν γιὰ νὰ συβουλέψουν
τὴν Κορόνα τῆς Κύπρου καὶ τῶνἹεροσολύμων·
τώρα ἦταν διαταμένοι γιὰ νὰ κρίνουν
τὴ ρήγαινα Λινόρα ποὺ κρατοῦσε
ἀπ᾿ τὴ μεγάλη τὴ γενιὰ τῶν Καταλάνων·
κι εἶναι ἀνελέημονες οἱ Καταλάνοι
κι ἂν τύχαινε κι ὁ ρήγας ἐκδικιοῦνταν
τίποτε δὲ θὰ τό ῾χαν ν᾿ἁρματώσουν καὶ νὰ῾ρθοῦνε
καὶ νὰ τοὺς ξολοθρέψουν αὐτοὺς καὶ τὸ βιό τους.
Εἶχαν εὐθύνες, τρομερὲς εὐθύνες·
ἀπὸ τὴ γνώμη τους κρέμουνταν τὸ ρηγάτο.
.
Πὼς ὁ Βισκούντης ἦταν τίμιος καὶ πιστὸς
βέβαια τὸ ξέραν·ὅμως βιάστηκε,
φέρθηκε ἀστόχαστα ἄμοιαστα ἄτσαλα.
Ἦταν ἁψὺς ὁ ρήγας, πῶς δὲν τὸ λογάριασε;
καὶ μπρούμυτα στὸν πόθο τῆς Λινόρας.
Πάντα μαζί του στὰ ταξίδια τὸ πουκάμισό της
καὶ τό ῾παιρνε στὴν ἀγκαλιά του σὰν κοιμοῦνταν·
καὶ πῆγε νὰ τοῦ γράψει ὁ ἀθεόφοβος
πῶς βρῆκαν μὲ τὴν ἄρνα του τὸ κριάρι·
γράφουνται τέτοια λόγια σ᾿ ἕναν ἄρχοντα;
Ἦταν μωρός. Τουλάχιστο ἂς θυμοῦνταν
πὼς ἔσφαλε κι ὁ ρήγας·ἔκανε τὸ λιγωμένο
μὰ εἶχε στὸ πισωπόρτι καὶ δυὸ καῦχες.
Ἀναστατώθη τὸ νησὶ σὰν ἡ Λινόρα
πρόσταξε καὶ τῆς ἔφεραν τὴ μιά, τὴ γκαστρωμένη
κι ἄλεθαν μὲ τὸ χερομύλι πάνω στὴν κοιλιά της
πινάκι τὸ πινάκι τὸ σιτάρι.
Καὶ τὸ χειρότερο- δὲν τὸ χωράει ὁ νοῦς-
ἀφοῦ τὸ ξέρει ὁ κόσμος ὅλος πὼς ὁ ρήγας
γεννηθηκε στο ζωδιο του Αιγοκαιρω,
πῆρε στὰ χέρια του ὁ ταλαίπωρος καλάμι
τὴ νύχτα ποὺ ἦταν στὸν Αἰγόκερω ἡ σελήνη
νὰ γράψει τί; γιὰ κέρατα καὶ κριάρια!
Ὁ φρόνιμός τη μοίρα δὲν τηνε ξαγριεύει.
Ὄχι· δὲν εἴμαστε ταγμένοι γιὰ νὰ ποῦμε
ποῦ εἶναι τὸ δίκιο. Τὸ δικό μας χρέος
εἶναι νὰ βροῦμε τὸ μικρότερο κακό.
Κάλλιο ἕνας νὰ πεθάνει ἀπὸ τὸ ριζικό του
παρὰ σὲ κίντυνο νὰ μποῦμε ἐμεῖς καὶ τὸ ρηγάτο.
.
Ἔτσι συβουλευόντουσαν ὅλη τὴ μέρα
καὶ κατὰ τὸ βασίλεμα πῆγαν στὸ ρήγα
προσκύνησαν καὶ τοῦ εἶπαν πὼς ὁ Τζουὰν Βισκούντης
εἶναι ἕνας διαστρεμμένος ψεματάρης.
.
Κι ὁ Τζουᾶν Βισκούντης πέθανε ἀπ᾿ τὴν πείνα σὲ μιὰ γούφα.
Μὰ στὴν ψυχὴ τοῦ ρήγα ὁ σπόρος τῆς ντροπῆς του
ἅπλωνε τὰ πλοκάμια του καὶ τὸν ἐκίνα
τό ῾παθε νὰ τὸ πράξει καὶ στοὺς ἄλλους.
Κερὰ δὲν ἔμεινε ποὺ νὰ μὴ βουληθεῖ νὰ τὴν πορνέψει·
τὶς ντρόπιασε ὅλες. Φόβος κι ἔχτρα ζευγαρῶναν
καὶ γέμιζαν τὴ χώρα φόβο κι ἔχτρα.
.
Ἔτσι, μὲ τὸ«μικρότερο κακό», βάδιζε ἡ μοίρα
ὡς τὴν αὐγὴ τ᾿ Ἁγι᾿ Ἀντωνιοῦ, μέρα Τετάρτη
ποὺ ἦρθαν οἱ καβαλάρηδες καὶ τὸν ἐσύραν
ἀπὸ τῆς καύχας του τὴν ἀγκαλιὰ καὶ τὸν ἐσφάξαν.
«Καὶ τάπισα παρὰ οὕλους ὁ τουρκοπουλιέρης
ἧβρεν τὸν τυλιμένον τὸ αἵμαν» λέει ὁ χρονογράφος
«κι ἔβγαλεν τὴν μαχαίραν του καὶ κόβγει
τὰ λυμπά του μὲ τὸν αὐλὸν καὶ τοῦ εἶπε:
Γιὰ τοῦτα ἔδωκες θάνατον!».
...............................................Αὐτὸ τὸ τέλος
ὅρισε γιὰ τὸ ρήγα Πιὲρ ὁ δαίμων τῆς πορνείας.
.
.
Γ.Σ.ΣΕΦΕΡΗΣ-[Ο Δαιμων της Πορνειας]-
Διαβαζει ο Γιαννης Βογλης-
[By ARTPOETICACOUVELIS].
.

.
.
Μεταγραφη [Χ.Ν.Κουβελη] στο ποιημα
[Ο ΔΑΙΜΩΝ ΤΗΣ ΠΟΡΝΕΙΑΣ
του Γ.Σ.Σεφερη]
.
Την ωμη αληθεια τον εγραψε ο σιρ Τζουαν Βισκουντης.
Ο κουντης τε Ρουχας πληρωσε μαγισσες γοησες
κι επεσε στο κρεβατι με τη ρηγισα
τον εγραψε την αρχη της ιστοριας,το τελος της,ολα
και πως στην Λευκωσια ολοι το'ξεραν
και το κουβεντιαζαν στις ρουγες και στην αγορα
[Ἐγράπτη ἐν τῆ πόλει Λευκωσία ιγʹ δικεβρίου ͵
ατξηʹ Χριστοῦ]
Το'ξεραν οι συμβουλοι ,οσα γραφτηκαν στον ρε
στην Φρανγγιαν ησαν περα για περα σωστα
Τωρα μαζευτηκαν ν'αποφασισουν τι να συμβουλευσουν
τι να πουν τι γνωμη να δωσουν στον Κυριο
της Κυπρου και των Ιεροσολυμων
[(τὸ) κοντοσταυλίκιν τῆς Κύπρου, καὶ σταυλον
τῶν Ἱεροσολύμων]
Διαταχθηκαν να δωσουν κριση για τη ρηγισα
την Ελεονωρα κορη απο μεγαλο γενος Καταλανων
[Καὶ ὁ ρὲ Πιὲρ ἁρμάστην μίαν ὄμορφην κόρην
ἀπὸ τὴν Καταλονίαν, τὴν Λιονόραν τε Ραού.
Καὶ ἐστέφθην μὲ τὸν ἄνωθεν ρὲ Πιὲρ ἀντάμα.]
κι ειναι εκεινοι οι Καταλανοι αδιστακτοι
δεν αστειεβονται,θα πεσουν πανω στον ρηγα
ανελεητοι αν ηθελε εκδικηθει,σε τιποτα δεν το'χαν
να καταπλευσουν ταχιστα στο νησι με πλοια
και στρατο και να τους αφανισουν ολους
κι αυτους μαζι με τα υπαρχοντα τους
Εφεραν ευθυνη τρανη ευθυνη,απ'την κριση τους
χανονταν η' σωζονταν το ρηγατο
.
Το'ξεραν ο Τζαν Βισκουντες ηταν πιστος και τιμιος
ομως τι τα'θελε και μπερδευτηκε και να μαρτυρησει
τα μοιχα επραξε απερισκεπτα βεβιασμενα κι ανοητα
Ο ρηγας ηταν οξυθυμος,αυτο διολου δεν το σκεφτηκε;
πιασμενος σαν αρκουδι στα διχτια της Λιονορας
Και στις απουσιες του παντα γυρω απ'το κορμι του
τη νυχτα πριν κοιμηθει τυλιγε σφιχτα το μεσοφορι της
να το αναπνεει,σ'αυτον εγραψε ο ανοητος να του πει
πως η ομορφη αιγα του βαρβατισε με τον τραγον
Γινεται να γραψεις τετοια γεγονοτα σ'εναν Αφεντη;
Α διχως αλλο ηταν ανοητος.Τι δεν ηξερε ταχα τον ρηγα;
τι καθαρος δεν ηταν στα συζυγικα,πως υποκρινονταν τον πιστο
και στα κρυφα μοιχευε με δυο γυναικες
Το νησι ταραχτηκε σφοδρα σαν μαθευτηκε η διαταγη
της Λινορας να της συρουν μπροστα της τη μια απ'αυτες,
εκεινη που ηταν γκαστρωμενη μηνων η' ,ονοματι
Τζουανα Λ'Αλεμα,[η αλλην καυχαν του ητον η ταμε Τζιβα
τε Στααντιλιου] κι εβαλε και κοπανισαν
στην κοιλια της πολλα πραγματα να πεσει το βρεφος
και την αλλη ημερα ξημερωνοντας εβαλαν
πανω στην κοιλια της χερομυλο ν'αλεσει πινακι σιταρι
και παλε το παιδι δεν επεσε και τοτε μεταχειριστηκε
πολλα κακα,τσικνες και βρωμους κι αυτα εγιναν
χωρις να'χει παθει το βρεφος το καθαρον και απταιστον
Το χειροτερο ειναι και δε το βαζει ο νους,ολοι γνωριζαν
πως τη νυχτα που γεννηθηκε ο ρηγας στον Αιγωκερο
ηταν ο ηλιος,και να πιασει ο μωρος την πενα να γραψει;
και τι να γραψει; για κερατα και για κριαρια
Ο σωφρων ανθρωπος τη μοιρα του δεν την προκαλει
Οχι,ποτε.Εμεις δεν ειμαστε εδω να ζυγιαζουμε που'ναι
το δικιο.Δικια μας δουλεια ειναι να κανονιζουμε
τα πραγματα ετσι για να'χουμε την μικροτερη ζημια
Συμφερον ειναι ενας να χαθει απ'το γραφτο του
παρα σε μεγαλο κινδυνο και φασαριες να μας βαλει
εμας που δεν φταιμε σε τιποτα και μαζι το κρατος
.
Μ'αυτα κα μ'αυτα ολη τη μερα συνεδριαζαν
και σαν εδυσε ο ηλιος ειδαν τον ρηγα
γονατισαν και του ειπαν για κεινον τον Τζουαν Βισκουντης
πως ενας αδιαντροπος εκβιαστης ειναι,ενας μεγαλος ψευτης
.
Και ο Τζουαν Βισκουντης ριχτηκε ζωντανος σε γουβα βαθεια
[στη γουφα του Σκουτελα εις την Κερυνιαν,επειτα εις τον
Λιονταν]στη γη και πεθανε απο την πεινα και την διψαν
τετοια τυχην ηβρε
[καὶ ἔμεινεν χωρὶς φᾶν ὥς που καὶ ἀπόθανεν. Ὁ αὐτὸς
καβαλλάρης ἂν ἦτο νὰ σᾶς εἴπουν ποτάπος ἀντρειωμένος ἦτον,
καὶ εἰ(ς) τζοῦστες καὶ πᾶσα ἄρματον ἦτον πολλὰ βαλέντε
ἀντρ(ει)ωμένος· τάμε ὁ θεὸς νὰ τοῦ συγχωρήσῃ.]
Μα στο μυαλο και στη ψυχη του ρηγα φυτρωσε και θεριεψε
ο σπορος ο δαιμων της ντροπης του κι απλωσε πλοκαμια
σαν χταποδι και τον γραπωσαν να τον πνιξουν
αν δεν εκανε στους αλλους αυτο που εκεινον τον ντροπιαε
και τον ταπεινωσε
Δεν αφησε κυρα για κυρα στη χωρα να μην την πορνεψει,
ολες τις ατιμασε.Ο φοβος και το μισος,τα δυο μαζι
πλημμυρισαν και μολεψαν τη χωρα με φοβο και μισος
.
Κι ετσι με ''τη μικροτερη ζημια'' κυλουσε ο καιρος
ως το ξημερωμα,ημερα Τεταρτη,τ'Αγιου Αντωνιου
[τῇ τρίτῃ τῇ ιςʹ ἰαννουαρίου ατξηʹ Χριστοῦ]
τοτε μπηκαν αρματωμενοι στ'αλογα τον βρηκαν
στο κρεβατι της αμοροζας του,τον επιασαν τον εσυραν
και του εκοψαν συριζα στον λαιμον του τον λαρυγγα
''και ταπισα παρα ουλους,ο τουρκοπουλιερης
[και τελευταιος απ'ολους ηρθε ο τουρκος αξιωματικος]
λεει ο χρονογραφος Λεοντιος Μαχαιρας στην Κρονακα του
της γλυκειας χωρας Κυπρου
εκει στο μερος που τον βρηκε βουτιγμενον στο αιμα
βγαζει το μαχαιρι του και του κοβει συριζα τ'οργανα
και τα πετα στους σκυλους να τα φανε
''καὶ εἶπεν του: Διὰ τοῦτα ἔδωκες θάνατον!»
[Για ολ'αυτα πληρωθηκες με θανατο]
...............................................................Μ'αυτο το τελος
πληρωσε ο αρχεκακος δαιμων της πορνειας τον ρε Πιερ
του Λουζουνια[Αρχων εις(τὸ) κοντοσταυλίκιν τῆς Κύπρου,
καὶ σταυλον τῶν Ἱεροσολύμων]
.
Η Κυπρος ταξιδευει χρονια αναμεσα στους δολοφονους
και η Ελλαδα
.
.
παραφραζοντας τον Τακη Σινοπουλο
.
.
[Στο Τελος] της εξηγησης
§281.-Καὶ οὕτως ἐνέβησαν οἱ καβαλλάριδες ν-εἷς ὀπίσω
τοῦ ἄλλου, καὶ ὅλοι ἐβάλαν τὰ μαχαίργια τους διὰ τὸν ὅρκον,
καὶ ἐκρατοῦσαν τοὺς ἀδελφοὺς τοῦ ρηγός κοντὰ καὶ σφικτά,
διὰ νὰ μηδὲν γενῇ τίποτες ταραχή· ἐκεῖνοι ἐφοβοῦνταν μηδὲν
τοὺ(ς) σκοτώσουν. Καὶ τἄπισα παρὰ οὕλους ἦρτεν ὁ
τουρκοπουλιέρης ὅπου δὲν ἦτον εἰς τὴν βουλήν τους·
διὰ νὰ μηδὲν ᾖνε ἔξω τῆς βουλῆς, ηὗρεν τον τυλιμένον
(᾿ς) τὸ αἷμαν του, ἀναβράκωτον καὶ κομμοκέφαλον, καὶ
ἔβγαλεν τὴν μάχαιράν του καὶ κόβγει τὰ λυμπά του μὲ τὸν
αὐλόν, καὶ εἶπεν του: Διὰ τοῦτα ἔδωκες θάνατον!» Καὶ πολλά
τὸν ἐλυπήθην, ἀμμὲ διὰ νἆνε εἰς τὴν συντροφιάν τους
τὸ ᾿ποῖκεν
.
.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου