GREEK POETRY - πολλη αιωνιότητα το μελλον -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

 .

.

GREEK POETRY

- πολλη αιωνιότητα

το μελλον

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

πολλη αιωνιότητα

το μελλον

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

τοτε ακουστηκε

Εάλω η πόλις 

σιωπη

η νυχτα μεγαλωσε

η Ελενη στον καθρεφτη

και το τεραστιο κενο

έπειτα συνέβη

ο μεγάλος χαμός τών ψυχών

στα έλη στα λατομεία 

τής Σικελιας

Ελπηνορα

τι γυρευουμε εδω σ'αυτα τ'ακρογυαλια;

κανενας δεν ακουσε,ποιο το κερδος;'

κανενας δεν ακουσε,

στη μνήμη μας

βουλιαζει η Ιστορία 

από τούς δολοφόνους μας

και να σκεφτείς

πως υπήρξαν άνθρωποι 

που θέλαν 

τα σπίτια τους να ήταν

σπίτια όλων

και δεν τα κατάφεραν

ποιο το κερδος τής ψυχης

σ'αυτους τους τοπους;

τοσα γεγονοτα

αδειασαν τον χρονο

τοσα ερωτηματα

το κερδος μιας κουφιας ματαιοδοξιας

εδώ που

φωνη πουλιου σε κλαδι δεντρου

και η ρυθμικη ανασα τού σπορου

το φωτεινο κυματισμα τού πρασινου

και το υφασμα τών χωραφιων

η αιωρηση τού αερα

επίμονα ανέπαφοι

επιστρέφουμε από την αιωνιότητα

τρολει με βιτρινες ανθρωπων ανεβαινουν την Πατησιων

σιωπη,γιατι δεν μιλας;

πιο κατω στα Χαυτεια η ιδια κατασταση

οι εφημεριδες πυροβολουν τα γεγονοτα

επειτα τα κρεμουν νεκρα αψυχα δερματα στα περιπτερα

να μαθω

στις 4 τι εγινε στις 5 τι εγινε στις 6;

ολα

τα τρολει ανεβαινουν και κατεβαινουν με σκιες ανθρωπων

τα λεωφορεια με σκιες ανθρωπων

οι δρομοι με σκιες ανθρωπων

τα σπιτια

τοσο φως και να υπαρχουν σκιες;

θυμαται πως ο Αιαντας στη τρελα του μεσα αρπαξε μαχαιρι

κι εκεινη η δυστυχη Τεκμησσα τού φωναξε,

τι πας να κανεις Αιαντα;

κι εκεινος τής απαντησε,

παψε,η σιωπη ειναι στολιδι τής γυναικας,

και στα σκοταδια ορμησε και χαθηκε στη νυχτα

αργότερα ηρθε ο εξαγγελος στη σκηνη κι ανακοινωσε

εσεις τής γης οι πιο τιμημενοι

τι πραξεις θ'ακουστε;

τι εργα θα δειτε;

τι λυπη θα νιωστε;

στους δρομους το πληθος

Πατησιων Ομονοια Αθηνας Σταδιου Πανεπιστημιου

στα χερια κρατουν τα κεφαλια τους τα περιφερουν

πετρινα αγαλματα τα πωλουν σε εμπορους

τυμβορυχους εκλιπαρουν

'ειναι ευκαιρια ,σε καλη τιμη'

συμφερει η' δεν συμφερει

Συνταγμα Βουλης Μητροπολεως Ερμου

εξαντλημενο φθινοπωρο αδυνατος χειμωνας

λεξεις κενες το παρελθον

'ειμασταν','τα γεγονοτα'

η εκλειψη τής Ιστοριας 

Αιολου Αθηνας Βαρβακειος Αγορα Πλατεια Δημαρχειου

οτι εμεινε απ' το σωμα σου τι τιμη εχει;

ρωταω

μια μοτοσυκλετα μ'εκκοφαντικο θορυβο δεν μ'αφηνει

ν'ακουσω την απαντηση

η' δεν απαντησες;

δεν μιλησες;

Πειραιως Ζηνωνος Αγιου Κωνσταντινου Τριτης Σεπτεμβριου

πληθοι ανθρωπων εμπορευονται

'εμπορευομαι εμπορευεσαι εμπορευεται'

κλοιος απουσιας

γιατι δεν υπαρχουν;

δειχνοντας ειπε

'αυτο'

'εκεινο'

'ολα'

στη Νεκυια τής Ιστοριας μας ηρθαν

απροσκλητοι δεν ηταν

κρατουσαν στα χερια τα συνεργα τους

'να μ'αυτα ζησαμε'

αλετρια τσαπια δικριανια

'και μ'αυτα μας σκοτωσαν' εδειξαν φωτογραφιες 

απο φριχτους πολεμους

κι ενας αναμεσα τους κουρντισε ενα γραμμοφωνο

κι ακουσαμε φωνες σαν απο κολαση

τις κραυγες τα ουρλιαχτα τους

'οι δολοφονοι τοσα χρονια στην Ελλαδα'

διψασαμε παγωσαμε πεινασαμε για ποιο ωφελος;

ενας ενας καθισαν ολογυρα στο τραπεζι

με βλεμμα αγριεμενο απ'την αγρυπνια

'εμεις που ειμασταν δεν ειμαστε

μας λειπουν μελη απο τα σωματα μας

χερια ποδια κεφαλι δαχτυλα'

και τοτε καθαρα τους ειδαμε ως το ξημερωμα

που χαθηκαν

Μετρω πλεον Υπογεια Πολιτισμου

Κανενας Πλατωνας Κανενας Αριστοτελης

Κενο Ιστοριας

Αμετροεπεια

Μηδαμινοτητα

Μοναξια

Αραγε τι ειναι το υπαρχω;

η πατρίδα μου 

φωτεινή φλούδα ηλιου

παρά θίν αλος

ισοσκελες λευκων

γλαρων

ενδυματα κοχυλιων το φως

πετρες νερων και ψαρια διανυσματα Ηρακλειτου

ακροβατωντας στη πλατη αναδυομενου δελφινιου

φευγουσα ισορροπία

φωτεινο γαλαζιο 

η θαλασσα μου

χρωμογραφια χρονου παραλια

ακροδαχτυλα κοχυλια

εναλιος ομφαλοφορος αχινος

περισπωμενες ψαριων

ενα βημα πριν το Αορατο

ενδοξο στηθος λευκοτατου αλατιου

σαλευει ως οχταπους

ακροπρωρος μνημη  παφλαζουσα

πολλη αιωνιοτητα το μελλον

.

.

.