GREEK POETRY -μεταφράζοντας Ομήρου Ιλιάδα ραψωδία Ω',στίχοι 747-759 -μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

 .

.

GREEK POETRY

-μεταφράζοντας

Ομήρου Ιλιάδα ραψωδία Ω',στίχοι 747-759

-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.

.

χ.ν.κουβέλης c.n.couvelis 

μεταφράζοντας

Ομήρου Ιλιάδα ραψωδία Ω',στίχοι 747-759

στην ερημιά ετούτης

τής μέρας

τον θρήνο άρχισε η Εκαβη

Έκτορα τής καρδιάς μου

παιδί

απ' όλα τα παιδιά μου

και στους θεούς όταν ζουσες αγαπητος ησουνα

και στου θανάτου σου 

την ώρα προσεξαν

τ'αλλα μου παιδιά που Αχιλλεας τα'πιανε

πέρα απ'τη θάλασσα τα περνούσε

και στη Σάμο στην Ίμβρο 

στη Λήμνο 

τα πουλουσε 

σένα με το χάλκινο κοντάρι

σκοτωνοντας

γύρω σε εσερνε 

στου φίλου του τού Πατροκλου 

που φονευσες το ταφο,

όμως να τον αναστήσει

δεν μπόρεσε,

τώρα μπροστά μου

ξαπλωμένος βρίσκεσαι 

απειραχτος λες

σαν κάποιος που ο Απόλλωνας 

με τ'αργυρα του βέλη 

ηρθε εδώ στο σπιτι

και τον χτυπησε

τῇσιν δ’ αὖθ’ Ἑκάβη ἁδινοῦ ἐξῆρχε γόοιο·

«Ἕκτορ, ἐμῷ θυμῷ πάντων πολὺ φίλτατε παίδων,

ἦ μέν μοι ζωός περ ἐὼν φίλος ἦσθα θεοῖσιν·

οἱ δ’ ἄρα σεῦ κήδοντο καὶ ἐν θανάτοιό περ αἴσῃ.750

ἄλλους μὲν γὰρ παῖδας ἐμοὺς πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεὺς

πέρνασχ’, ὅν τιν’ ἕλεσκε, πέρην ἁλὸς ἀτρυγέτοιο,

ἐς Σάμον ἔς τ’ Ἴμβρον καὶ Λῆμνον ἀμιχθαλόεσσαν·

σεῦ δ’ ἐπεὶ ἐξέλετο ψυχὴν ταναήκεϊ χαλκῷ,

πολλὰ ῥυστάζεσκεν ἑοῦ περὶ σῆμ’ ἑτάροιο,755

Πατρόκλου, τὸν ἔπεφνες· ἀνέστησεν δέ μιν οὐδ’ ὧς.

νῦν δέ μοι ἑρσήεις καὶ πρόσφατος ἐν μεγάροισι

κεῖσαι, τῷ ἴκελος ὅν τ’ ἀργυρότοξος Ἀπόλλων

οἷς ἀγανοῖσι βέλεσσιν ἐποιχόμενος κατέπεφνεν.759

.

.

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -μεταφράζοντας -Ύμνους τής Μεγάλης Πεμπτης -Σήμερον κρεμᾶται ἐπὶ ξύλου -Το Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον, Κεφάλαιο ΚΖ'(27) 33-54 -Η Σταυρωση -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis χ.ν.κουβέλης c.n.couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-μεταφράζοντας

-Ύμνους τής Μεγάλης 

Πεμπτης

-Σήμερον κρεμᾶται ἐπὶ ξύλου

-Το 

Κατά Ματθαίον  Ευαγγέλιον, Κεφάλαιο ΚΖ'(27) 33-54

-Η Σταυρωση

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

χ.ν.κουβέλης c.n.couvelis

χ.ν.κουβέλης c.n.couvelis

μεταφράζοντας

Ύμνους τής Μεγάλης 

Πεμπτης

-Σήμερον κρεμᾶται ἐπὶ ξύλου 

Σήμερα κρεμιέται πάνω σε ξύλο αυτός που με ύδατα τη γη κρέμασε,

Με στεφάνι από αγκάθια στεφανώνεται ο Βασιλέας τών αγγέλων,

Ψεύτικη πορφύρα περιβάλλεται ο περιβάλλων τον ουρανό με Νεφέλες,

Ράπισμα δέχεται αυτός που στον Ιορδάνη ελευθέρωσε τον άνθρωπο,

Με καρφιά καρφώθηκε ο Νυμφίος τής Εκκλησίας,

Με λόγχη κεντηθηκε ο γιος τής Παρθένου

Σήμερον κρεμᾶται ἐπὶ ξύλου ὁ ἐν ὕδασι τὴν γῆν κρεμάσας. Στέφανον ἐξ ἀκανθῶν περιτίθεται ὁ τῶν ἀγγέλων Βασιλεύς. Ψευδῆ πορφύραν περιβάλλεται ὁ περιβάλλων τὸν οὐρανὸν ἐν Νεφέλαις. Ῥάπισμα κατεδέξατο ὁ ἐν Ἰορδάνῃ ἐλευθερώσας τὸν Ἀδάμ. Ἥλοις προσηλώθη ὁ Νυμφίος τῆς Ἐκκλησίας. Λόγχῃ ἐκεντήθη ὁ Υἱὸς τῆς Παρθένου. 

.

.

.

χ.ν.κουβέλης c.n.couvelis

μεταφράζοντας

Το 

Κατά Ματθαίον  Ευαγγέλιον, Κεφάλαιο ΚΖ'(27) 33-54

-Η Σταυρωση-

και αφού ήρθαν στο τόπο τον λεγομενο Γολγοθά,που    

σημαινει κρανίου τόπος,

έδωκαν σ'αυτον να πιει ξύδι με χολή ανακατεμενο,και όταν το γεύτηκε δεν θέλησε να το πιει,και αφού τον σταύρωσαν μοίρασαν τα ρούχα του βάζοντας κλήρο,και κάθισαν να τον φυλάνε εκεί,και έβαλαν πάνω στο κεφάλι του την αιτία τής σταύρωσης γραμμένη,αυτός είναι ο Ιησούς ο βασιλιάς τών Ιουδαίων,

τότε σταυρωνονται μαζί μ'αυτον δύο ληστές,ο ένας στα δεξιά κι ο αλλος στα αριστερά, 

κι αυτοί που περιφέρονταν γύρω του τον βλαστημουσαν κουνοντας τα κεφάλια τους και λέγοντας,

εσύ που γκρεμίζεις το ναό και μέσα σε τρεις μέρες τον οικοδομεις,σώσε τον εαυτό σου,

κι αν γιος είσαι τού Θεου,κατέβα απ'το σταυρο.

όμοια και οι αρχιερείς εμπαιζοντας τον μαζί με τούς γραμματείς και τούς πρεσβυτέρους και τούς Φαρισαίους έλεγαν,

άλλους έσωσε,τον εαυτό του δεν μπορεί να σώσει,

αν βασιλιάς τού Ισραήλ είναι,ας κατέβει τώρα από το σταυρό και θα πιστέψουμε σ'αυτον,

ας παρακαλέσει το Θεό,

να τον σώσει τώρα,αν τον αγαπάει,γιατί είπε ότι τού Θεού είμαι γιος,

το ίδιο κι οι ληστές που σταυρώθηκαν μ'αυτον τον κορόιδευαν,

κι από την έκτη ώρα σκοτεινιασε σ'ολη τη γη

μέχρι την ένατη ωρα,

εκει κατά την ένατη ωρα φώναξε ο Ιησούς με δυνατή φωνή λεγοντας

ἠλὶ ἠλί, λιμᾶ σαβαχθανί;

αυτό σημαίνει,  Θεέ μου Θεέ μου, γιατί με εγκατελειψες;

τότε κάποιοι που εκεί βρίσκονταν ακούγοντας το έλεγαν ότι τον Ηλία φωνάζει αυτος,

κι αμέσως τρεχοντας ένας απ'αυτους και παιρνωντας σφουγγάρι και αφού το γεμισε ξίδι και το έδεσε σε καλαμι τού έδινε να πιει,

κι οι υπόλοιποι έλεγαν,άφησε τον,να δούμε αν έρχεται ο Ηλίας να τον σωσει,

και τότε ο Ιησούς αφου παλι έβγαλε κραυγη με φωνή δυνατή άφησε το πνεύμα,

και ιδού το καταπευασμα τού ναού σχίστηκε στα δύο από πάνω μέχρι κάτω,κι η γη σειστηκε και οι πέτρες σχίστηκαν,και τα μνήματα ανοίχτηκαν και πολλά σώματα τών πεθαμένων αγίων σηκώθηκαν,και βγαίνοντας έξω απ'τα μνήματα,μετά την έγερση αυτου μπήκαν μέσα στην αγία πόλη και εμφανίστηκαν σε πολλους,

τότε ο εκατόνταρχος κι αυτοί που μαζί μ'αυτον φύλαγαν τον Ιησού,βλέποντας τον σεισμό κι αυτά που έγιναν φοβήθηκαν πάρα πολύ λέγοντας,αλήθεια Θεού γιος είναι αυτός.

Καὶ ἐλθόντες εἰς τόπον λεγόμενον Γολγοθᾶ, ὅ ἐστι λεγόμενος κρανίου τόπος,

ἔδωκαν αὐτῷ πιεῖν ὄξος μετὰ χολῆς μεμιγμένον· καὶ γευσάμενος οὐκ ἤθελε πιεῖν.

σταυρώσαντες δὲ αὐτὸν διεμερίσαντο τὰ ἱμάτια αὐτοῦ βαλόντες κλῆρον,

καὶ καθήμενοι ἐτήρουν αὐτὸν ἐκεῖ.

καὶ ἐπέθηκαν ἐπάνω τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ τὴν αἰτίαν αὐτοῦ γεγραμμένην· οὗτός ἐστιν ᾿Ιησοῦς ὁ βασιλεὺς τῶν ᾿Ιουδαίων.

Τότε σταυροῦνται σὺν αὐτῷ δύο λῃσταί, εἷς ἐκ δεξιῶν καὶ εἷς ἐξ εὐωνύμων.

Οἱ δὲ παραπορευόμενοι ἐβλασφήμουν αὐτὸν κινοῦντες τὰς κεφαλὰς αὐτῶν

καὶ λέγοντες· 

εσύ που γκρεμίζεις το ναό και σε τρεις μέρες τον οικοδομές,σώσε τον εαυτό σου,

κι αν γιος είσαι τού Θεου,κατέβα απ'το σταυρο.

ὁ καταλύων τὸν ναὸν καὶ ἐν τρισὶν ἡμέραις οἰκοδομῶν! σῶσον σεαυτόν· εἰ υἱὸς εἶ τοῦ Θεοῦ, κατάβηθι ἀπὸ τοῦ σταυροῦ.

ὁμοίως δὲ καὶ οἱ ἀρχιερεῖς ἐμπαίζοντες μετὰ τῶν γραμματέων καὶ πρεσβυτέρων καὶ Φαρισαίων ἔλεγον·

ἄλλους ἔσωσεν, ἑαυτὸν οὐ δύναται σῶσαι· εἰ βασιλεὺς ᾿Ισραήλ ἐστι, καταβάτω νῦν ἀπὸ τοῦ σταυροῦ καὶ πιστεύσομεν ἐπ᾿ αὐτῷ·

πέποιθεν ἐπὶ τὸν Θεόν, ρυσάσθω νῦν αὐτόν, εἰ θέλει αὐτόν· εἶπε γὰρ ὅτι Θεοῦ εἰμι υἱός.

τὸ δ᾿ αὐτὸ καὶ οἱ λῃσταὶ οἱ συσταυρωθέντες αὐτῷ ὠνείδιζον αὐτόν.

᾿Απὸ δὲ ἕκτης ὥρας σκότος ἐγένετο ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν ἕως ὥρας ἐνάτης.

περὶ δὲ τὴν ἐνάτην ὥραν ἀνεβόησεν ὁ ᾿Ιησοῦς φωνῇ μεγάλῃ λέγων· ἠλὶ ἠλί, λιμᾶ σαβαχθανί; τοῦτ᾿ ἔστι, Θεέ μου Θεέ μου, ἱνατί με ἐγκατέλιπες;

τινὲς δὲ τῶν ἐκεῖ ἑστώτων ἀκούσαντες ἔλεγον ὅτι ᾿Ηλίαν φωνεῖ οὗτος.

καὶ εὐθέως δραμὼν εἷς ἐξ αὐτῶν καὶ λαβὼν σπόγγον πλήσας τε ὄξους καὶ περιθεὶς καλάμῳ ἐπότιζεν αὐτόν.

οἱ δὲ λοιποὶ ἔλεγον· ἄφες ἴδωμεν εἰ ἔρχεται ᾿Ηλίας σώσων αὐτόν.

ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς πάλιν κράξας φωνῇ μεγάλῃ ἀφῆκε τὸ πνεῦμα.

Καὶ ἰδοὺ τὸ καταπέτασμα τοῦ ναοῦ ἐσχίσθη εἰς δύο ἀπὸ ἄνωθεν ἕως κάτω, καὶ ἡ γῆ ἐσείσθη καὶ αἱ πέτραι ἐσχίσθησαν,

καὶ τὰ μνημεῖα ἀνεῴχθησαν καὶ πολλὰ σώματα τῶν κεκοιμημένων ἁγίων ἠγέρθη,

καὶ ἐξελθόντες ἐκ τῶν μνημείων, μετὰ τὴν ἔγερσιν αὐτοῦ εἰσῆλθον εἰς τὴν ἁγίαν πόλιν καὶ ἐνεφανίσθησαν πολλοῖς.

῾Ο δὲ ἑκατόνταρχος καὶ οἱ μετ᾿ αὐτοῦ τηροῦντες τὸν ᾿Ιησοῦν, ἰδόντες τὸν σεισμὸν καὶ τὰ γενόμενα ἐφοβήθησαν σφόδρα λέγοντες· ἀληθῶς Θεοῦ υἱὸς ἦν οὗτος.

.

.

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -μεταφράζοντας -Παλαιά Διαθήκη, Έξοδος -στην Αίγυπτο ,γέννηση και εύρεση Μωυσή -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis χ.ν.κουβέλης c.n.couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-μεταφράζοντας

-Παλαιά Διαθήκη, Έξοδος 

-στην Αίγυπτο ,γέννηση και εύρεση Μωυσή

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

χ.ν.κουβέλης c.n.couvelis 

μεταφράζοντας

Παλαιά Διαθήκη, Έξοδος 

-στην Αίγυπτο ,γέννηση και εύρεση Μωυσή -

1,1 Ταῦτα τὰ ὀνόματα τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ τῶν εἰσπεπορευμένων εἰς Αἴγυπτον ἅμα Ἰακὼβ τῷ πατρὶ αὐτῶν, ἕκαστος πανοικὶ αὐτῶν εἰσήλθοσαν.

(αυτά ειναι τα ονόματα τών υιών τού Ισραήλ που εχουν εισελθει στην Αίγυπτο μαζί με τον Ιακώβ με τον πατέρα αυτών,κάθε ενας με όλη την οικογένεια του εισήλθαν)

1,2  Ῥουβήν, Συμεών, Λευΐ, Ἰούδας,

1,3  Ἰσσάχαρ, Ζαβουλὼν καὶ Βενιαμίν,

1,4  Δὰν καὶ Νεφαθλείμ, Γὰδ καὶ Ἀσήρ.

1,5  Ἰωσὴφ δὲ ἦν ἐν Αἰγύπτῳ. ἦσαν δὲ πᾶσαι ψυχαὶ ἐξ Ἰακὼβ πέντε καὶ ἑβδομήκοντα.

(ο Ιωσήφ ήταν τότε στην Αίγυπτο,ήσαν τότε όλες οι ψυχές από τον Ιακώβ εβδομήντα πέντε)

1,6 ἐτελεύτησε δὲ Ἰωσὴφ καὶ πάντες οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ καὶ πᾶσα ἡ γενεὰ ἐκείνη.

(πέθανε ο Ιωσήφ και όλα τα αδέλφια του και όλη η γενιά εκείνη)

1,7  οἱ δὲ υἱοὶ Ἰσραὴλ ηὐξήθησαν καὶ ἐπληθύνθησαν καὶ χυδαῖοι ἐγένοντο. καὶ κατίσχυον σφόδρα σφόδρα, ἐπλήθυνε δὲ ἡ γῆ αὐτούς.

(οι υιοί όμως τού Ισραήλ αυξήθηκαν και επληθυνθηκαν και πλήθος εγιναν,και δυνάμωσαν πάρα πολύ,η γη τους πληθύνει)

1,8 Ἀνέστη δὲ βασιλεὺς ἕτερος ἐπ᾿ Αἴγυπτον, ὃς οὐκ ᾔδει τὸν Ἰωσήφ.

(τότε ένας άλλος βασιλιάς ανέβηκε στην Αίγυπτο,που δεν γνώριζε τον Ιωσήφ)

1,9 εἶπε δὲ τῷ ἔθνει αὐτοῦ· ἰδοὺ τὸ γένος τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ μέγα πλῆθος καὶ ἰσχύει ὑπὲρ ἡμᾶς·

(και είπε στον λαό του,

ιδού το γένος τών υιών τού Ισραήλ μέγα πλήθος και πιο ισχυρο από μας)

1,10 δεῦτε οὖν κατασοφισώμεθα αὐτούς, μή ποτε πληθυνθῇ, καὶ ἡνίκα ἂν συμβῇ ἡμῖν πόλεμος, προστεθήσονται καὶ οὗτοι πρὸς τοὺς ὑπεναντίους καὶ ἐκπολεμήσαντες ἡμᾶς ἐξελεύσονται ἐκ τῆς γῆς.

(ελάτε λοιπόν να τους ελέγξουμε,να μην ποτέ πληθυνθουν,γιατί αν μας συμβεί πόλεμος,θα προσχωρήσουν κι αυτοί με τους εχθρούς,και κατανικώντας μας από τη χώρα θα φύγουν)

1,11 καὶ ἐπέστησεν αὐτοῖς ἐπιστάτας τῶν ἔργων, ἵνα κακώσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ἔργοις· καὶ ᾠκοδόμησαν πόλεις ὀχυρὰς τῷ Φαραώ, τήν τε Πειθὼμ καὶ Ῥαμεσσῆ καὶ Ὤν, ἥ ἐστιν Ἡλιούπολις.

(και τοποθέτησε σ'αυτους ανθρώπους να τούς επιστρατεύουν στις εργασιες,για να τούς κακοποιουν στις εργασίες,και οικοδόμησαν πόλεις οχυρες στον Φαραώ,και την Πειθωμ και την Ραμεσση και την Ών )

1,12  καθότι δὲ αὐτοὺς ἐταπείνουν, τοσούτῳ πλείους ἐγίγνοντο, καὶ ἴσχυον σφόδρα σφόδρα· καὶ ἐβδελύσσοντο οἱ Αἰγύπτιοι ἀπὸ τῶν υἱῶν Ἰσραήλ.

(παρόλο που τούς καταπίεζαν,τόσο περισσότεροι γίνονταν και πιο ισχυροί,και ήταν μισητοί οι Αιγύπτιοι από τους υιούς τού Ισραήλ)

1,13  καὶ κατεδυνάστευον οἱ Αἰγύπτιοι τοὺς υἱοὺς Ἰσραὴλ βίᾳ

(και καταδυναστευαν οι Αιγύπτιοι τούς υιούς τού Ισραήλ με τη βία)

1,14 καὶ κατωδύνων αὐτῶν τὴν ζωὴν ἐν τοῖς ἔργοις τοῖς σκληροῖς, τῷ πηλῷ καὶ τῇ πλινθείᾳ καὶ πᾶσι τοῖς ἔργοις τοῖς ἐν τοῖς πεδίοις, κατὰ πάντα τὰ ἔργα, ὧν κατεδουλοῦντο αὐτοὺς μετὰ βίας.

(και με πόνους τούς δυσκόλευαν τη ζωή τους σε σκληρές εργασίες,στον πηλο και στους πλίνθους και σ' όλες τις εργασίες στους χώρους  εργασιας,σ'ολες τις εργασίες,που δούλους τους είχαν με τη βία)

1,15  Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς τῶν Αἰγυπτίων ταῖς μαίαις τῶν Ἑβραίων· τῇ μιᾷ αὐτῶν ὄνομα Σεπφώρα, καὶ τὸ ὄνομα τῆς δευτέρας Φουά,

(και είπε ο βασιλιάς τών Αιγυπτίων στις  μαιες των τών Εβραίων,στη μια από αυτές με το όνομα Σεπφωρα,και το όνομα τής δεύτερης Φουά)

1,16 καὶ εἶπεν· ὅταν μαιοῦσθε τὰς Ἑβραίας καὶ ὦσι πρὸς τῷ τίκτειν, ἐὰν μὲν ἄρσεν ᾖ, ἀποκτείνατε αὐτό, ἐὰν δὲ θῆλυ, περιποιεῖσθε αὐτό.

(και είπε,όταν πάτε να ξεγεννηστε τις Εβραιες και είναι να γεννήσουν ,αν είναι αρσενικό,να το σκοτώνετε,αν είναι θηλυκο,

να το φροντιζετε)

1,17 ἐφοβήθησαν δὲ αἱ μαῖαι τὸν Θεὸν καὶ οὐκ ἐποίησαν καθότι συνέταξεν αὐταῖς ὁ βασιλεὺς Αἰγύπτου, καὶ ἐζωογόνουν τὰ ἄρσενα.

(όμως φοβήθηκαν τον Θεό οι μαίες και δεν έκαναν όπως  διεταξε σ'αυτες ο βασιλιάς τής Αιγύπτου,και άφηναν να ζήσουν τα αρσενικά)

1,18 ἐκάλεσε δὲ ὁ βασιλεὺς Αἰγύπτου τὰς μαίας καὶ εἶπεν αὐταῖς· τί ὅτι ἐποιήσατε τὸ πρᾶγμα τοῦτο καὶ ἐζωογονεῖτε τὰ ἄρσενα;

(τότε κάλεσε ο βασιλιάς τής Αιγύπτου τις μαίες  και είπε σ'αυτες,γιατί αυτό το πράγμα κάνετε και αφήνετε να ζήσουν τα αρσενικά;)

1,19 εἶπαν δὲ αἱ μαῖαι τῷ Φαραώ· οὐχ ὡς γυναῖκες Αἰγύπτου αἱ Ἑβραῖαι, τίκτουσι γὰρ πρὶν ἢ εἰσελθεῖν πρὸς αὐτὰς τὰς μαίας· καὶ ἔτικτον.

(και είπαν οι μαίες στον Φαραώ,δεν είναι όπως οι γυναίκες τής Αιγύπτου οι Εβραιες,γιατι γεννούν πριν να έρθουν σ'αυτες οι μαίες,και γεννούσαν)

1,20 εὖ δὲ ἐποίει ὁ Θεὸς τὰς μαίας, καὶ ἐπλήθυνεν ὁ λαὸς καὶ ἴσχυε σφόδρα.

(και ο Θεός προστατεύει τις μαίες,και επληθυνθηκε ο.λαος και πιο ισχυροτερος έγινε)

1,21ἐπεὶ δὲ ἐφοβοῦντο αἱ μαῖαι τὸν Θεόν, ἐποίησαν ἑαυταῖς οἰκίας.

(και επειδή φόβο Θεού είχαν οι μαίες,έκαναν τις οικογενειες τους

1,22  συνέταξε δὲ Φαραὼ παντὶ τῷ λαῷ αὐτοῦ λέγων· πᾶν ἄρσεν, ὃ ἐὰν τεχθῇ τοῖς Ἑβραίοις, εἰς τὸν ποταμὸν ῥίψατε· καὶ πᾶν θῆλυ, ζωογονεῖτε αὐτό.

(τότε διέταξε ο Φαραώ  σ'όλο το λαό του λέγοντας,κάθε αρσενικό,που θα γεννηθει

στους Εβραίους,στο ποταμό να το ρίξετε,και κάθε θηλυκό,να το αφήσετε να ζήσει)

2,1  Ἦν δέ τις ἐκ τῆς φυλῆς Λευΐ, ὃς ἔλαβε τῶν θυγατέρων Λευΐ,

(ήταν τότε κάποιος από τη φυλή Λευί,ο οποίος πήρε μια από τις θυγατερες Λευί)

2,2 καὶ ἐν γαστρὶ ἔλαβε καὶ ἔτεκεν ἄρσεν· ἰδόντες δὲ αὐτὸ ἀστεῖον ἐσκέπασαν αὐτὸ μῆνας τρεῖς.

(και στη κοιλιά συνέλαβε και γέννησε αρσενικό,βλέποντας το χαριτωμένο το έκρυψαν μήνες τρεις)

2,3 ἐπεὶ δὲ οὐκ ἠδύναντο αὐτὸ ἔτι κρύπτειν, ἔλαβεν αὐτῷ ἡ μήτηρ αὐτοῦ θῖβιν καὶ κατέχρισεν αὐτὴν ἀσφαλτοπίσσῃ καὶ ἐνέβαλε τὸ παιδίον εἰς αὐτὴν καὶ ἔθηκεν αὐτὴν εἰς τὸ ἕλος παρὰ τὸν ποταμόν.

(επειδή όμως δεν μπορούσαν άλλο να το κρυβουν,πήρε η μητέρα του καλάθι από πάπυρο και το άλειψε με πίσσα άσφαλτο και μέσα σ'αυτο έβαλε το παιδί και το άφησε στο έλος διπλα στον ποταμό)

2,4 καὶ κατεσκόπευεν ἡ ἀδελφὴ αὐτοῦ μακρόθεν μαθεῖν, τί τὸ ἀποβησόμενον αὐτῷ.

(και παρακολουθούσε η αδελφή του από μακρυά,τι  θα συμβεί σ'αυτο)

2,5 κατέβη δὲ ἡ θυγάτηρ Φαραὼ λούσασθαι ἐπὶ τὸν ποταμόν, καὶ αἱ ἅβραι αὐτῆς παρεπορεύοντο παρὰ τὸν ποταμόν. καὶ ἰδοῦσα τὴν θῖβιν ἐν τῷ ἕλει, ἀποστείλασα τὴν ἅβραν ἀνείλατο αὐτήν.

(τότε κατέβηκε η θυγατερα τού Φαραώ να λουστεί στον ποταμό,

και οι υπηρέτριες της ακολουθούσαν στον ποταμό,και βλέποντας το καλάθι στο έλος,έστειλε την υπηρέτρια να το πάρει)

2,6 ἀνοίξασα δὲ ὁρᾷ παιδίον κλαῖον ἐν τῇ θίβει, καὶ ἐφείσατο αὐτοῦ ἡ θυγάτηρ Φαραὼ καὶ ἔφη· ἀπὸ τῶν παιδίων τῶν Ἑβραίων τοῦτο.

(όταν το ανοιξε βλέπει ενα παιδί που έκλαιγε μέσα στο καλαθι,και το λυπήθηκε η θυγατέρα τού Φαραώ και είπε,από τα παιδιά των Εβραίων αυτό)

2,7  καὶ εἶπεν ἡ ἀδελφὴ αὐτοῦ τῇ θυγατρὶ Φαραώ· θέλεις καλέσω σοι γυναῖκα τροφεύουσαν ἐκ τῶν Ἑβραίων καὶ θηλάσει σοι τὸ παιδίον;

(και είπε η αδελφή του στη θυγατέρα τού Φαραώ,θέλεις να σου φωναξω μια γυναίκα τροφό από τις Εβραιες και να σου θηλάσει το παιδί;)

2,8 ἡ δὲ εἶπεν ἡ θυγάτηρ Φαραώ· πορεύου. ἐλθοῦσα δὲ ἡ νεᾶνις ἐκάλεσε τὴν μητέρα τοῦ παιδίου.

(τοτε είπε η θυγατέρα τού Φαραώ,πηγενε,

αφού λοιπόν πήγε η κοπέλα φώναξε τη μητέρα τού παιδιού)

2,9 εἶπε δὲ πρὸς αὐτὴν ἡ θυγάτηρ Φαραώ· διατήρησόν μοι τὸ παιδίον τοῦτο καὶ θήλασόν μοι αὐτό, ἐγὼ δὲ δώσω σοι τὸν μισθόν. ἔλαβε δὲ ἡ γυνὴ τὸ παιδίον καὶ ἐθήλαζεν αὐτό.

(τότε είπε σ'αυτη η θυγατέρα τού Φαραώ,

φρόντισε μου το παιδί αυτό και θήλασε μου αυτο,και θα σε πληρώσω,

τότε πήρε η γυναίκα το παιδί και θήλαζε αυτο)

2,10 ἀδρυνθέντος δὲ τοῦ παιδίου, εἰσήγαγεν αὐτὸ πρὸς τὴν θυγατέρα Φαραώ, καὶ ἐγενήθη αὐτῇ εἰς υἱόν· ἐπωνόμασε δὲ τὸ ὄνομα αὐτοῦ Μωυσῆν λέγουσα· ἐκ τοῦ ὕδατος αὐτὸν ἀνειλόμην.

(αφού μεγάλωσε το παιδί,πήγε αυτο στη θυγατέρα τού Φαραώ,

και το έκανε γιο της,

και ονομάτισε το όνομα αυτού Μωυσή λέγοντας,

απ'το νερό αυτόν έβγαλα)

.

.

.

GREEK POETRY -Ύμνοι τής Μεγάλης Δευτερας -μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

 .

.

GREEK POETRY

-Ύμνοι

τής Μεγάλης Δευτερας

-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

χνκουβέλης c.n.couvelis 

μεταφράζοντας 

Ἐρχόμενος ὁ Κύριος, πρὸς τὸ ἑκούσιον Πάθος

Ύμνους

τής Μεγάλης Δευτερας

Ήχος πλ.δ΄

Δικαιοσύνην μάθετε, οι ενοικούντες επί της γης.

(εσείς που στη γη κατοικείτε μαθετε να'στε δίκαιοι)

Ιδού ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός· και μακάριος ο δούλος, ον ευρήσει γρηγορούντα· ανάξιος δε πάλιν, ον ευρήσει ραθυμούντα. Βλέπε ουν ψυχή μου, μη τω ύπνω κατενεχθής, ίνα μη τω θανάτω παραδοθής, και της Βασιλείας έξω κλεισθής

(Ιδού ο Νυμφίος έρχεται 

τα μεσάνυχτα,και μακάριος ο δούλος που τον βρίσκει ξάγρυπνο να περιμένει,

ανάξιος πάλι αυτός που τον βρίσκει κοιμισμενο,

Πρόσεχε λοιπόν ψυχή μου,μην από τον ύπνο κυριευθεις για να μη παραδοθεις στο θανατο,

και από τη Βασιλεία έξω κλεισθεις)

Τὰ πάθη τὰ σεπτὰ ἡ παροῦσα ἡμέρα, ὡς φῶτα σωστικά, ἀνατέλλει τῷ κόσμῳ, of Χριστὸς γὰρ ἐπείγεται τοῦ παθεῖν ἀγαθότητι, ὁ τὰ σύμπαντα ἐν τῇ δρακὶ περιέχων καταδέχεται ἀναρτηθῆναι ἐν ξύλῳ τοῦ σῶσαι τὸν ἄνθρωπον)

(τα σεβασμια πάθη η σημερινή μέρα,ως φωτα σωτηρία,προβάλει στο κόσμο,γιατί ο Χριστός είναι πρόθυμος να πάθει

από καλοσύνη,αυτός που τα σύμπαντα μέσα στο χέρι κρατά καταδεχεται 

πανω στο ξύλο να κρεμασθεί για να σωσει τον άνθρωπο)

Τὸν νυμφῶνά σου βλέπω, Σωτήρ μου, κεκοσμημένον καὶ ἔνδυμα οὐκ ἔχω, ἵνα εἰσέλθω ἐν αὐτῷ, λάμπρυνόν μου τὴν στολὴν τῆς ψυχῆς, φωτοδότα, καὶ σῶσόν με

τον νυφικό σου θάλαμο βλέπω,Σωτήρα μου,να'ναι στολισμένος και ρούχο δεν έχω,για να μπω μέσα

σ'αυτον,λαμπρυνε μου τη στολή τής ψυχής,εσύ που το φως δίνεις και σώσε με)

Ἐρχόμενος ὁ Κύριος, πρὸς τὸ ἑκούσιον Πάθος, τοῖς Ἀποστόλοις ἔλεγεν ἐν τῇ ὁδῷ· Ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς Ἱεροσόλυμα, καὶ παραδοθήσεται ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου, καθώς γέγραπται περὶ αὐτοῦ. Δεῦτε οὖν καὶ ἡμεῖς, κεκαθαρμέναις διανοίαις, συμπορευθῶμεν αὐτῷ, καὶ συσταυρωθῶμεν, καὶ νεκρωθῶμεν δι' αὐτόν, ταῖς τοῦ βίου ἡδοναῖς, ἵνα καὶ συζήσωμεν αὐτῷ, καὶ ἀκούσωμεν βοῶντος αὐτοῦ· οὐκέτι εἰς τὴν ἐπίγειον Ἱερουσαλήμ, διὰ τὸ παθεῖν· ἀλλὰ ἀναβαίνω πρὸς τὸν Πατέρα μου, καὶ Πατέρα ὑμῶν, καὶ Θεόν μου, καὶ Θεὸν ὑμῶν· καὶ συνανυψῶ ὑμᾶς εἰς τὴν ἄνω Ἱερουσαλήμ, ἐν τῇ Βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

(πηγαίνοντας ο Κύριος προς το εκούσιο Πάθος,στους Αποστόλους έλεγε στο δρόμο,

ιδού ανεβαινουμε στα Ιεροσόλυμα και ο Υιός τού Ανθρωπου θα παραδοθεί,όπως έχει γραφτεί γι'αυτό,

ελάτε λοιπόν κι εμείς,με καθαρισμενες τιςυ διάνοιες,

να βαδισουμε μαζι μ'αυτον,

και να σταυρωθουμε μαζί μ'αυτον και γι'αυτον από τις ηδονές τής ζωής να νεκρωθουμε,για να ζήσουμε μαζί μ'αυτον,και να τον ακούσουμε να λέει,

δεν ανεβαίνω πλέον στην επίγειο Ιερουσαλήμ για να πάθω,αλλά προς τον Πατέρα μου,και τον Πατέρα σας,και Θεό μου,

και Θεό σας,και θα υψώσω μαζί και σας στην άνω Ιερουσαλήμ,στη Βασιλεία τών ουρανών)

.

.

.

GREEK POETRY - πολλη αιωνιότητα το μελλον -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

 .

.

GREEK POETRY

- πολλη αιωνιότητα

το μελλον

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

πολλη αιωνιότητα

το μελλον

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

τοτε ακουστηκε

Εάλω η πόλις 

σιωπη

η νυχτα μεγαλωσε

η Ελενη στον καθρεφτη

και το τεραστιο κενο

έπειτα συνέβη

ο μεγάλος χαμός τών ψυχών

στα έλη στα λατομεία 

τής Σικελιας

Ελπηνορα

τι γυρευουμε εδω σ'αυτα τ'ακρογυαλια;

κανενας δεν ακουσε,ποιο το κερδος;'

κανενας δεν ακουσε,

στη μνήμη μας

βουλιαζει η Ιστορία 

από τούς δολοφόνους μας

και να σκεφτείς

πως υπήρξαν άνθρωποι 

που θέλαν 

τα σπίτια τους να ήταν

σπίτια όλων

και δεν τα κατάφεραν

ποιο το κερδος τής ψυχης

σ'αυτους τους τοπους;

τοσα γεγονοτα

αδειασαν τον χρονο

τοσα ερωτηματα

το κερδος μιας κουφιας ματαιοδοξιας

εδώ που

φωνη πουλιου σε κλαδι δεντρου

και η ρυθμικη ανασα τού σπορου

το φωτεινο κυματισμα τού πρασινου

και το υφασμα τών χωραφιων

η αιωρηση τού αερα

επίμονα ανέπαφοι

επιστρέφουμε από την αιωνιότητα

τρολει με βιτρινες ανθρωπων ανεβαινουν την Πατησιων

σιωπη,γιατι δεν μιλας;

πιο κατω στα Χαυτεια η ιδια κατασταση

οι εφημεριδες πυροβολουν τα γεγονοτα

επειτα τα κρεμουν νεκρα αψυχα δερματα στα περιπτερα

να μαθω

στις 4 τι εγινε στις 5 τι εγινε στις 6;

ολα

τα τρολει ανεβαινουν και κατεβαινουν με σκιες ανθρωπων

τα λεωφορεια με σκιες ανθρωπων

οι δρομοι με σκιες ανθρωπων

τα σπιτια

τοσο φως και να υπαρχουν σκιες;

θυμαται πως ο Αιαντας στη τρελα του μεσα αρπαξε μαχαιρι

κι εκεινη η δυστυχη Τεκμησσα τού φωναξε,

τι πας να κανεις Αιαντα;

κι εκεινος τής απαντησε,

παψε,η σιωπη ειναι στολιδι τής γυναικας,

και στα σκοταδια ορμησε και χαθηκε στη νυχτα

αργότερα ηρθε ο εξαγγελος στη σκηνη κι ανακοινωσε

εσεις τής γης οι πιο τιμημενοι

τι πραξεις θ'ακουστε;

τι εργα θα δειτε;

τι λυπη θα νιωστε;

στους δρομους το πληθος

Πατησιων Ομονοια Αθηνας Σταδιου Πανεπιστημιου

στα χερια κρατουν τα κεφαλια τους τα περιφερουν

πετρινα αγαλματα τα πωλουν σε εμπορους

τυμβορυχους εκλιπαρουν

'ειναι ευκαιρια ,σε καλη τιμη'

συμφερει η' δεν συμφερει

Συνταγμα Βουλης Μητροπολεως Ερμου

εξαντλημενο φθινοπωρο αδυνατος χειμωνας

λεξεις κενες το παρελθον

'ειμασταν','τα γεγονοτα'

η εκλειψη τής Ιστοριας 

Αιολου Αθηνας Βαρβακειος Αγορα Πλατεια Δημαρχειου

οτι εμεινε απ' το σωμα σου τι τιμη εχει;

ρωταω

μια μοτοσυκλετα μ'εκκοφαντικο θορυβο δεν μ'αφηνει

ν'ακουσω την απαντηση

η' δεν απαντησες;

δεν μιλησες;

Πειραιως Ζηνωνος Αγιου Κωνσταντινου Τριτης Σεπτεμβριου

πληθοι ανθρωπων εμπορευονται

'εμπορευομαι εμπορευεσαι εμπορευεται'

κλοιος απουσιας

γιατι δεν υπαρχουν;

δειχνοντας ειπε

'αυτο'

'εκεινο'

'ολα'

στη Νεκυια τής Ιστοριας μας ηρθαν

απροσκλητοι δεν ηταν

κρατουσαν στα χερια τα συνεργα τους

'να μ'αυτα ζησαμε'

αλετρια τσαπια δικριανια

'και μ'αυτα μας σκοτωσαν' εδειξαν φωτογραφιες 

απο φριχτους πολεμους

κι ενας αναμεσα τους κουρντισε ενα γραμμοφωνο

κι ακουσαμε φωνες σαν απο κολαση

τις κραυγες τα ουρλιαχτα τους

'οι δολοφονοι τοσα χρονια στην Ελλαδα'

διψασαμε παγωσαμε πεινασαμε για ποιο ωφελος;

ενας ενας καθισαν ολογυρα στο τραπεζι

με βλεμμα αγριεμενο απ'την αγρυπνια

'εμεις που ειμασταν δεν ειμαστε

μας λειπουν μελη απο τα σωματα μας

χερια ποδια κεφαλι δαχτυλα'

και τοτε καθαρα τους ειδαμε ως το ξημερωμα

που χαθηκαν

Μετρω πλεον Υπογεια Πολιτισμου

Κανενας Πλατωνας Κανενας Αριστοτελης

Κενο Ιστοριας

Αμετροεπεια

Μηδαμινοτητα

Μοναξια

Αραγε τι ειναι το υπαρχω;

η πατρίδα μου 

φωτεινή φλούδα ηλιου

παρά θίν αλος

ισοσκελες λευκων

γλαρων

ενδυματα κοχυλιων το φως

πετρες νερων και ψαρια διανυσματα Ηρακλειτου

ακροβατωντας στη πλατη αναδυομενου δελφινιου

φευγουσα ισορροπία

φωτεινο γαλαζιο 

η θαλασσα μου

χρωμογραφια χρονου παραλια

ακροδαχτυλα κοχυλια

εναλιος ομφαλοφορος αχινος

περισπωμενες ψαριων

ενα βημα πριν το Αορατο

ενδοξο στηθος λευκοτατου αλατιου

σαλευει ως οχταπους

ακροπρωρος μνημη  παφλαζουσα

πολλη αιωνιοτητα το μελλον

.

.

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -μεταφράζοντας -Λουκιανός -Εταιρικοί Διάλογοι -Μήτηρ και Φιλιννα -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-μεταφράζοντας

-Λουκιανός 

-Εταιρικοί Διάλογοι

-Μήτηρ και Φιλιννα

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

μεταφράζοντας

Λουκιανός 

Εταιρικοί Διάλογοι

-Μήτηρ και Φιλιννα-

μάνα

-τρελλαθηκες, Φίλιννα,τι έπαθες στο γλέντι χτες;

γιατί μου'ρθε ο Διφιλος εδω κλαίγοντας και μου'πε αυτά που του'κανες,πως μεθυσες και σηκώθηκες να χορέψεις ενώ αυτός σε τράβαγε να μην το κάνεις και σαν να μην έφτασαν αυτά φιλησες τον Λαμπρια τον φίλο του,κι επειδή τού κακοφανηκε τον παράτησες και πηγες στον Λαμπρια και τον αγκαλιασες,κι αυτός εσκαγε απ'τη ζήλεια του μ'αυτα που'βλεπε να γίνονται,αλλά ούτε και τη νύχτα,νομίζω,κοιμήθηκες μ'αυτον,τον παράτησες να κλαιει και μόνη καθοσουν δίπλα του στο κάθισμα τραγουδώντας και στεναχωροντας τον.

Φίλιννα 

-τα δικά του,μάνα,όμως δεν σου'πε,γιατί τότε δεν θα'περνες το μέρος του,γιατί αφού μ'αφησε πήγε κι έκανε παρέα στη Θαιδα τη γκόμενα τού Λαμπρια,όταν εκείνος ήταν απών,κι όταν με είδε αυτό να μου κακοφαινεται και τού έκανα νόημα να συμμαζευτει,αφού τής Θαιδας τής αγγιζει τ'αυτι  και στρέφει το λαιμο την φιλάει με τέτοιο παθος που πολύ δύσκολα ξεκόλλησε τα χείλη,

κι ενώ εγώ έκλαιγα αυτός στο αυτί τής Θαιδας μιλούσε πολύ ώρα και για εναντιον εμένα έλεγε,κι η Θαιδα χαμογελούσε ειρωνικά κοιτώντας με,και μόλις κατάλαβαν να πλησιάζει ο Λαμπείας και χόρτασαν να φιλιουνται τραβήχτηκαν ,εγώ όμως κοντά του κάθισα,για να μην το κρατήσουν υστερα,ενώ η Θαιδα αφού σηκώθηκε άρχισε πρώτη να χορεύει δείχνοντας γυμνά τα μπούτια της σαν αυτή μονάχα να'χει τα πιο όμορφα,κι όταν σταμάτησε ο Λαμπριας σιωπούσε και τίποτα δεν είπε,ο Διφιλος όμως παινευε πάρα πολύ το ρυθμό της και το πώς χόρευε και ότι με τη μουσική πήγαινε το πόδι και τα μπούτια ήταν όμορφα κι άλλα παρά πολλά,σαν να παινευε την Σωσαντρα τού Καλάμιδα,κι όχι τη Θαιδα,

που κι εσύ την ξέρεις πως είναι αφού μαζί μας λούζεται,κι ενώ τέτοια η Θαιδα είναι κοροιδευτικα μού'πε,-αν κάποια δεν ντρέπεται που'χει λεπτά πόδια  να σηκωθεί και να χορέψει,

τι να της έλεγα,μάνα;,σηκώθηκα και χόρεψα,τι έπρεπε να κάνω;να κάνω τα στραβά μάτια για τη κοροϊδια και την Θαιδα να 

κάνει το κοματι της στο γλέντι;

μάνα

-θα'πρεπε να συγκρατηθεις,κορίτσι μου,και να μην δώσεις συνέχεια,όμως πες μου τι έγινε μετά απ' αυτά

Φίλιννα

-λοιπον οι άλλοι παινευαν,μόνο ο Διφιλος ξάπλωσε φαρδυς πλατύς και το ταβανι κοιτούσε,μέχρι που εγώ αφού τα'δωσα όλα σταματησα

μάνα

-το ότι με τον Λαμπρια φιληθηκες αλήθεια ήταν και ότι πηγές να αγκαλιαστεις μ'αυτον;

γιατί σωπαίνεις;δεν ειν' αυτα λόγος για συγνώμη;

Φίλιννα

-να τον πληρώσω με το ίδιο νόμισμα ηθελα

μάνα

-κι έπειτα ούτε μαζί του ξαπλωσες,αλλά και τραγουδουσες ακομα ενώ εκείνος έκλαιγε;δεν είχες  συναίσθηση,κοπέλα μου,ότι είμαστε φτωχες,

ούτε θυμάσαι όσα απ'αυτον πήραμε και πως θα βγάζαμε περα τον περσινο χειμωνα αν αυτόν η Αφροδίτη δεν μας τον εστελνε;

Φίλιννα

-και τί;θα ανέχομαι γι'αυτό να με προσβάλει;

μάνα

-να θυμώνεις,όμως μην αντιδρας με προσβολές,

δεν ξέρεις ότι με τις προσβολές τελειώνουν οι έρωτες;κι εσύ γίνεσαι συνεχως πολυ σκληρή  με τον άνθρωπο,και κοίτα μήπως σύμφωνα με τη παροιμία τεντώνοντας παρα πολύ το σκοινί το σπασουμε

μήτηρ

[1] [p. 284] Ἐμάνης, ὦ Φίλιννα, ἢ τί ἔπαθες ἐν τῷ ξυμποσίῳ χθές; ἧκε γὰρ παρ᾽ ἐμὲ Δίφιλος ἕωθεν δακρύων καὶ διηγήσατό μοι ἃ ἔπαθεν ὑπὸ σοῦ· μεμεθύσθαι γάρ σε καὶ ἐς τὸ μέσον ἀναστᾶσαν ὀρχήσασθαι αὐτοῦ διακωλύοντος καὶ μετὰ ταῦτα φιλῆσαι Λαμπρίαν τὸν ἑταῖρον αὐτοῦ, καὶ ἐπεὶ ἐχαλέπηνέ σοι, καταλιποῦσαν αὐτὸν ἀπελθεῖν πρὸς τὸν Λαμπρίαν καὶ περιβαλεῖν ἐκεῖνον, ἑαυτὸν δὲ ἀποπνίγεσθαι τούτων γιγνομένων. ἀλλ᾽ οὐδὲ τῆς νυκτός, οἶμαι, συνεκάθευδες μετ᾽ αὐτοῦ, καταλιποῦσα δὲ δακρύοντα μόνη ἐπὶ τοῦ πλησίον σκίμποδος κατέκεισο ᾄδουσα καὶ λυποῦσα ἐκεῖνον.

Φίλιννα

[2] τὰ γὰρ αὐτοῦ σοι, ὦ μῆτερ, οὐ διηγήσατο· οὐ γὰρ ἂν συνηγόρευες αὐτῷ ὑβριστῇ γε ὄντι, ὃς ἐμοῦ [p. 239] ἀφέμενος ἐκοινολογεῖτο Θαΐδι τῇ Λαμπρίου ἑταίρᾳ, μηδέπω ἐκείνου παρόντος· ἐπεὶ δὲ χαλεπαίνουσαν εἶδέ με καὶ διένευσα αὐτῷ οἷα ποιεῖ, τοῦ ὠτὸς ἄκρου ἐφαψάμενος ἀνακλάσας τὸν αὐχένα τῆς Θαΐδος ἐφίλησεν οὕτω προσφυῶς, ὥστε μόλις ἀπέσπασε τὰ χείλη, εἶτ᾽ ἐγὼ μὲν ἐδάκρυον, ὁ δὲ ἐγέλα καὶ πρὸς τὴν Θαΐδα πολλὰ πρὸς τὸ οὖς ἔλεγε κατ᾽ ἐμοῦ δηλαδή, καὶ ἡ Θαῒς ἐμειδία βλέπουσα πρὸς ἐμέ. ὡς δὲ προσιόντα ᾔσθοντο τὸν Λαμπρίαν καὶ [p. 285] ἐκορέσθησάν ποτε φιλοῦντες ἀλλήλους, ἐγὼ μὲν ὅμως παρ᾽ αὐτὸν κατεκλίθην, ὡς μὴ καὶ τοῦτο προφασίζοιτο ὕστερον, ἡ Θαῒς δὲ ἀναστᾶσα ὠρχήσατο πρώτη ἀπογυμνοῦσα ἐπὶ πολὺ τὰ σφυρὰ ὡς μόνη καλὰ ἔχουσα, καὶ ἐπειδὴ ἐπαύσατο, ὁ Λαμπρίας μὲν ἐσίγα καὶ εἶπεν οὐδέν, Δίφιλος δὲ ὑπερεπῄνει τὸ εὔρυθμον καὶ τὸ κεχορηγημένον, καὶ ὅτι εὖ πρὸς τὴν κιθάραν ὁ ποὺς καὶ τὸ σφυρὸν ὡς καλὸν καὶ ἄλλα μυρία, καθάπερ τὴν Καλάμιδος Σωσάνδραν ἐπαινῶν, ἀλλ᾽ οὐχὶ Θαΐδα, ἣν καὶ σὺ οἶσθα συλλουομένην ἡμῖν οἵα ἐστί, Θαῒς δὲ οἷα καὶ ἔσκωψεν εὐθὺς ἐς ἐμέ· εἰ γάρ τις, ἔφη, μὴ αἰσχύνεται λεπτὰ ἔχουσα τὰ σκέλη, ὀρχήσεται καὶ αὐτὴ ἐξαναστᾶσα. τί ἂν λέγοιμι, ὦ μῆτερ; ἀνέστην γὰρ καὶ ὠρχησάμην. τί γὰρ ἔδει ποιεῖν; ἀνασχέσθαι καὶ ἐπαληθεύειν τὸ σκῶμμα καὶ τὴν Θαΐδα ἐᾶν τυραννεῖν τοῦ συμποσίου;

μήτηρ

[3] φιλοτιμότερον μέν, ὦ θύγατερ· οὐδὲ φροντίζειν γὰρ ἐχρῆν· λέγε δ᾽ ὅμως τὰ μετὰ ταῦτα.

Φίλιννα

οἱ μὲν οὖν ἄλλοι ἐπῄνουν, ὁ Δίφιλος δὲ μόνος ὕπτιον καταβαλὼν ἑαυτὸν ἐς τὴν ὀροφὴν ἀνέβλεπεν, ἄχρι δὴ καμοῦσα ἐπαυσάμην.

μήτηρ

τὸ φιλῆσαι δὲ τὸν Λαμπρίαν ἀληθὲς ἦν καὶ τὸ μεταβᾶσαν περιπλέκεσθαι αὐτῷ; τί σιγᾷς; οὐκέτι γὰρ ταῦτα συγγνώμης ἄξια.

Φίλιννα

ἀντιλυπεῖν ἐβουλόμην αὐτόν. [p. 240]

μήτηρ

εἶτα οὐδὲ συνεκάθευδες, ἀλλὰ καὶ ᾖδες ἐκείνου δακρύοντος; οὐκ αἰσθάνῃ, ὦ θύγατερ, ὅτι πτωχαί ἐσμεν, οὐδὲ μέμησαι ὅσα παρ᾽ αὐτοῦ ἐλάβομεν ἢ οἷον δὴ τὸν πέρυσι χειμῶνα διηγάγομεν ἄν, εἰ μὴ τοῦτον ἡμῖν ἡ Ἀφροδίτη ἔπεμψε; [p. 286]

Φίλιννα

τί οὖν; ἀνέχωμαι διὰ τοῦτο ὑβριζομένη ὑπ᾽ αὐτοῦ;

μήτηρ

Ὀργίζου μέν, μη ἀνθύβριζε δέ. οὐκ οἶσθα ὅτι ὑβριζόμενοι παύονται οἱ ἐρῶντες καὶ ἐπιτιμῶσιν ἑαυτοῖς; σὺ δὲ πάνυ χαλεπὴ ἀεὶ τῷ ἀνθρώπῳ γεγένησαι, καὶ ὅρα μὴ κατὰ τὴν παροιμίαν ἀπορρήξωμεν πάνυ τείνουσαι τὸ καλώδιον.

.

.

.

GREEK POETRY - υπολογες τών πραξεων οι λεξεις -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

 .

.

GREEK POETRY

- υπολογες τών πραξεων οι λεξεις

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

υπολογες τών πραξεων οι λεξεις

χ.ν.κουβέλης c.n.couvelis

υπολογες τών πραξεων οι λεξεις

στρωματα αντιλογιας 

η αιωνιότητα

προσθετοντας κενα 

με έξοχη ύφεση δίεση

κατάδυση

η Αλικη περασε στην αλλη πλευρα τού καθρεφτη

βεβαιη πως εκει μεσα θα'βρει τον ασπρο λαγο που

εχασε στο δασος την προηγουμενη μερα το μεσημερι

στις 12:53' ακριβως 

και σε 

παρα θιν αλος παραθαλασια εξαπλωση  χταποδιων ακρωτηρια

και οστρακων μυχοι κρυφοι ηχηεσων παφλασμων 

τα χερια σου ανθη τού γιαλου αφροεντα

ένα λ χρυσό έχει ο ηλιος

επιζωγραφισμενο δια χειρος Ρωμανου τού Μελωδου

και στο πήλινο  τοπιο 

με φωνες εγχρωμου αερα

ανταλλάσσουμε

υπερσυντελικους μνημης

η Ελλάδα σπαταλημενη

γυμνή

ερήμωση βαθειά ως μέσα στη Μακεδονία

ματαιότητα στη κάτω Ελλάδα

το τσακισμένο χέρι

η φυλακή με τα ποντίκια

ένοικοι σε δωμάτια

κλεισμένοι

με πλήθη σκιών

αύριο σε απαραβίαστο κώδικα

η σιωπή

η παρουσία ενός ανθρώπου 

βουλιαζει

εδώ βρέχει

μια ασήμαντη ανορθογραφια

μάς απομάκρυνε

εγώ συνεχίζω τον καυγά

με τον αιώνα

τών κακουργημάτων

.

.

.

Π1-My Own Empire of Hyperealistic Paintings -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

 .

.

Π1-My Own Empire of Hyperealistic Paintings 

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

.

.

Π1-My Own Empire of Hyperealistic Paintings 

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.